CASE REPORT
An 18-year-old male was brought to our emergency department by ambulance. Pacjent był reanimowany przez ponad 30 minut i nadal pozostawał w stanie migotania komór. Około godziny temu personel pogotowia został wezwany do pracownika fabryki zapalniczek gazowych. W chwili przyjazdu do fabryki pacjent był nieprzytomny i oddychał agonalnie. Nie miał historii chorób ogólnoustrojowych, wcześniejszych operacji, zażywania narkotyków ani znanych alergii. Według świadków, napełniał on swoją kieszonkową zapalniczkę butlą z butanem i nagle stracił przytomność. Pracownicy zostali przesłuchani na okoliczność ewentualnego ulatniania się gazu, ale nikt tego nie potwierdził. Pacjent został przewieziony do pobliskiego szpitala, gdzie został zaintubowany. W trakcie intubacji doszło do zatrzymania krążenia, który był reanimowany przez 20 min. Po przywróceniu spontanicznego krążenia został przewieziony do naszego szpitala, przy czym w trakcie transportu często dochodziło do zatrzymania krążenia. Na naszym oddziale ratunkowym chory odpowiadał na defibrylację i resuscytację przez kolejne 10 min, rozpoczęto u niego wlew dopaminy w dawce 10 μg/kg/min i przeniesiono na oddział intensywnej terapii.
Historia choroby, poza paleniem tytoniu, była bez zmian. Jego źrenice były izokoryczne, miotyczne i reagowały na światło po obu stronach. Nie reagował na bodźce uszkadzające (7 punktów w skali śpiączki Glasgow). Ciśnienie tętnicze krwi wynosiło 130/100 mmHg, tętno 130 uderzeń/min, temperatura ciała 36,5°C, brak spontanicznego oddechu. W badaniu tomografii komputerowej mózgu oraz w badaniu radiologicznym klatki piersiowej stwierdzono łagodny obrzęk. W przezklatkowym badaniu echokardiograficznym stwierdzono globalną hipokinezę lewej komory (frakcja wyrzutowa: 50%). Rozpoczęto profilaktykę migotania komór (wlew 0,1% lidokainy z szybkością 1mg/kg/h) oraz przerywany wlew mannitolu z powodu drgawek niedotlenieniowych (padaczkę wykluczono z powodu obecności odruchu źrenicznego świetlnego). Analizę gazometryczną krwi tętniczej wykonano po 2 h wentylacji kontrolowanej objętością (FiO2: 0,50, objętość oddechowa: 550 ml, częstość: 12 uderzeń/min, dodatnie ciśnienie końcowo-wydechowe: 5 cmH2O) mieściła się w granicach normy.
(a) Osiowa tomografia komputerowa mózgu wykazuje łagodny obrzęk mózgu z wypłyceniem bruzd mózgowych. (b) Prosta radiografia klatki piersiowej pacjenta wykazuje łagodne przekrwienie
Podczas gdy planowaliśmy dalsze badania w celu wykluczenia kanałopatii lub kardiomiopatii, niektórzy z jego współpracowników wspomnieli, że pacjent wąchał płyn do zapalniczek, zanim stracił przytomność. Stan pacjenta poprawił się, a my stopniowo zmniejszyliśmy szybkość wlewu dopaminy. Następnego dnia wynik w skali śpiączki Glasgow wynosił 13, a chory oddychał spontanicznie z częstością 16 uderzeń/min. Przełączono go na tryb wspomagania oddychania i ekstubowano 8 godzin później.
W 3. dobie nadal był zdezorientowany i niechętny do współpracy. Odstawiono wlew dopaminy i mannitol, rozpoczęto żywienie dojelitowe przez zgłębnik nosowo-żołądkowy. W kolejnych dniach jego współpraca stopniowo się poprawiała, z częstymi okresami pobudzenia i dezorientacji. Badania rezonansu magnetycznego czaszki wykazały dwa hiperintensywne obszary w obrazie dyfuzyjnym i wenograficznym rezonansu magnetycznego T1 po obu stronach płata potylicznego, o średnicy około 1,5 cm, zidentyfikowane jako podostre zawały niedokrwienne .
Ośmiokątne obrazy rezonansu magnetycznego pokazują podostry zawał niedokrwienny. (a) Długa, czarna strzałka pokazuje hiperintensywność na obrazie T1-ważonym w lewym płacie potylicznym; krótkie, białe strzałki pokazują otaczający obrzęk. (b) Czarna strzałka pokazuje prawie jednorodny obszar hiperintensywny na obrazie dyfuzyjnym w prawym płacie potylicznym
W 6. dniu pacjent był w pełni gotowy do współpracy, ale nadal zdezorientowany. Jego reakcje werbalne były ograniczone do kilku znaczących słów, ale bez pełnych zdań. Mógł śledzić przedmioty wzrokiem, chwytać je i sam się karmić. Został wypisany na oddział neurologii, gdzie był leczony przez kolejne 2 tygodnie. Poinformowano nas, że po 3 miesiącach rehabilitacji rozpoczął pracę jako operator spycharki.
.