W doskonałej kolumnie na Yahoo! Sports, Dan Wetzel opisuje kontrariańską naturę Billa Belichicka i to, jak rozprzestrzenia się ona na to, co nosi i czego nie nosi, w tym nieco kontrowersyjną decyzję o rezygnacji z noszenia kamuflażu w ostatni weekend podczas NFL’s Salute to Service. Nie chodzi o to, że Belichick nie wspiera wojska (jest jego wielkim zwolennikiem; jego ojciec trenował w Navy, zabiera swoją drużynę, by odwiedzała rannych żołnierzy w Walter Reed, gdy Pats są w Waszyngtonie, etc.), ale prawdopodobnie dlatego, że nie lubi, gdy mówi mu się, co ma nosić lub wierzy, że potrzebuje jakiegoś sprzętu, by udowodnić swój patriotyzm. To jest po prostu Bill będący Billem. Powiedz mu, żeby skoczył, a on odmówi.
W kolumnie, Wetzel wyjaśnia również normalną garderobę Belichicka – słynną odciętą bluzę, która sprawia, że wygląda tak, jakby miał poprosić cię o zmianę lub wyjaśnić jakąś teorię spiskową na temat zdeflorowanych piłek nożnych i współczynnika fumblingu drużyny:
Według źródeł z lat, po tym jak Reebok podpisał umowę na 250 milionów dolarów jako oficjalny dostawca strojów NFL na początku lat 2000, jednym z założeń kontraktu było to, że trenerzy będą nosić ich strój.
(Thomas J. Russo/USA TODAY Sports)
Belichick odrzucił tę koncepcję dla zasady, argumentując, że jakiś zarząd NFL w Nowym Jorku nie powinien mówić dorosłym mężczyznom, jak mają się ubierać. W końcu jest trenerem, a nie modelem mody, a cała ta sprawa wydawała się niedorzeczna.
Nie oznaczało to, że mógł ją ignorować na zawsze, więc kiedy przedstawiono mu wszystkie dopuszczalne elementy do noszenia, Belichick celowo wybrał to, co uważał za najmniej modny wybór… skromną szarą bluzę z kapturem. Wkrótce nawet odciął rękawy, często z krzywymi i niechlujnymi cięciami, być może w celu uczynienia go mniej atrakcyjnym.
Kiedy czytasz kolumnę i zdajesz sobie sprawę, dlaczego Belichick nie nosi różowych wstążek lub zestawów słuchawkowych camo (współczesny Kramer), myślisz o nim jako o człowieku z zasadami. I nie mogę się z tym nie zgodzić. On zajmuje stanowisko. To tak jak z frywolnością polityków noszących amerykańską flagę. Przyklejenie sobie czegoś do klapy nie świadczy o miłości do kraju, tylko o tym, że potrafisz zdobyć, a potem nosić przypinkę. Podróże Belichicka do Walter Reed są nieskończenie bardziej imponujące, ważne i znaczące niż noszenie czegoś na ubraniu.
(AP)
Ale to, co się dzieje z outfitterem, jest po prostu planem petulant. Oto człowiek, któremu płaci się miliony dolarów za trenowanie gry niemal całkowicie dzięki reklamodawcom (którzy napędzają umowy telewizyjne, które napędzają przychody drużyny, które napędzają pensję Belichicka), a Belichick nie może wysłuchać prostej prośby o pokazanie logo Reeboka lub Nike swoosh. Odmowa noszenia różowego koloru, bo to bez sensu, jest w porządku. Odmowa noszenia swoosha to gryzienie ręki, która cię karmi. To nie jest pryncypialne stanowisko, to ruch nadętego dziecka.
Belichick nosił stosunkowo, logo-less (o ile mogę powiedzieć) ubrania, kiedy był w Cleveland, ale nie pop na duże kurtki Starter, kiedy było zimno.
Bill Belichick, trener, Cleveland Browns.
Dostaję, że wolałby nosić to, co chce, ale wyobrażam sobie, że 80% Ameryki wolałoby nosić coś innego do miejsca pracy. Czasami musimy robić rzeczy, których nie lubimy, zwłaszcza gdy jest to część twojej pracy, a jeszcze bardziej szczególnie, gdy ta praca płaci ci miliony rocznie.
Na koniec dnia, czy to ma znaczenie, że Belichick ma na sobie odcięcie? Oczywiście, że nie. Poza Nike execs, nie mogę myśleć o nikim, kto byłby dotknięty przez to. Ale kiedy Bill Belichick to robi, to nie jest pryncypialne stanowisko, to dorosły człowiek z 63 roku życia jest wyzywający bez powodu innego niż jego własne ego. To żałosne, a jego odmowa podporządkowania się nawet najprostszej prośbie mówi wiele o tym, jak Patrioci zachowują się jako organizacja, odkąd Belichick przejął władzę.