Przez większość ostatniej dekady, Chicago White Sox byli rozczarowaniem nawet dla najbardziej optymistycznych fanów. W tym okresie udało im się zebrać tylko dwie zwycięskie kampanie. Ich wysokim znakiem wodnym był 88 zwycięski sezon w 2010 roku, podczas gdy ich dno sięgnęło dna z 62 zwycięstwami w 2018 roku. W 2013 roku przysłowiowa szafka Sox była goła, ponieważ ich system gospodarstwa wyglądał jak jałowe pustkowie podejrzanych, a nie perspektyw. Ich składy z mniejszej ligi w całym systemie składały się z długiej listy has-beens i never-weres. Ich lista 10 najlepszych prospektów (zidentyfikowanych przez Baseball America’s Prospect Handbook) wyglądała tak, jakby została napisana przez Roda Serlinga do odcinka Twilight Zone o alternatywnym wszechświecie:
- Courtney Hawkins
- Trayce Thompson
- Carlos (Yolmer) Sanchez
- Erik Johnson
- Keenyn Walker
- Scott Snodgress
- Andre Rienzo
- Keon Barnum
- Jared Mitchell
- Chris Beck
Na szczęście dla fanów baseballu z South Side, jaką różnicę robi jedna dekada. 6 grudnia 2016 roku front office White Sox rozpoczął agresywnie przebudowę rurociągu talentów, pozyskując Yoana Moncadę, Michaela Kopecha i Luisa Alexandra Basabe z Red Sox. Dzień później dodali Lucasa Giolito i Reynaldo Lopeza z Nationals. W maju 2017 roku Pale Hose ogłosili, że podpisali kubański fenomen Luis Robert, a dwa miesiące później Eloy Jimenez i Dylan Cease dołączyli do owczarni, zamieniając swoją pralnię Cubs na czerń White Sox po tym, jak zostali przehandlowani za Jose Quintanę. W drafcie 2018 i 2019 franczyza wykorzystała swoje wysokie pierwszorundowe picki, by pozyskać Nicka Madrigala i Andrew Vaughna. W 2020 roku są powody do optymizmu dla White Sox, i to jest oczywiste; to nie jest ta sama drużyna, nad którą twój ojciec spędził ostatnią dekadę lamentując. Wraz z odejściem do wielkiego klubu, system farm nie znajduje się na szczycie góry wśród najlepszych w baseballu, jak to miało miejsce jeszcze rok temu, ale jest kilku graczy, których fani Sox muszą znać. Mam zamiar podzielić się z wami dziesięć nazwisk, aby utrzymać na radarze. Ten artykuł nie jest zarezerwowany do wychwalania cnót facetów takich jak Luis Robert, Michael Kopech, Andrew Vaughn czy Nick Madrigal. O ile nie spędziłeś ostatnich dwóch lat na wędrówce przez Tybet próbując odnaleźć siebie, prawdopodobnie jesteś już świadomy tych zawodników i ich statusu prospektów. Wolałbym skupić się na zawodnikach, o których być może nie słyszałeś.
Jonathan Stiever, RHP – 6’2″ 220 lb. praworęczny starting pitcher, pozyskany z Indiana University w piątej rundzie #138 overall, draftu 2018 MLB. MLB Pipeline oceniało go na #88, a Baseball America na #125. Bonus za podpisanie Stievera wynosił pełną wartość slotu 386.8K.
Po zakończeniu swojego sezonu draft year w rookie ball Stiever został przydzielony do pełnego sezonu Low-A Kannapolis w 2019 roku. Wystąpił w 14 startach, osiągając średnie liczby, głównie ze względu na nierówną naturę jego dobrych i złych występów. To była ewidentnie opowieść o dwóch Stieverach. W dziesięciu dobrych startach zanotował ERA na poziomie 2.33. W pozostałych czterech, które najlepiej można opisać jako druzgocące, jego ERA wynosiła aż 13.50. Oczywiście te zwodnicze statystyki nie zniechęciły White Sox i w czerwcu Stiever został awansowany do Hi-A Winston-Salem. Po nawiązaniu współpracy z guru pitchingu Mattem Zaleskim, Stiever nie oglądał się za siebie. Odnalazł drogę do większej spójności, a jego prędkość skoczyła w górę, siedząc wygodnie w połowie lat dziewięćdziesiątych i często błyskając 97-98 mph. Stiever dysponuje potencjałem trzech plusowych uderzeń (fastball, curveball, slider), ale to co wyróżnia go z tłumu to jego niesamowita zdolność do rzucania strików. W zeszłym sezonie rzucił 69% uderzeń, chodząc z 1.7 uderzeniami na dziewięć inningów. Aby umieścić tę liczbę w perspektywie, Justin Verlander prowadził wszystkich głównych miotaczy startowych ligi z 69,3% wskaźnikiem uderzeń w 2019 roku.
