The Embryo Project Encyclopedia

Uniform Anatomical Gift Act (UAGA lub Ustawa) została przyjęta w USA w 1968 roku i od tego czasu została zrewidowana w 1987 i 2006 roku. Ustawa ustanawia ramy prawne dla dawstwa narządów, tkanek i innych części ciała ludzkiego w USA. UAGA pomaga regulować kwestie dawstwa organów na potrzeby nauki, medycyny i edukacji. Ustawa była konsultowana w dyskusjach na temat aborcji, transplantacji tkanki płodowej oraz wystawy anatomii Body Worlds. UAGA z 1968 r. ustanowiła precedens legislacyjny dla dawstwa organów i tkanek płodu i była w tle wielu debat dotyczących aborcji i badań nad tkankami płodowymi.

Ujednolicone ustawy są ustawami stanowymi opracowanymi przez grupę osób uprawnionych do praktykowania prawa, takich jak prawnicy, sędziowie i profesorowie prawa. Ci specjaliści prawa składają się na Krajową Konferencję Komisarzy ds. Jednolitych Ustaw Państwowych (NCCUSL) i są odpowiedzialni za aktualizację i zgłaszanie sugestii dotyczących jednolitych ustaw. Ustawa jednolita jest proponowana przez NCCUSL i uchwalana na poziomie stanowym. Ponieważ istnieją ograniczenia co do zakresu władzy federalnej w USA, stany mają możliwość przyjęcia, odrzucenia lub dostosowania ustawy. Do 1971 roku wszystkie stany i Dystrykt Kolumbii uchwaliły oryginalną UAGA, z niewielkimi modyfikacjami. W 2012 r. czterdzieści pięć stanów, Dystrykt Kolumbia i Wyspy Dziewicze przyjęły zmienioną ustawę z 2006 r.

UAGA z 1968 r. zawiera siedem głównych sekcji, które wyjaśniają regulacje dotyczące darowizn. Sekcja 1 definiuje terminy używane w ustawie. Pierwotni autorzy rozróżniali między darczyńcą a spadkobiercą. Dawca to osoba, która zgadza się na oddanie swojego ciała lub ma upoważnienie do oddania ciała innej osoby, zazwyczaj członka bliskiej rodziny. Zmarły to osoba, której narządy, tkanki lub ciało są oddawane. Rozdział 2 wyjaśnia, kto może wyrazić zgodę na dar anatomiczny. Po pierwsze, jeśli osoba zmarła żyje i jest pełnoletnia, może wyrazić zgodę. Jeśli zmarł, zgodę na pobranie narządów od zmarłego może wyrazić jego najbliższy krewny, jeśli jest osobą pełnoletnią. Sekcja 3 zawiera listę kwalifikowanych beneficjentów, odbiorców daru, w tym szpitali, szkół medycznych, uniwersytetów i ośrodków przechowywania w celach badawczych i edukacyjnych, a także osób, które otrzymają dar do przeszczepu. Wyszczególnia również legalne sposoby wykorzystania darowizny, które zależą od osoby obdarowanej. Na przykład, dar otrzymany przez szkołę medyczną musi być wykorzystany do badań lub do poprawy dziedziny medycyny, podczas gdy dar przekazany osobie fizycznej musi być wykorzystany do jej leczenia lub przeszczepu tkanek. Rozdział 4 ustawy wyjaśnia, w jaki sposób można dokonać darowizny anatomicznej. Dawca musi podpisać odpowiednie dokumenty bez przymusu. Sekcja 5 opisuje następnie, jak dostarczyć dokumentację darowizny. Rozdział 6 wyjaśnia, w jaki sposób można zmienić lub zakończyć darowiznę. Sekcja 7 obejmuje proces oddawania narządów w chwili śmierci, co oznacza, że lekarz musi zadeklarować moment śmierci osoby zmarłej.

UAGA zapewnia również wsparcie prawne dla osób, które nie zostały pierwotnie uwzględnione w ustawie, takich jak Body Worlds, która jest objazdową wystawą prezentującą pełne ciała i organy. Ciała są konserwowane przy użyciu techniki plastynacji Gunthera von Hagensa i podkreślają różne aspekty ludzkiej anatomii. Wszystkie te okazy, w tym płody, są przekazywane za pośrednictwem programu darowizn ciał Institute for Plastination (IfP) w Heidelbergu, w Niemczech. Ponieważ IfP przyjmuje darowizny z wielu krajów, muszą one być zgodne z prawem kraju, z którego pochodzą. Północnoamerykański program dawstwa ciał opiera swój formularz zgody na UAGA. Darowizny dla IfP podlegają tej ustawie, ponieważ okazy są wykorzystywane do badań i edukacji. Formularz zgody dawcy na plastynację ciała IfP stwierdza, że „edukacja obejmuje nauczanie anatomii dla studentów, a zwłaszcza dla ogółu społeczeństwa”. Niektórzy krytycy, tacy jak bioetyk Lawrence Burns z King’s University College w Ontario w Kanadzie, twierdzą, że Body Worlds jest niepodobne do innych instytucji medycznych i badawczych, ponieważ z publicznego wystawiania ciał czerpie się zyski. Według Burnsa, Body Worlds niszczy godność zmarłego, a wystawa powinna bardziej chronić indywidualność zmarłych.

Kwestie etyczne, które pojawiły się w związku z Uniform Anatomical Gift Act i Body Worlds, przeszczepami tkanki płodowej i aborcją pokazują, że istnieje pewna dwuznaczność w języku ustawy. UAGA stworzyła jednak podstawę, którą poszczególne stany mogą wykorzystać do uregulowania kwestii darów anatomicznych.