Filozofia – Słynni filozofowie – Thomas Hobbes (1588-1679) Dyskusja o filozofii & Metafizyka Hobbesa Lewiatan O metafizyce przestrzeni i ruchu – przyp. tłum. Lewiatan jako kosmos Zdjęcia / Cytaty / Quotations
Piekło jest prawdą widzianą zbyt późno
Przez sztukę został stworzony ten wielki Lewiatan zwany Rzecząpospolitą lub Państwem, który jest tylko sztucznym człowiekiem; choć o większej posturze i sile niż człowiek naturalny, dla którego ochrony i obrony został stworzony; i w którym suweren jest sztuczną duszą, dającą życie i ruch całemu ciału..
Ponieważ Szkoły nie znajdują w zwykłym apetycie, by iść lub poruszać się, żadnego rzeczywistego Ruchu, ale ponieważ jakiś Ruch muszą uznać, nazywają go Ruchem Metaforycznym; co jest tylko absurdalną mową; bo chociaż Słowa mogą być nazywane metaforycznymi, Ciała i Ruchy nie mogą.
(Thomas Hobbes, Lewiatan, 1651)
Wprowadzenie do książki Thomasa Hobbesa „Lewiatan”
Thomas Hobbes postrzegał społeczeństwo jako gigantyczną maszynę (wiecznie w ruchu), stąd tytuł jego wielkiego dzieła, Lewiatana, który opiera się na mechanice (ruch ciał/materii). W Lewiatanie, Hobbes argumentuje, że naturalnym stanem człowieka (bez żadnego rządu cywilnego) jest wojna,
… życie człowieka samotne, biedne, paskudne, brutalne i krótkie… … Stan człowieka (…) jest stanem wojny wszystkich przeciwko wszystkim. (Hobbes, Lewiatan)
Według Hobbesa, człowiek w stanie natury nie szuka niczego poza własną egoistyczną przyjemnością, ale taki indywidualizm w naturalny sposób prowadzi do wojny, w której ręka każdego człowieka jest skierowana przeciwko jego sąsiadowi. W czystym interesie własnym i dla samozachowania ludzie zawarli porozumienie, na mocy którego zgodzili się oddać część swojej naturalnej wolności absolutnemu władcy, aby zachować resztę. Państwo określa, co jest sprawiedliwe i niesprawiedliwe, dobre i złe; a silna ręka prawa zapewnia ostateczną sankcję dla właściwego postępowania. (Catholic Encyclopedia: Obligation, 1911)
Tak więc Hobbes popiera monarchię absolutną, w której władza spoczywa w rękach króla lub królowej, jako że ta absolutna władza tworzenia i egzekwowania praw była konieczna dla sprawiedliwości i tworzenia moralnego społeczeństwa.
Więc Hobbes był bliski prawdy na dwa sposoby;
1. Że rzeczywistość istnieje jako wzajemnie połączona „maszyna”.
2. Że ruch był fundamentalny dla rzeczywistości (był rzeczywisty, nie metaforyczny).
Jego błąd (jak w przypadku całej nauki) polegał na tym, że pracował na fundamencie „ciał”, a nie przestrzeni, w której wszystkie ciała istnieją. Struktura falowa materii i metafizyka przestrzeni i ruchu (patrz Wprowadzenie powyżej) wyjaśnia Lewiatana Hobbesa, ale z fundamentu materii jako sferycznego ruchu falowego przestrzeni, a nie ruchu dyskretnych „cząstek” w przestrzeni (jaki jest konieczny związek między tymi „cząstkami”?)
Tak więc jedynym najwyższym autorytetem jest absolutna prawda, która pochodzi z prawdziwej wiedzy o rzeczywistości fizycznej. Musimy przestrzegać tych fundamentalnych praw (kosmosu jako prawdziwego Lewiatana) jeśli Ludzkość ma być mądra (i nie zniszczyć zarówno Natury jak i siebie).
