Choroba z Lyme

Historia

Choroba z Lyme jest najczęstszą chorobą przenoszoną przez wektory w Stanach Zjednoczonych, z około 20 000 nowych przypadków zgłaszanych każdego roku.

Choroba z Lyme otrzymuje swoją nazwę od małego nadmorskiego miasteczka w Connecticut zwanego Lyme. W 1975 r. pewna kobieta zwróciła uwagę badaczy z Yale na niezwykłe skupisko przypadków dziecięcego zapalenia stawów. W 1977 r. naukowcy z Yale zidentyfikowali i nazwali te skupiska „boreliozowym zapaleniem stawów”. W 1979 r. nazwa została zmieniona na „chorobę z Lyme”, kiedy dodatkowe objawy, takie jak problemy neurologiczne i silne zmęczenie, zostały powiązane z chorobą. W 1982 r. przyczyna choroby została odkryta przez dr Willy’ego Burgdorfera. Dr Burgdorfer opublikował pracę na temat czynnika zakaźnego choroby z Lyme i uzyskał prawo do umieszczenia swojego nazwiska na spirochecie choroby z Lyme znanym obecnie jako Borrelia burgdorferi.

Informacje dotyczące świadomości choroby z Lyme:

• Dla pacjentów
• Dla świadczeniodawców

CdC oferuje następujące https://www.cdc.gov/lyme/healthcare/index.html. Bezpłatny, sponsorowany przez CDC kurs Clinician Outreach and Communication Activity (COCA) pomaga świadczeniodawcom nauczyć się prawidłowo identyfikować i leczyć choroby przenoszone przez kleszcze (dostępne CME/CNE/CECH): Little Bite, Big Disease: Recognizing and Managing Tickborne Illnesses.

Nowość w CDC! Rocky Mountain Spotted Fever Toolkit & Bezpłatne kształcenie ustawiczne: https://www.cdc.gov/rmsf/resources/toolkit.html

Statystyki

Delaware znajduje się w pierwszej dziesiątce stanów o najwyższych wskaźnikach zachorowalności w Stanach Zjednoczonych. Kliknij na poniższe linki, aby zobaczyć mapy zachorowań i statystyki dotyczące Delaware.

• Delaware-specyficzna mapa 2018 przypadków boreliozy
• Delaware-specyficzna mapa 2017 przypadków boreliozy
• Delaware-specyficzna mapa 2016 przypadków boreliozy
• Delaware-specyficzna mapa przypadków boreliozy z 2015 roku
• statystyki CDC dotyczące boreliozy

choroba z Lyme w DELAWARE

rok	STATEWIDE TOTAL NUMBER OF CASES (Confirmed and Probable cases)	NEW CASTLE COUNTY	KENT COUNTY	SUSSEX COUNTY	STATEWIDE INCIDENCE RATE (Cases/100,000 based on population data from the US Census Bureau)
2018	520	302	87	131	53.8
2017	608	338	119	151	64
2016	506	295	92	119	53.2
2015	436	286	75	75	46.1
2014	417	262	92	63	44.6
2013	509	301	91	117	55
2012	670	338	132	137	73.1
2011	877	561	149	167	96.6
2010	658	409	147	102	73.3
2009	984	622	195	167	110.3
2008	768	518	141	109	86.9
2007	713	453	165	95	81.8
2006	478	209	118	70	55.8
2005	614	337	166	111	72.7

Przenoszenie

Bakteria choroby z Lyme, Borrelia burgdorferi, jest przenoszona na zwierzęta i ludzi poprzez ugryzienie zakażonego kleszcza czarnej nogi lub kleszcza jelenia. Niedojrzałe kleszcze są bardzo małe i mogą być trudne do zauważenia, co może zwiększyć prawdopodobieństwo niewykrytego narażenia na kontakt z kleszczami. Kleszcze (w tym gatunki inne niż kleszcz czarny lub kleszcz jeleni) mogą również przenosić choroby inne niż borelioza, w tym gorączkę plamistą Gór Skalistych, erlichiozę i anaplazmozę.

