The Best Joan Didion Books Of All Time

At A Glance: Our Top 5 Picks for Joan Didion Books Of All Time:

• South and West (2017) – Our Top Pick
• The Year of Magical Thinking (2005)
• Slouching Towards Bethlehem (1968)
• The White Album (1979)
• Blue Nights (2011)

Renowned for her ability to extensively discuss and write about the disintegration of American morality and cultural chaos, Joan Didion bez wątpienia pozostawiła po sobie ślad w świecie dziennikarstwa.

Wielokrotnie nagradzana dziennikarka, bez wątpienia miała niezwykłą zdolność do dokładnego wyrażania i analizowania prób i kłopotów amerykańskiego życia.

Dzisiaj wybraliśmy kilka z jej przełomowych książek poniżej, więc upewnij się, że sprawdzisz je, kiedy tylko będziesz mógł!

Mogą one zmienić twoją perspektywę na to, jak postrzegasz świat i jesteśmy pewni, że poszerzą twoje horyzonty całkiem sporo.

Najlepsze książki Joan Didion

Południe i Zachód (2017)

Sprawdź najnowszą cenę na Amazon

Ta książka, napisana w 2017 roku, jest dziełem nonfiction i przedstawia spotkania, które autorka miała podczas podróży przez Stany Zjednoczone z mężem w latach 70.

Jest dość znane, że autorka uwielbiała prowadzić dzienniki relacjonujące jej spotkania i jej rozmowy z ludźmi, których spotkała w swoich podróżach. Ta książka służy jako zapis jej podróży przez Alabamę, Luizjanę i Missisipi.

Ta książka jest powszechnie chwalony, ponieważ jest dość surowy i pokazuje prawdziwą stronę większości ludzi, których spotkała. Autorka ujawnia wiele o południowej kulturze, jak ona pokazuje, że w interakcjach.

Ta książka ma trochę wszystkiego, od rasy do płci do klasy do polityki. Południe i Zachód ujmuje to wszystko i wiele więcej. Daje ci książkę, która jest surowa i równie kusząca dla czytelników.

The Year of Magical Thinking (2005)

Check Latest Price on Amazon

The year of magical thinking is a highly acclaimed book since it deals with intense topics that we all will eventually pass through…

It’s in this book that Didion discusses the passing of her husband and companion.

Uznawana za jedną z najlepszych książek do czytania, gdy ma się do czynienia z żalem i stratą; Didion opłakuje w tej książce i łatwo przenosi tę żałobę na czytelnika.

Jedną z wielkich rzeczy w tej książce jest to, że oddaje ona istotę miłości, śmierci i małżeństwa w sposób prosty i piękny.

Rok magicznego myślenia może nie być filiżanką herbaty każdej osoby, ale zdecydowanie pozostawił ślad na każdym, kto go przeczytał.

Slouching Towards Bethlehem (1968)

Sprawdź najnowszą cenę na Amazon

Slouching Towards Bethlehem to pierwsza książka Didion z gatunku nonfiction. Uznawana za klasykę literatury, Joan szczegółowo opisuje swoje życie w Kalifornii, wspominając swoje dzieciństwo i to, co ukształtowało ją do stania się osobą, którą była jako dorosła.

Ta książka jest osadzona w latach 60-tych, a Didion fachowo pokazała to między wierszami. Pisząc o tym, jak pewni ludzie, gwiazdy i zdarzenia, które miały miejsce, wpłynęły na nią jako jednostkę.

Slouching towards Bethlehem służy jako wspaniała interpretacja dzieciństwa i rozwoju autorki. Pokazuje nam, jak Didion stała się „Joan Didion”.

Jedną z ciekawych historii w książce jest ta o matce, która podawała LSD swojej 5-letniej córce. Podsumowując, zbiór esejów w tej książce jest zdecydowanie warty przeczytania.

