We Can Complain Because Rose Bushes Have Thorns, or Rejoice Because Thorn Bushes Have Roses

Abraham Lincoln? Alphonse Karr? B. Fay Mills? Roe Fulkerson? J. Kenfield Morley? Anonimowy?

Drogi Badacz Cytatów: Popularny cytat dotyczący osiągnięcia właściwej perspektywy w życiu jest często przypisywany Abrahamowi Lincolnowi:

Możemy narzekać, bo krzewy róż mają ciernie, lub cieszyć się, bo krzewy cierni mają róże.

Optymistyczne i pesymistyczne punkty widzenia są genialnie skontrastowane w tym wyrażeniu. Można podkreślać piękno i cudowny zapach róży, można też być zaabsorbowanym groźnym bólem kolca. Jestem ciekaw, czy Lincoln rzeczywiście wypowiedział te słowa. Nie mogę nigdzie znaleźć źródła, a chciałbym znać kontekst.

Quote Investigator: QI nie znalazło żadnych merytorycznych dowodów na to, że Abraham Lincoln napisał lub wypowiedział ten cytat. Lincoln wspomniał o różach i cierniach, kiedy w 1850 roku wygłosił mowę pochwalną dla Zachary’ego Taylora, który był dwunastym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Oto fragment: 1

Prezydencja, nawet dla najbardziej doświadczonych polityków, nie jest łożem róż; a gen. Taylor, podobnie jak inni, znalazł w niej ciernie. Żadna istota ludzka nie może wypełnić tego stanowiska i uniknąć cenzury.

Powyższe stwierdzenie było zupełnie inne niż powiedzenie będące przedmiotem dochodzenia.

Najwcześniejszy dowód znaleziony przez QI na konceptualne dopasowanie przy użyciu tych samych kluczowych elementów słownictwa został wydrukowany w pracy wybitnego francuskiego dziennikarza i autora Alphonse Karr w 1853 roku. Książka „Lettres écrites de mon jardin” („Listy pisane z mojego ogrodu”) zawierała rymowany wiersz na ten temat, ale komentarz wprowadzający Karra sugerował anonimowe autorstwo: 2

De leur meilleur côté tâchons de voir les choses:
Vous vous plaignez de voir les rosiers épineux;
Moi je me réjouis et rends grâces aux dieux
Que les épines aient des roses.

Jest jedno z możliwych tłumaczeń wersu na język angielski:

Postarajmy się spojrzeć na sprawy z ich lepszej strony:
Narzeka Pan na widok ciernistych krzewów róż;
Mnie, ja się raduję i dziękuję bogom
Że ciernie mają róże.

Tutaj dodatkowe wybrane cytaty w porządku chronologicznym.

Alphonse Karr również umieścił ten wiersz w swojej książce „Sur la plage” („Na plaży”) z 1862 roku. 3 W 1877 roku wiersz został wydrukowany w zbiorze „L’esprit d’Alphonse Karr: pensées, extraites de ses oeuvres completes” („Duch Alfonsa Karra: myśli, wyjęte z jego dzieł kompletnych”). Wiersz nie został opatrzony wstępem i czytelnicy mogli przypuszczać, że wiersze zostały skomponowane przez Karra. 4

Do roku 1882 wersja przysłowia weszła do języka angielskiego, a słowa zostały przypisane Karrowi. Oto przykład opublikowany w „The Christian Life: A Unitarian Journal” z Londynu: 5

„Niektórzy ludzie,” mówi Alphonse Karr, „zawsze znajdują winę w Naturze za umieszczanie cierni na różach; ja zawsze dziękuję jej za to, że umieściła róże na cierniach.”

Oświadczenie to zostało rozpowszechnione w kilku innych czasopismach w następnych latach. Na przykład, w 1883 roku „The Freemasons’ Repository” z Providence, Rhode Island wydrukowało tę uwagę i przypisało ją Karrowi. 6

W 1886 roku popularna wykładowczyni Kate Sanborn opublikowała kalendarz wypełniony cytatami zatytułowany „A Year of Sunshine: Cheerful Extracts for Every Day in the Year”. Identyczna wypowiedź przypisywana Karrowi pojawiła się na stronie kalendarza na 10 grudnia. 7

W 1888 roku „The Bow in the Cloud: Or, Words of Comfort for Those in Bereavement, Sickness, Sorrow, and the Varied Trials of Life” została opublikowana i zawierała wersję powiedzenia podaną powyżej; jednak autor nie został dokładnie zidentyfikowany: 8

Inny genialny duch powiedział: „Niektórzy ludzie zawsze znajdują winę w naturze za umieszczanie cierni na różach; ja zawsze dziękuję jej za umieszczanie róż na cierniach.”

W 1897 roku wyrażenie to zostało wydrukowane w czasopiśmie „The Latter-Day Saints’ Millennial Star”, ale słowa przypisano nieokreślonemu niemieckiemu pisarzowi. Pogrubienie zostało dodane do poniższych fragmentów: 9

„Niektórzy ludzie – mówi pewien niemiecki pisarz – zawsze znajdują winę w naturze za to, że umieszcza ciernie na różach. Teraz ja zawsze dziękuję jej za to, że kładzie róże na ciernie”. Najlepiej jest iść przez życie szukając róż i starając się przeoczyć ciernie. Nie jest to takie trudne, gdy raz wyrobimy sobie nawyk, a nawyk jest kluczem, który otwiera drzwi do szczęścia dla jego posiadacza.

W 1898 roku „The Pacific Unitarian” opisał konkurs przeprowadzony przez „Pana Moody’ego” w celu znalezienia „najlepszej myśli”. W poniższym fragmencie „Pan Moody” prawdopodobnie odnosił się do wybitnego ewangelisty i nauczyciela Dwighta L. Moody’ego. Zwycięzcą konkursu była przeformułowana wersja badanego powiedzenia: 10

Pan Moody powiedział, że dobra myśl jest warta podróży o długości tysiąca mil. Kiedyś zaoferował nagrodę za najlepszą myśl przysłaną do niego w ciągu miesiąca. Następująca myśl przyciągnęła nagrodę: „Ludzie narzekają, ponieważ Bóg umieścił ciernie na różach. Czy nie lepiej byłoby podziękować Bogu, że umieścił róże na cierniach.”

W 1911 roku mówca o nazwisku B. Fay Mills przedstawił wykład zatytułowany „The Happiness Habit” w Racine, Wisconsin, a gazeta opisała część tego, co powiedział: 11

Po trzecie, uczyń to, co najlepsze z przykrych doświadczeń. Powiedz za Starym Rzymianinem: „Choć to nieszczęście, znieść je szlachetnie jest szczęściem”. Nie narzekaj, bo róże mają kolce: ciesz się, bo kolce mają róże. Pesymista to człowiek, który z dwóch złych rzeczy wybiera obie. Nigdy nikogo nie cenzuruj. Nie wspominaj o swoich słabościach.

W 1916 roku gazeta w Nowym Orleanie w Luizjanie wydrukowała artykuł składający się z bardzo krótkich kazań. Jeden z segmentów odnosił się do „krzewów różanych” wraz z „cierniami” i był tematycznie związany z powiedzeniem: 12

Krzewy róż mają ciernie, a my znosimy je ze względu na róże. Każdy z nas ma wady, ale jesteśmy oceniani na podstawie dobra, które czynimy. Nie wystarczy pogratulować sobie cierni, które mamy, ale powinniśmy spojrzeć w nasze życie w poszukiwaniu róż.

W 1929 roku syndykatowa kolumna gazety o nazwie „The Hotel Stenographer” przeciwstawiła „krzewy cierniowe” i „krzewy różane”. Te dwa terminy zostały również użyte w nowoczesnym powiedzeniu podanym przez pytającego. Kolumna została napisana przez Roe Fulkersona, a on nie przedstawił atrybucji: 13 14 14

Możesz się zamyślić w nieszczęściu lub szczęściu, w zależności od tego, co ci się najbardziej podoba. Równie łatwo jest cieszyć się, że rodzina cebulowa wytworzyła również lilie, jak żałować, że rodzina liliowa wytwarza również cebule.

