Nowojorski Grand Central Terminal jest jednym z najważniejszych budynków w mieście i jednym z największych dworców na świecie.
Budowa rozpoczęła się w 1903 roku według projektu biura architektonicznego Reed i Stem, które musiało dzielić budowę z biurem architektonicznym Warren i Wetmore. Francuski rzeźbiarz Jules-Alexis Coutan stworzył zespół rzeźb „Transport” na południowej fasadzie dworca, gdzie na dużym zegarze Bóg Merkury jest otoczony przez Herkulesa i Minerwę. Niebo na korytarzu zostało stworzone przez francuskiego malarza Paula Césara Helleu w 1912 roku, a jego osobliwą cechą jest to, że konstelacje są namalowane do góry nogami. Większość ludzi uważa, że był to błąd, jednak rodzina Vanderbiltów, która jest właścicielem stacji, wyjaśniła, że sufit odzwierciedla Boży widok na niebo. Stacja kosztowała 80 milionów dolarów.
W 1840 roku, Nowy Jork był obsługiwany przez New York and Harlem Railroad, New York and New Haven Railroad, i Hudson River Railroads. W całym mieście rosła liczba terminali pasażerskich i towarowych. W ciągu następnej dekady parowozy były stopniowo zakazywane w bardziej zaludnionych obszarach, aż do całkowitego zakazu na południe od 42. ulicy.
W 1857 roku Cornelius Vanderbilt został mianowany dyrektorem New York and Harlem Railroad, a pięć lat później nabył ją wraz z Hudson River Railroad w 1864 roku. W 1869 roku Vanderbilt nabył nieruchomość pomiędzy 42 i 48 ulicą oraz Lexington i Madison Avenues, gdzie zbudował terminal kolejowy. W 1871 roku Vanderbilt wszedł w spółkę z New York and New Haven Railroad, aby zjednoczyć się z liniami, których był właścicielem w nowym terminalu o nazwie Grand Central Depot.
W 1902 roku przedstawiono projekt nowego terminalu, który zakładał wyburzenie istniejącego terminalu i budowę nowego, dwupoziomowego. Budowa Grand Central Terminal trwała 10 lat, w tym czasie usługi kolejowe trwały nieprzerwanie.
Grand Central Terminal został oficjalnie otwarty o 12:01 w niedzielę, 2 lutego 1913 roku, mimo że nie został w pełni ukończony. W dniu otwarcia nowy terminal odwiedziło ponad 150.000 osób.
Terminal zajmuje powierzchnię 37.000 metrów kwadratowych. Jego dwa poziomy obsługiwane są przez 67 torów, 41 na poziomie górnym i 26 na poziomie dolnym. Zewnętrzna fasada wykonana jest z wapienia indyjskiego, a wnętrze z różowego marmuru Tennessee.
W 1994 roku Metropolitan Transportation Authority (MTA) podpisało 110-letnią umowę najmu. Za jego kadencji, w 1996 roku, rozpoczęto gruntowną renowację budynku. Zaczęło się od czyszczenia sufitu głównej hali o długości 61 metrów i szerokości 35 metrów. Renowacja została zakończona 1 października 1998 roku kosztem 250 milionów dolarów.
Wewnątrz budynku znajduje się najbardziej dochodowe centrum handlowe w całym Nowym Jorku zajmowane przez ponad 100 firm, w tym sklepy, bary i restauracje, z których najstarszą jest Oyster Bar.
Wewnątrz terminala możemy zobaczyć prawdziwe perełki, takie jak dziesięć żyrandoli wiszących w korytarzach lub zegar w głównej hali, nad punktem informacyjnym, wykonany z brązu z czterema opalowymi tarczami, którego wartość szacuje się na 3 miliony dolarów.
Na Grand Central Terminal codziennie przewija się 750 000 osób, w tym podróżni i goście. W godzinach szczytu co 58 sekund na stację przyjeżdża pociąg, a punktualność wynosi 98%.
