Piraci. To słowo wywołuje tak wiele obrazów: Pochylone czaszki na potarganych czarnych flagach. Stare, brudne mapy, na których zaznaczone są sekretne miejsca ukrycia bajecznych skarbów. Wyuzdani mężczyźni wymachujący kordelasami i flintami, huśtający się z jednego pokładu na drugi wśród grzmotów i dymu z dział, gdy bitwa jest w toku.
Ikonografia otaczająca piratów jest tak dobrze znana, tak zakorzeniona w naszych umysłach, że samo spojrzenie na podstępnego faceta z przepaską na oku wystarczy, by określić go mianem pirata. Prawdziwy kołek poniżej kolana zrobi to samo, oczywiście. Fikcyjne piraci obiecują akcji, dramatu, przygody … rzeczy wyobraźni.
Piraci mają tendencję do istnienia w popularnej wyobraźni jako kolorowe łobuzów żyjących życie niezależności, ale ich utrzymanie zależało od kradzieży statków i towarów od innych ludzi, a często, zabijając je.
To nic dziwnego, a następnie, że piraci pojawiają się tak często w filmach, serialach telewizyjnych, komiksów i literatury. Jedno miejsce piraci rzadko pojawiają się, jednak, jest na listach wielkich fikcji zbrodni. Widzimy listy najlepszych klasycznych tajemnic, najlepsze książki kryminalne tej dekady lub tego, najlepszy kryminał w Anglii lub Francji lub szkockich Highlands, itp., ale literatura piracka rzadko pojawia się na żadnej z nich. Wydaje się to dziwne, gdyż piraci byli w istocie przestępcami. Mają tendencję do istnienia w popularnej wyobraźni jako kolorowe łobuzy żyjące życiem niezależnym, ale ich utrzymanie zależało od kradzieży statków i towarów od innych ludzi, a często, zabijając je.
Dobra opowieść o piratach, a następnie, powinien odwołać się do miłośników kryminału na kilku poziomach. Co prawda, morderstwa popełniane przez fikcyjnych piratów nie są zwykle szczególnie tajemnicze, gdyż złodziej morski często zadźga lub zastrzeli swoją ofiarę na oczach wielu świadków, a nawet pochwali się krwawym czynem później, podczas podawania dzbana rumu. Ale poza tym jest tu mnóstwo spisków, podwójnych przekrętów, włamań i oszustw. Jeśli dorzucimy do tego poszukiwaną cenną bombkę lub tajną mapę, a może nawet dobrą zemstę, mamy mnóstwo powodów, by utrzymać swashbuckling na pełnych obrotach, a także mnóstwo punktów fabularnych i typów postaci, które powinny sprawić, że fani kryminałów będą mieli ochotę wejść na pokład.
Oto więc spojrzenie na kilka pirackich powieści, które mogą spodobać się miłośnikom kryminału.
Robert Louis Stevenson, Wyspa Skarbów
Jest to pierwsza piracka książka, która przychodzi na myśl, oczywiście, ale zasłużenie, ponieważ ustanowiła szablon, według którego oceniane są wszystkie inne pirackie powieści. To działa dobrze jako tajemnica, zbyt, jak młody Jim Hawkins spotyka najpierw tajemniczy kapitan morski ukrywa się w Admiral Benbow Inn. Młody Jim wie, że człowiek ten skrywa tajemnice i obawia się, że zostanie odkryty przez innych ludzi morza. Po śmierci kapitana, Jim i jego matka znajdują mapę w skrzyni morskiej starca. Niektóre lokalne mężczyźni uwagi wkrótce zainwestować w statek, a Jim wyrusza z nimi na wyścig do zakopanego skarbu piratów.
Są one dołączone, oczywiście, przez jednego z fikcji wielkich złodziei morskich-Long John Silver. Jednonogi kucharz morski i inni wśród załogi są w rzeczywistości piratami podróżującymi w przebraniu załogantów na pokładzie Hispanioli w nadziei na zdobycie skarbu dla siebie. Jim odnajduje się w roli detektywa amatora, powoli łącząc elementy spisku, podczas gdy Silver stara się trzymać razem nici swojego przestępczego planu. Po drodze mamy plot twisty, skullduggery, podwójne krzyże, bliskie połączenia i wielkie ucieczki, jak Jim zastanawia się, jak bardzo może ufać pozornej więzi między sobą i Silver. To wszystko jest świetnym kaprem na pełnym morzu.
Michael Crichton, Pirate Latitudes
Ta powieść, znaleziona na komputerze autora po jego śmierci, jest zabawną lekturą, choć może nie tak dopracowaną jak inne prace Crichtona. Najwyraźniej pracował nad nim przez dłuższy czas, i można się tylko zastanawiać, co mógłby z nim zrobić, gdyby żył dłużej.
Jak to jest, choć, „Pirat Latitudes” jest solidny eskapistyczna powieść zbrodni na Karaibach 17 wieku. Kapitan Charles Hunter jest zatrudniony przez gubernatora Jamajki do najazdu na wyspie twierdzy i ukraść hiszpański galeon wypełniony po brzegi złota i innych skarbów.