Równie łatwo jest pamiętać, że cierniste krzewy mają piękne róże, jak żałować, że krzewy różane mają tak straszne ciernie. Równie łatwo jest pamiętać, że brzydkie stare koty mają piękne kocięta, jak pamiętać, że piękne kocięta wyrastają na zabijające ptaki, zapchlone koty.

W 1936 roku w syndykatowej rubryce „Kot biurowy” Junius zamieścił przykład powiedzenia, które było podobne do wyrażenia podanego przez pytającego. Słowa te zostały przypisane nieznanemu filozofowi: 15

Punkt widzenia: Pewien filozof powiedział: „Mogę narzekać, bo krzewy róż mają ciernie, albo mogę się cieszyć, bo krzewy cierniowe mają róże. Wszystko zależy od tego, jak się na to patrzy.” Wiele w życiu zależy od punktu widzenia. Czy patrzysz na ciernie czy na róże?

W kwietniu 1949 roku gazeta w Canton, Ohio wydrukowała krótką pozycję wypełniającą, która ściśle odpowiadała wersji w „Office Cat”. Wypowiedź została przypisana „Morleyowi”. Przedstawiony dalej cytat z 1964 roku podawał pełne nazwisko Morleya: 16

I can complain because rose bushes have thorns or rejoice because thorn bushes have roses. Wszystko zależy od tego, jak na to patrzysz.-Morley.

W grudniu 1949 roku w publikacji Amerykańskiego Stowarzyszenia Medycznego wydrukowano krótką opowieść dydaktyczną o rozbieżnych postawach wobec życia: 17

W uzupełnieniu do tych fizycznych różnic, interesujące jest zauważyć, że twój punkt widzenia i temperament wpływają na sposób, w jaki postrzegasz rzeczy. Jest taka stara legenda o dwóch małych dziewczynkach, które przeprowadziły się do nowego domu z ogrodem. Pierwsza dziewczynka wyszła popatrzeć na ogród i wróciła smutna, mówiąc: „Mamo, ogród to smutne miejsce, wszystkie krzewy róż mają kolce”. Drugie dziecko wróciło radosne, mówiąc: „O matko, ogród to wspaniałe miejsce; wszystkie krzewy cierniowe mają na sobie róże.”

W 1964 roku popularny felietonista Earl Wilson wydrukował przykład tego powiedzenia i przypisał je J. Kenfieldowi Morleyowi: 18

PAMIĘTNY CYTAT: Możesz narzekać, bo krzewy róż mają ciernie, albo cieszyć się, że krzewy cierniowe mają róże. Wszystko zależy od tego, jak na to patrzysz. – J. Kenfield Morley.

W 2003 roku w zbiorze „Wilderness Wisdom: Quotes for Inspirational Exploration” przypisał wersję tego powiedzenia słynnemu prezydentowi Abrahamowi Lincolnowi: 19

Możemy narzekać, bo krzewy róż mają ciernie, albo cieszyć się, że cierniste krzewy mają róże. Abraham Lincoln

Podsumowując, najwcześniejszy dowód znaleziony przez QI na istnienie tego typu powiedzenia pojawił się w języku francuskim w książce Alphonse Karr, który odmówił podania przypisania. Stąd, powiedzenie to nie ma znanego twórcy, choć Karr był pierwotnym miejscem popularyzacji. Przypisanie do Lincoln wystąpił bardzo niedawno i jest unsupported.

Image notatki: Thorn by zdenet at . Portret Lincolna wykonany przez George’a Petera Alexandra Healy’ego w 1869 roku w Wikipedii. Rose by LoggaWiggler at . Portret Alphonse’a Karra w Wikimedia. Wszystkie obrazy są własnością publiczną. Cropped to create composite.

(Wielkie podziękowania dla „Jazz”, którego e-mail dał impuls QI do sformułowania tego pytania i przeprowadzenia tej eksploracji. Wielkie podziękowania dla W. Brewer i H. Wilson Gray za dostarczenie QI sugestii dotyczących tłumaczenia wersu z 1853 roku z francuskiego na angielski. Za wszelkie błędy odpowiedzialność ponosi QI.)

.