Istnieją cztery gatunki jaszczurek bazyliszków (Basiliscus plumifrons, B. basiliscus, B. galeritus i B. vittatus), a w tym artykule skupię się na dwóch, z którymi pracuję od lat: bazyliszek zielony (B. plumifrons), który jest powszechnie uważany za najbardziej uderzający wizualnie spośród bazyliszków, oraz bazyliszek paskowany (B. vittatus).
ryan chermel
Najbardziej rzucającą się w oczy cechą bazyliszka zielonego są duże grzbietowe grzebienie biegnące w dół grzbietu i ogona.
Jaszczurki bazyliszka są niezwykłymi zwierzętami, o różnych odcieniach czerwieni, zieleni, błękitu, brązu, żółci i czerni. Są drapieżnikami, które w naturze żywią się głównie skrzydlatymi owadami. Znane są z unikalnego zachowania, jakie przejawiają dzikie osobniki. Poprzez uwięzienie kieszeni powietrza pod ich długimi palcami i frędzlami skóry, i używając ich ogonów dla równowagi, bazyliszki są w stanie biegać dwunożnie na krótkich dystansach po powierzchni wody. Ta niesamowita cecha – która zaowocowała przydomkiem „Jezusowa jaszczurka” – nie tylko pozwala bazyliszkom skuteczniej polować, ale także umożliwia im szybką ucieczkę przed drapieżnikami. A jeśli bazyliszek zmęczy się podczas takiej ucieczki, może podobno pozostać pod wodą do 20 minut, w zależności od powagi zagrożenia, które postrzega (chociaż z mojego doświadczenia wynika, że moje bazyliszki zazwyczaj ukrywają się pod wodą przez około pięć minut, zanim wynurzą głowy, aby zobaczyć, co się dzieje).
Najczęstszym bazyliszkiem widzianym w handlu gadami domowymi jest bazyliszek pręgowany, częściowo ze względu na fakt, że wędruje on swobodnie po Florydzie jako gatunek inwazyjny. Obecnie okazy mogą być sprzedawane w cenie od $3 (dla niemowląt) do $20 (dla dorosłych) każdy. Ze względu na jego niedrogie tag ceny, plus fakt, że pasiasty bazyliszek nie może pochwalić się niesamowite kolory lub naprawdę kuszące funkcje dla niewprawnego oka, niektóre okazy widziałem na sprzedaż nie są pod opieką prawidłowo i wydają się niedożywione. Jest to niefortunne, ponieważ pasiasty bazyliszek, choć nie tak przyciągający wzrok jak zielony bazyliszek, wciąż może być interesującym zwierzęciem.
Dwa gatunki jaszczurek bazyliszków
Zielony bazyliszek jest cudownym stworzeniem do oglądania, szczególnie samce. Jest powszechny w wilgotnych nizinach Kostaryki, Hondurasu, Nikaragui i Panamy. Dorosłe snout-to-vent długości są zwykle 26 do 34 cali dla mężczyzn i 18 do 24 cali dla kobiet. Podobnie jak w przypadku większości innych jaszczurek, większość długości bazyliszka stanowi jego długi ogon.
hopko/
Pasiasty bazyliszek jest najczęściej widywanym gatunkiem w handlu domowym.
Generalnie rzecz biorąc, jasnożółta tęczówka jest prototypowym standardem dla zielonego bazyliszka, chociaż mam samicę z czerwonymi tęczówkami, co jest dość niezwykłe. Oprócz zwykłej żółtej tęczówki, najbardziej uderzającą cechą zielonego bazyliszka są wydatne grzbietowe grzebienie samców wzdłuż pleców i ogona, a także dwa grzebienie, które siedzą na szczycie i nieco za głową. Ze względu na te imponujące grzebienie, słyszałem, że ludzie odnoszą się do zielonego bazyliszka jako „jaszczurki z płetwą żaglową” (nie mylić z gatunkami Hydrosaurus).
Wiele B. plumifrons może poszczycić się niesamowitymi oznaczeniami i wzorami kolorów, z odmianami niebieskiego, czarnego i białego, które rozpryskują kolor tła bazyliszka o bogatej, szmaragdowej zieleni. Niebieski lub biały ubarwienie jest zwykle postrzegane jako spotted wzór wzdłuż obszaru grzbietowego niektórych jednostek, podczas gdy czarny może pojawić się jako barred wzór rozciągający się wzdłuż pleców do około żebra. Zielony spełnia wyblakły żółty na brzusznej stronie większości okazów.
