Here’s What You Should Know
Though only recently recognized, binge eating disorder affects more people than anorexia and bulimia combined.
Hearing the words eating disorder, most people automatically think of anorexia and bulimia. Ale tak naprawdę, żaden z nich nie jest najczęstszym zaburzeniem odżywiania ludzie zmagają się z.
Przez lata, były zasadniczo trzy wiadra, do których zaburzenia odżywiania zostały zgrupowane: dwa wszyscy słyszeliśmy o, i, dobrze, wszystko inne. Jeśli miałeś do czynienia z czymś, co nie było ani anoreksja lub bulimia, to zwykle określane jako albo „zaburzenia odżywiania nie inaczej określone” lub „inne określone karmienia lub zaburzenia odżywiania.” Ale te catch-all oznaczenia spadają z łaski z ekspertami, którzy wiedzą, że w ich ramach, istnieją bardziej dokładne diagnozy, które mogą faktycznie opisać, co ludzie doświadczają – po prostu nie wiemy, jak je nazwać jeszcze.
Około trzy lata temu, jedna szczególna diagnoza została wyłuskana z zamętu EDNOS i OSFED, a dziś jest uważana za najczęstsze zaburzenie odżywiania w USA (przynajmniej, najczęstsze, które faktycznie ma nazwę.)
Znany jako binge eating disorder, warunek dotyka 3 do 5 procent kobiet, co stanowi około 5 milionów cierpiących w całym kraju. W porównaniu, do 1 procent kobiet mają anoreksję, a 1 do 2 procent są dotknięte bulimii, zgodnie z National Eating Disorders Association. Szacuje się, że 57 procent osób z BED nigdy nie jest leczonych.
Oto dziewięć ważnych faktów, które należy znać na temat zaburzeń odżywiania, w tym jak rozpoznać objawy u siebie i swoich bliskich oraz co zrobić, jeśli uważasz, że problem istnieje.
Zaburzenia odżywiania to coś więcej niż tylko jedzenie zbyt dużej ilości jedzenia.
Nienasycone pragnienia, które prowadzą do jedzenia dużych ilości żywności, często szybko i do punktu bólu fizycznego, a następnie intensywnego wstydu i wstrętu do siebie, charakteryzują binge eating disorder, mówi Kathleen Murphy, licencjonowany doradca zawodowy i dyrektor kliniczny w Breathe Life Healing Centers, gdzie Breakfree w programie Breathe specjalizuje się w leczeniu binge eating disorder. W przeciwieństwie do bulimików, którzy również się objadają, osoby z tym zaburzeniem nie oczyszczają się po jedzeniu. Ponieważ większość osób cierpiących na to zaburzenie czuje się zawstydzona, często jedzą w samotności lub w tajemnicy. Wynikające z tego zaburzenia emocjonalne wpływają na pracę, szkołę i relacje osobiste.
W przeciwieństwie do innych zaburzeń odżywiania, prawie tak wielu mężczyzn dostaje to jak kobiety.
While BED wpływa na więcej kobiet, które stanowią 60 procent pacjentów, mężczyźni stanowią znaczące 40 procent przypadków. „Często widzimy, że binge eating disorder u kobiet jest bardziej prawdopodobne, aby wystąpić we wczesnej dorosłości, podczas gdy często występuje w połowie życia dla mężczyzn,” mówi Murphy. Populacje kaukaskie, latynoskie i afroamerykańskie są w równym stopniu dotknięte tym problemem, co sprawia, że wielu ekspertów nazywa to zaburzeniem „równych szans”. Do 1,6 procent nastolatków obu płci cierpi na binge eating disorder, chociaż osoby, które szukają leczenia dla binge eating disorder są często starsze niż te, które cierpią z powodu bulimii i anoreksji, mówi Murphy.
BED został dopiero niedawno uznany za zaburzenie.
W 2013 roku BED został w końcu skategoryzowany jako rozpoznawalna i uleczalna diagnoza w Diagnostycznym i Statystycznym Podręczniku Zaburzeń Psychicznych (DSM-5) opracowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne. Było to niezwykle ważne dla leczenia choroby, ponieważ diagnoza, która może być udokumentowana, prowadzi do większego dostępu do opieki dla osób cierpiących. Na przykład, większość firm ubezpieczeniowych nie będzie pokrywać kosztów leczenia chorób psychicznych, które nie mają oficjalnie uznanej diagnozy DSM-5. Odkąd zaburzenie to zostało wymienione jako zaburzenie, wiele planów ubezpieczeniowych pokrywa koszty leczenia.
