Cladosporium

Typ pleśni alergennej. Jest unikalny w tym, że może rosnąć zarówno w ciepłych jak i zimnych warunkach. Często można ją znaleźć rozwijającą się w materiałach wewnętrznych, takich jak tkaniny, tapicerki i dywany. Występuje również pod deskami podłogowymi i wewnątrz szafek. Cladosporium to oliwkowo-zielona lub brązowa pleśń z teksturą przypominającą zamsz. Cladosporium zazwyczaj powoduje reakcje alergiczne oczu, nosa, gardła i skóry. Narażenie powoduje wysypkę i zmiany skórne, astmę, infekcje płuc i zapalenie zatok. Chociaż nie uważa się, że ma właściwości toksyczne, cladosporium nie powinien być obsługiwany bezpośrednio ze względu na jego potencjał do powodowania podrażnień skóry i płuc.

Cladosporium jest rodzajem najczęściej spotykanym zarówno w powietrzu zewnętrznym, jak i w pomieszczeniach. Jest często spotykany w podwyższonych poziomach w środowiskach uszkodzonych przez wodę. Niektóre gatunki mogą być odporne na pewne rodzaje impregnowanej tarcicy. Cladosporium występuje w kolorze od szarego do czarnego lub bardzo ciemnozielonego i może mieć wygląd proszku. Rodzaj Cladosporium obejmuje ponad 30 gatunków. Najczęstsze z nich to Cladosporium elatum, Cladosporium herbarum, Cladosporium sphaerospermum i Cladosporium cladosporioides.

Cladosporium jest pleśnią dematiaceous (pigmentowaną) szeroko rozpowszechnioną w powietrzu i zgniłym materiale organicznym i często izolowaną jako zanieczyszczenie żywności. Niektóre gatunki są dominujące w regionach tropikalnych i subtropikalnych. Niektóre gatunki Cladosporium spp. zostały również wyizolowane z ryb i były związane ze stwierdzeniem infekcji.

Cladosporium jest pospolitym grzybem, który jest znanym i udokumentowanym aeroalergenem, który jest zwykle związany z roślinami, produktami z drewna i wyrobami skórzanymi; zarodniki są łatwo unoszone w powietrzu i jako takie są częstą przyczyną problemów z układem oddechowym; reakcje alergiczne i może być czynnikiem wywołującym choroby nadwrażliwości; występuje jako pasożyt w infekcjach skóry, tkanek miękkich lub paznokci i został udokumentowany w przypadkach blastomikozy, kandydozy, chromoblastomikozy, histoplazmozy, entomofthoramycocis, phaeophphomycocis i keratomycosis.

Wyniki badań sugerują, że antygeny grzybów z gatunków występujących w domach są powszechnie związane z uczuleniem skórnym w populacji poradni alergologicznej z alergią górnych lub dolnych dróg oddechowych. Nie znaleziono jednak specyficznych zależności pomiędzy występowaniem gatunków grzybów w środowisku domowym a występowaniem ich jako alergenów w testach skórnych.

Ponad 50% pacjentów badanych w jednej z klinik alergologicznych, którzy mieli objawy alergii, uzyskało wynik pozytywny z tego i innych gatunków Cladosporium. Wykazano, że Cladosporium jest częstą przyczyną astmy zewnątrzpochodnej (nadwrażliwość typu natychmiastowego: typ I). Ostre objawy to obrzęk i skurcze oskrzeli, w przewlekłych przypadkach może rozwinąć się rozedma płuc. Innym czynnikiem zdrowotnym, który należy wziąć pod uwagę jest toksyczność niektórych szczepów.

Wytwarzanie toksyn

Cladosporium cladosporioides

Kolonie około 3 cm w ciągu 7 dni na PDA, oliwkowozielone szaro-zielone do oliwkowobrązowych, odwrócone oliwkowoczarne. Konidiopory szeroko rozgałęzione, dające liczne skupienia blastokonidiów w rozgałęziających się łańcuchach, z większymi konidiami u podstawy łańcucha i mniejszymi przy wierzchołku. Konidia 1- lub rzadko 2-komórkowe, przeważnie gładkościenne lub drobno szorstkie, przy wierzchołku tępo rozwidlone, jeśli dały początek 2 lub więcej konidialnym komórkom lub łańcuchom, lub elipsoidalne do cytrynkowatych, jeśli nie dały, 3-7 (-11) X 2-4 (-5) mm, z zabliźnionymi (zaciemnionymi), lekko wypukłymi bliznami w miejscach przyczepienia do innych konidiów lub konidioforu.

