?IMAGE: Najmniejsze zwierzęta mają młode, które są proporcjonalnie ogromne w stosunku do osobników dorosłych. Rysunek pokazuje, że pisklęta najmniejszych węży są o połowę dłuższe od dorosłych,… zobacz więcej
Credit: Blair Hedges lab, Penn State
Na karaibskiej wyspie Barbados zidentyfikowano najmniejszy na świecie gatunek węża, którego dorosłe osobniki mają średnio niecałe cztery cale długości. Gatunek ten – który jest tak cienki jak makaron spaghetti i wystarczająco mały, by wygodnie spoczywać na amerykańskiej ćwiartce – został odkryty przez Blaira Hedgesa, biologa ewolucyjnego z Penn State. Hedges i jego koledzy są również odkrywcami najmniejszych na świecie gatunków żab i jaszczurek, które również zostały znalezione na wyspach karaibskich. Najnowsze odkrycie zostanie opublikowane 4 sierpnia 2008 roku w czasopiśmie Zootaxa.
Hedges znalazł nowego węża — rodzaj węża nitkowego — w maleńkim fragmencie lasu po wschodniej stronie Barbadosu. Uważa on, że gatunek ten jest rzadki, ponieważ większość jego potencjalnego siedliska została zastąpiona przez budynki i gospodarstwa. „Niszczenie siedlisk jest głównym zagrożeniem dla bioróżnorodności na całym świecie” – powiedział. „Karaiby są szczególnie narażone, ponieważ zawierają niezwykle wysoki odsetek zagrożonych gatunków, a ponieważ zwierzęta te żyją na wyspach, nie mają dokąd pójść, gdy tracą swoje siedlisko.”
Hedges ustalił, że gatunek z Barbados jest nowy dla nauki na podstawie jego różnic genetycznych od innych gatunków węży i jego unikalnego wzoru koloru i łusek. Ustalił również, że niektóre stare okazy muzealne, które zostały błędnie zidentyfikowane przez innych naukowców faktycznie należą do tego nowego gatunku.
Naukowcy używają dorosłych do porównywania rozmiarów wśród zwierząt, ponieważ rozmiary dorosłych nie różnią się tak bardzo jak rozmiary młodych osobników i ponieważ młode osobniki mogą być trudniejsze do znalezienia. Ponadto naukowcy starają się zmierzyć zarówno samce, jak i samice danego gatunku, aby określić jego średni rozmiar. Używając tych metod, Hedges ustalił, że ten gatunek, który nazwał Leptotyphlops carlae, jest najmniejszym z ponad 3100 znanych gatunków węży.
Według Hedgesa, najmniejsze i największe gatunki zwierząt mają tendencję do znajdowania się na wyspach, gdzie gatunki mogą ewoluować w czasie, aby wypełnić nisze ekologiczne w siedliskach, które są niezajmowane przez inne organizmy. Te puste nisze istnieją, ponieważ niektóre rodzaje organizmów, przez przypadek, nigdy nie trafiają na wyspy. Na przykład, jeśli brakuje gatunku stonogi na wyspie, wąż może ewoluować w bardzo mały gatunek, aby „wypełnić” brakującą niszę ekologiczną stonogi.
Hedges uważa, że wąż z Barbadosu może być na lub blisko minimalnego możliwego rozmiaru dla węży, chociaż nie może powiedzieć na pewno, że nie istnieje żaden mniejszy gatunek — kilka innych gatunków węży jest prawie tak małych. Chociaż jest możliwe, że mniejszy gatunek istnieje, znalezienie takiego zwierzęcia jest mało prawdopodobne. „Węże mogą być powstrzymywane przez naturalną selekcję przed staniem się zbyt małymi, ponieważ poniżej pewnego rozmiaru, może nie być nic do jedzenia dla ich młodych,” powiedział Hedges, dodając, że wąż Barbados, jak inni, z którymi jest spokrewniony, prawdopodobnie żywi się głównie larwami mrówek i termitów.
W przeciwieństwie do większych gatunków — niektóre z nich mogą złożyć do 100 jaj w jednym sprzężeniu — najmniejsze węże, i najmniejsze z innych typów zwierząt, zazwyczaj składają tylko jedno jajo lub rodzą jedno potomstwo. Co więcej, najmniejsze zwierzęta mają młode, które są proporcjonalnie ogromne w stosunku do dorosłych. Na przykład, pisklęta najmniejszych węży mają długość połowy długości dorosłego osobnika, podczas gdy pisklęta największych węży mają tylko jedną dziesiątą długości dorosłego osobnika. Wąż Barbados nie jest wyjątkiem od tego wzorca. Produkuje jedno smukłe jajo, które zajmuje znaczną część ciała matki.
„Jeśli maleńki wąż miałby mieć dwoje potomstwa, każde jajo mogłoby zajmować tylko połowę przestrzeni, która jest poświęcona reprodukcji w jego ciele. Ale wtedy każdy z dwóch wylęgów byłby o połowę mniejszy od normalnego rozmiaru, być może zbyt mały, aby funkcjonować jako wąż lub w środowisku” – powiedział Hedges. „Fakt, że maleńkie węże produkują tylko jedno masywne jajo — w stosunku do wielkości matki — sugeruje, że dobór naturalny próbuje utrzymać wielkość wylęgu powyżej krytycznego limitu, aby przetrwać.”
Hedges odkrył i opisał ponad 65 nowych gatunków płazów i gadów na całych Karaibach w trakcie swoich badań genetycznych i ewolucyjnych. W artykule, w którym opisuje on węża Leptotyphlops carlae, którego odkrył na Barbadosie, opisuje również innego nowego węża, którego odkrył na pobliskiej wyspie St. Lucia, nowego węża nitkowatego, który jest prawie tak mały jak wąż z Barbadosu. Odnajdywanie nowych gatunków, zbieranie ich i nadawanie im nazw jest niezbędnym pierwszym krokiem do innych rodzajów badań. Hedges powiedział, że to badanie i odkrywanie nowych gatunków ma również kluczowe znaczenie dla ochrony bioróżnorodności. „Trudno jest chronić gatunek, jeśli nie wiesz, że istnieje”, powiedział.
Finansowanie badań, które mają być opublikowane w Zootaxa, zostało zapewnione przez National Science Foundation i National Aeronautics and Space Administration.
KONTAKTY
Blair Hedges: (+1) 814-865-9991, [email protected]
Barbara Kennedy (PIO): 814-863-4682, [email protected]
IMAGES
Obrazy w wysokiej rozdzielczości związane z tą historią znajdują się w sieci pod adresem:http://www.science.psu.edu/alert/Hedges7-2008.htm .