Mamy nadzieję, że lektura o Falowej Strukturze Materii (WSM) i cytatów z Lewiatana Hobbesa sprawi Ci przyjemność. Zrozumienie tej dynamicznej jedności rzeczywistości (Lewiatana) jest głęboko ważne dla ludzkości, dla każdego z nas 'ludzi’ istniejących we wszechświecie. Jak napisał David Bohm:
Pogląd, że wszystkie te fragmenty istnieją oddzielnie, jest najwyraźniej złudzeniem, a to złudzenie nie może prowadzić do niczego innego, jak tylko do niekończącego się konfliktu i zamieszania. W rzeczy samej, próba życia zgodnie z wyobrażeniem, że fragmenty są naprawdę oddzielne, jest w istocie tym, co doprowadziło do rosnącej serii niezwykle pilnych kryzysów, które stoją przed nami dzisiaj. Jak wiadomo, ten sposób życia doprowadził do zanieczyszczenia środowiska, zniszczenia równowagi w przyrodzie, przeludnienia, światowego chaosu gospodarczego i politycznego oraz stworzenia środowiska, które nie jest zdrowe ani fizycznie, ani psychicznie dla większości ludzi, którzy w nim żyją. Indywidualnie rozwinęło się powszechne poczucie bezradności i rozpaczy w obliczu tego, co wydaje się być przytłaczającą masą rozbieżnych sił społecznych, wykraczających poza kontrolę, a nawet zrozumienie istot ludzkich, które są w nie uwikłane. (David Bohm, Wholeness and the Implicate Order, 1980)
Geoff Haselhurst
Cytaty z Hobbesa, Lewiatan
Przez sztukę został stworzony ten wielki Lewiatan zwany Rzecząpospolitą lub Państwem (in latine Civitas), który jest tylko sztucznym człowiekiem; choć ma większą posturę i siłę niż człowiek naturalny, dla którego ochrony i obrony został stworzony; i w którym władza jest Artystyczną Duszą, dającą życie i ruch całemu ciału.. (Hobbes, Wstęp do Lewiatana)
Początkiem ich wszystkich jest to, co nazywamy ZMYSŁEM; (Nie ma bowiem w ludzkim umyśle koncepcji, która nie zostałaby najpierw, całkowicie lub częściowo, zrodzona na organach ZMYSŁU. (Hobbes, Lewiatan)
Wszystkie cechy zwane zmysłowymi są w przedmiocie, który je wywołuje, tylko wieloma ruchami materii, przez które różnie naciska ona na nasze organy. W nas, którzy jesteśmy uciskani, nie ma nic innego, jak tylko różne ruchy; (ponieważ ruch nie wytwarza nic innego, jak tylko ruch) (Hobbes, Lewiatan)
Szkoły nie znajdują w moim apetycie na chodzenie lub poruszanie się żadnego rzeczywistego ruchu, ale ponieważ jakiś ruch muszą uznać, nazywają go ruchem metaforycznym; co jest tylko niedorzeczną mową; ponieważ chociaż słowa mogą być nazywane metaforycznymi, ciała i ruchy nie mogą. (Hobbes, Lewiatan)
Prawa Natury (takie jak sprawiedliwość, słuszność, skromność, miłosierdzie i w sumie czynienie innym tego, co sami chcielibyśmy, aby nam czyniono) same w sobie, bez terroru jakiejś siły, która spowodowałaby ich przestrzeganie, są sprzeczne z naszymi naturalnymi namiętnościami, które prowadzą nas do stronniczości, pychy, zemsty i tym podobnych. (Hobbes, Lewiatan)
Rozrywka jest matką filozofii. (Hobbes, Lewiatan)
…na pierwszym miejscu stawiam ogólną skłonność całej ludzkości, wieczną i niespokojną żądzę władzy za władzą, która ustaje dopiero w śmierci. (Hobbes, Lewiatan)
W czasie, gdy ludzie żyją bez wspólnej władzy, która utrzymywałaby ich wszystkich w respekcie, znajdują się w warunkach zwanych wojną; i to wojną, jakby każdego człowieka przeciwko każdemu człowiekowi. (Hobbes, Lewiatan)
