Miejskie łącza szerokopasmowe oferują szereg korzyści dla konsumentów i gospodarki. Takie sieci często zapewniają dostęp do szybkiego Internetu taniej niż inni obecni dostawcy usług szerokopasmowych, jeśli nie za darmo. Poszczególne miasta stosują różne modele w zależności od swoich potrzeb. Miejskie sieci szerokopasmowe nie tylko zapewniają szybki dostęp do Internetu za darmo, ale także obniżają ceny, tworzą konkurencję i stymulują rozwój gospodarczy. Korzyści te pomagają utrzymać niskie ceny i sprawne funkcjonowanie sieci. Miejskie przedsiębiorstwa zajmujące się sieciami szerokopasmowymi mają do czynienia z ciągle zmieniającym się i wysoce konkurencyjnym rynkiem, na którym działa wielu operatorów. Pozwala to utrzymać ceny na niskim poziomie i sprawia, że łącza szerokopasmowe są dostępne dla społeczności wiejskich i o niskich dochodach. W raporcie Białego Domu z 2004 r. prezydent wezwał do zapewnienia „powszechnego, przystępnego cenowo dostępu do technologii szerokopasmowej do roku 2007” oraz „dużego wyboru technologii przy zakupie łącza szerokopasmowego”.
Miejskie łącza szerokopasmowe mogą zwiększyć wydajność pracowników, zapewniając urzędnikom miejskim, takim jak policjanci i strażacy, zdalny dostęp do informacji. Inteligentne systemy transportowe wykorzystują infrastrukturę światłowodową do codziennego łączenia w sieć i zarządzania tysiącami sygnałów drogowych w dużych metropoliach. Inspektorzy budowlani mogą sporządzać raporty i mieć dostęp do danych sieciowych podczas przeprowadzania inspekcji. Budynki publiczne w odległych rejonach mogą być połączone przez Wi-Fi bez konieczności ponoszenia kosztów światłowodów lub zawierania prywatnych umów telekomunikacyjnych. Policjanci mogą uzyskać dostęp do kamer bezpieczeństwa, planów, rejestrów karnych i innych niezbędnych informacji. Sieci mogą pozwolić funkcjonariuszom na pokazywanie świadkom zdjęć osób lub „wirtualnego składu” na miejscu przestępstwa, a nie na posterunku policji. Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego zapewnia finansowanie dla miast, które wykorzystują sieci miejskie do tych zastosowań.
Miejskie łącza szerokopasmowe nie tylko pomagają urzędnikom publicznym w ich pracy, ale także pomagają zlikwidować przepaść cyfrową. Takie usługi pomagają zmniejszyć przepaść, zapewniając ludziom publiczny dostęp do Internetu. Dzięki temu rodziny o niskich dochodach, podróżni i urzędnicy miejscy mogą uzyskać dostęp do ważnych informacji, nie myśląc o kwestiach budżetowych. Darmowy lub tani Internet ma kluczowe znaczenie dla dostępności informacji. Na przykład w Kalifornii pandemia koronawirusa pogłębia cyfrową przepaść w Kalifornii i wpływa na sposób, w jaki uczą się studenci. W sumie 1.529.000 uczniów K-12 nie ma odpowiedniej łączności potrzebnej do nauki zdalnej, co powoduje, że luka w zadaniach domowych rośnie wykładniczo. Miejskie sieci szerokopasmowe umożliwiłyby uczniom kontynuowanie nauki bez względu na ich status społeczno-ekonomiczny.
Komentatorzy mają nadzieję, że miejskie sieci szerokopasmowe sprawią, że miasta staną się bardziej atrakcyjne dla przedsiębiorstw, zwłaszcza firm zajmujących się zaawansowanymi technologiami i badaniami, które są uzależnione od komunikacji. Komunikacja umożliwia również małym i domowym przedsiębiorstwom uczestnictwo w handlu międzynarodowym i regionalnym. Miejskie sieci szerokopasmowe pozwalają również firmom na rekrutację nowych pracowników, którzy mogą pracować na odległość bez konieczności fizycznej zmiany miejsca zamieszkania.
