Często zadawane pytania
Odpowiedzi na Twoje pytania dotyczące pasożytów, abyś Ty i Twoje zwierzęta byli zdrowi
Q: Mam kilka psów i kotów, chcę zapewnić im najlepszą opiekę, ale koszt produktów do zwalczania pcheł i kleszczy, jak również pasożytów wewnętrznych i nicieni sercowych jest większy niż mój budżet. Czy istnieją produkty, które można stosować zarówno u psów, jak i u kotów? W rzeczywistości niektóre substancje chemiczne powszechnie stosowane u psów są potencjalnie bardzo niebezpieczne dla kotów. Nigdy nie należy stosować produktów dla psów u kotów.
Q: Czy mogę kupić większe rozmiary produktów i podzielić je między moje zwierzęta?
A: Dzielenie dawek nie jest zalecane.
Mimo, że może się to wydawać logiczne w niektórych przypadkach, rzeczywistość jest taka, że te produkty są w pewnym stopniu wrażliwe na dawkę w zależności od wagi pacjenta.
Niektórzy producenci stwierdzili, że dystrybucja chemikaliów przez ich produkt może nie być jednolita i dlatego jedno zwierzę może otrzymać za dużo, a inne za mało.
Q: Niedawno wzięliśmy do domu nowego szczeniaka i kiedy zabraliśmy ją do weterynarza kilka tygodni później okazało się, że ma nicienie i tęgoryjce. Szczeniak zrobił kupę w kilku miejscach na podwórku i rozumiem, że jaja tych robaków są prawdopodobnie w brudzie. Czy jest jakiś sposób na zabicie tych jaj robaków? A: Niestety niektóre jaja robaków są dość odporne na zmiany środowiskowe i mogą utrzymywać się przez długi czas w glebie. Istnieją pewne środki ostrożności, które można podjąć na małych obszarach, aby zniszczyć jaja. Niestety uszkadzają one lub niszczą trawnik i architekturę krajobrazu w najbliższym otoczeniu.
W niektórych przypadkach rozcieńczony wybielacz chlorowy może być skuteczny, ale jest to najbardziej skuteczne w obszarach pokrytych betonem i znacznie mniej w glebie. Palniki zasilane propanem będą działać, ale mają oczywiste ryzyko oparzeń i niezamierzonych uszkodzeń.
W małych obszarach, kilka górnych cali gleby może być usunięte i zabrane na wysypisko.
W skrajnych przypadkach może być konieczne pokrycie obszaru betonem lub tłuczniem, aby zapobiec ekspozycji i ponownej infekcji.
Aby jak najlepiej chronić szczeniaka upewnij się, że podajesz co miesiąc produkty przeciwpasożytnicze zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.
Q: Mam wiele zdziczałych kotów w moim sąsiedztwie i niektóre z nich używają mojego podwórka i klombów jako toalety. Czy muszę się martwić? Co mogę zrobić, aby bezpiecznie oczyścić te miejsca bez szkody dla mojego ogrodu? A: Oprócz ryzyka zarażenia Twojego ogrodu przez glisty i tęgoryjce, koty stwarzają dodatkowe możliwości przeniesienia toksoplazmozy. Ta infekcja pierwotniakowa jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży.
Ponieważ leczenie zdziczałych kotów jest niepraktyczne, ważne jest, aby zapobiegać ich brudzeniu ogrodu poprzez stosowanie wrażliwych na ruch zraszaczy lub repelentów Ważne jest również, aby codziennie usuwać odchody, jeśli to możliwe, i wyrzucać je na wysypisko śmieci.
Najlepszym krokiem, jaki możesz podjąć, aby chronić siebie jest noszenie rękawiczek podczas pracy w ogrodzie i mycie rąk po pracy w ogrodzie.
Q: Moja rodzina jest bardzo „zielona” i wszystko mulczujemy. Dodawaliśmy psie i kocie odchody do mulczowania, ale rozumiem, że to może nie być dobry pomysł. Jakie są zagrożenia?
A: Mulczowanie jest bardzo powszechnym sposobem ochrony naszego środowiska, ale niestety metody i wyniki są nieco niespójne. Jaja robaków znajdujące się w stolcu Twojego zwierzęcia wymagają wysokiej temperatury, aby je zabić, a temperatura ta może być trudna do osiągnięcia w domowych stosach ściółki.
