Jako, że Catwoman obchodzi w tym roku 80 rocznicę swojego komiksowego debiutu, ważne jest, aby upamiętnić fakt, że Catwoman miała wiele różnych ról na przestrzeni lat. Była przede wszystkim złodziejką, ale w ramach tego ogólnego opisu, służyła zarówno jako złoczyńca, jak i bohater.
Do czasu jej ostatniego związku z Batmanem, Catwoman miała problem z utrzymaniem prostej linii, czy jest bohaterem czy złoczyńcą, z ostatnimi kilkoma dekadami generalnie osiadając na „anty-bohaterze”, jako rodzaj mieszanki dwóch światów dobra i zła. Tutaj przyjrzymy się podróży Catwoman roller-coasterem przez szczyty bohaterstwa i doliny łotrostwa.
Od samego początku w Batman #1 (autorstwa Billa Fingera, Boba Kane’a, Jerry’ego Robinsona i George’a Roussosa), było coś trochę innego w Catwoman, która początkowo była nazywana po prostu „The Cat” (nie była Catwoman aż do Batman #2 i nie poznaliśmy jej prawdziwego imienia Selina Kyle przez ponad dekadę). Kiedy Batman i Robin udali się na luksusowy transatlantyk, aby zapobiec kradzieży drogiego diamentu przez The Cat, udało im się wykonać swoją misję, ale Batman był zaskoczony dobrym wyglądem The Cat, kiedy ją aresztował.
Kiedy Batman celowo pozwala jej uciec na końcu historii, jasne jest, że Batman i The Cat/Catwoman mają mieć bardzo nietypowy związek. Przez całe lata 40. Nietoperz i Kobieta-Kot flirtowali ze sobą, a w różnych przebraniach Catwoman umawiała się zarówno z Brucem Wayne’em, jak i Alfredem Pennyworthem, prawie wychodząc za Bruce’a Wayne’a w Batman #15. Nadal była wyraźnie złoczyńcą, ale zawsze wydawało się, że była na krawędzi, gdzie jej przyciąganie do Batmana może w każdej chwili sprowadzić ją na stronę aniołów.
Ten moment w końcu nadszedł w 1950 roku w Batman #62 (autorstwa Billa Fingera, Boba Kane’a, Lwa Schwartza i Charlesa Parisa), kiedy Catwoman widzi, że Batman jest bliski zabicia przez spadający kawałek budynku. Zrzuca go z drogi, ratując mu życie, ale w tym procesie doznaje urazu głowy.
Jej uraz odkrywa ukryte wspomnienia z jej życia jako Seliny Kyle, praworządnej stewardessy. Wiele lat wcześniej doznała amnezji i przeszła załamanie psychiczne, w wyniku którego stała się złoczyńcą Catwoman.
Pod koniec historii przeszła na emeryturę jako Catwoman.
Występowała w Batman #65 i #69, które grały na pomyśle, że być może byłaby skłonna ponownie zwabić się do życia przestępczego. Oparła się tej pokusie w tych dwóch numerach (heck, w jednym z nich nawet przekonała swojego brata kryminalistę, by również się zreformował), ale w końcu, w 1953 roku w Detective Comics #203 (autorstwa Edmonda Hamiltona, Boba Kane’a i Charlesa Parisa), niektórzy przestępcy zorientowali się, że sposobem na Catwoman jest zagranie na jej ego. Podłożyli historyjki, które mówiły, że Batman uważa, iż Catwoman nie stanowi zagrożenia jako złoczyńca.
To pobudziło Selinę do ponownego zostania Catwoman i powrotu do życia przestępczego…
Wystąpiła jeszcze dwa razy jako złoczyńca, po czym zniknęła z komiksów na ponad dekadę. Instytucja Comics Code Authority prawdopodobnie doprowadziła DC do przekonania, że Catwoman była zbyt ryzykowną postacią, jako że całe napięcie seksualne „Batman/Katwoman” nie miało szansy przetrwać w tych wczesnych, bardzo rygorystycznych dniach Comics Code. Catwoman nie powróciła do komiksów aż do momentu, gdy pojawiła się w przebojowym serialu telewizyjnym Batman z 1966 roku, grana przez Julie Newmar. Kiedy DC w końcu przywróciło ją z powrotem, wciąż była złoczyńcą i zadebiutowała w latach 60-tych w, jakżeby inaczej, numerze Superman’s Girl Friend, Lois Lane #70 (jest w tym pewna symetria, ponieważ Lois otrzymała swoją serię komiksów w oparciu o Lois występującą w serialu Adventures of Superman z lat 50-tych, a teraz Catwoman powróciła do komiksów z powodu pojawienia się w serialu Batman).
W latach 70-tych Catwoman była o wiele bardziej bezwzględna niż zwykle. W Brave and the Bold #131 z 1976 roku (autorstwa Boba Haneya i Jima Aparo) Catwoman każe wytrenowanemu jaguarowi zabić dla niej faceta, a co jeszcze dziwniejsze, uchodzi jej to na sucho na końcu numeru! Ucieka, a Batman i jego partnerka w tym numerze, Wonder Woman, skutecznie mówią: „No cóż, złapiemy ją innym razem.”
Jednakże Brave and the Bold słynęło z tego, że jego scenarzysta, Bob Haney, nie dbał o to, czy jego historie pasują do innych przedstawień postaci w ich innych komiksach, więc DC przyjęło luźne podejście traktowania historii napisanych przez Haneya jako mających miejsce na alternatywnej Ziemi, Ziemi-B (dla Boba) i dlatego żaden inny scenarzysta nigdy nie zajął się jej działaniami w tych numerach Brave and the Bold.