Do tej wojny każdego człowieka przeciwko każdemu człowiekowi, to również w konsekwencji, że nic nie może być niesprawiedliwe. Pojęcia dobra i zła, sprawiedliwości i niesprawiedliwości nie mają tam miejsca. Gdzie nie ma wspólnej władzy, tam nie ma prawa, a gdzie nie ma prawa, tam nie ma niesprawiedliwości. Siła i oszustwo są w wojnie cnotami kardynalnymi. (Hobbes, Lewiatan)
Żadnych sztuk; żadnych listów; żadnego społeczeństwa; a co najgorsze, ciągły strach i niebezpieczeństwo gwałtownej śmierci: a życie człowieka jest samotne, biedne, paskudne, brutalne i krótkie. (Hobbes, Lewiatan)
Filozofia moralna to nic innego jak nauka o tym, co jest dobre, a co złe w rozmowie i społeczeństwie ludzkości. Dobro i zło to nazwy, które oznaczają nasze apetyty i awersje, które są różne w różnych temperamentach, zwyczajach i doktrynach ludzkich. (Thomas Hobbes, Lewiatan)
Źródłem każdej zbrodni jest jakaś wada rozumu, jakiś błąd w rozumowaniu lub jakaś gwałtowna siła namiętności. (Hobbes, Lewiatan)
Korporacje są mniejszymi wspólnotami we wnętrznościach większych, jak robaki we wnętrznościach naturalnego człowieka. (Hobbes, Lewiatan)
Nieumiarkowanie jest naturalnie karane chorobami; pochopność – nieszczęściem; niesprawiedliwość – przemocą wrogów; pycha – ruiną; tchórzostwo – uciskiem; a bunt – rzezią. (Hobbes, Lewiatan)
Mam zamiar odbyć moją ostatnią podróż, wielki skok w ciemność. (przypisywane ostatnie słowa) (Hobbes, Lewiatan)
Pochwały starożytnych autorów nie wynikają z szacunku dla zmarłych, lecz z rywalizacji i wzajemnej zazdrości żyjących. (Hobbes, Lewiatan)
Absoluty:
Żaden dyskurs nie może zakończyć się absolutną wiedzą o faktach.
(Thomas Hobbes, Lewiatan: The Matter, Form, and Power of a Commonwealth Ecclesiastical and Civil, 1651, , i. vii. 30).
Arystokracja:
Arystoteles w swojej pierwszej księdze Politiques potwierdza jako fundament całej nauki politycznej, że niektórzy ludzie z natury są godni dowodzić, inni tylko służyć. (Hobbes, Philosophical Rudiments Concerning Government and Society, 1651 , iii. 13. 46.)
Sumienie:
Sumienie człowieka i jego sąd to ta sama rzecz, i tak jak sąd, tak i sumienie może być błędne. (Hobbes, Lewiatan, xxix.)
Ciekawość:
Ciekawość odciąga człowieka od rozważań nad skutkiem, by szukać przyczyny. (Thomas Hobbes, Lewiatan, i. xi. 51.)
Demokracja:
Ci, którzy żyją pod rządami Demokracji, przypisują wszystkie niedogodności tej formie Wspólnoty Narodów. (Hobbes, Lewiatan, ii. xviii. 94.)
W Demokracji, spójrz ilu Demagogów, ilu potężnych Oratorów jest wśród ludu.” (Hobbes, Rudiments, x. 6. 153.)
Jak woda na równinie Stół jest rysowany, w którą stronę dowolna jego część jest prowadzona przez palec. (Hobbes, Lewiatan, i. iii. 8.)
Sam rząd, lub zarządzanie jego sprawami, lepiej powierzyć jednemu, niż wielu. (Hobbes, Rudiments, x. 16. 163.)
Większość jest zbyt zajęta zdobywaniem pożywienia, a reszta zbyt niedbała, by to zrozumieć. (Hobbes, Lewiatan, i. xv. 79.)
Być uwiedzionym przez oratorów, jak monarcha przez pochlebców. (Hobbes, Lewiatan, ii. xix. 96.)
Edukacja:
Edukacja dzieci jako kultura ich umysłów. (Thomas Hobbes, Lewiatan, ii. xxxi. 189.)