Ryzyko polega na tym, że możesz nieumyślnie rozprzestrzeniać jaja robaków w swoim ogrodzie i potencjalnie zanieczyszczać warzywa.
Choć wiele oczyszczalni ścieków jest skutecznych w zabijaniu tych jaj, nie wszystkie są. Najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem pozbywania się psich i kocich odchodów jest wyrzucanie ich na wysypisko śmieci razem ze śmieciami.
Q: Mieszkamy na wsi w południowej Kalifornii i mamy dużo dzikich zwierząt na naszym terenie. Co powinniśmy zrobić, aby nasze zwierzęta domowe mogły zarazić się pasożytami od tych zwierząt?
A: Dzikie zwierzęta są rzeczywiście potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia Twoich zwierząt domowych i Twojej rodziny. Pasożyty jelitowe mogą być przenoszone na zwierzęta domowe poprzez jedzenie jaj lub spożywanie małych gryzoni. Szopy niosą bardzo poważnego pasożyta zwanego Balysascaris, który może zainfekować psy, ale o wiele większym zagrożeniem jest to, że mogą one zainfekować ludzi z potencjalnie śmiertelnymi skutkami.
Dodatkowo dzikie zwierzęta są częstymi żywicielami pcheł i kleszczy, które mogą zanieczyścić środowisko i zainfekować Twoje zwierzęta domowe.
Q: Mamy oposy i szopy na naszym podwórku. Czy stanowią one jakiekolwiek zagrożenie dla naszych zwierząt domowych lub wnuków?
A: Największym zagrożeniem jest to, że szopy złożą swoje odchody w miejscu, gdzie dzieci mogą być nieumyślnie narażone.
W niektórych rejonach kraju szopy są podstawowym źródłem wścieklizny.
Oposy i szopy są intrygujące dla małych dzieci. Ważne jest, aby nie zachęcać ich do uczynienia swojego podwórka ich domem i aby zapobiec kontaktowi dzieci z nimi lub ich odchodami.
Q: Właśnie adoptowaliśmy 5-miesięcznego szczeniaka i chcemy być pewni, że pozostanie on w dobrym zdrowiu. Zrobiliśmy mu testy na robaki i nicienie sercowe i oba były negatywne. Jeśli zaczniemy podawać mu leki, które zasugerował nasz weterynarz, czy możemy być pewni, że nie zachoruje na nicienie sercowe lub robaki jelitowe?
A: Najważniejszym krokiem, jaki możesz podjąć w celu ochrony szczeniaka przed pasożytami jest stosowanie miesięcznego produktu do zwalczania pasożytów wewnętrznych oraz doustnego lub wstrzykiwanego produktu do zapobiegania nicieniom sercowym. Produkty te powinny być stosowane przez cały rok.
Nowotwory serca stanowią pewien problem, ponieważ Twój szczeniak mógł być narażony na nicienie sercowe, a one po prostu nie dojrzały do etapu, w którym są wykrywalne. Najlepszym środkiem ostrożności jest ponowne przebadanie szczeniaka po 6 miesiącach od ostatniego testu. Niezależnie od tego… pozostań na środkach zapobiegawczych zalecanych przez lekarza weterynarii przez cały rok.
Q: Właśnie dowiedziałam się, że jestem w ciąży i mój lekarz powiedział, że muszę pozbyć się moich kotów domowych. Jestem bardzo przywiązana do moich kotów, ale zdrowie mojego dziecka jest najważniejsze. Co powinnam zrobić?
A: Po pierwsze nie pozbywaj się swojego kota! Twój lekarz jest zaniepokojony rozprzestrzenianiem się toksoplazmozy od twojego kota. U ciężarnych matek ta zwykle drobna choroba może mieć katastrofalne skutki dla rozwijającego się płodu.
Dobrą wiadomością jest to, że koty nabywają ją głównie poprzez jedzenie myszy i ptaków. Ponadto jest ona przenoszona z kotów tylko przez bardzo krótki okres ich życia.
Ryzyko toksoplazmozy u kotów jest przestarzałym problemem, ale łatwo go uniknąć poprzez codzienne opróżnianie kuwety przez kogoś innego w rodzinie.
