By Debora Mackenzie
Nazwano go „genem wojownika” – mutacją, która wydaje się czynić ludzi bardziej agresywnymi. Teraz naukowcy donoszą, że ludzie z tym genem mogą nie być agresywni, tylko lepsi w dostrzeganiu własnych interesów.
Wcześniejsze badania wykazały, że ludzie z MAOA-L, genem, który kontroluje chemiczne substancje sygnalizacyjne w mózgu, mogą być bardziej agresywni. Ale istnieje ogromna kontrowersja na ten temat, ponieważ efekty genu wydają się różnić w zależności od pochodzenia ludzi.
Cary Frydman i koledzy z California Institute of Technology w Pasadenie znaleźli teraz, że ludzie z MAOA-L „po prostu dokonują lepszych wyborów”, mówi Frydman. „To nie to samo, co agresja.”
Wzrost stawek
Warianty genu MAOA wytwarzają mniej lub więcej enzymu, który degraduje kilka sygnalizujących substancji chemicznych, znanych jako neuroprzekaźniki. Ludzie z MAOA-L, co skutkuje mniejszą ilością enzymu, czasami wykazują więcej agresji lub impulsywności – ale nie zawsze.
Reklama
Aby spróbować rozebrać te różnice, Frydman dał 83 ochotnikom płci męskiej 140 hipotetycznych wyborów. Z 3 minut na każdy wybór, mężczyźni musieli zdecydować, czy woleli pewną rzecz, powiedzmy otrzymanie &dolara;2, lub ryzykowną opcję, na przykład 50:50 szans na zyskanie &dolara;10 lub utratę &dolara;5.
Poprzednie badania wykazały, że wybory te mogą być wykorzystane do ujawnienia ogólnej awersji każdej osoby do ryzyka. Zespół stwierdził, że nie różni się to u osób z lub bez MAOA-L.
Ale obliczenia pozwoliły im również spojrzeć na to, jak często każda osoba podjęła ryzykowną opcję, która również przyniosłaby im najwięcej korzyści. Na każdym poziomie awersji do ryzyka wśród uczestników „nosiciele MAOA-L byli lepsi w wyborze tego, co – dla nich – było bardziej korzystną opcją”.
Wyniki są zgodne z wcześniejszymi badaniami, mówi Frydman, ale jego zespół mógł po raz pierwszy rozróżnić dwa składniki każdej decyzji: decydując, ile każda opcja była warta, a następnie porównując je. Nosiciele MAOA-L byli lepsi w tej drugiej części.
Pay attention
Ta krawędź może wyglądać jak agresja lub impulsywność w niektórych sytuacjach, ale może po prostu odzwierciedlać bardziej skupioną uwagę, myśli Frydman. „Jeśli dwóch hazardzistów liczy karty, a jeden z nich robi dużo zakładów, może to wyglądać, jakby był bardziej agresywny lub impulsywny. Ale nie wiadomo, jakie karty liczy – może po prostu reaguje na dobre okazje.”
„Poprzednie badania, które powiązały MAOA-L z agresją lub impulsywnością, mogą wymagać ostrożnej interpretacji”, mówi Antonio Rangel, który kieruje laboratorium, w którym pracuje Frydman. „Kluczowe pytanie brzmi, czy w kontekście życia badanych, decyzje te były optymalne, czy nie.”
W badaniu opublikowanym w zeszłym roku Dominic Johnson z Uniwersytetu w Edynburgu w Wielkiej Brytanii stwierdził, że nosiciele MAOA-L byli bardziej agresywni, ale tylko po dużej prowokacji i bez widocznej impulsywności. „To może być wyjaśnione przez tę nową pracę”, mówi, ponieważ jego tematy wydawały się działać w strategicznym interesie własnym, bardzo rzecz Frydman nosicieli MAOA-L były dobre w. To również sugeruje, jak takie zachowanie – i gen, który go kształtuje – może być wybrany przez evolution.
Implikacje wykraczają poza tak zwany „gen wojownika”. Ponieważ sekwencjonowanie genów staje się coraz tańsze, mówi Frydman, będzie więcej wysiłków, by powiązać geny z zachowaniem. Aby zrobić to dokładnie, badacze będą musieli zdefiniować składniki zachowania równie dokładnie, jak DNA.
.