Przyszłość:
Przyszłość jest tylko fikcją umysłu, stosującego następstwa działań przeszłych do działań teraźniejszych. (Hobbes, Lewiatan, i. iii. 10.)
Wydatki rządowe:
Pieniądze są rzucane pomiędzy wielu, aby cieszyli się nimi ci, którzy je złapią. (Hobbes, Lewiatan, i. xiv. 67.)
Sprawiedliwość:-
Kondemnacja, niż rozgrzeszenie bardziej przypomina Sprawiedliwość. (Hobbes, Lewiatan, ii. xix. 97.)
Czasami sprawiedliwości nie da się uzyskać bez pieniędzy. (Hobbes, Lewiatan, ii. xxii. 122.)
Prawo:-
Prawo jest rozkazem tego lub tych, którzy mają suwerenną władzę. (Dialog między filozofem a studentem angielskiego prawa powszechnego).
Prawo Anglii zostało dopracowane i udoskonalone przez nieskończoną liczbę poważnych i uczonych ludzi. (Dialog … Common Laws, 1670.)
Reason is the Soul of the Law. (Hobbes, Dialog … Common Laws.)
Władza ustawodawcza:
Do suwerena należy zatem ustalanie zasad rozróżniania dobra i zła i dlatego w nim jest władza ustawodawcza. (Hobbes, Leviathan, ii. xx. 106.)
Wolność:
Wolność chorego lub kulawego człowieka do chodzenia jest impotencją, a nie władzą lub wolnością. (Hobbes, Questions Concerning Liberty, Necessity and Chance, 1656)
To łatwa rzecz, dla ludzi, aby być oszukanym, przez okazjonalną nazwę Libertie. (Hobbes, Lewiatan, ii. xxi. 110.)
Człowiek, natura …:
Zakłada się, że każdy człowiek szuka tego, co jest dobre dla niego samego w sposób naturalny, a tego, co jest sprawiedliwe, tylko ze względu na ludzi i przypadkowo. (Thomas Hobbes, Rudiments, 1651, iii.)
Ambicja i łakomstwo są namiętnościami, które są wiecznie ciążące i naciskające. (Hobbes, Lewiatan, ii. xxvii. 155.)
Ta naturalna skłonność ludzi, do szkodzenia sobie nawzajem. (Hobbes, Rudiments, i. 12. 13.)
Kiedy największa część ludzi jest tak nierozsądna jak oni. (Hobbes, Dialogue … Common Laws, 1670.)
Opinion:
Heresy to słowo, które, gdy jest używane bez pasji, oznacza prywatną opinię. Tak więc różne sekty dawnych filozofów, akademików, perypatetyków, epikurejczyków, stoików, &c., były nazywane herezjami. (Hobbes, Behemoth; Historia wojen domowych w Anglii, 1679)
Władza:
Bogactwo, wiedza i honor to tylko kilka rodzajów władzy. (Hobbes, Lewiatan, i. viii. 35.)
Celem kary nie jest zemsta, lecz terror. (Hobbes, Lewiatan, ii. xxviii. 162.)
Dlaczego każdy człowiek powinien brać prawo swojego kraju, a nie własne natchnienie, za zasadę swojego działania. (Hobbes, Lewiatan, ii. xxix. 169.)
Rewolucja:
Zrozumiałe jest, że zobowiązania poddanych wobec suwerena trwają tak długo, i nie dłużej, niż trwa władza, dzięki której jest on w stanie ich chronić. (Hobbes, Lewiatan)
Bogactwo:
Bogactwo zdobywa się przemysłem, a utrzymuje oszczędnością. (Hobbes, Rudiments, xii. 9. 183.)
Bogactwo w połączeniu z liberalnością to Władza; ponieważ pozyskuje przyjaciół i służbę. (Thomas Hobbes, Leviathan, i. x. 41.)
