Cream Ale, niegdyś popularny styl w Ameryce Północnej, można podsumować jako „większe” wcielenie standardowego amerykańskiego lagera z rynku masowego. W czasach przed prohibicją, cream ales były szeroko warzone w północno-wschodnich i środkowo-atlantyckich stanach, gdzie często były produkowane, aby konkurować ze złotymi lagerami. W tym styl ten wykazuje podobieństwo do niemieckiego kölsch. Patrz kölsch. W porównaniu do współczesnych amerykańskich masowych lagerów, cream ales mają nieco więcej goryczki, czasami więcej alkoholu i często są lekko owocowe. Powinny być doskonale klarowne i pozbawione maślanych nut diacetylowych, ale „śmietankowo-orkiszowy” aromat siarczku dimetylu (DMS) jest powszechny. Zob. siarczek dimetylu (dms). Tradycyjnie stosuje się dodatki, takie jak ryż i kukurydza, choć niektórzy piwowarzy wolą używać wyłącznie słodu. Historyczne przekazy opisują piwowarów używających drożdży lager; istnieją jednak również doniesienia o stosowaniu przez nich drożdży ale i lager jednocześnie do fermentacji głównej lub drożdży ale do fermentacji głównej i drożdży lager do kondycjonowania. Inne były mieszankami oddzielnie fermentowanych drożdży lager i ale. Wydaje się, że piwowarzy stosowali prawdopodobnie każdą z technik, która była dla nich odpowiednia, tworząc piwa, które mogły stawić czoła popularnym na rynku lagerom. Wśród chmieli goryczkowych znalazły się Cluster i Brewer’s Gold lub ich potomstwo, a wśród chmieli aromatycznych – amerykańskie odmiany Northern Brewer lub niemieckie. Creme Ales, które były szczególnie popularne na Środkowym Zachodzie w okresie przed prohibicją, są często opisywane jako posiadające wyraźne aromaty chmielowe i goryczkę powyżej 30 IBU. Po prohibicji w piwach cream ales stosowano wiele różnych odmian chmielu, choć do tego czasu aromat chmielowy był już bardzo niski. W styczniu 1935 roku Krueger cream ale stał się pierwszym amerykańskim piwem oferowanym w puszce. Współczesne przykłady komercyjnych piw kremowych to Genesee i Little Kings, a większość z nich ma około 10-22 IBU i zawartość alkoholu na poziomie 4,2%-5,6% ABV oraz bardzo żywe nagazowanie. Podczas gdy styl ten wydawał się czasem, jakby miał zniknąć z historii, nieco ironiczne poczucie nostalgii wydaje się utrzymywać go na powierzchni, a okazjonalny piwowar rzemieślniczy produkuje go jako „szanowane piwo do kosiarki”. Należy zauważyć, że piwa kremowe nie zawierają żadnych produktów mlecznych ani laktozy i różnią się od brytyjskiego terminu „cream ale”, który dane-odnosi się do kremowości pochodzącej z azotowania i wynikającej z tego ścisłej piany. Zobacz nitrogenated beer.
.