Harmonogram lub piśmie załączonym do dokumentu, takiego jak ustawy lub polisy ubezpieczeniowej.
Rider jest załącznik, harmonogram, poprawki, lub innego pisma, które jest dołączone (dodane) do dokumentu w celu jego modyfikacji. Zmiany mogą być niewielkie lub duże, ale w obu przypadkach głównym celem ridera jest uniknięcie przepisywania lub całkowitego przeredagowania dokumentu. Język klauzuli dodatkowej jest rozumiany jako włączony do dokumentu. Klauzule dodatkowe są powszechnie stosowane w umowach i zapisach, a także mają złożone zastosowania w prawodawstwie i ubezpieczeniach. Jako część procesu stanowienia prawa zarówno w ustawodawstwie stanowym, jak i w Kongresie, klauzule dodatkowe są zazwyczaj dodawane do projektów ustaw na późnym etapie ich rozwoju. W branży ubezpieczeniowej, klauzule dodatkowe są dodawane do polis ubezpieczeniowych w celu modyfikacji zarówno świadczeń, jak i warunków ubezpieczenia.
Używanie klauzul dodatkowych w procesie legislacyjnym jest tradycją zakorzenioną w czasie. Ustawodawcy nie dodają ich od razu, lecz czekają na odpowiedni etap w ewolucji projektu ustawy. Tradycyjnie ustawy legislacyjne zaczynają się jako propozycje, które są wysyłane do komisji w celu zatwierdzenia lub odrzucenia. Gdy ustawa pomyślnie przejdzie przez komisję, ustawodawcy często wprowadzają do niej poprawki. Jeździec może po prostu dodać nową klauzulę do prawa, które jest głównym przedmiotem ustawy, lub może pójść dalej i dodać zupełnie nowy, unrelated law.
Dodanie jeźdźców ujawnia wiele o politycznych agend ustawodawców. Riders stanowią idealną okazję do wprowadzenia kontrowersyjnych lub niepopularnych zmian fiskalnych. Często są one dołączane do ustaw o środkach, które muszą być uchwalane corocznie, aby finansować działalność rządu stanowego i federalnego. Niektórzy ustawodawcy tradycyjnie postrzegają takie ustawy jako miejsce, gdzie można dodać dodatkowe środki na projekty, które oni i ich wyborcy popierają – rodzaj finansowania znany pejoratywnie jako wieprzowina. I odwrotnie, ustawodawcy mogą dodawać jeźdźców, którzy tną wydatki w obszarach, które przyciągnęłyby protesty opinii publicznej, gdyby zmiany były jedynym przedmiotem ustawy, a więc bardziej zauważalne.
Próby ustawodawców, aby dodać nowe prawa do ustaw poprzez jeźdźców są czasami kontrowersyjne. Ponieważ rider nie musi być związane z przedmiotem ustawy, ustawodawcy czasami skorzystać z okazji do dalszego ich programów politycznych. Dodatek może być dołączony do ustawy w celu przeforsowania rozwiązania, które nie uzyskałoby poparcia większości, gdyby zostało zaproponowane samodzielnie. Czasami również przeciwnicy ustawy mogą próbować ją pokonać, dodając kontrowersyjny rider.
W ubezpieczeniach, riderzy zmieniają umowę, lub politykę, między nabywcą a firmą ubezpieczeniową. Znane również jako endorsements, mogą one albo rozszerzyć lub ograniczyć korzyści zapewniane przez polisę. Tak więc, na przykład, polisy ubezpieczeniowe na samochody osobowe zazwyczaj obejmują tylko typowe użytkowanie pojazdu. Rider określa, że komercyjne wykorzystanie samochodu spowoduje unieważnienie polisy. Ta forma klauzuli ubezpieczeniowej jest nazywana wykluczeniem.
Kredyty w polisach ubezpieczenia zdrowotnego mają inne skutki. Zwiększają one koszt polityki lub nawet wykluczyć pokrycie całkowicie , gdy nabywca ma pewne istniejące wcześniej warunki zdrowotne . Na przykład, osoba cierpiąca na wysokie ciśnienie krwi może płacić wyższe koszty za ubezpieczenie. W niektórych przypadkach ubezpieczyciel może zdecydować się na wystawienie polisy z zastrzeżeniem, że pokryje ona pewne koszty związane ze zdrowiem, ale nie te związane z istniejącymi wcześniej schorzeniami.
.