Zanim się w to zagłębimy, krótka lekcja dla początkujących:
Co to jest kopciuszek marcowego szaleństwa?
Kopciuszek marcowego szaleństwa to zespół, który znacznie przekracza oczekiwania związane z turniejem NCAA. Zazwyczaj są to drużyny, które nie są brane pod uwagę w Selection Sunday, ale stają się jedną z największych historii turnieju.
Podkreślmy teraz 11 najlepszych z nich wszechczasów.
Najlepsze historie Kopciuszków w historii marcowego szaleństwa
1983 N.C. State
N.C. State miało 6 nasion w turnieju NCAA w 1983 roku, co może wydawać się zbyt wysoką pozycją, aby uznać je za Kopciuszka. Ale Wolfpack wygrał wszystko w tym roku, biorąc w dół kilka potężnych przeciwników. N.C. State pokonał Virginię, która miała Ralpha Sampsona, i Houston, które miało Clyde’a Drexlera i Hakeema Olajuwona.
Jim Valvano był również jednym z najbardziej charyzmatycznych trenerów wszech czasów, a Wolfpack zdobył mistrzostwo kraju w najbardziej dramatyczny sposób, jak to tylko możliwe. To była sztuka:
ESPN zrobił 30 na 30 o 1983 N.C. State o nazwie „Survive and Advance”. Ten zespół jest na zawsze częścią historii koszykówki college.
1985 Villanova
Obiecujemy, nie wszystkie z tych zespołów wygrały mistrzostwa kraju. Villanova wygrała w 1985 roku jako nr 8, najniższy wynik wśród wszystkich zwycięzców mistrzostw do dnia dzisiejszego. Wildcats przystąpili do turnieju NCAA ze skromnym bilansem 19-10 i nie wygrali żadnego z trzech pierwszych meczów March Madness różnicą większą niż pięć punktów. W tym samym roku wywalczyli sobie drogę przez turniej.
Podobnie jak N.C. State, Villanova spotkała się z absolutnym juggernautem w meczu finałowym. Byłby to Georgetown, który miał Patricka Ewinga. Ale Ed Pinckney, Dwayne McClain i Wildcats zszokowali Hoyas wynikiem 66-64.
NIEZAPOMNIANE REKORDY: 7 rekordów koszykówki uniwersyteckiej, które (jak sądzimy) nigdy nie zostaną pobite
Trenerem tamtej drużyny Villanovy był zmarły Rollie Massimino, jedna z najbardziej historycznie uwielbianych postaci w tym sporcie. Wildcats z 1985 roku nigdy nie zostaną zapomniani.
1986 LSU
Do dziś Tygrysy są jedynymi 11 seedami, które pokonały 1, 2 i 3 seed w tym samym turnieju. LSU było również pierwszym 11 seedem, który dotarł do Final Four.
Tygrysy pokonały Memphis State, Georgia Tech i Kentucky, w tej kolejności, w turnieju w ’86. Wygrywały średnio czterema punktami na mecz.
LSU ostatecznie uległo Louisville w krajowym półfinale, ale drużyna Dale’a Browna dała niezły pokaz w 1986 roku.
1988 Kansas
Alert spoilerowy: to ostatni mistrz kraju na tej liście. Ale jest o wiele większa szansa, że 11 nasion zdenerwuje 6 nasion niż 6 nasion wygrywających całą cholerną sprawę, więc Kansas z pewnością kwalifikuje się jako Kopciuszek.
Ironia polega na tym, że Jayhawks poddali się o wiele wcześniej w latach, w których spodziewano się, że zajdą dalej. Danny Manning był bestią w całym March Madness, a szczególnie dominował w meczu o mistrzostwo kraju przeciwko Oklahomie. Manning zdobył wtedy 31 punktów i 18 zbiórek.
Jayhawks przegrali 11 meczów w zeszłym sezonie, co stoi jako najwyższa suma przez mistrza krajowego. To był szczególny okres dla Kansas.
1990 Loyola Marymount
Lwy dostały się do Elite Eight jako 11 drużyna w tamtym roku, prowadzona przez trenera Paula Westheada. Ta drużyna była świetna do oglądania. Zdobywała średnio 122,4 punktów na mecz, co było liderem NCAA przez trzeci rok z rzędu. Westhead i Lwy z pewnością wyprzedzili swoje czasy, przyjmując szybkie tempo i rzuty za 3 punkty.
Czym jest MARCH MADNESS? Turniej NCAA wyjaśniony
Loyola Marymount pokonała Michigan wynikiem 149-115 w drugiej rundzie turnieju. Następna runda przeciwko Alabamie, chociaż? Udało im się wygrać 62-60. Był to zdecydowanie najsłabiej punktowany mecz Lwów w sezonie.
Oczywiście, Loyola Marymount grała w turnieju NCAA z ciężkim sercem bez Hanka Gathersa. Bo Kimble wykonywał rzuty wolne lewą ręką w hołdzie dla Gathersa, a drużyna nosiła naszywki z numerem ’44’ na koszulkach przez cały czas trwania March Madness.
2006 George Mason
Sceptycyzm budził fakt, że George Mason w ogóle wystąpi w turnieju NCAA w 2006 roku, ponieważ nie otrzymał automatycznego zaproszenia. Patrioci przegrali w półfinałach turnieju CAA.