The White Album (1979)

Check Latest Price on Amazon

Słynna pierwsza linijka tej książki i tytułowy esej to „We tell ourselves stories to live.” Ta linia stałaby się potem jedną z najbardziej kojarzonych z Joan Didion.

Ten zbiór opowiada o wydarzeniach z lat 60. i 70.

Przygląda się życiu znanych, niesławnie czczonych osób i miejsc (Charles Manson, Ramón Novarro, Tama Hoovera, Huey Newton, Bogota, Doris Lessing i inni).

Didion oferuje bezceremonialne i refleksyjne wspomnienia z przeszłości, niektóre problemy specyficzne dla Kalifornii i inne ogólne tematy.

Koncentruje się na tym, co lokalne i osobiste w pouczający, ale wnikliwy sposób, który pomaga docenić to, jak to było w tamtym czasie.

Nawet gdy autorka żyła i komentowała epokę pełną zmian i rozwoju, eseje te pokazują, że nasze czasy są rzeczywiście naznaczone wspólnymi i szczególnymi radościami.

Wyjątkowe pisarstwo, Joan uchwyciła wydarzenia, nie pozwalając, by jej osobisty osąd w jakikolwiek sposób wpłynął na historię.

Te eseje uchwyciły epokę społecznego nieporządku, który rzuca wyzwanie podstawowym zasadom amerykańskich wartości.

Autorka argumentuje tradycje, które przyczyniły się do równości kobiet, realia nierówności w naszym społeczeństwie oraz naturę sprawiedliwości społecznej.

Blue Nights (2011)

Sprawdź Najnowszą Cenę na Amazon

„Kiedy tracimy to poczucie możliwości, tracimy je szybko”. Ten wers, który pojawia się na końcu relacji Joan Didion o wczesnej śmierci jej córki Quintany, podsumowuje znaczną część książki. Didion przedstawia utratę młodych ludzi, iluzji i ludzi, których kochała.

Pod pewnymi względami powieść ta jest godną pożałowania bliźniaczką doskonałej książki Didion, która przedstawia stratę jej męża, Johna Gregory’ego Dunne’a, oraz jej doświadczenie żałoby w „Roku magicznego myślenia”.

Podczas gdy ta pierwsza była niezwykle intensywna, „Błękitne noce” mają związane z nią poczucie straty, które nie było tak oczywiste.

Mimo że Didion twierdzi, iż porzuca swój styl prozatorski, pod wieloma względami ta książka wydaje się jedną z najbardziej zdystansowanych w jej dorobku.

To tak, jakby badanie intensywności jej straty z dystansu było jedynym sposobem, w jaki może o niej dyskutować.

Centrum zainteresowania książki było dość jasne od samego początku. Zajmuje się ona stratą Didion. Opłakuje ona stratę osoby, którą kiedyś była.

Mówią, że za każdym razem, gdy tracimy kogoś, kogo kochamy, tracimy wraz z nim część naszej duszy. Didion pokazuje to w swoim pisarstwie.

Didion pisze również o stracie swojej córki, stracie lat, które jej córki miałyby, gdyby nie spotkała jej przedwczesna śmierć.

Powieść jest krótka, ale szybko się rozkręca. Jeśli jesteś osobą, która lubi czytać książki Joan Didion i pożera „Rok magicznego myślenia”, „na pewno ci się spodoba”.

Zarówno matki, jak i córki zakochają się w tym kontekście.

W rzeczywistości każdy, kto stracił ukochaną osobę, będzie mógł utożsamić się z tą książką i zakocha się w słowach.

Play It as It Lays (1970)

Sprawdź najnowszą cenę na Amazon

W tej książce żadne słowa nie zostały zmarnowane przez Didion. Jest to szczupła powieść, ponieważ mówi tylko to, co musi być powiedziane, a czytelnik musi sam wyciągnąć powiązania i wnioski.

Zaczyna się od kilku rozdziałów z perspektywy innych postaci, a następnie przenosi się do punktu widzenia Marii Wyeth. Przedstawienie pani samotnej i zagubionej, żyjącej w fałszywym społeczeństwie, pomiędzy Los Angeles a Las Vegas w późnych latach sześćdziesiątych.