Ryzyko toksoplazmozy jest najbardziej znaczące w przypadku jedzenia niemytych warzyw i niedogotowanego mięsa. Należy unikać obu tych czynników podczas ciąży.
Q: Mieszkam w wieżowcu w centrum Chicago. Mam dwa koty, które nigdy nie wychodzą na zewnątrz. Czy muszę się martwić o robaki?
A: Ponieważ Twoje zwierzęta nie przebywają na zewnątrz, prawdopodobieństwo zarażenia jest znacznie mniejsze niż w przypadku kota wychodzącego na zewnątrz. Niektóre powszechne szkodniki takie jak karaluchy mogą przenosić niektóre pasożyty i nie jest wykluczone, że komary mogą znaleźć drogę do Twojego budynku. Chociaż ryzyko jest niewielkie, tylko Ty możesz określić, czy jest ono do zaakceptowania.
Przynajmniej raz w roku wykonaj badanie próbki kału obu kotów, aby w przypadku infekcji można było się nią zająć.
Q: Jestem bardzo zaniepokojony substancjami chemicznymi w otoczeniu mojej rodziny. Czy istnieją naturalne produkty organiczne, których mogę używać do zwalczania pcheł i kleszczy?
A: Chociaż istnieją pewne produkty naturalne, które mają lekkie działanie odstraszające pchły, żadne z nich nie okazały się bardzo skuteczne na dłuższą metę. Olejek eukaliptusowy, kawałki cedru i inne aromatyczne olejki mogą działać jako repelenty, ale aby mieć jakikolwiek efekt w ogóle muszą być używane bardzo często i muszą być bardzo świeże. To czyni je trochę nieprzyjemnymi, aby być wokół.
Diatomaceous ziemia i proszek Borax są bardzo dobrymi środkami suszącymi i mogą być pomocne w kontrolowaniu pcheł na podwórku lub nawet w dywanie. Mogą być trochę niechlujne, ale pomagają.
Q: Mój pies ostatnio przeszedł pozytywnie test na obecność choroby z Lyme. Czy to oznacza, że mogę się nią zarazić od mojego psa?
A: Nie. Ludzie nie zarażają się boreliozą bezpośrednio od swoich zwierząt domowych. Choroba ta jest wywoływana przez bakterię przenoszoną przez kleszcza. Do zakażenia dochodzi, gdy zakażony kleszcz ukąsi psa (lub osobę). Nie ma udokumentowanych przypadków przeniesienia choroby na człowieka przez psa zarażonego boreliozą. Jeżeli osoba i jej pies mają pozytywny wynik testu na boreliozę, jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że oboje są narażeni na kontakt z zarażonymi kleszczami w środowisku, a nie tym, że pies przekazał infekcję osobie.
Q: Dlaczego powinienem zwalczać pasożyty u mojego zwierzęcia przez cały rok?
A: Ze względu na dużą liczbę pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych oraz wysokie ryzyko zarażenia zwierzęcia, zwalczanie pasożytów przez cały rok jest najbardziej niezawodnym sposobem zapewnienia najwyższego poziomu zdrowia Twojego zwierzęcia i dobrego samopoczucia Twojej rodziny. Całoroczna profilaktyka jest najskuteczniejszym sposobem zwalczania pasożytów u kotów i psów oraz chorób, które mogą one przenosić.
Q: Dlaczego nie mogę leczyć mojego zwierzęcia na pasożyty tylko w miesiącach letnich?
A: Pasożyty mogą zainfekować Twoje zwierzę o każdej porze roku. Podczas gdy pasożyty zewnętrzne, takie jak pchły i kleszcze, mogą stanowić mniejszy problem w niektórych porach roku, w zależności od miejsca zamieszkania, pasożyty wewnętrzne (robaki) mogą być obecne przez cały rok. Dlatego tak ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu wdrożenia całorocznego programu zwalczania pasożytów.
Q: Czy pchły na moim zwierzęciu stanowią zagrożenie dla zdrowia mojej rodziny? Pchły mogą przenosić i przekazywać kilka potencjalnych chorób na ludzi, w tym riketsjozę (zakażenie Rickettsia) i bartonellozę (zakażenie Bartonella). Ponadto, pchły służą jako żywiciel pośredni dla tasiemców, które mogą zarażać zarówno zwierzęta domowe jak i ludzi.
