Należy podkreślić, że pierwsi chrześcijanie i wszystkie ludy żyjące w tamtych czasach były o wiele bardziej przywiązane do symboli i tajemnych znaczeń niż ludzie XXI wieku. Greko-romanie, chrześcijanie i poganie, byli przesiąknięci mitami, tajemnicami, metaforami, omenami, wróżbami i alegoriami. Wszystko, co się działo, coś znaczyło i każda rzecz miała wokół siebie całą masę znaczeń. Wejście w świat wczesnochrześcijańskich symboli to wejście w bardzo bogaty, głęboko intelektualny i poetycki świat znaczeń.
Jednym z najciekawszych i najbardziej pomysłowych wczesnochrześcijańskich symboli z I wieku jest to, co nazywa się Kwadratem Satora lub Kwadratem Rotas:
Gdy pięcioliterowe łacińskie słowa są czytane w porządku liniowym poziomo lub pionowo lub do tyłu lub do przodu lub od dołu do góry lub od góry do dołu, oznaczają one: „Siewca, Arepo, trzyma lub pracuje koła z troską”. Inne tłumaczenie brzmi: „Ten, kto pracuje pługiem, sieje ziarno”. Kwadrat Satora jest połączeniem palindromu, gdzie słowa czyta się tak samo do tyłu i do przodu, a w tym przypadku linia po linii pionowo lub poziomo oraz kryptogramu, gdzie wszystkie słowa są napisane w takiej formie lub kolejności, że do zrozumienia sensu potrzebny jest klucz.
Chrześcijanie I wieku byli prześladowaną mniejszością zmuszoną do identyfikowania się między sobą za pomocą tajemnych znaków i działań, z których najczęstszymi były prymitywny znak ryby i rozlanie odrobiny wina na ziemię.
Oczywistym znaczeniem Placu Sator dla chrześcijanina byłaby Przypowieść Jezusa o siewcy w Ewangelii Mateusza 13:3-9, w której przyrównał On szerzenie słowa Królestwa Bożego do rolnika, który sieje nasiona. Chrześcijanie byli duchowymi rolnikami rozsiewającymi nasiona Ewangelii, Dobrej Nowiny. Ale w kwadracie Satoru ukryty jest anagram ułożony w formie krzyża. Poprzez zmianę układu 25 liter powstaje nowe zdanie, niezwykle ukochane przez chrześcijan na przestrzeni wieków:
Pater Noster („Ojcze nasz”) to 
początek Modlitwy Pańskiej w języku łacińskim. 25 liter ułożonych w ten sposób na krzyż mówi „Ojcze nasz” dwa razy, pionowo i poziomo, z dwoma „A” i dwoma „O” pozostawionymi i umieszczonymi jako palindromy. „A” i „O” są pierwszą i ostatnią literą greckiego alfabetu i oznaczają „Alfę, Początek” i „Omegę, Koniec”. Jezus nazwał siebie Pierwszym i Ostatnim w Objawieniu 1:8: „Jam jest Alfa i Omega (…), który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący”. Grecka litera Tau (wymawiana jako Taw) w środku dwóch palindromów symuluje krzyż Chrystusa (T), podobnie jak układ liter Pater Noster. Interpretacja „ATO” i „OTA” brzmiałaby: „Chrystus na Krzyżu, Alfa i Omega.”
Dla niewtajemniczonych Kwadrat Sator może wydawać się zagmatwany, niejasny i rekonkretny, ale został zrozumiany i odtworzony od krótko po zmartwychwstaniu Jezusa. Został on znaleziony w Herculaneum na filarze zachodniej ściany w szkole zapasów, a w Pompejach wyryty na ścianie w domu Publiusza Paquiusa Proculusa. (Powyżej)
Dwa miasta zostały pogrzebane w sierpniu 79 roku n.e., kiedy wybuchł Wezuwiusz. Vesuvius erupted, więc te bardzo wczesne Christian Squares zostały nacięte przed tym, może w późnych 60’s AD (tylko c. 30 lat po Zmartwychwstaniu), kiedy Imperial prześladowania chrześcijan rozpoczął w earnest. The Sator kwadrat znajdować wyryty na the fasada the drzwi w the c. 752 REKLAMA Opactwo St.Peter Ad Oratorium koło Capestrano, Włochy. Laurenta w pobliżu Ardeche we Francji i na zamku w Loches we Francji.
Począwszy od 1200 roku, kwadrat zaczął tracić swoje pierwotne znaczenie i pojawił się jako pomoc dla rodzących kobiet. W 1400 roku był używany do gaszenia pożarów, a w 1500 roku Plac jest lekarstwem na szaleństwo. R. P. Kirchner (1602-1680) podczas swoich podróży po Afryce odkrył, że chrześcijańscy Etiopczycy przywoływali Zbawiciela, nazywając pięć gwoździ, które przybiły Go do krzyża: SADOR, ALADOR, DANET, ADERA, RODAS, co jest oczywistą korupcją pięciu słów z rzymskiego Kwadratu. W 1954 r. archeolodzy kopiący starożytne rzymskie miejsce niedaleko Budapesztu znaleźli kwadrat Sator na dachówce z rezydencji rzymskiego gubernatora prowincjonalnego z II w.
Na terenie przebudowy w Manchesterze, Anglia w 1978 r., pracownik odkopał odłamek rzymskiej ceramiki z II w., który miał na sobie części kwadratu Sator. Inne przykłady zostały znalezione w Portugalii, Francji i w Dura-Europos w Syrii. Bardzo wczesne pojawienie się Kwadratu Sator, jego zasięg geograficzny i wieki używania świadczą o jego popularności i sile przekazu, niezależnie od tego, jak umiejętnie został zaszyfrowany. Tak jak w przypadku Placu Sator, nic, co jest reprezentowane w sztuce chrześcijańskiej, nie oznacza tylko tego, co jest reprezentowane.-Sandra Sweeny Silver
KLIKNIJ NA STRONĘ GŁÓWNĄ