Overview
- Potato towers are a form of extreme hilling that uses a structure to add a foot or more of soil above the seed tuber.
- Wieże nie są nowym pomysłem, ale stały się popularne dopiero w ostatnich latach.
- Ziemniaki są zwykle uprawiane na około sześć cali, niezależnie od tego, czy są uprawiane w ziemi czy w pojemnikach.
- Sześć centymetrów wyżej nie przynosi żadnych korzyści i prawdopodobnie obniża plon.
- Celem kopczykowania nie jest stymulowanie produkcji bulw, ale ochrona bulw przed środowiskiem.
- Plon ziemniaków jest ograniczony przede wszystkim przez powierzchnię liści, a nie przez ilość gleby nad bulwą sadzeniaka.
- Ziemniaki nieokreślone (późne) nie tworzą bulw w inny sposób niż ziemniaki określone (wczesne/średnie). Po prostu rosną dłużej.
- Konwencjonalna uprawa w pojemnikach sprawdza się w przypadku ziemniaków, ale wieże ziemniaczane nie działają.
Wprowadzenie
Prawdopodobnie czytaliście gdzieś w Internecie o wieżach ziemniaczanych. Pomysł jest od razu atrakcyjny: zamiast nadwyrężać kręgosłup uprawiając ziemniaki w ziemi, można uprawiać tylko jedną roślinę, ale dodawać do niej warstwami ziemię, aby zwiększyć plony. Jest to w zasadzie ekstremalna uprawa, polegająca na dodaniu od 12 do 30 lub więcej cali gleby na wierzchu sadzeniaka, zamiast typowych 4 do 6 cali. Każda dodatkowa warstwa zapewnia mniej więcej podwojenie plonów w porównaniu do uprawy w gruncie. Na koniec sezonu, wystarczy rozebrać wieżę i setki funtów doskonałych kiełków spadają u twoich stóp. Jedyny problem z tym pomysłem jest taki, że nie jest on prawdziwy. Nie znajdziesz żadnych badań, które wspierają ten pomysł. Nie znajdziesz też żadnych dowodów w postaci zdjęć, które nie byłyby w oczywisty sposób sfałszowane. Twierdzenia dotyczące fizjologicznych podstaw tego pomysłu są całkowicie błędne. Pomimo tych ograniczeń, mit ten trwa i umacnia się z każdym rokiem. Nathan Pierce, moderator Kenosha Potato Project, nazwał fenomen wieży ziemniaczanej „pojedynczą najgorszą poradą ogrodniczą, którą często można znaleźć w Internecie” i chociaż Internet jest pełen okropnych porad ogrodniczych, myślę, że prawdopodobnie ma rację, ponieważ wieże wymagają znacznych nakładów czasu i materiałów, które nie przynoszą żadnych korzyści. Ten post przyjrzy się historii tego pomysłu i zagłębi się w powody, dla których to po prostu nie działa.
Definiowanie porażki
Zanim pójdziemy dalej, chcę dokładnie wyjaśnić, co mam na myśli mówiąc „nie działa”. Zawsze dostaję jakieś gniewne odpowiedzi, kiedy twierdzę, że wieże nie działają. Nie mówię, że nie można uprawiać ziemniaków w wieży, ani nawet, że nie można uzyskać dobrych plonów w wieży. Twierdzę, że nie uzyska się lepszych wyników w uprawie w systemie wieżowym niż w podobnych warunkach bez dodatkowych poziomów frezowania. Prawie na pewno uzyskasz gorsze wyniki z wieżą, jeśli wykonasz całe to dodatkowe frezowanie. (Warunki uprawy są różne, i w niektórych klimatach może się to jeszcze udać, ale będzie to sukces pomimo twoich wysiłków). To właśnie twierdzenie, że wieże są w stanie produkować większe plony ze względu na produkcję większej ilości warstw bulw jest błędne. Jeśli to odjąć, to wieża jest tylko sadzarką i podlega wszystkim plusom i minusom uprawy ziemniaków w pojemnikach, które są specyficzne dla klimatu.