Q: Jakie problemy zdrowotne ludzi są związane z kleszczami?
A: Kleszcze przenoszą dużą liczbę chorób w Ameryce Północnej. Choroby te obejmują boreliozę, gorączkę plamistą Gór Skalistych, gorączkę nawracającą, erlichiozę, tularemię i paraliż kleszczowy. Ważne jest dla zdrowia Twojego zwierzęcia, jak również dla bezpieczeństwa Twojej rodziny, aby włączyć kleszcze do całorocznego programu zwalczania pasożytów.
Q: Jakiego rodzaju pasożyty wewnętrzne lub robaki mogą zainfekować mojego psa lub kota?
A: Istnieje wiele robaków jelitowych, które mogą zainfekować psy i koty, a różnią się one w zależności od gatunku. Ogólnie rzecz biorąc, są to tasiemce, glisty, tęgoryjce i błonkówki, które są bardzo płodne. W rzeczywistości, jeden robak może produkować ponad 100 000 jaj dziennie, które są następnie przekazywane w kale zwierzęcia i rozprzestrzeniają się po całym obszarze, po którym porusza się zwierzę. Po przedostaniu się do środowiska jaja te mogą pozostać zakaźne i stanowić zagrożenie dla zdrowia Twojego zwierzęcia i ludzi przez wiele lat.
Q: W jaki sposób mój pies lub kot zaraża się robakami jelitowymi (tasiemcami, glisty, tęgoryjcami, tęgoryjcami)?
A: Psy i koty najczęściej zarażają się po spożyciu (zjedzeniu) jaj robaków jelitowych, które zostały przeniesione z kałem zarażonego psa lub kota. Tasiemce mogą być przenoszone na zwierzęta domowe, które połykają pchły lub innych żywicieli pośrednich, takich jak małe gryzonie, które są nosicielami larw tasiemca. Niektóre gatunki robaków mogą być przenoszone na szczenięta i kocięta poprzez łożysko i mleko matki.
Q: W jaki sposób lekarz weterynarii może stwierdzić, czy moje zwierzę ma pasożyty jelitowe (robaki)?
A: Większość pasożytów jelitowych może być zdiagnozowana poprzez badanie fizykalne i analizę mikroskopową kału Twojego zwierzęcia. Twój lekarz weterynarii może przeprowadzić badanie i testy kału w celu ustalenia, czy Twoje zwierzę ma robaki, a następnie zalecić odpowiednie leczenie lub program profilaktyczny.
Q: Jeżeli mój pies lub kot ma robaki jelitowe, w jaki sposób te pasożyty zarażają ludzi?
A: Glisty są najczęstszym pasożytem jelitowym zwierząt domowych i najbardziej prawdopodobnym do przeniesienia na ludzi. Ludzie mogą przypadkowo połknąć zarażone jaja robaków, które zostały przeniesione przez odchody zwierząt domowych i pozostawione w środowisku. Jaja wylęgają się w przewodzie jelitowym człowieka, a niedojrzałe robaki wędrują do różnych tkanek ciała, w tym oczu i mózgu, powodując poważne infekcje.
Q: Czy nicienie występujące w sercu są pasożytem, którym powinienem się martwić w przypadku mojego zwierzęcia? Nicienie sercowe mogą stanowić bardzo poważny problem zarówno dla psów jak i kotów, szczególnie tych żyjących na terenach zarażonych komarami, ponieważ komary są wektorem i żywicielem pośrednim tego szkodnika. Robaki serca mogą zabić lub poważnie upośledzić zarażone nimi zwierzęta domowe. Dzieje się tak, ponieważ nicienie sercowe żyją w krwiobiegu, płucach i sercu zarażonych zwierząt. Twój lekarz weterynarii może wykonać badanie krwi, aby ustalić, czy zwierzę jest zarażone nicieniami sercowymi. Całoroczny program profilaktyczny jest najskuteczniejszy w utrzymaniu zwierząt domowych wolnych od nicieni sercowych.
Q: Czy nicienie sercowe, które zarażają mojego psa lub kota mogą również zarażać ludzi?
A: Rzadko zdarza się, aby nicienie sercowe zarażały ludzi, ponieważ ludzie są nietypowymi żywicielami. Jednakże, zdarzały się przypadki zarażenia ludzi, powodując cysty w płucach lub oczach.
