POZOLE
Z Nahuatl pozolli, co oznacza pianę, podawane w tradycyjnym głębokim naczyniu pozolero, z aluzjami do Bernardino de Sahagún – franciszkańskiego misjonarza – posiadał zapiski, w których opisuje, że Moctezuma – cesarz Imperium Meksykańskiego – otrzymał pozole podczas uroczystości na cześć Tonatiuh; chociaż był on przygotowany w inny sposób i spekuluje się, że był on zrobiony z ludzkiego mięsa. Obecny sposób przygotowania go pochodzi z 1700 do 1800, z przepisami, które zmieniły się w różnych regionach kraju od oryginalnego.
—————–
Nazwisko Loredo jest z Potosí, ale jest z Tampico, Tampico jest na północ od Veracruz, a podczas boomu naftowego, przybyli tam. jose inés loredo był nawet prezydentem miejskim portu tampico, razem ze swoim bratem fidelem mieli sieć tradycyjnych restauracji meksykańskich, takich jak: Colonial Loredo, el Mesón del Caballo Bayo, tampico club, casa loredo.
Tradycyjne potrawy Loredo to:
LA SÁBANA (sn luis potosí)
wynaleziona w 1940 roku dla polityka z Potosí Gonzalo N. Santos, który nie mógł wtedy dobrze żuć, czyli filet wołowy rozpłaszczony między dwoma plastikowymi arkuszami do grubości 1 i 2 milimetrów, marynowany w soku pomarańczowym, soli, pieprzu, oregano, skąpany w mielonej fasoli z epazote i au gratin z serem oaxaca i salsą verde arriera.
TAMPIQUEÑA (sn luis potosí, DF i Tampico)
Pojawił się w 1939 r., stworzony przez potosinos José Inés i Fidel Loredo
Tampico Club był sukcesem dla bycia 24 godzin, danie było nazywane almierzo huasteco, ale ludzie zaczęli go nazywać, tampiqueña, kiedy go zamówili, Dlatego zmienili nazwę na „Carne Asada a la Tampiqueña”, zaczęli mieć więcej „uznanych” klientów, że tak powiem, zmienili szarpaną wołowinę na kawałek steku (arrachera) i w końcu fasolę na smażoną fasolę z chipsami tortilla i dodali paprykę poblano.Każdy składnik potrawy reprezentuje jakiś aspekt regionu:
owalna potrawa – obszar Huastecan
pasek mięsa – rzeka Pánuco
zielona enchilada – wieś Huastecan
czarna fasola – żyzność ziemi
biały ser – czystość mieszkańcy regionu Huasteca
guacamole – owoce regionu
—————-
COCHINITA PIBIL (Jukatan)
Kuchnia Jukatanu to fuzja kuchni hiszpańskiej i kuchni Majów. Danie to przygotowuje się z wieprzowiny marynowanej w achiote i zawiniętej w liście bananowca, tradycyjnie gotowanej w dziurze w ziemi na gorących kamieniach, pibil w języku Majów oznacza „pod ziemią
—————–
SOPA AZTECA (Tlaxcala)
Zazwyczaj składa się z bulionu z kurczaka z epazote, doprawionego pomidorem i suszonymi chilli, takimi jak pasilla lub ancho, czosnkiem i cebulą, do którego dodaje się smażone paski kukurydzianej tortilli. Do tej bazy można dodać inne składniki, takie jak ser panela lub ranchero, smażone paski chili pasilla, awokado, rozdrobnionego kurczaka, śmietanę, posiekaną kolendrę, posiekaną cebulę, sok z limonki, kawałki chicharron i paski chili poblano, między innymi.
——————
PESCADO ZARANDEADO (Nayarit)
Wood-smoked Huachinango (Nayarit)
Huachinango wędzone nad ogniem drzewnym, rozciągnięte na kijach palmowych i skąpane w sosie czosnkowo-cytrynowym z chili, wśród innych składników dodawanych z czasem, takich jak sos sojowy.
————–
ENCHILADAS POTOSINAS (SN Luis Potosí)
W przeciwieństwie do innych enchiñladas, te nie są zanurzane, ale ciasto jest mielone z chili z grzechotnika, wypełnione dojrzałym serem
.