Kilka osób zapytało, całkiem rozsądnie, jak można powiedzieć, czy wieża ziemniaczana działa tak, jak opisano. Nie chcę rozbudzać Państwa nadziei, ponieważ nie ma takiej możliwości, aby odnieśli Państwo sukces, ale mimo to warto sobie wyobrazić, jak to będzie wyglądało. Plony z jednej rośliny w przypadku elitarnych odmian ziemniaków osiągają czasami 10 funtów lub więcej w idealnych warunkach. Jeśli wieża działałaby w opisany sposób, byłaby w stanie rutynowo przekroczyć ten próg. Hipoteza wieży mówi, że dodatkowe frezowanie pozwala roślinie wytworzyć więcej bulw, więc liczba bulw powinna być również znacznie wyższa niż w przypadku konwencjonalnie uprawianej rośliny. Jeśli uda się wykazać tego rodzaju kombinację wysokich plonów i dużej liczby bulw i uda się ją wiarygodnie odtworzyć, być może powstanie pierwszy prawdziwy ziemniak wieżowy. Wystarczy nie inwestować swoje oszczędności emerytalne w tym projekcie.
Wire Mesh Towers
Jest inny rodzaj wieży, wykonane z siatki drucianej, gdzie rośliny rosną z boków. Nie omawiam tutaj tego typu wieży. Nie jest on w tak oczywisty sposób niezgodny z anatomią ziemniaka, ale wydaje się, że większość ludzi nie ma dobrych wyników. Nie spodziewałbym się wspaniałych rezultatów, ponieważ ten rodzaj struktury bierze roślinę, która normalnie tworzy stolony ponad 360 stopni i zmniejsza to do około 150 stopni. Połowa wieży jest zawsze będzie zacienione, więc to dodatkowo ogranicza plon. Próbujesz przezwyciężyć roślinę naturalną geotropizm. To będzie znaleźć sposób, aby wysłać pędy w górę przeciwko grawitacji i korzenie w dół z grawitacją, bez względu na to, co robisz. Ludzie myślą, że korzenie będą iść do centrum wieży, ale geotropizm mówi, że korzenie będą rosły głównie w dół wzdłuż zewnętrznej ściany wieży, gdzie woda i zarządzanie temperaturą będzie wyzwaniem. Tak więc, mam poważne wątpliwości, ale nie próbowałem tego rodzaju wieży i nie planuję, więc wstrzymam się z osądem.
Gdzie są badania?
Dostaję wiele odpowiedzi na ten post i jedno pytanie pojawia się raz po raz: gdzie są badania, które pokazują, że ziemniaki nie tworzą dodatkowych poziomów stolonów? O ile mi wiadomo, nie było to badane. Jest ku temu dobry powód. Nikt nie zaobserwował ziemniaka, który rośnie w ten sposób. To trochę tak, jakby zapytać, dlaczego nie ma więcej badań pokazujących, które odmiany pomidorów tworzą bulwy. Nikt tego nie badał, bo nikt nigdy nie zaobserwował pomidora, który tworzyłby bulwy. Nauka zwykle zaczyna się od obserwacji. Lepiej byłoby zapytać, czy jest ktoś, kto udokumentował ziemniaka, który tworzy wiele poziomów stolonów. Byłoby to bardzo łatwe. Tylko jedno zdjęcie uporządkowałoby wszystkich i prawie na pewno zainspirowało do dalszych badań. Wyhodowałem dziesiątki tysięcy roślin ziemniaka, z setek odmian, współczesnych, andyjskich i dzikich, z całego rodzimego zasięgu ziemniaka. Nigdy nie widziałem żadnej, która tworzyłaby rozłogi w sposób, w jaki wyobrażają to sobie wieże. Rozmawiałem też z wieloma innymi ludźmi z podobnym doświadczeniem, którzy nigdy czegoś takiego nie widzieli. Nie można udowodnić, że coś nie istnieje, ale można udowodnić, że istnieje. Pozostawiam to zwolennikom wieży ziemniaczanej, aby zademonstrowali odmianę, która zachowuje się w sposób, o którym mówią.