Ale zdobyli 11 miejsce jako at-large i z pewnością nie zawiedli. Grupa Jima Larranagi pokonała Michigan State, Północną Karolinę i Connecticut w drodze do Final Four, gdzie Patrioci przegrali z Florydą.
Wygrana w Elite Eight nad UConn była szczególnie pamiętna. Grając przeciwko Rudy’emu Gay’owi, Marcusowi Williamsowi i Joshowi Boone’owi, George Mason doprowadził Huskies do dogrywki i wygrał w oszałamiającym stylu.
George Mason był pierwszym zespołem CAA, który dotarł do Final Four i drugim z 11 seedów, który dotarł do krajowych półfinałów.
2008 Davidson
To było March Madness, w którym Steph Curry pojawił się na scenie jako krajowa sensacja. W turnieju NCAA w 2008 roku Davidson nie wygrało meczu od 1969 roku.
STEPH CURRY: statystyki gwiazdy NBA w koszykówce w college’u, najlepsze momenty i najważniejsze wydarzenia w Davidson
Dzikusy miały 10 punktów i dotarły do Elite Eight dzięki genialnemu rzutowi Curry’ego. Oni upset Gonzaga, Georgetown i Wisconsin przed spadkiem do Kansas, ale Davidson dał Jayhawks heck of a fight. Przegrali tylko dwoma punktami, a Kansas wygrało wszystko w tamtym sezonie.
Curry notował średnio 34,3 punktu, 3,7 asysty i cztery steale, robiąc przy tym absurdalne 52,8 procent swoich trójek w trzech meczach z Gonzagą, Georgetown i Wisconsin. Turned out, there was a lot more where that came from.
2011 Butler
Butler osiągnął krajowe mistrzostwa w 2010 roku i stracił na Gordon Hayward halfcourt buzzer-beater attempt that rimmed out. Hayward odszedł do NBA tego lata, a Bulldogs nadal były groźne w 2011 roku. Ale wyglądało na to, że trochę się cofnęli.
Butler wszedł do turnieju 2011 jako 8 nasion. W pierwszej rundzie ledwo uniknęli Old Dominion, wygrywając dzięki trafieniu Matta Howarda w ostatnich sekundach. Jego zwycięstwo nad nr 1 Pittsburghiem w następnej rundzie było czystym szaleństwem:
Bulldogs pokonali również Wisconsin i Florydę, i co zaskakujące, pokonali kolejny 11 seed (VCU) w krajowym półfinale.
Była to jedna z ostatnich drużyn Butler Brada Stevensa i z pewnością było to March Madness do zapamiętania. Bulldogs przegraliby z UConn w krajowym finale.
2011 VCU
VCU podążyło ścieżką George Mason. Rams nie zarobił CAA auto bid w 2011 roku, ale zarobił at-large bid jako 11 nasion. I nigdy nie oglądali się za siebie.
KLASYCZNE MOMENTY: Zobacz największe buzzer beatery w historii March Madness
Większość z tych drużyn wygrała z różnymi potęgami. Ale ekipa Shaki Smarta była na początku turnieju NCAA 2011 w zasadzie rozkręcona, wygrywając swoje pierwsze trzy mecze różnicą co najmniej 13 punktów. VCU zostało przetestowane, gdy pokonało Florida State jednym punktem w Sweet 16, ale przez większość czasu Rams dominowali. Pokonali Kansas 10 punktami, aby dostać się do Final Four.
Oczywiście, VCU-Butler był pierwszym dwucyfrowym Final Four matchup w historii. The Rams byli pierwszą szkołą, która przeszła z First Four do Final Four. I program jest znacznie bardziej rozpoznawalną marką dzisiaj w wyniku.
2013 Florida Gulf Coast
Florida Gulf Coast był 15 nasion w 2013 roku i osiągnął Sweet 16, pierwszy 15 nasion, aby kiedykolwiek to zrobić. Orły zdetronizowały Georgetown w pierwszej rundzie i pokonały San Diego State w drugiej.
FGCU grało rozrywkową markę koszykówki, która przyniosła im przydomek „Dunk City”. Podobnie jak wiele drużyn z tej listy, Eagles przyjęli small ball. To nie było tak dawno temu, ale downsizing i gra z tempem nie były tak powszechnie akceptowane w 2013 roku, jak w 2019. Skład Andy’ego Enfielda wyprzedzał swoje czasy.
Sherwood Brown był gwiazdą tego zespołu, zdobywając wyróżnienia ASUN Player of the Year. Eagles ostatecznie przegrali z Florydą w Sweet 16.
2018 Loyola Chicago
The Ramblers są świeżo w naszych umysłach. Ostatni 11 seed, który dotarł do Final Four, Siostra Jean stała się krajową supergwiazdą, gdy Loyola Chicago wyrywała sobie upset za upsetem w tańcu 2018.
Ramblers grali ładny styl koszykówki, ciągle przenosząc piłkę z boku na bok i grając tak bezinteresownie, jak każda drużyna w turnieju. Loyola Chicago pokonała Miami, Tennessee, Nevadę i Kansas State, zanim spadła do Michigan w Final Four.
Wszystko zaczęło się od game-winnera Donte’a Ingrama, aby pokonać Hurricanes:
.