Q: Jak mogę zmniejszyć ryzyko zarażenia pasożytami mojej rodziny?
A: Możesz zmniejszyć ryzyko zarażenia pasożytami poprzez wyeliminowanie pasożytów ze zwierząt domowych, ograniczenie dostępu do skażonych obszarów, takich jak piaskownice, miejsca spacerów zwierząt i inne miejsca o dużym natężeniu ruchu, a także poprzez praktykowanie właściwej higieny osobistej. Regularne usuwanie odchodów zwierzęcych może pomóc w usunięciu potencjalnie zakaźnych jaj robaków zanim zostaną one rozprowadzone w środowisku i pobrane lub połknięte przez zwierzęta domowe lub ludzi.
Q: Jestem w ciąży i mój lekarz powiedział mi, abym pozbyła się mojego kota, ponieważ może on mieć toksoplazmozę. Co to jest toksoplazmoza i czy muszę pozbyć się mojego kota?
A: Toxoplasma jest pierwotniakiem pasożytniczym, który powoduje toksoplazmozę i jest powszechnie spotykany w surowej lub niedogotowanej jagnięcinie lub wołowinie. Może on uszkodzić rozwijający się płód. Koty mogą być żywicielami ostatecznymi pasożyta, gdy zjadają małe gryzonie, które są nosicielami pierwotniaka, a następnie wydalają w swoim kale oocysty pasożyta, narażając w ten sposób kobiety ciężarne na ewentualne zarażenie. Jeśli jesteś w ciąży, nie musisz pozbywać się swojego kota. Unikanie surowego lub niedogotowanego mięsa, powstrzymywanie kota przed polowaniem oraz codzienna zmiana kuwety przez inną osobę wyeliminuje ryzyko zarażenia.
Q: U mojego psa zdiagnozowano boreliozę. Jak się nią zaraził i czy mogę się od niego zarazić?
A: Borelioza jest wywoływana przez organizm Borrelia, który jest przenoszony przez maleńkiego kleszcza jelenia, który jest bardzo powszechny w wielu częściach kraju. Jeśli Pan lub Pana pies zostanie ugryziony przez kleszcza przenoszącego ten organizm, może Pan lub Pana pies zachorować na boreliozę. Pies nie może jednak przekazać choroby bezpośrednio Tobie, jeśli jest zarażony. Twój lekarz weterynarii może przepisać program leczenia choroby, jeśli się ona rozwinie.
Q: Mój pies biega z innym psem, który jest leczony na mange. Co to jest i czy powinienem się martwić?
A: Istnieje kilka różnych rodzajów mange, z czego dwa najczęstsze to mange sarkoidalne lub świerzb i mange demodektyczne. Oba są wywoływane przez maleńkie pasożytnicze roztocza, które wnikają w skórę, co powoduje podrażnienie skóry, wypadanie włosów i tworzenie się strupów.
Maniek sarkoidalny jest chorobą niesezonową i może zarażać psy w każdym wieku i każdej rasy. Mange demodektyczna jest złożonym problemem, który obejmuje dużą liczbę roztoczy (Demodex canis) w mieszkach włosowych. Zarażenie może być zlokalizowane na głowie lub innej części ciała psa, albo uogólnione na większym obszarze. Sarcoptic mange łatwo przenosi się z psa na psa przez bezpośredni kontakt, dlatego też wszystkie psy i inne zwierzęta domowe powinny być leczone. Ludzie również mogą być zarażeni tym pasożytem i również powinni podjąć odpowiednie środki ostrożności. Aktualne dane wskazują, że grzyba demodektycznego nie można się zarazić.
Q: Uszy mojego kota są w stanie zapalnym, często potrząsa on głową i drapie się po uszach. Czy ma roztocza?
A: Całkiem możliwe, ale lekarz weterynarii może postawić ostateczną diagnozę. Roztocza występują powszechnie u kotów i są łatwo przenoszone między zwierzętami, dlatego ważne jest, aby leczyć wszystkie narażone zwierzęta. Roztocza mogą powodować poważny dyskomfort u zwierzęcia i prowadzić do wtórnych infekcji ucha, jeżeli nie są natychmiast leczone.
.