Jest kilka badań, które stwierdzają, że frezowanie zwiększa plon handlowy bulw, ale nie plon całkowity. To pokazuje, że frezowanie ma charakter ochronny. Przede wszystkim chroni bulwy przed światłem słonecznym, ale także przed szkodnikami i niektórymi chorobami. Oznacza to, że więcej bulw jest w dobrym stanie do sprzedaży. Całkowita wydajność jest generalnie taka sama, chociaż.
Kilka osób zwróciło również uwagę, że istnieją artykuły uniwersyteckie Extension, które promują wieże. Spółdzielczy System Rozszerzenia jest świetny pomysł – doprowadzenie hodowców do kontaktu z ekspertami naukowymi, aby uzyskać najlepsze możliwe informacje. Niestety, nie jest to również to, co było kiedyś i duża liczba artykułów publikowanych przez lokalne grupy Extension są napisane przez nie-ekspertów. Kilka artykułów, które przejrzałem na ten temat, zostało napisanych przez ludzi, którzy nie mieli doświadczenia z wieżami ziemniaczanymi ani z uprawą ziemniaków.
Historia złego pomysłu
Ludzie uprawiają ziemniaki od 10 000 lat. Stanowiły one podstawę andyjskiego rolnictwa, a rdzenni mieszkańcy Andów nie próżnowali, o czym świadczą ich potężne budowle ziemne. Tarasowali doliny od góry do dołu, budowali kanały do przenoszenia wody przez góry, a być może nawet tworzyli rolnicze stacje doświadczalne. Późniejsi zwolennicy ziemniaka również nie byli manekinami i z niezwykłym zapałem dążyli do zwiększenia plonów, co doprowadziło do Zielonej Rewolucji. Jakimś cudem żaden z tych ludzi nie wpadł na to, jak uprawiać ziemniaki w wieżach. Można by pomyśleć, że gdyby to działało tak dobrze, na całym świecie byłyby instalacje wież ziemniaczanych na dużą skalę.
Od opon do wież
O ile mogę powiedzieć, wieża ziemniaczana zaczęła się od pomysłu uprawy ziemniaków w oponach. Ktoś zdał sobie sprawę, że można dość łatwo uzyskać niezbędną orkę, kładąc ziemniaka na ziemi, a następnie wypełniając oponę ziemią. To bardzo ładnie działa. Jestem pewien, że nie trwało to długo, zanim ktoś zdecydował się dodać drugą oponę, potem trzecią i tak narodziła się wieża. Nie jestem pewien, jak daleko wstecz sięga ten pomysł, ale przypuszczam, że tak długo, jak istniały opony, byli ludzie, którzy próbowali w nich hodować różne rzeczy. Mogę znaleźć wzmianki o uprawie ziemniaków w oponach sięgające lat 70-tych. Odniesienia do wież nie sięgają tak daleko wstecz, ale niektóre konstrukcje, które obecnie nazywamy wieżami ziemniaczanymi, istnieją. Najbardziej godny uwagi jest patent na wieżę ziemniaczaną z 1976 roku, z którego zaczerpnąłem powyższy obrazek. Wprawdzie patent powstał przed terminem „wieża ziemniaczana”, ale wszystkie elementy są tu obecne, a ilustracja wykonuje godną podziwu pracę pokazując rodzaj wzrostu ziemniaków, który nigdy nie został uchwycony na zdjęciu lub wideo. Jedną z najbardziej fascynujących części fenomenu wieży ziemniaczanej jest to, jak mało ludzi odstrasza jej nierealność. Istnieje więcej niż jeden patent na wieże ziemniaczane i setki artykułów, zarówno w druku jak i w internecie. Wiele pracy włożono w napisanie tych wszystkich materiałów, ale najwyraźniej nie przeprowadzono żadnych testów. To dość niezwykłe.