Zauważyłem coś interesującego podczas pracy z zielonych bazyliszków w szczególności. Kolory i grzebienie młodych samców, które podniosłem nie są tak imponujące, jeśli nie są one narażone na inne samce. Oni nigdy nie zachowują ich uderzające czarne oznaczenia lub niebieskie plamy, a podczas gdy ich grzebienie pozostają widoczne, nie są one tak duże lub imponujące. Zauważając to, próbowałem podnieść samców w zasięgu wzroku jednego drugiego, i nie wiesz, kolory młodych samców pozostały prawdziwe, a ich grzebienie, w prawie wszystkich przypadkach, wzrosła wyższa. Podejrzewam, że może to być spowodowane bezpośrednią konkurencją, którą młode osobniki mogły odczuć, że są zaangażowane ze sobą. Zauważyłem również, że jeśli rozmnażam samice z większymi grzebieniami, kończę z większymi dziećmi.
Pasiasty bazyliszek ma zasięg od środkowego Meksyku na południe do północnej Kolumbii. Jest to najmniejszy z czterech gatunków, z maksymalnym rozmiarem sięgającym około 18 do 22 cali dla samców i 14 do 17 cali dla samic (ze szczęśliwą średnią wynoszącą około 16 do 20 cali). Samcom brakuje niesamowitych grzebieni tylnych i ogonowych ich zielonych odpowiedników, chociaż posiadają bardzo duży grzebień na tyle głowy.
Wykazują one również wzór szachownicy czarnej, białej i brązowej, który różni się wyglądem od zwierzęcia do zwierzęcia, wraz z żółtymi i czarnymi paskami, które rozciągają się od tuż za okiem w dół po obu stronach do otworu wentylacyjnego. Większość samców ma łososiowy kolor brzucha, który zaczyna się farbować, gdy są młode. Samice zazwyczaj posiadają szaro-szary do srebrnego brzucha, z lekkim różowym odcieniem wokół krawędzi.
Średni czas, który trwa dla pasiastego bazyliszka do dojrzałości płciowej może być tak wcześnie jak 10 miesięcy życia i tak późno jak 15 miesięcy. Podczas gdy są one dojrzałe płciowo w młodym wieku, zwykle nie są one jeszcze w dorosłym rozmiarze jeszcze. Samce tego gatunku rozwijają się wolniej niż samice.
Ważne jest, aby zauważyć, że samice zarówno pasiastych jak i zielonych bazyliszków są niewiarygodnie agresywne w stosunku do żywności. Oznacza to, że jeśli trzymasz wiele młodych samic razem z jednym młodym samcem, będzie on rozwijał się powoli i może nawet zostać zestresowany przez samice, aby się podporządkować. Aby temu zapobiec, zalecam trzymanie młodych bazyliszków osobno, aby samce mogły rosnąć w zdrowym tempie i mogły się zadomowić przed przedstawieniem ich samicom. Jest to szczególnie zalecane w przypadku B. vittatus, ponieważ samce bazyliszka paskowanego są niezwykle uległe i wolą się ukrywać niż konkurować z samicami o pożywienie.
Hodowla jaszczurki bazyliszka
Pomieszczenie dla bazyliszka musi być przestronne. Dla dorosłej pary lub trio polecam pionowo zorientowane pomieszczenie o szklanych ścianach, o wymiarach co najmniej 3 stopy długości na 3 stopy szerokości i 4 stopy wysokości, z dużą ilością gałęzi itp. do wspinania się. Ponadto, ponieważ jaszczurki te pochodzą z siedlisk lasów deszczowych, pomieszczenie powinno być wyposażone w jakiś system wytwarzający wilgoć, niezależnie od tego, czy jest to urządzenie do wytwarzania opadów, czy zamgławiacz.
RYAN CHERMEL
Wegetacja w pomieszczeniach dla bazyliszków nadaje im bardziej naturalny wygląd, a także zapewnia zwierzętom bezpieczeństwo dzięki kryjówkom.