Nie ma dowodów na to, że borelioza jest przenoszona z człowieka na człowieka. Na przykład, osoba nie może zarazić się poprzez dotykanie, całowanie lub uprawianie seksu z osobą, która ma boreliozę. Ludzie najczęściej zarażają się boreliozą w miesiącach wiosennych i letnich, kiedy korzystają z aktywności na świeżym powietrzu.

Objawy

Bakteria boreliozy może zainfekować kilka części ciała, co może powodować różne objawy w różnym czasie. Objawy choroby z Lyme mogą być niespecyficzne i mogą przypominać inne choroby. Jeśli uważasz, że cierpisz na boreliozę, koniecznie skontaktuj się z lekarzem. Kliknij ten link, aby otrzymać plakat z typowymi objawami do wydrukowania.

Wczesne objawy:

• Wysypka – choroba z Lyme często charakteryzuje się powiększającą się czerwoną wysypką, powszechnie określaną jako wysypka „bycze oko”. Wysypka może wystąpić w dowolnym miejscu na ciele, różnić się wielkością i kształtem. Wysypka może być ciepła w dotyku, ale zazwyczaj nie jest bolesna ani swędząca. Nie u wszystkich pacjentów wystąpi charakterystyczna wysypka.
• Gorączka i/lub dreszcze
• Zmęczenie
• Bóle mięśni i stawów
• Ból głowy

Nieleczone zakażenia mogą prowadzić do wystąpienia różnych objawów, z których niektóre mogą być bardzo poważne i osłabiające. Objawy te mogą obejmować:

• Silny ból i obrzęk stawów (zwykle dużych stawów, zwłaszcza kolan)
• Utrata napięcia mięśni po jednej lub obu stronach twarzy (zwana, „porażeniem Bella”)
• Palpitacje serca i zawroty głowy
• Silne bóle głowy i sztywność karku spowodowane zapaleniem opon mózgowych
• Problemy neurologiczne (tj, drętwienie lub mrowienie w dłoniach lub stopach, problemy z koncentracją i pamięcią krótkotrwałą)

Diagnostyka Diagnostyka opiera się na objawach, wynikach badań fizycznych (tj. wysypka byka, porażenie twarzy lub zapalenie stawów) i historii możliwego narażenia na kleszcze. Dostępne są zatwierdzone badania laboratoryjne, aby pomóc klinicyście w postawieniu diagnozy. Badania laboratoryjne nie są zalecane ani konieczne, gdy u pacjenta pojawia się charakterystyczna wysypka typu „bycze oko”. Borelioza może być trudna do zdiagnozowania. Nie u wszystkich pacjentów z boreliozą pojawi się charakterystyczna wysypka typu „bycze oko”, a kontakt z kleszczami często pozostaje niewykryty.

Dla pracowników medycznych: Choroba z Lyme (LD) Formularz zgłoszenia przypadku

Leczenie

Większość przypadków choroby z Lyme można wyleczyć stosując przez kilka tygodni antybiotyki przyjmowane doustnie. W zależności od objawów, niektórzy pacjenci mogą wymagać drugiego kursu antybiotykoterapii. Pacjenci z niektórymi neurologicznymi lub kardiologicznymi postaciami choroby mogą wymagać dożylnego podawania antybiotyków.

Niewielki odsetek pacjentów z boreliozą ma objawy, które utrzymują się od miesięcy do lat po leczeniu antybiotykami. Objawy te mogą obejmować bóle mięśni i stawów, zapalenie stawów, zaburzenia poznawcze, zaburzenia snu i zmęczenie. Przyczyna tych objawów nie jest znana. Istnieją pewne dowody na to, że są one wynikiem reakcji autoimmunologicznej, w której układ odpornościowy osoby kontynuuje odpowiedź nawet po usunięciu infekcji.