Zaburzenia odżywiania się to nawykowy wzorzec jedzenia, a nie coś, co robi się raz lub dwa razy w roku.
Kto z nas nie przejadł się i nie czuł się winny po odpustowych świętach, takich jak Święto Dziękczynienia lub niedzielny brunch? BED nie jest sporadyczne przejadanie się, jednak. „Epizody muszą mieć miejsce co najmniej raz w tygodniu przez okres co najmniej trzech miesięcy” – wyjaśnia Murphy. Dodatkowo, binge eating disorder charakteryzuje się znaczną ilością niepokoju i głębokim poczuciem wstydu z powodu zachowań związanych z jedzeniem. Wzorzec objadania się i poczucie winy to błędne koło, które sprawia, że ludzie czują się całkowicie poza kontrolą.
Emocje – nie głód – są tym, co wydaje się być siłą napędową binge eating disorder.
Zaburzenie to jest wciąż nowo sklasyfikowane, więc badania są w toku i wszystkie przyczyny binge eating disorder nie są jeszcze znane. Jednakże, istnieją korelacje pomiędzy zaburzeniami odżywiania a różnymi przejawami smutku i stresu emocjonalnego. „Najczęstszym czynnikiem wywołującym epizod jest złe samopoczucie lub depresja” – mówi Murphy. Może to być spowodowane problemami w związku i w pracy, stresem związanym z walką z wahaniami wagi i problemami z wizerunkiem ciała, poczuciem samotności, a nawet nudą.
Niektóre typy osobowości są bardziej podatne na zaburzenia.
Czynniki wysokiego ryzyka wystąpienia zaburzeń odżywiania, w tym BED, zostały zidentyfikowane przez naukowców. Osobowości, które są skłonne do perfekcjonizmu, trudności w regulacji emocji, sztywny styl myślenia (jak jest tylko jeden sposób, aby zrobić rzeczy) i stres jedzenie, są bardziej prawdopodobne, aby paść ofiarą. Ci, którzy cierpią z powodu lęku lub niskiej samooceny, lub harbor obsesyjno-kompulsywne tendencje, są bardziej prawdopodobne, aby mieć binge eating disorder zbyt, mówi Murphy.
Jest genetyczna predyspozycja do binge eating disorder.
Bliska historia rodziny depresji lub uzależnienia – czy to do narkotyków, alkoholu lub środków przeciwbólowych – wykazano, aby zbieżne z zaburzeniami odżywiania, w tym BED (choć BED sam nie jest klasyfikowany jako uzależnienie). Osoby z chorobami genetycznymi, takimi jak celiakia i choroba Leśniowskiego-Crohna, które wymagają ograniczonych reżimów żywieniowych, okazały się bardziej podatne na rozwój zaburzeń odżywiania, Murphy mówi, chociaż nie znaleziono rzeczywistego związku genetycznego między nimi.
Nie wszystkie osoby z zaburzeniami odżywiania mają nadwagę.
Choć wiele osób z zaburzeniami odżywiania ma nadwagę, można mieć normalną wagę, a jednocześnie cierpieć z powodu tego zaburzenia. „Warto zauważyć, że większość osób otyłych nie angażuje się w powtarzające się epizody binge eating” – mówi Murphy. Eksperci twierdzą, że gigantyczne porcje, dieta bogata w takie czynniki jak kalorie, tłuszcze nasycone i fast foody, a także siedzący tryb życia przyczyniają się do otyłości znacznie bardziej niż pozbawione kontroli epizody jedzenia, które charakteryzują binge eating disorder.
Masz większe szanse na wyleczenie się z BED niż z innych zaburzeń odżywiania.
Prognozy dotyczące leczenia są bardzo pozytywne – wskaźniki remisji są wyższe w wynikach leczenia binge eating disorder niż w bulimii lub anoreksji, mówi Murphy. Staranna dbałość o strukturę i zdrowie emocjonalne są nadal niezbędne do skutecznej długoterminowej samoopieki. Cierpiący wiedzą, że nie powinni się objadać, ale frustracja i walka pojawiają się, kiedy ta wiedza wylatuje przez okno podczas wyzwalających momentów, kiedy wszystko, co chcą zrobić, to zjeść – mówi Murphy. Większość programów leczenia zaburzeń odżywiania zawiera kombinację metod, takich jak psychoterapia, grupy wsparcia, doradztwo żywieniowe, a nawet terapie alternatywne, takie jak mindfulness i joga.
Jeśli ty lub ktoś, kogo znasz, cierpi z powodu zaburzeń odżywiania lub innych zaburzeń odżywiania, oto kilka pomocnych źródeł, aby dowiedzieć się więcej i znaleźć pomoc: