Abstract
W ustnej prezentacji przypadku, pozytywne i negatywne przypadki obojętne są przedstawiane po osi czasu. Pozytywne wyniki, które są specyficzne dla danej choroby i można się ich nauczyć na pamięć, są wykorzystywane do „wykluczenia” konkretnego rozpoznania. Istotne negatywy, które wymagają bardziej analitycznego i kreatywnego myślenia, pochodzą z diagnozy różnicowej i służą do „wykluczenia” innych możliwości diagnostycznych. Razem wzięte, trafne pozytywy i negatywy pomagają skupić się na przypadku i stworzyć argument za najbardziej prawdopodobną diagnozą. Podano cztery przykładowe przypadki, aby zilustrować kluczową rolę istotnych czynników pozytywnych i negatywnych w prezentacji przypadku. Aktywne słuchanie na obchodach, zaangażowanie w dyskusje nad przypadkiem i ciągłe doświadczenie w ocenie pacjenta pomoże studentom medycyny zarówno zapamiętać istotne pozytywy, jak i rozwinąć umiejętności diagnostyki różnicowej potrzebne do identyfikacji istotnych negatywów. Wreszcie, uważne rozważenie istotnych pozytywów i negatywów może pomóc studentom rozpoznać podstawowe wzorce i możliwości diagnostyczne u pacjentów z nietypowymi lub niejednoznacznymi prezentacjami.
.