Nadzór i raportowanie

Centra Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) rozpoczęły nadzór nad chorobą z Lyme w Stanach Zjednoczonych w 1982 roku. Borelioza stała się chorobą podlegającą zgłoszeniu w Delaware w 1989 r. na mocy przepisów dotyczących kontroli chorób zakaźnych i innych, które spowodowały, że borelioza, jak również wiele innych chorób i stanów chorobowych, podlega zgłoszeniu do Biura Epidemiologii w Wydziale Zdrowia Publicznego Delaware (DPH).

Z kolei DPH przekazuje cotygodniowe dane dotyczące wszystkich chorób podlegających zgłoszeniu do CDC. CDC jest następnie w stanie publikować tygodniowe raporty i roczne podsumowania w Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR). Dane w cotygodniowym MMWR są tymczasowe, oparte na cotygodniowych raportach do CDC składanych przez stanowe departamenty zdrowia.

Dla celów nadzoru, przypadek choroby z Lyme w Delaware jest definiowany zgodnie z definicją przypadku CDC/Rady Epidemiologów Stanowych i Terytorialnych (CSTE).

Biuro Epidemiologii w DPH wykorzystuje Delaware Electronic Reporting and Surveillance System (DERSS) do automatycznego otrzymywania pozytywnych wyników badań laboratoryjnych z głównych laboratoriów komercyjnych dotyczących wszystkich chorób podlegających zgłoszeniu, w tym choroby z Lyme. Dodatkowo, wszystkie szpitale w Delaware przesyłają raporty o chorobach podlegających zgłoszeniu elektronicznie do DERSS.

Delaware jest jednym z niewielu stanów, który bada każdy możliwy przypadek boreliozy zgłoszony do Biura Epidemiologii. Ze względu na wysoką zachorowalność na boreliozę w Delaware i trudności diagnostyczne, ważne jest utrzymanie wysokiego poziomu nadzoru nad chorobą. Ten poziom nadzoru jest pracochłonny dla epidemiologów, jak również czasochłonny dla świadczeniodawców medycznych, którzy są proszeni o wypełnienie formularzy zgłaszania przypadków. Epidemiolodzy wysyłają formularze zgłoszenia przypadku do zamawiających usługodawców medycznych w każdym przypadku w celu zebrania dodatkowych danych. Dane te pomagają epidemiologom określić, które przypadki mogą być potwierdzone zgodnie z definicją przypadku CDC/CSTE.

PREWENCJA JEST KLUCZEM!

Ochrona osobista:

• Wiedz, gdzie spodziewać się kleszczy — kleszcze czarnonogie żyją w wilgotnych i wilgotnych środowiskach, szczególnie w lub w pobliżu obszarów zalesionych lub porośniętych trawą. Możesz wejść w kontakt z kleszczami podczas zajęć na świeżym powietrzu wokół domu lub podczas chodzenia wśród roślinności takiej jak ściółka z liści lub krzewów.
• Noś odzież w jasnych kolorach, abyś mógł zobaczyć kleszcze pełzające po twojej odzieży.
• Gdy to możliwe, noś długie rękawy i długie spodnie. Wkładaj nogawki spodni do skarpetek, aby kleszcze nie mogły wpełznąć do środka nogawek.
• Stosuj środki odstraszające kleszcze. Repelenty zawierające permetrynę mogą być rozpylane na buty i odzież i będą działać przez kilka dni. Repelenty zawierające DEET mogą być nakładane na skórę, ale działają tylko przez kilka godzin, zanim konieczne będzie ponowne zastosowanie. W przypadku osób dorosłych należy stosować repelenty zawierające mniej niż 50 procent DEET. W przypadku dzieci należy stosować repelent zawierający mniej niż 30 procent DEET. Komitet Zdrowia Środowiskowego Amerykańskiej Akademii Pediatrii (AAP) zaktualizował swoje zalecenia dotyczące stosowania produktów z DEET u dzieci w 2003 r., cytując: „Środki odstraszające owady zawierające DEET (N,N-dietylo-m-toluamid, znany również jako N,N-dietylo-3-metylobenzamid) o stężeniu 10 procent wydają się być tak samo bezpieczne jak produkty o stężeniu 30 procent, gdy są stosowane zgodnie ze wskazówkami na etykietach produktów”. AAP zaleca, aby repelenty z DEET nie były stosowane u niemowląt w wieku poniżej 2 miesięcy.
• Po powrocie z zajęć na świeżym powietrzu w obszarach potencjalnie zarażonych kleszczami, przeszukaj swoje ciało w poszukiwaniu kleszczy. Należy zwrócić szczególną uwagę na sprawdzenie pod pachami, w i wokół uszu, wewnątrz pępka, za kolanami, między nogami, w i wokół wszystkich włosów na głowie i ciele oraz wokół talii.
• Sprawdzić dzieci pod kątem obecności kleszczy, szczególnie we włosach. Dodatkowo, kleszcze mogą być przenoszone do domu na ubraniach i zwierzętach domowych.