Wstęp do prehistorii kognitywistyki – Thomas Hobbes
Model:
Model Hobbesa opiera się na zastosowaniu reguł geometrii i fizyki do nauk o człowieku. Hobbes wyznawał, przede wszystkim, teorię ruchu. Podążając za teoriami Galileusza (którego odwiedził w Europie) wierzył, że wbrew ówczesnej opinii, cała materia jest w ruchu i pozostanie w ruchu, jeśli nie zadziała na nią inna siła.
Na podstawie tej filozofii Hobbes konstruuje model ludzkiej psychiki, w którym wszystkie myśli są wyjaśnione przez ruch rzeczy w świecie materialnym oddziałujących na zmysły, który tworzy kolejny ruch w zmysłach, który tworzy kolejny ruch w mózgu, który kontynuuje wywieranie nacisku na mózg, dopóki jego ruch nie zostanie wystarczająco zdegradowany przez ingerencję innych nowych ruchów.
2) że jesteśmy sprowadzeni na świat z umysłem jako tabula rasa (85); i
3) że zmysły są odpowiedzialne za całą aktywność umysłową (85-87).
Zdefiniowawszy wyobraźnię, Hobbes doprecyzowuje swoją definicję, rozróżniając dwa odrębne typy: Prostą i Złożoną. Wyobraźnia Prosta opisuje obecność konkretnego Trayne oddzielonego od wszystkich innych, „jak wtedy, gdy ktoś wyobraża sobie człowieka lub konia, którego widział wcześniej (89), a Wyobraźnia Złożona opisuje interakcję oddzielnych Trayne,
„jak wtedy, gdy z widoku człowieka w jednym czasie, a konia w innym, wyobrażamy sobie w naszym umyśle Centaura” (89).
Poszczególne Trayne podlegają dwóm rodzajom rozwoju w mózgu: Regulowanemu i Nieukierunkowanemu (95). Myśli nieukierunkowane to te
„w których nie ma namiętnej myśli, aby rządzić i kierować tymi, które następują, do siebie, jako cel i zakres jakiegoś pragnienia lub innej pasji: W którym przypadku myśli są powiedział wędrować, i wydają się bezczelny jeden do drugiego, jak we śnie” (95).
Regulowane myśli, wręcz przeciwnie, są te, które są kierowane przez niektóre „pragnienie, i designe”, takich jak strach (95). (Skąd bierze się ten strach, nie potrafi przekonująco wyjaśnić). W tym momencie swojego modelu Hobbes dokonuje ważnego skoku do sfery języka. Rozwijając wcześniejszą definicję postępu wyobraźni jako „dyskursu mentalnego” (94), Hobbes twierdzi, że funkcją mowy jest przeniesienie naszego dyskursu mentalnego na dyskurs werbalny (101). Na podstawie tej definicji Hobbes konstruuje następnie model Rozumienia jako „nic innego, jak konceptualizację wywołaną przez mowę” (109), oznaczając nie odrębną funkcję poznania, ale raczej szczególną grupę Trajnów. -te zainicjowane przez wystawienie zmysłów na działanie mowy.
Ostatnim obszarem poznania, który Hobbes definiuje, jest obszar Rozumu . Według Hobbesa „Kiedy człowiek rozumuje, nie robi nic innego, jak tylko pojmuje sumę całkowitą z dodawania działek; lub pojmuje resztę z odejmowania jednej sumy od drugiej: co, jeśli odbywa się za pomocą słów, jest pojmowaniem następstwa nazw wszystkich części na nazwę całości; lub z nazw całości i jednej części na nazwę drugiej części” (110).
Poradziwszy sobie z tym, co uważał za wszystkie kategorie poznania, Hobbes przechodzi do próby wyjaśnienia źródeł apetytów lub pragnień i woli. Jego wyjaśnienie rozpoczyna się od rodzaju reakcji na bodziec, którą nazywa ruchem wolicjonalnym (118). Ruchy wolicjonalne są wynikiem oddziaływania zmysłów na organy wewnętrzne człowieka. Są one rodzajem wcześniej okablowanej odpowiedzi w narządach na poszczególne bodźce. Różne bodźce wywołują różne rodzaje Ruchów Dobrowolnych, zwanych dążeniami (119); a kiedy dążenie kieruje się na obiekt zewnętrzny, staje się Pożądaniem lub Niechęcią (119). Wola, w następstwie, jest ostatnim apetytem lub awersją, w której ruch umysłowy zostaje przekształcony w ruch fizyczny (127).
