Franciszek Ksawery Seelos urodził się 11 stycznia 1819 r. w Füssen w Bawarii w Niemczech. Tego samego dnia został ochrzczony w kościele parafialnym św. Od dzieciństwa przejawiał pragnienie kapłaństwa, dlatego po ukończeniu studiów filozoficznych w 1842 r. wstąpił do seminarium diecezjalnego. Wkrótce po spotkaniu misjonarzy ze Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela (Redemptoryści), założonego dla ewangelizacji najbardziej opuszczonych, zdecydował się wstąpić do Zgromadzenia i służyć niemieckojęzycznym imigrantom w Stanach Zjednoczonych.
Seelos wyrusza w drogę do Stanów Zjednoczonych
Seelos został przyjęty do Zgromadzenia 22 listopada 1842 roku i przybył do Nowego Jorku 20 kwietnia 1843 roku. 22 grudnia 1844 roku, po ukończeniu nowicjatu i studiów teologicznych, otrzymał święcenia kapłańskie w kościele Redemptorystów św. Jakuba w Baltimore, Maryland. W czasie spędzonym z Neumannem, Seelos poświęcił się duszpasterstwu parafialnemu i głoszeniu misji. Odnosząc się do ich relacji, Seelos powiedział: „On wprowadził mnie w życie czynne” i „prowadził mnie jako kierownika duchowego i spowiednika.” Dostępność Seelosa i wrodzona życzliwość w rozumieniu i odpowiadaniu na potrzeby wiernych szybko uczyniły go dobrze znanym jako biegłego spowiednika i kierownika duchowego, do tego stopnia, że ludzie przychodzili do niego nawet z sąsiednich miejscowości. Wierny charyzmatowi redemptorystów, prowadził prosty styl życia i prosty sposób wyrażania się. Tematy jego kazań, bogate w treści biblijne, były zawsze słyszane i rozumiane przez wszystkich, niezależnie od wykształcenia, kultury czy pochodzenia. Stałym zabiegiem w jego działalności duszpasterskiej było pouczanie małych dzieci w wierze. Nie tylko popierał tę posługę, ale uważał ją za fundamentalną dla wzrostu wspólnoty chrześcijańskiej. We wszystkim, co czynił, zachowywał głębokie nabożeństwo do Matki Bożej. W 1854 roku Seelos został przeniesiony z Pittsburgha do Baltimore, następnie do Cumberland w 1857 roku i do Annapolis w 1862 roku, cały czas będąc zaangażowanym w duszpasterstwo parafialne i służąc w formacji przyszłych Redemptorystów jako Prefekt Studentów. Nawet na tym stanowisku był wierny swojemu charakterowi, pozostając zawsze miłym i radosnym duszpasterzem, roztropnie zwracającym uwagę na potrzeby swoich uczniów i sumiennie dbającym o ich formację doktrynalną. Podczas lat spędzonych w Annapolis, Seelos spotkał się z prezydentem Abrahamem Lincolnem w Waszyngtonie, aby prosić go o zwolnienie seminarzystów ze służby wojskowej podczas wojny secesyjnej. Nie byli oni oficjalnie zwolnieni, ale nigdy nie zostali powołani do wojska. Przede wszystkim, Seelos starał się zaszczepić w tych przyszłych misjonarzach Redemptorystach entuzjazm, ducha ofiary i apostolską gorliwość o duchowe i doczesne dobro ludzi. W 1860 roku Seelos został zaproponowany jako kandydat na urząd biskupa Pittsburgha. Został zwolniony z tego obowiązku przez papieża Piusa IX. Od 1863 do 1866 roku poświęcił się życiu wędrownego misjonarza, głosząc kazania w języku angielskim i niemieckim w Connecticut, Illinois, Michigan, Missouri, New Jersey, Nowym Jorku, Ohio, Pensylwanii, Rhode Island i Wisconsin.Zamiłowanie do pracy misyjnej