Badanie na Wealth Effect i gospodarki

The „efekt bogactwa” jest założenie, że konsumenci mają tendencję do wydawania więcej, gdy szeroko posiadanych aktywów, takich jak nieruchomości i akcje rosną. Koncepcja, że efekt bogactwa napędza konsumpcję osobistą ma sens intuicyjnie. Każdy, kto posiada dom lub przyczynia się do 401 (k) plan może być skłonny do splurge na duży ekran telewizora lub SUV podczas siedzenia na ogromne zyski, nawet jeśli te zyski są tylko na papierze.

Nie tak szybko, mówią niektórzy eksperci, którzy twierdzą, że zyski mieszkaniowe produkować efekt bogactwa, ale zyski na rynku akcji nie.

Niezależnie od tego, czy jest to spowodowane przez nieruchomości czy rynek akcji, lekcja z historii jest taka, że inwestorzy powinni traktować efekt bogactwa z ostrożnością, ponieważ wydawanie niezrealizowanych zysków, które mogą być podatne na odwrócenie, rzadko jest dobrym pomysłem.

Obudowa vs Stock Market Wealth Effect

Jeden z najczęściej cytowanych dokumentów na temat porównawczego efektu bogactwa rynku akcji w porównaniu z rynkiem mieszkaniowym został napisany przez luminarzy gospodarki Karl Case, Robert Shiller (twórcy Case-Shiller indeksy cen domów), i John Quigley. Ich papier, „Porównanie Wealth Effects: The Stock Market versus the Housing Market”, został po raz pierwszy przedstawiony w lipcu 2001 r. i zaktualizowany w 2005 r., kiedy przyciągnął powszechną uwagę ze względu na boom mieszkaniowy. (Pełny oryginalny artykuł jest dostępny tutaj.)

Case, Shiller i Quigley powiedzieli, że ich badania za okres od 1982 do 1999 roku znalazły „w najlepszym razie słabe dowody” na efekt bogactwa rynku akcji, ale silne dowody na to, że zmiany w bogactwie rynku mieszkaniowego mają istotny wpływ na konsumpcję.

Wnioskowali, że zmiany cen mieszkań powinny być uważane za mające większy i ważniejszy wpływ niż zmiany cen akcji w wpływaniu na konsumpcję w USA. Autorzy zaktualizowali swoje badania w nowej pracy wydanej w styczniu 2013 roku, w której rozszerzyli swoje badania bogactwa i wydatków konsumenckich na okres 37 lat, od 1975 roku do drugiego kwartału 2012 roku. Case, Shiller i Quigley powiedzieli, że ich rozszerzona analiza danych wykazała, że spadki cen domów stymulują duże i znaczące spadki wydatków gospodarstw domowych.

Specyficznie, wzrost bogactwa mieszkaniowego podobny do wzrostu między 2001 a 2005 r. zwiększyć wydatki gospodarstw domowych w sumie około 4,3% w ciągu czterech lat. I odwrotnie, spadek bogactwa mieszkaniowego porównywalny z krachem między 2005 a 2009 rokiem spowodowałby spadek wydatków o około 3,5%.

Sceptycy efektu bogactwa

W dokumencie roboczym z czerwca 2009 roku, trzech amerykańskich ekonomistów, w tym Charles W. Calomiris z Columbia University, Stanley D. Longhofer i William Miles z Wichita State University, argumentowało, że efekt bogactwa mieszkaniowego został przeceniony i że reakcja konsumpcji na zmiany bogactwa mieszkaniowego jest prawdopodobnie bardzo mała.

Podważając wnioski Case’a, Shillera i Quigleya, w artykule stwierdzono, że autorzy nie wzięli pod uwagę „problemu jednoczesności”, który odnosi się do możliwości, że zarówno konsumpcja, jak i ceny mieszkań były napędzane przez zmiany w oczekiwanym przyszłym dochodzie.

Gdy ekonomiści zastosowali techniki statystyczne do danych w celu skorygowania problemu jednoczesności, nie znaleźli żadnego efektu bogactwa mieszkaniowego.

Co ciekawe, w kilku przypadkach, w których ekonomiści stwierdzili, że bogactwo mieszkaniowe miało wpływ na wydatki konsumpcyjne, wpływ był zawsze mniejszy w wielkości niż ten wykazany z bogactwa magazynowego. Jest to sprzeczne z ustaleniami Case’a, Shillera i Quigleya.

Mieszkaniowy bankomat

Detruktorzy nie zważając na to, istnienie efektu bogactwa mieszkaniowego może być zweryfikowane przez szał wydatków, któremu oddały się miliony amerykańskich właścicieli domów w pierwszej dekadzie tego tysiąclecia.

Jednakże ci konsumenci nie siedzieli na papierowych zyskach. Spieniężyli je, zaciągając pożyczki pod zastaw domu.