W 2000 roku Federalna Komisja Łączności poparła miejskie sieci szerokopasmowe jako „najlepszą praktykę” w zakresie udostępniania łączy szerokopasmowych społecznościom o słabej infrastrukturze. FCC zajęła się również kwestią tego, czy gmina jest „podmiotem” zgodnie z ustawą Telecommunications Act, która stanowi, że „Żaden stanowy lub lokalny statut lub regulacja, lub inny stanowy lub lokalny wymóg prawny, nie może zakazać lub skutkować zakazem zdolności jakiegokolwiek podmiotu do świadczenia międzystanowych lub wewnątrzstanowych usług telekomunikacyjnych”. 47 USC 253(a). Pytanie prawne dotyczyło tego, czy państwo może uniemożliwić gminie, jako podległemu mu organowi rządowemu, wejście na rynek telekomunikacyjny. W sprawie Missouri Municipal League przeciwko Nixonowi Sąd Najwyższy USA uznał, że gmina nie jest podmiotem w rozumieniu ustawy o telekomunikacji i że stan może określić, jakie uprawnienia mają podległe mu jurysdykcje. Niektóre firmy kablowe dodatkowo postrzegają miejskie łącza szerokopasmowe jako szansę na rozszerzenie swojego rynku. Free Press, Media Access Project i ACLU opowiedziały się za miejskimi sieciami szerokopasmowymi.
Samorządy mają tę przewagę, że mogą przyjąć perspektywę długoterminową i odpisywać inwestycje w miejskie sieci szerokopasmowe w dłuższych okresach czasu. Z drugiej strony firmy prywatne, zwłaszcza te notowane na giełdzie, muszą wykazać rentowność w bardzo krótkim okresie. Wskazuje to, że rządy są najlepszym podmiotem do tworzenia sieci szerokopasmowej – jako infrastruktury – a następnie pozwalają firmom prywatnym zarządzać nią i dostarczać usługi takie jak IPTV, telefonia i dostęp do Internetu. W ten sposób rządy są w stanie stworzyć konkurencyjne środowisko, w którym właściciel sieci nie decyduje o tym, jakie usługi mogą otrzymywać konsumenci. „Rozdzielenie strukturalne” lub „rozdzielenie funkcjonalne” to terminy często używane do opisania łączy szerokopasmowych jako infrastruktury otwartej dla wszystkich dostawców usług. Władze mogą również kierować się chęcią stworzenia krytycznej infrastruktury szerokopasmowej, która służyłaby większej grupie odbiorców składającej się z osób prywatnych, małych przedsiębiorstw, szkół, podmiotów rządowych i dostawców usług. Budowa ogólnodostępnych lokalnych sieci szerokopasmowych może wspomóc infrastrukturę miasta i zapewnić mieszkańcom korzyści, które zrekompensują poniesione koszty. Posiadanie infrastruktury będącej własnością publiczną ma pozytywny wpływ na rozwój gospodarczy, ponieważ przyciąga więcej lokalnych firm, które mogą polegać na szybkich łączach internetowych, aby wspomóc swoją działalność. Takie sieci zapewniają również wszechobecny zasięg na obszarach, na których firmy prywatne nie mogą posiadać i obsługiwać publicznych sieci szerokopasmowych. Wiąże się to z rozszerzeniem usług, dzięki którym mieszkańcy miast mogą korzystać z większej różnorodności produktów o wartości dodanej. Bezpieczeństwo jest kolejną kwestią z potrzebą niezawodnej zintegrowanej infrastruktury szybkiej komunikacji zarówno na poziomie krajowym, jak i lokalnym, niezbędnej dla szpitali, szkół, firm itp. do zapewnienia szybkiej i zakrojonej na szeroką skalę reakcji na sytuacje kryzysowe.
Miasto Filadelfia zleciło organizacji non-profit Wireless Philadelphia przyjęcie oferty od Earthlink na założenie sieci w 2004 roku. „Oczekiwania Filadelfii były wysokie; miasto było chętne, optymistyczne i, pod koniec dekady, zbyt szybkie, aby uznać Wireless Philadelphia za porażkę. Mimo to, projekt ten miał decydujące znaczenie w tworzeniu podstaw dla przyszłych przedsięwzięć. Część sprzętu jest nadal w użyciu dla sieci komunikacji awaryjnej.”
Harvard Law School profesor Susan P. Crawford, argumentował w New York Times opinii, że obniżenie barier do tworzenia „otwartych miejskich sieci światłowodowych poziomie” pomoże zapewnić rodzaj dostępu do Internetu, że zwolennicy zasad neutralności sieci argumentować dla, nawet w przypadku braku tych zasad.
.