W naturze bazyliszki żyją w pobliżu wody, dlatego też woda powinna znaleźć się w ich pomieszczeniach dla zwierząt. Ja w swoich pomieszczeniach stosuję wodospad. Wodospady nie tylko świetnie wyglądają, ale także pomagają utrzymać odpowiedni poziom wilgotności. Bazyliszki czują się również najbezpieczniej w środowisku roślinnym – należy zapewnić im sztuczne rośliny lub żywe, nietoksyczne gatunki. Nie tylko pomogą one bazyliszkom poczuć się bezpieczniej, zapewniając im kryjówki, ale także pomogą utrzymać odpowiednią wilgotność. Kryjówki są kluczowe dla bazyliszków, aby czuły się bezpiecznie.
Różne podłoża będą pracować z bazyliszkami. Najlepsze są te, które zatrzymują wilgoć, w tym kora storczyka, ściółka cyprysowa, kokos i mieszanki glebowe. Bardzo ważne jest, aby upewnić się, że rodzaj podłoża, które wybierzesz jest przyjazny dla gadów. Dostępnych jest wiele rodzajów ziemi, ale niektóre z nich zawierają pestycydy, nawozy lub perlit. Ten ostatni zatrzymuje wodę i chociaż może pomóc żywym roślinom w pomieszczeniu utrzymać wilgoć, bazyliszek mógłby umrzeć, gdyby połknął wystarczającą ilość perlitu, pestycydów lub nawozów.
Wilgotność i poziom temperatury zależą od pory roku. Wiosną utrzymuję wilgotność w pomieszczeniach dla bazyliszków na poziomie 55 do 60 procent, przy temperaturze otoczenia 80 do 84 stopni Fahrenheita. Latem wilgotność zwiększa się do 65-75 procent, a temperatura otoczenia wynosi 83-86 stopni. Kiedy jesień toczy się wokół wilgotność spada do 60 do 65 procent z temperaturą 80 do 83 stopni, a podczas zimy wilgotność wynosi 45 do 55 procent z temperaturą pomiędzy 75 a 80 stopni.
Niezależnie od pory roku, moje dorosłe bazyliszki zawsze mają dostęp do basking spot 110 do 115 stopni. Do tego celu używam 60-watowych halogenowych reflektorów zewnętrznych, które generują dużo ciepła i działają dłużej niż tradycyjne żarówki. Używam żarówek Reptisun 10.0, aby zapewnić niezbędne promieniowanie UVB. Zainstalowałem ściemniacze na wszystkich włącznikach światła, dzięki czemu mogę kontrolować intensywność światła w danym sezonie.
W 20-galonowym zbiorniku rybnym może przebywać do pięciu wylęgających się bazyliszków. Jak ich ciała rosną, tak zrobić ich osobowości i temperamenty, więc jest wysoce zalecane, aby zachować ścisłe oko na rosnące bazyliszki w przypadku, gdy trzeba je oddzielić. Mała żarówka grzewcza, która może zapewnić temperaturę od 100 do 105 stopni, jest odpowiednia dla maluchów, a żarówka o mocy 10,0 Reptisun jest koniecznością.
Zapobieganie pocieraniu nosa
Duży wybieg nie tylko zapewnia przestrzeń do stworzenia idealnego pomieszczenia wystawowego, ale także zmniejsza (i miejmy nadzieję, że wyeliminuje) prawdopodobieństwo, że bazyliszek będzie się angażował w pocieranie nosa.
Kapitalne bazyliszki są skłonne do pocierania nosem o przezroczyste ściany pomieszczenia, szklane lub z pleksiglasu, gdy czują się zestresowane z powodu uczucia ekspozycji i przebywania na otwartej przestrzeni. Pocieranie nosa jest od dawna powiązane z urazami rostralnymi u wielu gadów (zielone smoki wodne są z tego powodu notoryczne). Mogą również wystąpić infekcje wynikające z otwartych ran spowodowanych ciągłym pocieraniem.
