Dr Jane Wright przeanalizowała szeroki zakres środków przeciwnowotworowych, zbadała związek między odpowiedzią pacjenta a odpowiedzią hodowli tkankowej oraz opracowała nowe techniki podawania chemioterapii nowotworów. Do 1967 roku, była najwyższym rankingu Afroamerykanin kobieta w instytucji medycznej United States.
Urodzony w Nowym Jorku w 1919 roku, Jane Cooke Wright był pierwszym z dwóch córek urodzonych do Corrine (Cooke) i Louis Tompkins Wright. Jej ojciec był jednym z pierwszych afroamerykańskich absolwentów Harvard Medical School, a on ustanowił wysoki standard dla swoich córek. Dr Louis Wright był pierwszym afroamerykańskim lekarzem powołanym na stanowisko w szpitalu miejskim w Nowym Jorku, a w 1929 r. został pierwszym afroamerykańskim chirurgiem policyjnym w mieście. Założył również Centrum Badań nad Rakiem w Szpitalu Harlem.
Jane Wright ukończył z wyróżnieniem New York Medical College w 1945 roku. Odbyła staż w Bellevue Hospital w latach 1945-1946, służąc dziewięć miesięcy jako asystent rezydenta w medycynie wewnętrznej. Kończąc rezydenturę w Harlem Hospital w latach 1947-1948, wyszła za mąż za Davida Jonesa, Jr, absolwenta Harvard Law School. Po sześciomiesięcznym urlopie z okazji narodzin pierwszego dziecka w 1948 roku, wróciła, aby ukończyć szkolenie w Harlem Hospital jako główny rezydent.
W styczniu 1949 roku, Dr Wright został zatrudniony jako lekarz personelu z New York City Public Schools, i kontynuował jako lekarz wizytujący w Harlem Hospital. Po sześciu miesiącach opuściła stanowisko w szkole, aby dołączyć do swojego ojca, dyrektora Fundacji Badań nad Rakiem w Harlem Hospital.
Chemoterapia była jeszcze w większości eksperymentalna w tym czasie. W szpitalu Harlem jej ojciec już przekierował badania fundacji na badania nad chemikaliami przeciwnowotworowymi. Dr Louis Wright pracował w laboratorium, a dr Jane Wright przeprowadzała próby na pacjentach. W 1949 r. oboje rozpoczęli testowanie nowej substancji chemicznej na ludzkich białaczkach i nowotworach układu limfatycznego. U kilku pacjentów biorących udział w testach nastąpiła pewna remisja. Po śmierci dr Louisa Wrighta w 1952 r. dr Jane Wright została mianowana szefową Cancer Research Foundation, w wieku 33 lat.
W 1955 r. dr Wright została profesorem nadzwyczajnym badań chirurgicznych na Uniwersytecie Nowojorskim i dyrektorem badań nad chemioterapią nowotworów w New York University Medical Center i powiązanych z nim szpitalach Bellevue i University. W 1964 r. prezydent Lyndon B. Johnson powołał dr Wrighta do prezydenckiej komisji ds. chorób serca, raka i udaru mózgu. W oparciu o raport Komisji utworzono krajową sieć ośrodków leczenia tych chorób. W 1967 r. została mianowana profesorem chirurgii, szefem Wydziału Chemioterapii Nowotworów i dziekanem New York Medical College, swojej macierzystej uczelni. W czasie, gdy afroamerykańskie kobiety lekarze numerowane tylko kilkaset w całych Stanach Zjednoczonych, dr Wright był najwyższym rangą Afroamerykanin kobieta w krajowym uznanym medical institution.
While realizując prywatne badania w New York Medical College, wdrożyła nowy kompleksowy program do badania udaru mózgu, choroby serca i raka, i stworzył inny program do instruowania lekarzy w chemioterapii. W 1971 r. dr Jane Wright została pierwszą kobietą przewodniczącą Nowojorskiego Towarzystwa Onkologicznego. Po długiej i owocnej karierze w badaniach nad rakiem, dr Wright przeszła na emeryturę w 1987 roku. Podczas swojej czterdziestoletniej kariery dr Wright opublikowała wiele prac badawczych na temat chemioterapii raka i przewodziła delegacjom badaczy raka do Afryki, Chin, Europy Wschodniej i Związku Radzieckiego.
.