Hunter, podobnie jak mądry lider w każdym dobrym heist movie, montuje się zróżnicowana załoga wysoko wykwalifikowanych oszustów morskich i wyrusza na nalot na wyspie Matanceros. Oczywiście są też inni ludzie, którzy chcą tego skarbu dla siebie, a więc jest wiele kulisów, zdrady i rozlewu krwi. Piraci Crichtona zdecydowanie różnią się od tych z disneyowskiej serii filmowej „Piraci z Karaibów” i są o wiele łagodniejsi niż szorstcy koledzy Stevensona. Jeśli lubisz dobry heist movie, lub szybką brutalną opowieść, ta książka może być właśnie dla Ciebie.
Rafael Sabatini, Kapitan Blood
Ta pozycja jest nieco inna od tych wymienionych powyżej, jako że te pierwsze przede wszystkim przedstawiają bohaterów, którzy wybrali życie przestępcze. Główny bohater Sabatiniego, Peter Blood, wcale nie aspiruje do bycia przestępcą. Kiedy go poznajemy, Blood zamienił swoje życie żołnierza i żeglarza na życie wiejskiego lekarza. Jednak po opatrzeniu kilku kolegów rannych podczas walki w imieniu rebelii Monmouth, Blood zostaje uznany za winnego zdrady i skazany na karę więzienia na Karaibach. Ucieczka od tego losu prowadzi go do życia pełnego piractwa i swawoli. Staje się „plagą na pełnym morzu”, ale zawsze udaje mu się przestrzegać własnego kodeksu etycznego i honorowego.
Kapitan Blood jest kimś w rodzaju postaci Robin Hooda, uznawanego za przestępcę przez skorumpowanych urzędników, których nęka. Czytelnicy, którzy lubią powieści Leslie Charteris o Świętym, prawdopodobnie uznają Petera Blooda za pokrewnego ducha Simona Templara.
Patrick O’Brian, The Wine-Dark Sea
Wszystkie historie, które O’Brian napisał o kpt. Jacku Aubreyu i jego przyjacielu Stephenie Maturinie, lekarzu i szpiegu, są warte przeczytania ze względu na ich bogaty obraz brytyjskiego życia morskiego w czasie wojen napoleońskich. Ten, jednak, szesnasty w serii, znajduje Lucky Jack i jego załoga robi bitwę z piratami. Jest to oszałamiająca mieszanka historii, przygody morskiej i szpiegostwa z Aubrey statek w pewnym momencie żegluje pod przykrywką privateer (piraci, rodzaj, ale z licencji z jednego narodu do żerowania na statkach innych). To jest tak bogate, złożone i wciągające jak każda powieść szpiegowska Johna Le Carré, a jeśli pokochasz tę, będziesz chciał przeczytać je wszystkie.
Daphne du Maurier, Gospoda Jamajka
Wrakowcy, nikczemni przestępcy, którzy zwabiają statki na niebezpieczne skały, a następnie plądrują wrak, nie są piratami, oczywiście, ale żyją z plądrowania statków i dlatego zasługują na miejsce na tej liście. Młoda kobieta wyrusza w podróż, by zamieszkać ze swoim jedynym żyjącym krewnym i wkrótce odkrywa, że próbuje dotrzeć do sedna tajemniczych wydarzeń w samotnym Jamaica Inn. Mroczna i klimatyczna jak każda dobra powieść gotycka, pełna intryg i krwawych czynów, jest świetną lekturą na ciemną, deszczową noc.
Charles Boardman Hawes, The Dark Frigate
Powstała z myślą o młodych odbiorcach, ale The Dark Frigate jest dobrą lekturą w każdym wieku. Akcja powieści rozgrywa się w XVII wieku i opowiada o przygodach młodego człowieka, Philipa Marshama, który ucieka z Londynu po strasznym wypadku z bronią. Zapisuje się jako załogant na statku Rose of Devon tylko po to, aby zobaczyć, jak statek jest później zajęty przez piratów. Dostajemy piracką przygodę, a nawet trochę dramatu sądowego, gdy Philip i piracka załoga znajdują się na procesie. Powieść ta zdobyła Medal Newbery’ego w 1924 roku i jest dość porywającą lekturą.
Robert Louis Stevenson, Robin i Ben: Or, The Pirate and the Apothecary
Poemat, a nie powieść, to „zaskakująca opowieść moralna do usłyszenia, o Pirat Rob i Chemik Ben, i różne losy mężczyzn.” Dwaj dorastali razem, ale ich drogi się rozeszły. W późniejszym życiu spotykają się i omawiają swoje losy, ten Robin, który ryzykuje własne życie i kończyny, aby ukraść od mężczyzn, którzy mogą walczyć i ten chemik Ben, który cieszy się szacunkiem sąsiadów i społeczeństwa, podczas gdy ukradkiem sprzedaży rozwodnionych leków, aby poprawić swoje marże zysku, a do diabła z tym, co może się stać z jego pechowych klientów. Reakcja Roba na podejście aptekarza jest, powiedzmy, żywy i do punktu.
.