Termin „wieża ziemniaczana” po raz pierwszy zaczął pojawiać się w Internecie w Usenecie w latach 90-tych, ale nie był to termin powszechny. W latach 90-tych na każdą wzmiankę o wieżach ziemniaczanych przypada ponad sto wzmianek o uprawie ziemniaków w oponach. Wieże z ziemniaków weszły do świadomości internetowej w 2006 roku, a prawdziwą furorę zaczęły robić w 2012 roku. Google Trends pokazuje częstotliwość wyszukiwania tych terminów w czasie:
Tak więc mniej osób szuka informacji o uprawie ziemniaków w oponach, ale więcej osób szuka informacji o wieżach ziemniaczanych. Podczas gdy wyszukiwania wiosenne dla tego terminu osiągnęły szczyt w 2013 roku, ogólna ilość wyszukiwań przez cały rok była dość stała. Nie wygląda na to, aby mit wieży ziemniaczanej był gotowy do samodzielnego wymarcia, niestety.
The Irish Eyes Type Tower Box
Przez pierwsze kilka lat, pomysł pokazuje się przede wszystkim na forach i blogach osobistych, ale począwszy od około 2005 roku, zaczął się wkradać do czasopism i gazet, jak również. Jeden z często cytowanych artykułów z Seattle Times z 2005 roku (a następnie bardziej popularna wersja z recyklingu w 2009 roku) obiecuje 100 funtów ziemniaków na czterech stopach kwadratowych. Pomysł ten pochodzi od firmy Irish Eyes, dostawcy sadzeniaków, i przez kilka lat pojawiał się w gazetach w całym kraju. Uczciwie trzeba przyznać, że artykuł donosi, że ktoś, kto próbował, wyprodukował tylko 25 funtów. Zakładając, że posadził jedną bulwę na stopę kwadratową, byłaby to wydajność 6,25 funtów. To jest na wysokiej stronie w porównaniu do typowej wydajności pola, ale nadal dobrze w ramach możliwości uprawy ziemniaków w ziemi. Jest to jeden z częstych wyników, które można zobaczyć z wież: ludzie są pod wrażeniem plonów, mimo że nie jest to lepsze niż mogliby się spodziewać, jeśli uprawiali rośliny w ziemi z tego samego poziomu uwagi.
Poza tym, że jest wyższy niż to konieczne, irlandzki Eyes box (patrz po prawej) jest wystarczająco rozsądny projekt i obietnice plonów nie są niemożliwe, choć niewiele osób jest prawdopodobne, aby je osiągnąć. Pozwalając roślinom rosnąć na boki 4 kwadratowe pudełko stóp, można naprawdę rozszerzyć obszar liści do około 16 stóp kwadratowych. (Ale należy pamiętać, że można łatwo rosnąć 16 do 20 roślin w 16 stóp kwadratowych ziemi). Jeśli mieszkasz w idealnym klimacie i umieścić rośliny na nawadnianie kropelkowe, można ewentualnie rosnąć 13 roślin w tym polu – 9 wzdłuż obwodu i dyndające się i cztery rosnące w centrum. 100 funtów podzielone przez trzynaście roślin daje 7,7 funtów na roślinę. Bardzo niewiele osób jest prawdopodobne, aby kiedykolwiek zobaczyć takie wysokie plony, ale to jest w zakresie, który może być osiągnięty rośnie w ziemi, wszystko inne jest równe. Denver Post artykuł dostarcza nieco więcej informacji, w tym fakt, że pomysłodawca tego pomysłu osiągnęła maksymalną wydajność 81 funtów. To byłoby 6,2 funtów na roślinę, nadal wielkie plony, ale dobrze w granicach rozsądku w najbardziej korzystnych klimatach.
