Pochodzenie ciasta marchewkowego jest sporne. W 1591 roku ukazał się angielski przepis na „pudding in a Carret root”, który jest w zasadzie nadziewaną marchewką z mięsem, ale zawiera wiele elementów wspólnych dla współczesnego deseru: skrobię, śmietanę, jajka, rodzynki, słodzik (daktyle i cukier), przyprawy (goździki i buzdyganek), oskrobaną marchewkę i bułkę tartą (zamiast mąki). Wielu historyków żywności uważa, że ciasto marchewkowe wywodzi się z puddingów marchewkowych spożywanych przez Europejczyków w średniowieczu, kiedy cukier i słodziki były drogie, a wielu ludzi używało marchewki jako substytutu cukru. Wariacje puddingu marchewkowego ewoluowały, aby objąć pieczenie z kruszonką (jak ciasto dyniowe), gotowane na parze z sosem lub formowane w patelniach (jak pudding śliwkowy) z lukrem.
W tomie drugim L’art du cuisinier (1814), Antoine Beauvilliers, były szef kuchni Ludwika XVI, zawierał przepis na „Gâteau de Carottes”, który był na tyle popularny, że został skopiowany w dosłownym brzmieniu w książkach kucharskich konkurentów. W 1824 r. Beauvilliers opublikował w Londynie angielską wersję swojej książki kucharskiej, która zawiera przepis na „Ciasta marchewkowe” w dosłownym tłumaczeniu jego wcześniejszego przepisu.
Inny XIX-wieczny przepis pochodzi ze szkoły gospodarstwa domowego w Kaiseraugst (kanton Aargau, Szwajcaria). Według Culinary Heritage of Switzerland jest to jedno z najpopularniejszych ciast w Szwajcarii, zwłaszcza z okazji urodzin dzieci.
Popularność ciasta marchewkowego odżyła w Wielkiej Brytanii z powodu racjonowania żywności podczas II wojny światowej.
.