Dyskusja:
Kilka interesujących i ważnych obserwacji i teorii pojawia się, gdy Hobbes wyjaśnia swój model poznania i próbuje ekstrapolować z niego teorię polityki. Szczególnie interesujący jest sposób, w jaki Hobbes zajmuje się materialnością ludzkiego podmiotu. Jak zauważono wcześniej, Hobbes stwierdza wyraźnie, że wszystkie rzeczy, w tym myśli, są materialne; jednak jego model poznania nadal zakłada dziwny rodzaj podziału między indywidualnym myślącym podmiotem a resztą materialnego świata; według Hobbesa bowiem nigdy nie doświadczamy prawdziwej materialności rzeczy, którą odczuwamy.
„Przyczyną zmysłu jest zewnętrzne ciało lub obiekt, który zakłada organ właściwy dla każdego zmysłu, …którego nacisk, przez pośrednictwo nerwów i innych ukłuć oraz błon ciała, kontynuowany do wewnątrz, do mózgu i serca, powoduje tam opór, przeciwciśnienie lub starania serca, aby je uwolnić: które to starania, ponieważ na zewnątrz, wydają się być jakąś materią poza nim. A to wrażenie, z fantazji, jest tym, co ludzie nazywają Zmysłem… Ale ich wygląd dla nas jest Fantazją, tak samo na jawie, jak i we śnie. I jak naciśnięcie, pocieranie lub uderzenie oka, sprawia, że mamy wrażenie światła … przedmiot jest jedną rzeczą, obraz lub fantazja jest inna” (85).
Tutaj widzimy nasiona późniejszej myśli sceptycznej, która argumentowała podobnie, że wszystkie doświadczenia są tak naprawdę percepcją i że nie mamy prawdziwej wiedzy o świecie materialnym. U Hobbesa filozofia ta staje się szczególnie interesująca, ponieważ upiera się, w obliczu tego sceptycyzmu, przy utrzymywaniu, że wszystkie myśli są nadal materialne.
Należy również zauważyć, że Hobbes zarówno dziedziczy, jak i mnoży wiele standardowych podziałów funkcji umysłowych ze swojego okresu – Mianowicie, Fantazja, Wyobraźnia – w tym późniejszy dwuczęściowy podział, Rozum, Zrozumienie i Wola – chociaż jego użycie tych terminów jest zupełnie inne niż wielu innych autorów głównego nurtu. Dla badaczy kulturoznawstwa, a w szczególności literatury, interesujące jest również traktowanie przez Hobbesa języka. Hobbes poświęca cały rozdział językowi i jego właściwemu użyciu, podczas którego przedstawia interesujący model funkcji języka w społeczeństwie politycznym (Rozdział 4) – taki, w którym język metaforyczny jest szczególnie wyszydzany.
Pomoc ludzkości
„Musisz być zmianą, którą chcesz zobaczyć w świecie.”
(Mohandas Gandhi)
„Kiedy jestem zmuszony streścić ogólną teorię względności w jednym zdaniu: Czas i przestrzeń oraz grawitacja nie mają odrębnego od materii istnienia. … Obiekty fizyczne nie znajdują się w przestrzeni, lecz obiekty te są przestrzennie rozszerzone. W ten sposób pojęcie „pusta przestrzeń” traci swoje znaczenie. … Cząstka może pojawić się tylko jako ograniczony obszar w przestrzeni, w którym natężenie pola lub gęstość energii są szczególnie wysokie. …
Wolna, nieskrępowana wymiana idei i wniosków naukowych jest konieczna dla prawidłowego rozwoju nauki, podobnie jak we wszystkich sferach życia kulturalnego. … Nie wolno nam ukrywać przed sobą, że żadna poprawa obecnej przygnębiającej sytuacji nie jest możliwa bez ostrej walki; ponieważ garstka tych, którzy są naprawdę zdecydowani coś zrobić, jest znikoma w porównaniu z masą letnich i źle ukierunkowanych. …
Ludzkość będzie potrzebowała zasadniczo nowego sposobu myślenia, jeśli ma przetrwać!” (Albert Einstein)
Nasz świat jest w wielkim kłopocie z powodu ludzkich zachowań ufundowanych na mitach i zwyczajach, które powodują niszczenie Natury i zmiany klimatyczne. Obecnie możemy wydedukować najprostszą naukową teorię rzeczywistości – falową strukturę materii w przestrzeni. Poprzez zrozumienie jak my i wszystko wokół nas jest połączone w Przestrzeni możemy wydedukować rozwiązania fundamentalnych problemów ludzkiej wiedzy w fizyce, filozofii, metafizyce, teologii, edukacji, zdrowiu, ewolucji i ekologii, polityce i społeczeństwie.