Podczas szczególnie ciężkiego scenariusza, w którym bazyliszek może faktycznie wbiec na jedną ze szklanych ścian swojego wybiegu, należy pomyśleć o tym, co dzieje się z ciałem jaszczurki, podobnie jak podczas wypadku samochodowego. Pęd zwierzęcia powoduje, że jego narządy wewnętrzne są popychane do przodu, kiedy dochodzi do gwałtownego zatrzymania w wyniku uderzenia w szybę. Ponieważ większość kontaktu odbywa się między twarzą jaszczurki a ścianą, jej mózg może być nawet narażony na obrażenia, co może prowadzić do śmierci.
Duży wybieg i mnóstwo kryjówek znacznie zmniejszą ryzyko wystąpienia zachowań polegających na dłubaniu w nosie. Niektórzy hodowcy wykonują nawet dodatkowy krok, zaklejając taśmą solidną barierę, taką jak pasek tektury lub materiał tła akwarium, wzdłuż dna każdej przezroczystej ściany. Jaszczurki są mniej skłonne do naciskania na ścianę, przez którą nie widzą.
Czym karmić jaszczurkę bazyliszka
W moim doświadczeniu karmienie bazyliszków może być albo niewiarygodnie frustrujące, albo niewiarygodnie fascynujące. Jeśli przywieziesz do domu dziko żyjącego bazyliszka, pamiętaj o kilku rzeczach. Po pierwsze, jeśli pomieszczenie nie jest wystarczająco duże lub nie ma wystarczająco dużo miejsc, w których jaszczurka może się ukryć i czuć bezpiecznie, zwierzę najprawdopodobniej będzie miało ospałe podejście do jedzenia. Okres przystosowawczy przed rozpoczęciem karmienia może trwać od tygodnia do nawet kilku miesięcy. Niestety, zdarzają się też przypadki, w których wszystko jest zrobione perfekcyjnie, a zwierzę po prostu nigdy się nie zadomowiło.
RYAN CHERMEL
Bazyliszki jedzą szeroką gamę pokarmów. Ten samiec bazyliszka zielonego właśnie skończył podjadać maliny.
Moje pierwsze doświadczenia z bazyliszkami zielonymi miałem z importowaną parą. Kiedy już zadomowiły się w swoim wybiegu, od razu nauczyłem się kilku rzeczy. Jedną z nich było, jak wspomniano, że samice są bardzo agresywne, jeśli chodzi o jedzenie. Kiedy po raz pierwszy zaoferowałem kilka świerszczy dla mojej nowej pary, samiec właśnie przygotowywał się do chwycenia jednego, kiedy samica nagle przeskoczyła nad nim i chwyciła nie tylko jednego, ale dwa świerszcze. Potrząsnęła nimi zawzięcie i odskoczyła z świerszczami w pysku. Samiec bazyliszka, wraz ze mną, mógł tylko obserwować w zszokowanym stanie zachwytu.
Męskie bazyliszki są płochliwe, gdy są obserwowane, i przez pierwsze kilka tygodni po przyniesieniu jednego do domu, to więcej niż prawdopodobne, że będzie wolał pozostać przycupnięty z tyłu obudowy, głowa-bobbing na ciebie, a następnie jeść. Samice, z drugiej strony, rzadko, jeśli w ogóle, mają problem z osiedleniem się i jedzeniem.
I karmić dorosłych bazyliszek dieta składająca się głównie z świerszczy, superworms, jagody (jeżyny, maliny, truskawki, borówki), mango, kantalupa, papaja, małe nornice, nocne pełzacze, płocie dubia, Zoo Med’s Can O’ Grasshoppers, i okazjonalne zamrożone / rozmrożone pinky lub fuzzy myszy (tylko jeden lub dwa na miesiąc, na bazyliszka). Niemowlętom i młodym osobnikom oferuje się odpowiednio duże świerszcze, małe mączniki i okazjonalnie robaki woskowe.
Przez lata prób znalezienia idealnej diety dla bazyliszków zielonych odkryłem, że samce uwielbiają jeżyny (samice, jednakże, mogą kręcić nosem na owoce). Owoce powinny być jednak ograniczone do minimum podczas karmienia i polecam podawanie ich tylko dorosłym. U młodszych osobników bardzo często pojawia się cieknący kał, jeśli podawane są im owoce.