Usuwanie kleszczy:

• Używaj pęsety z cienką końcówką lub osłaniaj palce chusteczką, ręcznikiem papierowym lub gumowymi rękawiczkami. Unikaj usuwania kleszczy gołymi rękami, kiedy to tylko możliwe.
• Chwyć kleszcza blisko powierzchni skóry i pociągnij do góry, wywierając stały, równomierny nacisk.
• Nie ściskaj, nie zgniataj ani nie nakłuwaj ciała kleszcza, ponieważ jego płyny (ślina, płyny ustrojowe, treść jelitowa) mogą zawierać zarazki.
• Po usunięciu kleszcza należy oczyścić to miejsce środkiem antyseptycznym lub wodą z mydłem i umyć ręce.
• Nie zaleca się stosowania domowych sposobów usuwania kleszczy, takich jak wazelina lub gorące zapałki. Te metody nie działają.
• Zobacz/wydrukuj nasz plakat „Blast Lyme Disease”

Zarządzanie krajobrazem:

• Utrzymaj skoszoną trawę.
• Usuń liście, szczotki i wysokie chwasty z okolic domu i krawędzi trawnika.
• Używaj roślin, które nie przyciągają jeleni lub wyklucz jelenie poprzez różne rodzaje ogrodzeń. Jelenie są głównym źródłem pożywienia dla dorosłych kleszczy.
• Usuń drewno opałowe, domki dla ptaków i karmniki z dala od domu.
• Utwórz 3-stopową lub szerszą barierę z wiórów drzewnych, ściółki lub żwiru pomiędzy trawnikiem a lasem.
• Zmodyfikuj swój krajobraz, aby stworzyć „strefy bezpieczne dla kleszczy”.

Aby dowiedzieć się więcej o boreliozie:

• Informacje Departamentu Zdrowia
• Dowiedz się więcej o boreliozie
• Kontrola kleszczy wokół domu i w Twojej społeczności
• Zasoby na temat boreliozy w Internecie
• Infectious Disease Society of America (IDSA) – Treatment Guidelines
• MMWR – Notice to Readers: Caution Regarding Testing for Lyme Disease
• MMWR – Lyme Disease, United States 2003-2005
• American Lyme Disease Foundation

Powrót do strony głównej epidemiologii

Uwaga: Niektóre z plików dostępnych na tej stronie są w formacie Adobe PDF, który wymaga programu Adobe Acrobat Reader. Bezpłatną kopię programu Adobe Acrobat Reader można pobrać bezpośrednio ze strony Adobe . Osoby korzystające z technologii wspomagającej, które nie są w stanie odczytać plików Adobe PDF, proszone są o wyświetlenie odpowiedniej wersji tylko tekstowej (jeśli jest dostępna) lub odwiedzenie strony z narzędziami dostępności firmy Adobe.