Okres seksu i narkotyków, a także klinik psychiatrycznych dla dzieci, ale bez dostępu do legalnej aborcji.

Moc domowa, hazard, narkotyki, znęcanie się duchowe, rozwiązłość, szaleństwo, depresja, węże, samobójstwo. To są wszystkie elementy przedstawione w „Play It As It Lays”, plus wiele innych.

To jest potężna, szeroko otwarta, twarz-proza, która zabiera czytelnika na przejażdżkę rollercoasterem od początku do końca. To nie jest to, co można nazwać „przyjemną” lekturą. Jest surowa, a momentami nieprzyjemna.

Patrzenie na historię Marii Wyeth jest jak patrzenie na przysłowiowy wrak pociągu, od którego nie można odwrócić wzroku. Przez całe lata sześćdziesiąte najwięcej mówiło się o Hollywood i przemyśle rozrywkowym, a także o Las Vegas i hazardzie.

W „Play it as it lays” chodziło przede wszystkim o tożsamość jednej z mało znanych gwiazd, która została pogrzebana w najciemniejszych i najgłębszych zakamarkach społeczeństwa. Proza jest tu znakomita i Joan Didion z pewnością należą się słowa uznania za stworzenie takiego literackiego arcydzieła.

Po Henry’m (1992)

Sprawdź najnowszą cenę na Amazon

„Po Henry’m” jest kontynuacją wnikliwej serii esejów pisanych dla „New York Review of Books” i „The New Yorker”, głównie w latach osiemdziesiątych, przez Joan Didion.

Pierwszy esej, „Po Henry’m”, jest prawdopodobnie najbardziej osobistym fragmentem książki, który dotyczy śmierci byłego redaktora, Henry’ego Robbinsa.

To właśnie wtedy Didion uznała, że czas w końcu dopadnie każdego.

Jest to bardzo poruszający hołd złożony człowiekowi, który był dla Didion inspirującym i drogim przyjacielem w jej karierze.

Druga część składa się z trzech rozdziałów: „Waszyngton”, „Kalifornia” i „Nowy Jork”.

Rozdział „Waszyngton” dotyczy polityki przedstawionej, a czasem wykreowanej w mediach (lub tego, co teraz powinno się ewentualnie nazywać historią polityczną).

Figury takie jak Ronald Reagan, Oliver North, George Bush, i Michael Dukakis, jak również mniej znane, polityczne i obywatelskie postacie, są częścią tego.

Sekcja Kalifornia jest o wiele bardziej zróżnicowana pod względem tematyki, w tym eseje o uprowadzeniu Patty Hearst i jej medialnym odbiorze po uwolnieniu / umieszczeniu w areszcie.

Życie w stanie i marzenia z dzieciństwa, trzęsienia ziemi, przemysł filmowy, kariera burmistrza Toma Bradleya, pożary i morderstwo Roya Radina.

Jest tu eklektyczna mieszanka myśli, faktów i przewidywań, i prawdopodobnie każdy czytelnik znajdzie w tej sekcji coś, co mu się spodoba.

Ta ostatnia sekcja, „Nowy Jork”, zawiera tylko jeden esej na temat niesławnej sprawy gwałtu w Central Parku (niesława spotęgowana przez znane teraz nadużycie wymiaru sprawiedliwości). Jak również komentarze na temat przemocy seksualnej w ogóle, rasizmu i codziennego życia miasta.

To alarmujący i mocny esej, który kończy książkę w nieskazitelny sposób.

A Book of Common Prayer (1995)

Check Latest Price on Amazon

Ta książka była opowieścią o życiu opowiedzianą przez kogoś, kto nie znał tej osoby. Opowieść zaczyna się od pewnych wyznań, a w niektórych częściach poznajemy narrację według doświadczeń narratora.

Jako powieść „Play It As It Lays”, teatr, który portretuje, jest zróżnicowany i szczególny, od mrocznych intymnych zakamarków głębokiego południa po polityczne zmagania niewielkiego południowoamerykańskiego imperium. Jest to głęboko rozczarowana powieść o ludziach w polityce.

Historia jest wyraźnie Charlotte, Ta historia bada charakter „Charlotte”, poważnie złożona i równie obsesyjna kobieta, która błąka się bez celu, dopóki nie znajdzie się w Boca Grande.

To również bada Grace, inna postać, która, mimo że jest znacznie różni się od Charlotte, jest tak samo obsesyjne i fascynujące.

Grace, antropolog i manipulator, który bierze to na siebie, aby relacjonować wydarzenia powieści.

Didion utrzymał ściśle kontrolowany występ w całej narracji. Wplata obie historie razem i bada, jak te dwie mają bezpośredni wpływ na życie drugiego.

Trzeba chwili, aby zobaczyć, czy ktoś będzie w kontakcie z sobą, ale są one, wszystkie w jakiś sposób, bardzo połączone.

Where I Was From (2004)

Sprawdź najnowszą cenę na Amazon

W tej powieści Joan Didion bada swoje relacje z krewnymi i jej ostateczne przeniesienie do Kalifornii.

Czytelnicy mają do czynienia z dobrze napisanymi esejami, które oddają ducha prawdziwych Kalifornijczyków. Są oni również narażeni na kawałki od XIX do XXI wieku, które są intrygujące i bardzo pouczające.

W jakiś sposób wszystko, co Didion kiedykolwiek napisała, w pewnym sensie przyczyniło się do powstania tej książki. Myślę, że jest to jedna z jej najlepszych, nawet jeśli jest tuż za rogiem od jej największego osiągnięcia pisarskiego „Roku magicznych myśli”.

Jest to elegijne pożegnanie Didion z Kalifornią, które wraca do jej życia i kariery oraz rewolucyjnych teorii, które umieściła w wielu swoich centralnych sentymentach narracyjnych.

Joan Didion bada niespójności w kulturze Kalifornii, stanu centralnego, który opiera się tylko na masywnych federalnych dotacji kolejowych, wodnych i wojskowych, a także na surowym indywidualizmie i duchu przedsiębiorczości.

Również zajmuje się większością niespójności w historycznej przeszłości swojej rodziny. To było wcześniej omówione przez Central Valley, Jack London, William Faulkner, i w jej własnej pierwszej książce, Run River.

The Complete List of Joan Didion’s Books

Fiction

● Run, River (1963)

● Play It as It Lays (1970)

● A Book of Common Prayer (1977)

● Democracy (1984)

● The Last Thing He Wanted (1996)

Nonfiction

● Slouching Towards Bethlehem (1968)

● The White Album (1979)

● Salvador (1983)

● Miami (1987)

● After Henry (1992)

● Political Fictions (2001)

● Where I Was From (2003)

● Fixed Ideas: America Since 9.11 (2003)

● The Year of Magical Thinking (2005)

● We Tell Ourselves Stories In Order to Live: Collected Nonfiction (2006)

● Blue Nights (2011)

● South and West: From a Notebook (2017)

Screenplays

● Play It as It Lays (1972)

● A Star Is Born (1976)

● True Confessions (1981)

● Up Close & Personal (1996)

● As it Happens (2012)

Plays

● The Year of Magical Thinking (2007) (na podstawie jej książki)

Closing Thoughts

Wierzę, że zaszłyśmy tak daleko, ponieważ jest autorka, która nazywa się Joan Didion. Wiele autorek czyta, bada i wykorzystuje jej prace, aby pomóc w rozwoju własnej kariery pisarskiej.

W elokwentny sposób połączyła tradycję i język. The best books for Joan Didion are very hard to choose since they all fit the bill.

We really hope you liked our take on the best Joan Didion’s books of all time.