Szał konsumpcji w latach 90. i na początku XXI wieku był napędzany w dużej mierze przez ekstrakcję kapitału z rezydencji. Właściciele domów rzucili się w wir wydatków, wykorzystując pieniądze z kredytów hipotecznych, w istocie używając swoich domów jako bankomatów (ATM).

Według badania przeprowadzonego w 2007 roku przez Zarząd Rezerwy Federalnej, kapitał wyciągnięty z domów został wykorzystany do sfinansowania średnio około 66 miliardów dolarów wydatków w latach 1991-2005, czyli około 1% całkowitego PCE. Podczas gdy w latach 1991-2000 kapitał własny finansował średnio 0,6% całkowitego PCE, udział ten wzrósł do 1,68% w latach 2001-2005, gdy nastąpił boom na rynku mieszkaniowym.

Mark Zandi, główny ekonomista Moody’s Analytics, szacuje, że przed kryzysem finansowym z lat 2008-2009 każdy 1 dolar wzrostu bogactwa mieszkaniowego przynosił 0,08 dolara dodatkowych wydatków, podczas gdy każdy 1 dolar wzrostu bogactwa akcji zwiększał wydatki tylko o 0,03 dolara. Zandi szacuje, że w gospodarce 2013 powolnego wzrostu, efekt bogactwa mieszkań i akcji spadła do około 0,05 dolarów i 0,02 dolarów centów, odpowiednio

Nie pozwól „Wealth Effect” Crush swoje bogactwo

U.S. gospodarstwa domowego bogactwo wzrosła o 1,92 bilionów dolarów w trzecim kwartale 2013 roku do rekordowego 77,3 bilionów dolarów, napędzany przez gwałtowny wzrost rynków akcji i odbicie w budownictwie mieszkaniowym. Wartość netto gospodarstw domowych wzrosła do ponad 8 bilionów dolarów powyżej szczytu sprzed recesji, wynoszącego 69 bilionów dolarów, osiągniętego w 2007 roku. Louis Fed.

Jeśli nie czujesz się szczególnie zamożny, pomimo tych znakomitych wyników, nie jesteś sam. Oto kilka wskazówek, jak radzić sobie z wpływem „efektu bogactwa” na osobiste bogactwo.

Skoncentruj się na tworzeniu i utrzymaniu bogactwa

Twoja uwaga powinna być skupiona na tworzeniu bogactwa podczas pozytywnych okresów efektu bogactwa i zachowaniu bogactwa podczas negatywnych okresów efektu bogactwa. Ale takie tworzenie i utrzymywanie bogactwa powinno być próbowane w sposób wyważony, a nie przez podejmowanie nadmiernego ryzyka.

Unikaj agresywnych taktyk, gdy rynki są gorące

Wyciąganie kapitału z domu, aby wydać na wakacje lub kupić akcje nie jest generalnie dobrym pomysłem. Period.

As we learned in 2008-2009, paper wealth has a disturbing habit of disappearing into thin air. Innymi słowy, ceny spadają tak samo jak rosną.

Don’t Be Swayed by Get Rich Quick Tales

Speculators who attempted to day trade stocks on a big scale in the late 1990s faced financial ruin when the market crashed in 2001-02. Inwestorzy na rynku nieruchomości, którzy zgarnęli wiele nieruchomości, spotkali się z podobnym losem, gdy amerykański rynek nieruchomości doświadczył najgwałtowniejszej korekty od czasu kryzysu z lat 30. w latach 2008-2009.

Wyłącz chwalenie się przez tych, którzy twierdzą, że stali się wielcy dzięki (nadmiernej) spekulacji, i powstrzymaj się od używania większej dźwigni niż twoje finanse mogą wygodnie obsłużyć.

Nie walcz z trendem

Najłatwiejszym sposobem tworzenia bogactwa jest pozostawanie z trendem. Bycie kontrarianinem może się czasami opłacać, ale jeśli twoje wyczucie czasu jest wyłączone, możesz być zmuszony do poniesienia znacznych strat.

Jako przykład, krótkodystrybutorzy, którzy byli sceptyczni wobec bezlitosnego postępu w większości amerykańskich akcji w 2013 r., nie mieli innego wyboru, jak tylko porzucić swoje krótkie pozycje po poniesieniu ogromnych strat.

Zwróć uwagę na zachowanie bogactwa

Tworzenie bogactwa to tylko połowa równania; zachowanie bogactwa to druga połowa.

Jeśli obawiasz się możliwości rychłej gwałtownej korekty na rynkach, używaj przystanków i strategii opcyjnych, aby chronić swoje zyski.

Pozostań zestrojony z wycenami i sygnałami

Wyceny i inne sygnały mogą zapewnić wczesne ostrzeżenie o zbliżającym się zwrocie w nastrojach inwestorów.

Podczas gdy trudno jest wskazać szczyty i dołki rynku, proste strategie, takie jak zabieranie pieniędzy ze stołu, gdy osiągają one rekordowe wartości i dodawanie wysokiej jakości spółek przy wieloletnich spadkach, są rozsądną taktyką tworzenia bogactwa.