Podeszłam do Hart Mountain od zachodu (Lakeview, Oregon) i cieszę się, że to zrobiłam. Droga jest w pełni utwardzona, aż dostaniesz prawo do zachodniej stronie schronienia. Po drodze miniesz wysokie równiny i tereny podmokłe z mnóstwem dzikich zwierząt, a także drogi drugorzędne (ścieżki z napędem na cztery koła) do niektórych kanionów, które są warte zbadania pieszo, jeśli masz czas. Po dotarciu do szutrowej drogi, napotkasz pole namiotowe (bez mediów) ze stołami piknikowymi, wodą, paleniskami i zadaszonym miejscem. Jeśli rozbijesz tu obóz, będziesz miał wspaniałe widoki na okoliczne szczyty i jeziora, ale ominie Cię wiele majestatycznych terenów po wschodniej stronie schronienia. Jeśli będziesz kontynuował jazdę drogą szutrową, rozpoznaj, że będziesz wspinał się na wysokość kilku tysięcy stóp po żwirowych drogach pokrytych płytami. Każdy SUV da sobie radę, ale ciągnięcie przyczepy będzie uciążliwe. Po prostu jedź powoli (poniżej 30) i będzie dobrze. Jeśli chcesz iść szybciej w górę tych dróg, być przygotowany na grzechotanie wypełnień z zębów. Kiedy już będziesz po wschodniej stronie, możesz zatrzymać się w siedzibie schronienia, dostać mapę i wodę – siedziba jest często bezobsługowa, ale jest to dobre miejsce, aby zatrzymać się i dowiedzieć się trochę o schronieniu. Ja wybrałem kemping przy gorących źródłach, który znajduje się 4 mile od siedziby schronienia. Jest tam 25 miejsc – bez opłat, bez rezerwacji, położonych wśród drzew – mnóstwo ciszy i spokoju, a gorące źródła były mile widzianym wytchnieniem po długich dniach wędrówek i robienia zdjęć. Podczas mojego pobytu widziałem tylko dwie inne osoby – był to początek kwietnia – ciepłe dni, rześkie noce, wciąż śnieg na wyższych szczytach. Widziałem mnóstwo dzikiej przyrody, szczególnie rano i wieczorem – jelenie, antylopy, duże owce (z daleka) i wiele odmian ptaków, szczególnie szponiastych. Podczas moich wędrówek natknąłem się również na kilka starożytnych petroglifów – najwyraźniej rdzenni Amerykanie, którzy przemierzali te tereny tysiące lat temu, pozostawili mnóstwo petroglifów na terenie całego rezerwatu. Jest to prymitywne pole namiotowe – w siedzibie schronienia można dostać wodę, ale poza tym wszystko trzeba zabrać ze sobą. Na kempingach znajdują się toalety i paleniska, a jedno z gorących źródeł ma betonową płytę i ławki wokół niej dla wygody, a także drabinkę w dół do ciepłej głębi. To było niesamowite uczucie! Popijałam wino (z plastikowych kubków – szkło nie jest dozwolone w pobliżu gorących źródeł) i rozkoszowałam się wieczornymi dźwiękami natury, znów nie było tam praktycznie żadnych ludzi i było spokojnie i niebiańsko. Miejsce to jest oczywiście często wykorzystywane i może po prostu miałam szczęście i nie spotkałam tam żadnych ludzi, ale nawet jeśli miejsce to było pełne, kempingi są na tyle oddalone od siebie, że nadal można cieszyć się samotnością. Weź ze sobą aparat fotograficzny z dobrym teleobiektywem i dobrą lornetkę. Znalazłem się w odległości 50 stóp od stad jeleni mułów i w odległości 50 jardów od antylop, ale owce były wysoko na grzbietach i widoczne tylko przez lornetkę. Nie ma żadnych opłat, nie przyjmują też rezerwacji. Najbliższe paliwo jest w małym sklepie wiejskim w Plush około godziny jazdy w dół góry od siedziby schronienia. Prawdopodobnie nie dostaniesz zasięg telefonu komórkowego w schronieniu, a mój zasięg GPS był spotty, jak również. Cieszę się, że wydrukowałem wskazówki dotyczące jazdy z wyprzedzeniem, ponieważ wiele dróg nie jest dobrze oznaczonych. Widziałem telefon stacjonarny w siedzibie schronienia, więc podejrzewam, że można go użyć w nagłych wypadkach. Jeśli zdecydujesz się na biwak lub piknik, proszę spakuj wszystkie swoje śmieci i pomóż utrzymać to miejsce pięknym. W rezerwacie nie ma żadnych pojemników na śmieci. Cieszcie się!…
