Były szeryf, u którego zdiagnozowano chorobę Alzheimera, został skazany w 2017 roku na trzy lata w zamknięciu po tym, jak ława przysięgłych uznała, że nadzorował plan zakłócenia federalnej sondy w sprawie nadużyć więźniów w systemie więziennictwa hrabstwa, a później skłamał prokuratorom o swojej roli.
Wyrok skazujący został podtrzymany przez 9th U.S. Circuit Court of Appeals w zeszłym roku, a w styczniu Sąd Najwyższy odrzucił długo wysuwany wniosek Baca o ponowne rozpatrzenie jego sprawy. Baca pozostawał na wolności, podczas gdy jego apelacje były w toku.
„Podczas gdy proces i skazanie szeryfa Baca były pełne znaczących błędów prawnych, szeryf Baca podchodzi do wyroku, który będzie odbywał z taką samą pokorą i szacunkiem dla prawa, jakie demonstrował podczas swojej 50-letniej kariery w Departamencie Szeryfa Hrabstwa Los Angeles”, powiedział Nathan Hochman, jego wieloletni obrońca.
Baca był ostatnim z grupy pracowników Departamentu Szeryfa – od niskich rangą zastępców do Baca’s second-in-command – który został oskarżony o odgrywanie roli w skandalu z 2011 roku, który obejmował ukrywanie więźnia, który był informatorem FBI i grożenie aresztowaniem agenta, który prowadził dochodzenie. Wszyscy 10 z tych, którzy stanęli przed zarzutami w tej sprawie albo przyznali się do winy, albo zostali skazani, w tym były podsekretarz Paul Tanaka, który został skazany na pięć lat więzienia po tym, jak ława przysięgłych uznała, że pomógł w prowadzeniu tego schematu. Kilku innych zastępców zostało uznanych za winnych naruszenia praw obywatelskich za pobicia więźniów i odwiedzających więzienie.
W 2014 roku, gdy departament był pochłonięty skandalem więziennym, Baca ustąpił ze stanowiska.
Na procesie, prokuratorzy federalni skupili się na wysiłkach Baca, aby utrudnić śledztwo. Prokuratorzy powiedzieli przysięgłym, że chociaż Baca scedował codzienną obsługę fabuły obstrukcji na Tanakę, był informowany o jej rozwoju i pomagał ją prowadzić jako wybrany szeryf hrabstwa.
Plan, twierdzili prokuratorzy, obejmował manipulowanie potencjalnymi świadkami w śledztwie federalnym i zastraszanie agenta FBI pracującego nad tą sprawą.
W swoich końcowych słowach do ławy przysięgłych, główny oskarżyciel, Asystent U.S. Atty. Brandon Fox, potępił Bacę jako tchórzliwego króla, który wybrał ochronę siebie, wysyłając jednocześnie pionki i innych podwładnych do wykonania swojej „brudnej roboty.”
Najpierw Baca starał się przyznać do winy w umowie z prokuratorami, ale U.S. District Judge Percy Anderson odrzucił ją jako zbyt łagodną i wskazał, że nałożyłby surowszą karę więzienia niż cokolwiek, co nakreśliła umowa plebiscytowa. Baca i jego adwokaci naciskali na proces.
Jego adwokaci argumentowali, że Baca nigdy nie autoryzował złego postępowania i że nie było twardych dowodów bezpośrednio łączących go ze schematem obstrukcji.
Baca był bliski zwycięstwa w pierwszym procesie, kiedy wszyscy oprócz jednego członka ławy przysięgłych chcieli uznać go za niewinnego. Jedyny ławnik nie ustąpił i Anderson ogłosił unieważnienie procesu. W drugim procesie prokuratorzy przeformułowali sprawę, a Anderson wydał szereg orzeczeń, które utrudniły obronę.
Wyrok skazujący i kara więzienia jeszcze bardziej nadszarpnęły spuściznę Bacy po prawie pięciu dekadach służby i zmniejszyły reputację, którą niegdyś posiadał jako reformator egzekwowania prawa.
Times staff writers Alex Wigglesworth i Joel Rubin przyczynili się do tego raportu.