Jeśli przywieziemy do domu bazyliszka wyhodowanego w niewoli – a oczywiście zwierzęta wyhodowane w niewoli są zawsze zalecane w stosunku do zwierząt złapanych na wolności – zaufanie zwierzęcia i chęć do jedzenia powinny już tam być.
Odkurzanie pokarmu bazyliszka jest koniecznością. Ja odkurzam trzy razy w tygodniu proszkiem wapniowym z D3, a przez pozostałe cztery dni suplementem witaminowym z beta-karotenem. Beta-karoten jest bardzo ważny dla bazyliszków, ponieważ pomaga utrzymać ich kolory. Zielony bazyliszek, któremu nie podano beta-karotenu, zacznie blaknąć na jaśniejszy zielony kolor, a wszelkie niebieskie plamki będą ledwo widoczne z czasem.
Uwagi o hodowli jaszczurek bazyliszków
W moim doświadczeniu, pasiaste bazyliszki generalnie rozmnażają się jak króliki. Zazwyczaj osiągają dojrzałość płciową gdzieś pomiędzy 10 a 15 miesiącem życia, a ja zaobserwowałem samce w niewoli, które nieustannie nękają samice, aby się rozmnażać. Kiedy trzymasz trio, możesz oczekiwać, że co miesiąc będziesz otrzymywał zestaw jaj, co jest dość szalone, kiedy o tym pomyślisz.
RYAN CHERMEL
Zielony bazyliszek wylęgający się z jaja.
Dowiedziałem się, że wysuszenie ich obudowy będzie naprawdę stymulować bazyliszki do regularnego rozmnażania. Moje wydają się rozmnażać najlepiej, gdy ich wilgotność oscyluje w granicach 50 przy temperaturze otoczenia od 84 do 88 stopni. Średnia wielkość sprzęgła dla bazyliszka pasiastego, w moim doświadczeniu, może być wszędzie od pięciu do 12 jaj, z największym sprzęgła, że kiedykolwiek wykluły się 14 jaj silny. Bądźcie ostrzeżeni: Ze względu na ich niemal nieustanną hodowlę, bardzo łatwo jest wyczerpać przestrzeń próbując pomieścić dziesiątki wylęgów bazyliszka pasiastego.
Hodowla bazyliszka zielonego występuje najczęściej pod koniec wiosny i na początku lata, z pierwszymi sprzęgami jaj upuszczanymi pod koniec maja. W dobrym roku mogę uzyskać trzy lub cztery zdolne do przeżycia lęgi z ośmiu do 12 jaj od każdej pary, zanim złożą dwa bezpłodne lęgi na koniec sezonu. I raz dostał sprzęgło 19 zdolnych do życia jaj, więc zielone bazyliszki, zbyt, może być dość płodny breeders.
Captive-born bazyliszki, które pracowałem z zawsze wydają się mieć dłuższy sezon rozrodczy, i nie są tak dotknięte przez zmieniające się warunki w ich siedliskach. Kiedy rozmnażam dziko żyjące zwierzęta, zwykle zbieram ostatnie młode w sezonie pod koniec sierpnia. Ale kiedy pracuję z hodowanymi w niewoli liniami krwi, otrzymuję lęgi aż do listopada.
Bazyliszek zielony generalnie osiąga dojrzałość płciową w wieku od 18 do 24 miesięcy, a pierwsze kilka lęgów, które składa młoda samica, są zazwyczaj całkowicie lub prawie całkowicie bezpłodne (choć zawsze są wyjątki od tej reguły). Najlepsze wskaźniki wylęgu uzyskuję podczas inkubacji jaj w temperaturze od 86 do 88 stopni. To zwykle skutkuje tym, że około 10 z 12 jaj wykluwa się z powodzeniem, a młode przeżywają. Do inkubacji używam mieszanego podłoża z włókna kokosowego, wermikulitu i ziemi organicznej z mchem torfowym, aby utrzymać właściwy drenaż i wilgotność. Jaja bazyliszka powinny być utrzymywane w stanie wilgotnym, ale nie mokre.
Ryan Chermel pracował z wieloma gatunkami gadów, od australijskich smoków wodnych do Hydrosaurusów. Nie ma dnia, w którym nie nauczyłby się czegoś od nich i uważa to za radość i przywilej, że może hodować i pracować z tak cudownymi stworzeniami.
.