Toksyny: wytwarzany jest związek przeciwgrzybiczy – kladosporyna, a także emodyna, związek z grupy pigmentów antrachinowych, który po rozkładzie in vitro przez mikrosomy wątrobowe tworzy 2-hydroksyemodynę, produkt mutagenny i cytotoksyczny, oraz kilka innych związków o mniejszej toksyczności. Wydaje się, że hodowle podawane myszom powodowały śmierć myszy z powodu żółtaczki hemolitycznej i niewydolności nerek. Nie ma jednak jak dotąd dowodów na toksyczne działanie związane z wdychaniem konidiów, np. w przypadkach rozprzestrzeniania się pleśni w pomieszczeniach.

Cladosporium Sphaerospermum

Morfologia: podobna do C. cladosporioides, ale konidia, zwłaszcza te powstające na końcach łańcuchów, znacznie silniej zaokrąglone o średnicy 3 – 4 (- 7) ?m. Typowe izolaty mają silnie chropowate, szorstkie łuski. Typowe izolaty mają konidia silnie szorstkie, ale zdarzają się też gładkie. Prawdopodobnie składa się z kompleksu podobnych gatunków. Ta pleśń jest dość powszechna w domach, u wielu osób z alergią występują objawy wywołane przez zarodniki tej pleśni.

Toksyny: odnotowano efekty toksyczne, np. w stosunku do embrionów kurcząt, ale odpowiedzialne za to substancje chemiczne nie zostały dokładnie scharakteryzowane. Nie jest uważany za organizm wysoce toksyczny. Cladosporium spp. są znane jako czynniki powodujące zmiany skórne, zapalenie rogówki, grzybicę paznokci, zapalenie zatok i infekcje płuc.

Cladosporium Herbarum

Morfologia: podobny do C. cladosporioides z wyjątkiem tego, że: konidiofory mają wyraźne „wydłużenia genikularne”, czyli miejsca, w których się zgrubiały i wytworzyły jeden lub więcej otworów konidiogennych, ale potem konidiofor nadal wyrastał pod lekkim kątem, robiąc kolankowate wygięcie (stąd określenie „genikularny”), co technicznie stanowi proliferację sympodialną. Długie, dojrzałe konidiofory mogą mieć szereg genikularnych zagięć na całej długości. Cladosporium herbarum posiada teleomorfa, Mycosphaerella tassiana.

Konidia są większe i częściej dwukomórkowe; jednokomórkowe konidia mają wymiary 5,5 – 13 X 3,5 – 6 mm, są wyraźnie chropowate.

Toksyny: jak dotąd nie uważane za znacząco toksyczne dla ludzi.

Cladosporium and the Environment

Najczęściej identyfikowany grzyb zewnętrzny. Liczby na zewnątrz są zmniejszone w zimie. Liczby są często wysokie w lecie. Często spotykany w pomieszczeniach w ilościach mniejszych niż na zewnątrz. Wewnątrz pomieszczeń Cladosporium może być inny niż gatunek zidentyfikowany na zewnątrz. Jest powszechnie spotykany na powierzchni wykładziny z włókna szklanego w kanałach wentylacyjnych. Źródłem pożywienia dla tego grzyba jest wiele różnych roślin. Występuje na martwych roślinach, roślinach drzewiastych, żywności, słomie, glebie, farbie i tkaninach. Wytwarza więcej niż 10 antygenów. Antygeny w komercyjnych ekstraktach są zmiennej jakości i mogą ulec degradacji w ciągu kilku tygodni od przygotowania.

W sprawie leczenia, objawów i więcej informacji patrz www.mold-survivor.com

Sugerowana lektura / Streszczenie

• • Daunter B i Greenshields R. N. 1973. Toxicity of Cladosporium cladosporioides.

• • J. Gen. Microbiol. 75: xv (liczba rzymska 15)

• • Bocklisch, H., and B. Otto. 2000. Choroby grzybicze u ryb. Mycoses. 43:76-78.

• • Collier, L., A. Balows, and M. Sussman. 1998. Topley & Wilson’s Microbiology and Microbial Infections, 9th ed, vol. 4. Arnold, London, Sydney, Auckland, New York.

• • De Hoog, G. S., F. Queiroz-Telles, G. Haase, G. Fernandez-Zeppenfeldt, D. A. Angelis, A. van den Ende, T. Matos, H. Peltroche-Llacsahuanga, A. A. Pizzirani-Kleiner, J. Rainer, N. Richard-Yegres, V. Vicente, and F. Yegres. 2000. Black fungi: clinical and pathogenic approaches. Med Mycol. 38:243-250.

