Bohrā, pisane również Bohorā, ogólnie rzecz biorąc, każdy Shīʿī Ismaʿīlī muzułmanin z sekty Mustaʿlī, żyjący w zachodnich Indiach. Nazwa jest pochodną słowa z języka gudżarati, vahaurau, oznaczającego „handlować”. Bohrās obejmują, oprócz tej większości Shīʿī, często z klasy kupieckiej, mniejszość Sunnī, która jest zwykle chłopami. Sekta Mustaʿlī (zob. Ismāʿīlīte), która wywodzi się z Egiptu, a następnie przeniosła swoje centrum religijne do Jemenu, zdobyła oparcie w Indiach dzięki misjonarzom w XI wieku. Po roku 1539, kiedy to społeczność indyjska stała się już dość liczna, siedziba sekty została przeniesiona z Jemenu do Sidhpur w Indiach. W 1588 roku we wspólnocie Bohrā doszło do rozłamu pomiędzy zwolennikami Dāʾūd ibn Quṭb Shāh i Sulaymān, którzy obaj rościli sobie prawo do przywództwa we wspólnocie. Wyznawcy Dāʾūd i Sulaymān od tego czasu pozostali dwiema głównymi grupami w ramach Bohrās, bez znaczących różnic dogmatycznych, dāʿī, lub przywódca, Dāʾūdīs rezydujący w Bombaju, przywódca Sulaymānī w Jemenie.
.