W 1979 roku w Batman #308 (autorstwa Lena Weina, Johna Calnana i Dicka Giordano) Selina Kyle odwiedza Bruce’a Wayne’a i ogłasza, że skończyła z byciem Catwoman, a teraz, gdy została ułaskawiona, chce zostać szanowaną obywatelką. Wein wkrótce sprawił, że stała się ona miłosnym zainteresowaniem Bruce’a.
W Batman #323 (autorstwa Weina, Irva Novicka i Boba Smitha) Selina musiała ponownie przyjąć tożsamość Kobiety-Kota, aby oczyścić swoje imię z zarzutu zbrodni, której nie popełniła.
Po tym, jak udało jej się tego dokonać, pozostała jako przebrana poszukiwaczka przygód i bohaterka. Ona i Batman zaczęli nawet na krótko umawiać się na randki, po czym zerwali, ale pozostali przyjaciółmi…
Zmieniło się to w Detective Comics #569 (autorstwa Mike’a W. Barra, Alana Davisa i Paula Neary’ego), kiedy Joker, zirytowany tym, że Catwoman się zreformowała, zrobił jej pranie mózgu, by znów stała się złoczyńcą…
Jak widzieliśmy w następnym numerze, to zadziałało…
Ciągłość Batmana została jednak wkrótce zrestartowana w fabule „Batman: Year One” Franka Millera i Davida Mazzucchelli, a historia Catwoman jako bohaterki została wymazana. Wróciła do bycia złodziejką.
Kiedy otrzymała swoją pierwszą ciągłą serię w 1993 roku (autorstwa Jo Duffy’ego, Jima Balenta i Dicka Giordano), nadal nominalnie była złodziejką, ale była bardziej antybohaterką niż kimkolwiek innym, ponieważ prawie zawsze kradła złym ludziom i często pomagała dobrym ludziom po drodze jako międzynarodowy najemnik, a także złodziejka.
W 2002 roku Ed Brubaker, Darwyn Cooke i Mike Allred wznowili jej serię, w której Selina jest teraz aktywnym bohaterem, chroniącym mieszkańców East End of Gotham.
Rok później ona i Batman zaczęli się umawiać (po raz pierwszy w tej kontynuacji)…
Jednakże, w szokującym zwrocie akcji, w 50 numerze tej serii (autorstwa Willa Pfeifera i Pete’a Woodsa), Selina odkryła, że powodem, dla którego stała się bohaterem, jest to, że Liga Sprawiedliwości w zasadzie magicznie wyprała jej mózg, by się nim stała.
Niedługo po tym, Catwoman została włączona do rządowego programu, który uwięził superzłoczyńców na innej planecie, zwanej Salvation Run…
Selina dokonała kilku ciężkich rzeczy, gdy była uwięziona na tej planecie złoczyńców. Jednakże, kiedy to wszystko się skończyło, kontynuowała bycie bohaterką (nawet jeśli nie było to już magicznie wymuszone na niej) jako część Gotham City Sirens…
Potem DC zrestartowało ich kontinuum ponownie z „New 52”, a Catwoman powróciła do bycia złodziejką.
Once more, though, she was a thief with a heart of gold, so while she was less of a hero than her previous series, she was probably more like an anti-hero once more.
Potem na krótko stała się głową rodziny przestępczej (gdy dowiedziała się, że jej ojciec był szefem mafii, więc odziedziczyła interes)…
Aczkolwiek starała się to kontrolować w taki sposób, by nie być taką, no wiesz, kryminalistką.
Potem DC ponownie zrestartowało ich continuity w DC Rebirth, i teraz Catwoman została uznana za masową morderczynię, kiedy Batman wyrywa ją z Arkham Asylum, ponieważ potrzebuje jej pomocy.
Wkrótce dowiadujemy się, że brała na siebie winę za zabójstwa dokonane przez jej protegowaną. Selina obwiniała się za czyny swojej protegowanej (w końcu Selina ją szkoliła), więc była gotowa wziąć na siebie ciepło. Kiedy zdał sobie sprawę z prawdy, Batman oczyścił jej imię. On i Catwoman znów zaczęli się spotykać i prawie się pobrali…
Choć to nie wypaliło (przynajmniej wtedy), teraz jest zdecydowanie po stronie bohaterów.
Ale kto wie, co przyniesie jej przyszłość? Zwłaszcza jeśli DC po raz kolejny uderzy w przycisk resetowania continuity. Minęły już cztery lata. Musi ich już teraz swędzieć palec naciskający przycisk reboota.
CBR Senior Writer Brian Cronin pisze profesjonalnie o komiksach już od kilkunastu lat w CBR (głównie w swojej serii felietonów „Comics Should Be Good”, w tym Comic Book Legends Revealed). Jest autorem dwóch książek o komiksach dla Penguin-Random House – Was Superman a Spy? And Other Comic Book Legends Revealed oraz Why Does Batman Carry Shark Repellent? And Other Amazing Comic Book Trivia! oraz jedną książkę, 100 Things X-Men Fans Should Know & Do Before They Die, z Triumph Books. Jego teksty były publikowane na ESPN.com, Los Angeles Times, About.com, Huffington Post i Gizmodo. Na swojej stronie internetowej Legends Revealed przedstawia legendy związane z rozrywką i sportem. Śledź go na Twitterze pod adresem @Brian_Cronin i nie krępuj się wysyłać mu e-maile z propozycjami historii o komiksach, które chciałbyś zobaczyć na stronie [email protected]!
Więcej od Briana Cronina