Głównym problemem z tym projektem jest to, że jest on znacznie bardziej skomplikowany niż musi być. Nie ma powodu, aby budować go tak wysoko. Wiele poziomów prowadzi cię do przekonania, że to, co dzieje się wewnątrz pudełka, będzie wyglądało jak ilustracja patentowa na początku, z bulwami tworzącymi się na każdym poziomie pudełka. Tak się jednak nie dzieje. Jeśli wyhodujecie ziemniaka w ten sposób, kiedy go wykopiecie, znajdziecie bardzo długą łodygę i skupisko bulw mniej więcej na poziomie, na którym posadziliście sadzonkę. To jest naprawdę tylko niezwykle wysoki sadzarka. Możesz zrobić równie dobrze z pojemnikiem o tym samym obszarze, który jest tylko około stopy wysoki.
Nowoczesny mit
Myślę, że znaleźliśmy początek nowoczesnej koncepcji wieży ziemniaczanej, ale nie osiągnęła ona jeszcze punktu niewiarygodności Tak więc, kiedy ta rzecz stała się w pełni nieuczciwa? Właściwie trudno to ustalić. Począwszy od 2009 roku pojawiały się setki blogów i artykułów rocznie na temat wież ziemniaczanych, oferujących całe spektrum wariantów tej historii. Przeczytałem dziesiątki tych artykułów i musiałbym wykonać o wiele więcej pracy, żeby ustalić linię czasu. Nie jest to warte tego wysiłku. Jedną rzeczą, co do której jestem przekonany, jest to, że większość ludzi nie chciała opowiadać bajek (że tak powiem). Ta historia ewoluowała w czasie, z ludźmi dodającymi kilka szczegółów tu i tam, które uważali za wiarygodne. Jeśli można cokolwiek zarzucić większości osób, które o tym pisały, to niewystarczające sprawdzenie pomysłu przed jego propagowaniem. Artykuły o wieżach ziemniaczanych dzielą się na cztery kategorie: te, które promują pomysł i nigdy nie informują o wynikach, te, które później informują o całkiem normalnych plonach ziemniaków, te, które później informują o porażce, i te, które promują pomysł, a następnie nieprzekonująco informują o sukcesie (zwykle w celu wsparcia sprzedaży zestawu wieży).
Powieść o wieży stała się o wiele bardziej wyrafinowana na przestrzeni lat. Teraz zawiera szczegóły, takie jak konieczność dodawania poziomów w określonym tempie, aby zmusić roślinę do tworzenia większej ilości stolonów i wymóg dla odmian nieokreślonych, aby produkować wiele poziomów bulw. Wiele źródeł twierdzi, że ziemniaki nie będą produkować stolonów na długim odcinku łodygi, ale „tylko” około stopy. Jeśli macie ziemniaka, który wytworzył stolony na długości pionowej stopy łodygi, proszę zróbcie zdjęcie! Nie będę wstrzymywał oddechu, czekając, aż moja skrzynka odbiorcza się zapełni. Te ulepszenia brzmią dobrze i mogą was przekonać, że jeśli wasza wieża nie zadziałała, to dlatego, że nie zrobiliście tego dobrze. To nie jest jednak twoja porażka. Cały pomysł opiera się na fundamentalnym niezrozumieniu tego, jak ziemniaki tworzą bulwy.
Potatoes Just Don’t Grow Like That
Możemy spędzić dużo więcej czasu na badaniu początków wieży ziemniaczanej, ale przejdźmy do sedna. Wieże ziemniaczane nie działają lepiej niż uprawa w pojemnikach lub uprawa w gruncie, wszystko inne jest równe. Wszystko inne jest równe oznacza, że otrzymują one ten sam rodzaj żyzności gleby, tę samą temperaturę gleby, tę samą ilość wody i drenażu, tę samą ilość pokrycia gleby i ten sam poziom obrony przed szkodnikami. Często łatwiej jest osiągnąć te rzeczy w kontenerze, chociaż czasami jest odwrotnie.
Istnieją dwa nieprzezwyciężalne problemy z koncepcją wieży ziemniaczanej:
- Produkcja bulw jest ograniczona przez powierzchnię liści.