• • Dixon, D. M., and A. Polak-Wyss. 1991. The medically important dematiaceous fungi and their identification. Mycoses. 34:1-18.

• • Kappe, R., and A. Schulze-Berge. 1993. New cause for false-positive results with the Pastorex Aspergillus antigen latex aglutination test. J. Clin. Microbiol. 31:2489-2490.

• • Pritchard, R. C., and D. B. Muir. 1987. Black fungi: a survey of dematiaceous hyphomycetes from clinical specimens identified over a five year period in a reference laboratory. Pathology. 19:281-4.

• • Sutton, D. A., A. W. Fothergill, and M. G. Rinaldi (ed. ). 1998. Guide to Clinically Significant Fungi, 1st ed. Williams & Wilkins, Baltimore.

• • Fungi and Bacteria in Indoor Air Environments: Health Effects, Detection and Remediation. (Proceedings of the International Conference, Saratoga Springs, NY, Oct. 6-7, 1994). Redaktorzy: Eckardt Johanning i Chin S. Yang. Eastern New York Occupational Health Program, 1 CHP Plaza, Latham, NY 12110. 1995. 228 str. Jest to tom, który zawiera 7-stronicowe „Wytyczne dotyczące oceny i remediacji Stachybotrys Atra w środowiskach wewnętrznych”. „Zawiera on również „Aspekty prawne jakości powietrza w pomieszczeniach”, autorstwa Guy Keith Vann.

• • Bioaerozole, grzyby i mikotoksyny: wpływ na zdrowie, ocena, zapobieganie i kontrola. Eckardt Johanning, ed. (Proceedings of the Third International Conference on Fungi, Mycotoxins and Bioaerosols, 1998, Saratoga Springs, NY) 638 pp. Dostępne w cenie $25.00 dla uczestników (i $45 lub 45 Euro dla innych, + $6 wysyłka). USA i Kanada: zamówienie w Boyd Printing, 49 Sheridan Ave., Albany, NY 12210 (fax 518/436-7433). Ostatnie sześć prac, które są w „Sekcji Specjalnej” na końcu, zawierają pewne materiały dotyczące oceny. „Learning from Stachybotrys Chartarum: How to Find Hidden Mold in Buildings,” autorstwa Claude Mainville et al. (patrz sidebar powyżej), to niezwykle czytelna opowieść dotycząca budynku biurowego w Montrealu, do którego dostała się woda podczas burzy lodowej w styczniu 1998 roku. (Nawiasem mówiąc, twierdzi on, że sposobem na znalezienie ukrytej pleśni jest otwarcie konstrukcji. )

• • Bioaerosols: Assessment and Control. Janet Macher, red. American Conference of Governmental Industrial Hygienists, 1999.

• • Building Mycology: Management of Decay and Health in Buildings, autor Jagjit Singh. 326 pp. E & F Spon, An Imprint of Chapman & Hall, 1994. Około $ 122. Większość tekstu ma do czynienia z problemami pleśni w Anglii, ale jest jeden rozdział, który opisuje problemy Ameryki Północnej. Dobrze ilustrowany kolorowymi zdjęciami i fotomikrografami, rysunkami struktury budynku, wykresami i zwykłymi zdjęciami budynków – i „rothoundów” szukających suchej zgnilizny. Koszt: około 122 USD, z Preservation Resource Group w Rockville, MD (301/309-2222; fax 301/279-7885).

• • Katalog książek Preservation Resource Group wymienia 10 książek pod nagłówkiem „Building Pathology”, w tym Building Mycology, Dampness in Buildings i The Growing Fungus. Firma sprzedaje również środki konserwujące do drewna na bazie boranu, aby leczyć spróchniałe drewno. Służy ona potrzebom społeczności konserwatorów zabytków, a także właścicieli domów, którzy chcą odkazić i odbudować spleśniałe części swoich domów.

• • „A Search for Moisture Sources,” Jeffrey E. Christian, str. 71-81 w Bugs, Mold & Rot II: Workshop Proceedings, Nov. 16-17, 1993. William B. Rose i Anton TenWolde, eds. Building Environment and Thermal Envelope Council of the National Institute of Building Sciences, Washington, DC. 1993. Każde możliwe źródło wody w domu jest identyfikowane i określana jest jego wydajność. Przykład: W typowym nowym domu, betonowa piwnica będzie uwalniać 6,4 litra wilgoci dziennie.

• Proceedings of the First NSF International Conference on Indoor Air Health: Impacts, Issues and Solutions. 3-5 maja 1999, Denver. ISSN # 1523-6080. NSF International, 789 Dixboro Road, Ann Arbor, MI 48105.

.