Jest to głęboki nowy sposób myślenia, który uświadomił sobie Einstein, że istniejemy jako przestrzennie rozszerzone struktury wszechświata – dyskretne i oddzielne ciało jest iluzją. To po prostu potwierdza intuicje starożytnych filozofów i mistyków.
Zważywszy na obecną cenzurę w czasopismach z dziedziny fizyki / filozofii nauki (opartych na standardowym modelu fizyki cząstek elementarnych / kosmologii wielkiego wybuchu), Internet jest najlepszą nadzieją na zdobycie nowej wiedzy znanej światu. Ale to zależy od was, ludzi, którzy troszczą się o naukę i społeczeństwo, zdają sobie sprawę z wagi prawdy i rzeczywistości.
Łatwo jest pomóc!
Po prostu kliknij na linki sieci społecznościowych poniżej, lub skopiuj ładny obrazek lub cytat, który lubisz i podziel się nim. Mamy wspaniałą kolekcję wiedzy od największych umysłów w historii ludzkości, więc ludzie docenią twój wkład. Czyniąc to pomożesz nowej generacji naukowców zobaczyć, że istnieje proste sensowne wyjaśnienie fizycznej rzeczywistości – źródło prawdy i mądrości, jedyne lekarstwo na szaleństwo człowieka! Dzięki! Geoff Haselhurst (Aktualizacja wrzesień, 2018)
Nowa prawda naukowa nie triumfuje poprzez przekonanie swoich przeciwników i sprawienie, że zobaczą światło, ale raczej dlatego, że jej przeciwnicy w końcu umierają, a nowe pokolenie dorasta, które jest z nią zaznajomione. (Max Planck, 1920)
| Tweet Follow @philosophytruth | |
| Geoff | |
 . |
Connect with Geoff Haselhurst at Facebook
„Wszystko, co jest potrzebne, aby zło odniosło sukces, to aby dobrzy ludzie nic nie robili.”
(Edmund Burke)
„W czasach powszechnego oszustwa – mówienie prawdy jest aktem rewolucyjnym.”
(George Orwell)
„Piekło jest prawdą widzianą zbyt późno.”
(Thomas Hobbes)
| On Truth & Reality The Spherical Standing Wave Structure of Matter (WSM) in Space |
||
 Dedukcja Najbardziej Prostej Nauki Teorii Rzeczywistości |
 Metafizyka Przestrzeni, Dynamic Unity of Reality |
 Maths Physics On Mathematics Logic & Reality |
 Albert Einstein’s Special & General Relativity Theory |
.  Fizyka Kwantowa Teoria Falowa Światła &Materii |
 Kosmologia WSM Skończony Wszechświat & Nieskończona Przestrzeń |
 Filozofia Mądrość od Prawdy &Rzeczywistość |
 Teologia Bóg Religia Duch Moralność |
 Ewolucja życia Ekologia Natura Środowisko |
 Zdrowie człowieka Odżywianie Dieta Medycyna Narkotyki |
 Edukacja Nauczanie Prawda &Rzeczywistość |
 Polityka Utopia Prawdziwa Demokracja Nauka Polityczna |
Zrzeczenie się odpowiedzialności prawnej i polityka prywatności
.