Co dalej: Stiever, który był prawdopodobnie slated do pitch dla AA Birmingham przed pandemią, jest obecnie przypisany do White Sox major league taxi squad. Miałem szczęście, że mogłem wziąć głębokie nurkowanie na Stievera po jego sezonie 2019. Proszę odwiedzić Southside Hitpen dla mojego profilu na up and coming hurler Jonathan Stiever.
Luis Gonzalez, OF – 6’1″ 185 lb. leworęczny outfielder, pozyskany z University of New Mexico w trzeciej rundzie 2017 MLB Draft #87 overall. Gonzalez został podpisany na $517K bonusu, podczas gdy przydział slotów na ten pick wynosił $635K.
Po drafcie 2017, statystycznie zły pierwszy miesiąc zepsuł Gonzalezowi debiutancki sezon w systemie. Stwierdził, że czuje, że naciskał, starając się usprawiedliwić swój status w drafcie. W 2018 roku był SAL all-star selection przed awansem do Hi-A Winston-Salem. Jego 40 podwojeń na obu poziomach prowadziło organizację, jak uderzył .307 z 14 HR i .368 OBP. W 2019 roku Gonzalez został przetestowany z przydziałem AA do tłumiącej ofensywę Southern League. Statystycznie był to rok w dół, ponieważ uderzył tylko .247 z .316 OBP. Jednak jego współczynnik K spadł z 19% do 16%, a współczynnik walk pozostał na niezmienionym poziomie 8%. Mimo, że Gonzalez nie ma żadnego wyróżniającego się narzędzia, jest ponadprzeciętny w całej drużynie. Jego narzędzie trafień ma wielki potencjał i jeśli zacznie zamieniać niektóre z tych podwojeń na home runy, może być prawdziwym diamentem w grze. W college’u zaczynał jako two-way player, więc posiada silną rękę do rzutu. Mimo, że z zawodu jest środkowym pomocnikiem, może grać na wszystkich trzech pozycjach outfielda. Jego szybki pierwszy krok i zdolność do śledzenia piłki z kija, czyni go jednym z najlepszych defensywnych outfielderów w systemie.
Co dalej: Gonzalez prawdopodobnie rozpocząłby sezon powtarzając w Birmingham lub zostałby awansowany do AAA Charlotte, gdzie wykorzystanie baseballu MLB i wysoko punktowana natura ligi pozwoliłyby Luisowi oddzielić się od sezonu 2019. Zamiast tego jest on obecnie przypisany do składu taksówkowego White Sox. Aby zapoznać się z bardziej szczegółowym raportem scoutingowym na temat Gonzaleza sprawdźcie mój raport po jego sezonie 2018. Prospect profile-Luis Gonzalez
Codi Heuer, RHP – 6’5″ 195 lb. (listed weight) right-handed relief pitcher, pozyskany z Wichita State w szóstej rundzie 2018 MLB Draft #168 overall. Heuer został podpisany na $260K bonusu, podczas gdy przydział slotów na ten pick wynosił $290.2K.
Powstanie Heuera w systemie można najlepiej opisać jako meteoryczne. Zakończył sezon 2018 w rookie ball, ale Sox pominęli go nad Low-A, przydzielając go do Hi-A Winston-Salem Dash na sezon 2019. W Dash, Heuer wybijał 10.1 uderzeń na 9 inningów, uzyskując 2.82 ERA i 1.09 WHIP. Po awansie do przyjaznej dla pitchingu ligi Southern League obniżył swoją ERA do poziomu 1,84. Jedynym znaczącym regresem w jego wynikach pomiędzy tymi dwoma poziomami był procent strikeoutów, który spadł z 27% do 19%. Zanim COVID-19 spowodował zamknięcie wiosennego obozu treningowego Major League, Heuer naprawdę wyrobił sobie markę w wiosennym obozie treningowym Major League, rzucając pięć kolejnych bezbramkowych inningów, wybijając siedem osób i chodząc tylko z jednym pałkarzem. Szybka piłka Heuera często oscyluje w granicach 98-99 mph, a nawet 103. He also features a slider and changeup.