- Domowe ziemniaki nie produkują dodatkowych stolonów poza kilkoma pierwszymi węzłami powyżej części nasiennej.
Możemy zrezygnować z tego pomysłu, opierając się jedynie na związku między powierzchnią liści a całkowitym budżetem energetycznym rośliny. Główną funkcją ulistnienia rośliny jest gromadzenie energii. Energia ta jest przekształcana w cukry i przenoszona do ciała rośliny w celu przechowywania. Stąd właśnie pochodzą bulwy. Są one małymi kulkami przechwyconej energii i wody. Ewolucja nie pozwala na obiboków. Rośliny ewoluowały tak, aby w pełni wykorzystać możliwości swoich liści do przechwytywania i magazynowania energii. Nie ma nadmiaru energii dla roślin, aby użyć do tworzenia więcej bulw, bez względu na to, jak wiele stolons, które można przekonać go do produkcji. Jeśli w jakiś sposób zmusić roślinę do produkcji dziesięć poziomów stolons, to dostaniesz 10 razy tyle bulw, które będą 1/10 jak duże (faktycznie mniej, bo tak wiele energii musiałoby być wydane na tworzenie i utrzymanie wszystkich tych stolons). Jeśli chcesz mieć więcej plonów, potrzebujesz więcej liści. Nikt nie twierdzi, że wieże produkują więcej liści.
Innym problemem jest to, że ziemniaki po prostu nie produkują nieskończonej liczby stolonów. Rozłogi powstają w kilku pierwszych węzłach nad sadzeniakiem i rzadko kiedy wyżej. Frezowanie na głębokość przekraczającą sześć cali to strata czasu i wysiłku, która tylko utrudnia roślinie pracę. Powodem hilling nie jest, aby rośliny tworzą więcej bulw, ale aby zapewnić, że bulwy są pokryte gleby. Bulwy muszą być przykryte, aby chronić je przed szkodnikami, chorobami i światłem słonecznym, które powoduje ich zielenienie i zwiększa zawartość toksycznych glikoalkaloidów. Rośliny często przetrwają ekstremalne frezowanie, ale nie robisz im żadnej przysługi; muszą pompować fotosyntezę i wodę dalej, co kosztuje roślinę energię. Większa głębokość gleby może być również barierą dla wody docierającej do korzeni.
Warto poświęcić trochę czasu na zastanowienie się nad przeznaczeniem bulw ziemniaka. Rośliny wieloletnie często tworzą duże korzenie spichrzowe jako rezerwę. Woda i węglowodany zgromadzone w korzeniach mogą być wykorzystane do utrzymania rośliny w trudnych warunkach lub do przetrwania zimy, gdy nadziemna część rośliny zostanie zabita przez mróz lub suszę. Korzenie są czasami formowane głęboko w glebie, aby uzyskać maksymalny poziom ochrony przed żywiołami. Ziemniaki są roślinami jednorocznymi. Nawet w klimacie wolnym od mrozu w końcu obumierają, a pierwotna roślina nie odrasta. Dlatego też bulwy mogą służyć jako rezerwa, szczególnie w okresie, gdy nowa roślina się rozrasta, są one jednak przede wszystkim strukturą reprodukcyjną. Ziemniaki naturalnie tworzą swoje bulwy tuż pod lub nawet na powierzchni gleby, a stolony również biegną tuż pod powierzchnią i często pojawiają się, tworząc nowe rośliny satelitarne. Sadzimy je głębiej lub usypujemy wzgórek, aby chronić bulwy przed działaniem czynników zewnętrznych, a także aby zapobiec tworzeniu przez stolony kolejnych łodyg zamiast bulw. Pozostawiona sama sobie roślina ziemniaka rozprzestrzenia się poziomo, tworząc kombinację roślin wtórnych i bulw. Nigdy nie wrasta głębiej w glebę. W związku z tym łatwo zrozumieć, dlaczego ziemniaki nie wykształciły zdolności do tworzenia dodatkowych warstw rozłogów z głębszego sadzenia. Tylko ludzie sadzą ziemniaki głęboko.
