Susquehannock, zwany także Susquehanna lub Conestoga, mówiący językiem irokeskim północnoamerykańskie plemię indiańskie, które tradycyjnie żyło w miastach z palisadami wzdłuż rzeki Susquehanna w dzisiejszych stanach Nowy Jork, Pensylwania i Maryland. Niewiele wiadomo o organizacji politycznej Susquehannock, ale uważa się, że byli oni podzieleni na kilka plemion i klanów; nazwa mogła pierwotnie odnosić się do konfederacji plemion. Podobnie jak inne plemiona Irokezów, byli oni semiocentrycznymi rolnikami.
Dzięki uprzejmości State Museum of Pennsylvania, Pennsylvania Historical and Museum Commission
Susquehannock zostali po raz pierwszy opisani przez kapitana Johna Smitha, który zbadał obszar górnej części Zatoki Chesapeake w 1608 roku. Przez cały okres historyczny prowadzili wojnę z Irokezami, którzy podbili ich w 1676 r. i zmusili do osiedlenia się w pobliżu plemienia Oneida w Nowym Jorku. Później pozwolono im wrócić na ich dawne terytorium wzdłuż rzeki Susquehanna. Epidemie stale zmniejszały ich liczbę (szacowaną na około 5,000 w 1600 roku), a w 1763 roku wielu z pozostałych Susquehannock zostało zmasakrowanych przez białych, rozjuszonych doniesieniami o wojnie z Indianami na granicy Pensylwanii, kilkaset mil stąd. Potomkowie Susquehannock liczyli ponad 400 osób na początku XXI wieku.