Co dalej: Heuer zrobił na tyle dobre wrażenie na Sox, że został oddelegowany do big league clubu, a w pierwszych tygodniach sezonu będzie wcielał się w rolę rozgrywającego. To typ gracza, którego chcesz wykraść z waiver wire w swojej lidze fantasy baseball.
Micker Adolfo, OF – 6’4″ 255 lb. praworęczny, prawy rozgrywający, pozyskany w 2013 roku jako 16-letni międzynarodowy wolny agent z Dominikany za 1,6 miliona dolarów.
Adolfo to prospekt, o którym można pomarzyć. Ma ciało greckiego boga, moc wieży oświetleniowej z prawej strony talerza i ramię do rzutu, które kiedyś zostało nazwane oceną 80. Padł ofiarą klątwy Tommy’ego Johna w 2018 roku i spędził skrócony przez kontuzję sezon 2019 grając jako designated hitter, więc trudno ocenić, czy jego ramię odbiło się bez złych skutków. Chociaż był w systemie przez to, co czuje się jak wieczność, wciąż jest nieśmiały do swoich 24. urodzin. Niestety, ze względu na brak kontuzji, Adolfo wciąż jest w pewnym sensie projektem. W tej chwili jest fastballowym i błędnym graczem, zdolnym do generowania stantonowskich prędkości wylotowych i majestatycznych home runów. Ma problemy z jakościowymi zagraniami off speed, co jest prawdopodobnie wynikiem rdzy po częstych wizytach na liście inwalidów i chaotycznej natury jego ścieżki rozwoju w niższej lidze. Jest w doskonałej kondycji fizycznej, więc kontuzje nie są wynikiem zaniedbań z jego strony.
Co dalej: Adolfo jest obecnie przydzielony do składu taksówkarzy White Sox. Powinna to być dla niego świetna okazja do rozwoju przeciwko zaawansowanym miotaczom, a jednocześnie nie musi się martwić o presję związaną z tworzeniem imponujących statystyk. Musi pozostać zdrowy i mieć nieprzerwany sezon na naukę. Adolfo jest bardzo ekscytującym graczem i ogromnym kandydatem do boom or bust z prawdopodobnie największym odchyleniem między jego podłogą a sufitem jak każdy obecnie w systemie, być może każdy w minors.
Lenyn Sosa, SS – 6’0″ 180 lb. praworęczny, shortstop pozyskany jako międzynarodowy wolny agent z Wenezueli w 2016 roku za $350K.
Sosa uderzył w ziemię po podpisaniu z Sox. Został agresywnie przydzielony do rookie ball w 2017 roku jako 17-latek po ominięciu Dominican Summer League. Nie zawiódł i uderzył .270 w Arizona League z .338 OBP, robiąc to w wieku prawie trzy lata młodszym niż par. Ze względu na swój młody wiek, awansował przez minory jeden szczebel po drugim. W 2018 roku grał w zaawansowanej lidze debiutantów z Great Falls, a w 2019 roku dołączył do Low-A Kannapolis Intimidators na swój pierwszy pełny przydział sezonowy. Nigdy się nie potknął, ani nie wyglądał na niedostosowanego na żadnym poziomie. Jako 19-latek w South Atlantic League, gdzie był dwa i pół roku młodszy niż jego przeciętny zawodnik, wykazywał solidne umiejętności bat-to-ball trafiając .253 (średnia ligowa wynosiła .240) z 35 podwojeniami. Niektóre czynniki, które dobrze wróżą Sosie to fakt, że jego ISO wzrosło w każdym z jego trzech przystanków w lidze, a jego 19% strikeout rate w SAL był o 6% niższy niż średnia ligowa. Gdy lato się przeciągało, a inni uderzali w ścianę, Sosa znalazł dodatkowy bieg, osiągając w sierpniu wynik .316 z OBP .360. W 121 występach przeciwko leworęcznym miotaczom wykręcił wynik .368. Jednak jego uderzenia przeciwko leworęcznym miotaczom, które wcześniej nie były problemem, nagle się załamały. Sosa jest obdarzony szybkimi rękoma, które pozwalają mu na późne reagowanie na wybijające piłki i faulowanie ich w oczekiwaniu na boisko. Jego bolączką w zeszłym sezonie była zbytnia agresja na początku liczenia, często zdarzało się, że uciekał, łapiąc kontakt z najlepszą ofertą miotacza, zamiast zmusić go do rozpoczęcia liczenia, w którym mógł polować na fastballe. Jego gra defensywna na shortstop była jedną z najlepszych w obwodzie.
