On the Banks of the Wild Six

Start at the Red Trail trail trailhead at the parking lot on Jacques Road. Wąska ścieżka na stosunkowo płaskim terenie zaczyna się przez „stare pola” z wiekowymi czerwonymi cedrami wschodnimi (jałowcami) i zwykłymi roślinami oportunistycznymi, które twierdzą, że brzegi lasów są ich własnością, takimi jak róża wielokwiatowa i wiciokrzew japoński o odurzającym zapachu. W lecie tę piękną ścieżkę zdobią kwiaty mlecza, nawłoci i krwawnika.

Kilka trawiastych ścieżek bocznych odchodzi przez, jak się wydaje, szerokie pasma jałowców i róż. Nie ma tu ścieżek gruntowych, ale jeśli masz kompas lub po prostu chcesz przeżyć przygodę, labirynt natury czeka na Ciebie! Szkarłatny dąb jest mile widziany z błyszczącymi, głęboko wciętymi liśćmi, które jesienią spełniają swoją nazwę. Na spodniej stronie liścia można znaleźć małe kępki włosów wzdłuż głównej żyły.

Ścieżka jest tu ułożona warstwowo: chuda ścieżka gruntowa pośrodku krótkich traw, bylin, juncusów i innego leśnego puchu, potem krzewy i sadzonki, a następnie wysokie drzewa najbardziej oddalone od ścieżki. Jest dobrze utrzymany i utrzymywany w stanie otwartym dzięki zalecanym zimą wypaleniom, które zapobiegają nagłym pożarom poprzez pozbywanie się wyschniętych resztek roślin. Śpiew ptaków otacza wędrowca w tym świecie leśnych krawędzi i żywopłotów. Mnóstwo gniazd, mnóstwo osłon, mnóstwo śpiewu. Ukształtowanie terenu jest łagodne, co sprawia, że jest to wspaniała wycieczka dla rodziny z dziećmi. Weź ze sobą przewodnik po ptakach i lornetkę.

Wkrótce natkniesz się na polną ścieżkę po lewej stronie. Take this out and back for an interesting one-two hour hike along Six Mile Run or go straight to walk the whole four miles to Route 27 if you have two cars, or turn around wherever you like. Ja robię jedno i drugie. Prosto przed nami, las zmienia się z czarnym orzechem po lewej stronie w obszarze, który został oczyszczony w ciągu kilku dekad, jak wskazują dojrzałe drzewa orzecha włoskiego dalej z tyłu i młodsze blisko. Sadzonki czarnego orzecha rosną w plamach światła słonecznego wśród rozłożystych, jaskrawo zielonych, inwazyjnych japońskich traw szczudłowych, które pokazują czerwony brud ścieżki w regionie: Brunszwickie łupki. W pobliskim Hillsborough, nieistniejący już zakład Glen-Gery Brick Jersey Shale Plant produkował cegły z tej czerwonej, gliniastej gleby.

Ścieżka staje się mniej otwarta z większymi drzewami przylegającymi do ścieżki, która prowadzi w dół przez zaciemniony las do dwóch drewnianych mostów nad Sześciomilowym Biegiem. W ten upalny dzień strumień jest tu strużką, ale impatiens jest kwitnący. Wracamy pod górę do mijanej wcześniej czerwonej flagi i skręcamy w prawo na szlak. Przechodzimy pod leszczyną amerykańską, która jak poranna mgła rozpościera się nad ścieżką, a następnie schodzimy w dół do wąwozu, gdzie pod rozświetlonymi złotem drzewami odwiedzamy potok Run – spokojny – i dawną skałę kąpielową. Z powrotem na wzgórzu, niebieska metalowa niespodzianka siedzi przez wieczność wśród dębu, klonu i czarnej wiśni. Ścieżka zbliża się do biegu i pól uprawnych, a czasem się zsuwa. W międzyczasie, wiciokrzewy natury czepiają się młodych gałęzi klonu nad ścieżką. Po obu stronach ścieżki obficie rośnie hikora Mockernut, zawsze zachwycająca ogromnymi, tropikalnie wyglądającymi liśćmi. Dobrze się tu regeneruje. Kolejna niespodzianka: miękka trawa pod drzewami. Skaczemy po zboczu do łagodnego strumienia Run i brodzimy w nim. Mam nadzieję, że zabrałeś ze sobą dziecko lub psa, aby dzielić z nim to doświadczenie. Uprzejmi rowerzyści górscy i biegacze również chętnie korzystają z tej krętej, zanurzającej się ścieżki i są bardzo wdzięczni za to, co Six Mile Run i jego siedliska oferują.

Wkrótce natrafiam na kolejne pole uprawne obsadzone w schludnych rzędach. Park dzierżawi sporo nieruchomości lokalnym rolnikom, aby przynieść pieniądze i utrzymać je w zieleni, jednocześnie kontynuując swoje rolnicze dziedzictwo. Osiemnastowieczne stodoły i spichlerze nadal stoją na parkingu przy Canal Road po drugiej stronie biegu. Przy Canal Road, spojrzenie w dół w nasłonecznionym miejscu ujawnia plamę spłaszczonej, niebieskookiej trawy wyglądającej spod ziemi, a w wyższym miejscu, zwisające owoce orzecha pęcherzykowatego.

Jest to wygodny szlak dla wszystkich, z wyjątkiem osób niedołężnych, i wystarczająco ładny, aby zapomnieć o swoich problemach i zanurzyć się na chwilę w naturze. Patrz w dół, patrz w górę, w poprzek i słuchaj. Touch the water and enjoy.

.