Ziemniaki nieokreślone
Mitologia została zbudowana wokół idei ziemniaka nieokreślonego jako rozwiązania problemu wieży. Ziemniaki nieokreślone nie produkują stolonów w inny sposób niż ziemniaki określone. Warto również zaznaczyć, że determinizm nie jest tak naprawdę bardzo użytecznym pojęciem w przypadku ziemniaków; jest to w zasadzie bardziej skomplikowany sposób wyrażenia tego, czy dojrzałość jest wczesna czy późna, chyba, że głównym zainteresowaniem jest kwitnienie. Ziemniaki tworzą wszystkie początkowe stolony, które staną się bulwami w ciągu dwóch do sześciu tygodni od wschodów. Podczas gdy odmiany wczesne/zdeterminowane tworzą pewną ilość liści, kwitną, a następnie zamierają, odmiany późne/indeterminowane nadal się rozgałęziają i kwitną przez znacznie dłuższy okres czasu. Bulwy i całkowity plon są często większe, ale jest to po prostu wynikiem tego, że roślina ma więcej miejsca na liście i więcej czasu na wzrost. Wieża nie dodaje nic do doświadczenia w uprawie późnych/indeterminowanych odmian poza dodatkową pracą.
Hodowla ziemniaka w wieży
Możliwe jest, że odmiana może być wyhodowana, aby lepiej wykorzystać pionową przestrzeń dostarczaną przez wieżę, chociaż nie sądzę, że jest to prawdopodobne, ponieważ wieża wprowadza wiele dodatkowych problemów, które muszą być przezwyciężone. Niektóre dzikie ziemniaki osadzają stolony na większej liczbie węzłów, a także mogą tworzyć bardzo długie i czasami rozgałęziające się stolony. Można by je przekonać do rozrastania się w większej przestrzeni pionowej. Rośliny ziemniaka różnią się także znacznie pod względem wielkości, a znacznie większa roślina byłaby w stanie zgromadzić więcej energii. W połączeniu z tymi cechami ziemniak mógłby bardziej przypominać wyobrażone ziemniaki wieżowe. Nawet jeśli jest to jednak możliwe, nie wydaje się to bardzo praktyczną inwestycją.
Wniosek
Wspaniałą rzeczą w ziemniakach jest to, że są proste w uprawie. I do tego tanie. Po co więc robić to skomplikowane i drogie? Prosty pojemnik lub podniesione łóżko, wypełnione wysokiej jakości glebą, odpowiednio zmienione i podlewane, może zapewnić duże plony ziemniaków wraz z innymi korzyściami przypisywanymi wieżom, takimi jak łatwiejsze zarządzanie i zbiory. Wieże do uprawy ziemniaków nie działają. Nigdy nie działały i prawdopodobnie nigdy nie będą. Bez wątpienia, pomysł będzie trwał w Internecie tak długo, jak ludzie nadal uprawiają ziemniaki, co prawdopodobnie będzie bardzo długi czas.
Od 2020 roku, ten artykuł stał się najpopularniejszy na naszej stronie internetowej. Nie wydaje się jednak, żeby to miało duży wpływ na jego popularność. Wieże są bardziej popularne niż kiedykolwiek. Nie ma czegoś takiego jak darmowy obiad, ale to nigdy nie powstrzymało ludzi przed szukaniem jednego.
Czy próbowałeś wieży z ziemniaków? Jeśli tak, zostaw komentarz i daj światu znać, jak ci poszło.
Więcej informacji
Instytut Niskich Technologii bada w tym roku kilka różnych metod uprawy ziemniaków, w tym wieże. Jeśli jesteś zainteresowany tym tematem, możesz chcieć podążać za nimi.
Nathan Pierce, administrator z Kenosha Potato Project eksperymentował z wieżami przez kilka lat i udokumentował proces w Tomatoville z dużą ilością zdjęć.
.