Co dalej: Sosa nie miał problemów z zaaklimatyzowaniem się do pełnego sezonu baseballowego w 2019 roku. Prawdopodobnie miał dołączyć do Winston-Salem w 2020 roku, ale będzie musiał poczekać na powrót do normalności, miejmy nadzieję, że w 2021 roku.
Bryce Bush, OF – 6’0″ 200 lb. praworęczny, prawy rozgrywający, pozyskany w 33 rundzie 2018 MLB Draft #978 overall. Bush został podpisany na $290K bonus, co było $30K więcej niż sixth rounder Codi Heuer.
Bush praktycznie od urodzenia był cudownym dzieckiem baseballu. Jego 33 runda wybór przez White Sox jest prawdopodobne, aby czuć się jak zadzior na stopie 29 dużych menedżerów generalnych ligi nie nazwie Rick Hahn w ciągu kilku lat. Dzieciak potrafi nieźle grabić i ma ogromny potencjał siłowy. Mechanika jego huśtawki jest nieco niekonwencjonalna, ale wszędzie gdzie grał nawiązywał solidny kontakt. Pomimo tego, że w jego lidze licealnej obowiązywała zasada, że wszyscy uderzający zaczynali od liczenia 1-1, Bush uzyskał wynik .541 z 16 home runami i tylko 7 strikeoutami. Cechuje go również duża szybkość w linii prostej i naturalny atletyzm. Mimo że nie jest wysoki, potrafił zrobić wsad do kosza jako świeżo upieczony licealista. Rok 2019 był rokiem, o którym Bush prawdopodobnie chciałby zapomnieć, ponieważ zmagał się w swoim pierwszym zadaniu z pełnym sezonem w affiliate. Jego kampania została zmarnowana przez niewyraźny wzrok, który zwrócił uwagę swoich trenerów na początku harmonogramu. Jego pierwsza recepta na soczewki korekcyjne nie rozwiązała jednak problemu. Powiedział, że pewnego dnia podczas treningu battingu wiedział, że nadal jest problem, kiedy zamachnął się na boisko, które go uderzyło. W połączeniu z problemami z widzeniem, odrzucił piłkę od kostki, powodując głębokie stłuczenie kości, które pogłębiło się jeszcze bardziej, gdy kilka dni później uderzył inną piłkę. Miał również problemy z odwodnieniem i alergiami, które spowodowały problemy z oddychaniem u młodego gracza. Mimo, że rozpoczął sezon na trzeciej bazie, został przesunięty na preferowane przez siebie prawe pole podczas 16 meczu swojej drużyny. Krótko mówiąc, było wiele czynników, które uniemożliwiły fanom Sox zobaczenie prawdziwego Bryce’a Busha.
What’s next: Bush prawdopodobnie rozpocząłby sezon 2020 powtarzając w Low-A Kannapolis, gdzie nadal byłby o półtora roku młodszy niż wiek par dla tego poziomu. Chociaż Covid negatywnie wpłynął na rozwój tych perspektyw, Bush ma korzyść w postaci czasu po swojej stronie. W 2021 roku będzie szukał okazji, by wyczyścić swoje konto i zresetować swój bardzo obiecujący wzrost. Po więcej szczegółów na temat Bryce’a Busha zapraszam do artykułu, który napisałem o nim dla South Side Sox. Bryce Bush-Driven to succeed
DJ Gladney, 3B – 6’3″ 204 lb. praworęczny, trzeci basemen, pozyskany w 16 rundzie 2019 MLB Draft #470 overall. Gladney został podpisany na $225K bonusu, który wynosił $100K ponad przydział slotów dla tego picku.
Gladney wywołał takie same emocje wśród White Sox brass w 2019 roku, jak Bryce Bush rok wcześniej. Jako dzieciak z Midwestu, który pochodzi z przedmieść Chicago, był kiedyś częścią programu White Sox ACE, który miał na celu promowanie możliwości gry w baseball dla graczy z wewnętrznego miasta. W zeszłym roku, w swoim pierwszym sezonie w lidze, Gladney zaliczył pięć home runów, zanim obchodził swoje 18 urodziny. Często ostatnią częścią układanki rozwoju dla młodych zawodników jest umiejętność przełożenia ich surowej siły na siłę w grze. Dla Gladney’a nie było to żadnym problemem, podobnie jak przystosowanie się do używania drewnianych kijów, które mają znacznie mniejszy sweet spot niż ich aluminiowe czy kompozytowe odpowiedniki. Udało mu się nawet przykuć uwagę swojego kolegi z drużyny Andrew Vaughna, który powiedział: „Ten dzieciak z rodzinnego miasta daje czadu, będzie kimś wyjątkowym. Ma wyjątkową siłę.” Gladney będzie powoli rozwijany w systemie, ponieważ nigdy nie widział takiej jakości miotania, z jaką będzie miał do czynienia na co dzień w ligach niższych, o czym świadczy jego 37% wskaźnik K. Zdolność Gladneya do rozwijania swojego narzędzia uderzeniowego i rozpoznawania boisk będzie ostatecznie kluczem do odblokowania jego ogromnego potencjału.
Co dalej: Gladney prawdopodobnie będzie szlifował swoje zęby w zaawansowanej lidze debiutantów Great Falls w 2020 roku. Great Falls prawdopodobnie zostanie zlikwidowany w 2021 roku w ramach inicjatywy komisarza Roba Manfreda, dotyczącej zmniejszania ligi baseballowej. Nie wiadomo więc, gdzie Gladney będzie występował w 2021 roku. Pełnosezonowe zadanie może sprawić, że nastoletni slugger doświadczy pewnych bólów rozwojowych, ale ma talent i etykę pracy niezbędną do ich przezwyciężenia. Aby bliżej przyjrzeć się Gladney’owi zapraszamy do odwiedzenia strony. DJ Gladney-Turning heads for White Sox
Matthew Thompson, RHP – 6’3″ 195 lb. praworęczny starting pitcher, pozyskany w 2. rundzie na 2019 MLB Draft #45 overall. Thompson został podpisany na 2,1 mln dolarów bonusu, co było 450K ponad przydział slotu dla tego picku.
The White Sox mają piętrową historię niepowodzeń z miotaczami prep, a naród Sox będzie miał nadzieję, że Thompson może pomóc odwrócić ten trend. Produkt z teksańskiej szkoły średniej posiada arsenał, który pokazuje potencjalny plus fastball i slider wraz z rozwijającym się changeupem. Jego rama ma miejsce na więcej mięśni, co oznacza, że jego szybka piłka, która już teraz osiąga 96 punktów, może mieć dodatkowe możliwości.
Co dalej: Thompson jest bardzo prawdopodobne, że dostanie szansę na pełny sezon w Minor League Baseball z Low-A Kannapolis w 2021 roku.
Benyamin Bailey, OF – 6’5″ 220 lb. praworęczny outfielder, pozyskany z Panamy jako międzynarodowy wolny agent za $35K.
Jako obscure cheap international signee, Bailey zawrócił w głowie w Dominican Summer League jako 17-latek. Jego linia uderzeń .324/.477/.454 sprawiła, że został uznany przez Baseball America za jednego z 10 najlepszych prospektów w lidze. Co niezwykłe, ten potężny pałkarz zaliczył 52 spacery i tylko 40 razy rzucił piłkę. Mimo że zaliczył tylko dwa home runy, jego rama sugeruje, że siła przyjdzie wraz z jego rozwojem.
Co dalej: Bailey zadebiutuje w Stanach Zjednoczonych w 2021 roku, najprawdopodobniej jako członek krótkoterminowej filii AZL White Sox.
Garrett Crochet, LHP – 6’6″ 218 lb. leworęczny starting pitcher, pozyskany w 1 rundzie MLB Draft 2020 #11 overall. Podpisał kontrakt na 4,5 miliona dolarów bonusu.
Crochet to wysoki, szczupły leworęczny z biczem na ramieniu. Jego szybka piłka osiąga trzycyfrowe wartości i twierdzi, że zaprojektował swój slider tak, aby naśladować wielkiego Chrisa Sale’a z White Sox. Biorąc pod uwagę ich budowę ciała, leworęczność i arsenał, łatwo dostrzec źródło porównań do Sale’a. Na szczęście bardziej konwencjonalny zasięg ręki Crocheta powinien pozwolić fanom i trenerom Sox spać spokojnie po jednym z jego występów.
Co dalej: Crochet został przydzielony do składu White Sox MLB Taxi, biorąc pod uwagę jego status jako zaawansowanego miotacza z college’u, jego wspinaczka przez szeregi mniejszej ligi może być raczej przyspieszona. Jeśli z jakichś powodów Crochet nie sprawdzi się w roli startera, ma w swoim arsenale umiejętności, które pozwolą mu pełnić rolę rezerwowego.