GamesEdit
W 1981 roku Chaosium wydało swoją grę fabularną Call of Cthulhu. Gra ta mogła w znacznym stopniu przyczynić się do tego, że twórczość H. P. Lovecrafta stała się znana szerszej publiczności. Obecnie doczekała się 7 edycji z dużą ilością dostępnych materiałów uzupełniających i zdobyła kilka znaczących nagród. W 1987 roku Chaosium wydało kooperacyjną przygodową grę planszową Arkham Horror, opartą na tych samych podstawach, która od tego czasu była wznawiana przez innych wydawców. W 1996 roku wydali kolekcjonerską grę karcianą, Mythos.
W 2004 roku Fantasy Flight Games rozpoczęło długoterminową współpracę z Chaosium i wydało kolekcjonerską grę karcianą, która została ponownie wprowadzona na rynek w nowym formacie (Living Card Game) w 2008 roku jako Call of Cthulhu: The Card Game. Była to pierwsza z kolekcji gier tego wydawcy i jedyna w swojej rodzinie, która nie była kooperacyjna. Od tego czasu ukazały się: w pełni przebudowany Arkham Horror (2005, 2018), gra kościana Elder Sign (2011), dungeon (lub mansion) crawler Mansions of Madness (2011, 2016), pulpowa wersja Arkham Horror z Eldritch Horror (2013), fabularna Living Card Game Arkham Horror: The Card Game (2016), oraz grę dedukcyjną Arkham Horror: Final Hour (2019).
W 2006 roku Bethesda Softworks, Ubisoft i 2K Games wspólnie wydały grę autorstwa Headfirst Productions, Call of Cthulhu: Dark Corners of the Earth, opartą na dziełach Lovecrafta. Sam Cthulhu nie pojawia się w grze, gdyż głównymi antagonistami są Głębiny z The Shadow Over Innsmouth, oraz bóg morza Dagon, jednak jego obecność jest kilkukrotnie wspominana, a oglądanie jego posągu w jednej ze świątyń podważa zdrowy rozsądek gracza. Również jeden z Gwiezdnych Spawnów Cthulhu, o podobnym ohydnym wyglądzie, pojawia się jako wróg w późnej fazie gry.
19 marca 2007, Steve Jackson Games wydało iterację swojej gry karcianej Munchkin o nazwie Munchkin Cthulhu. Gra przedstawia Cthulhu i otaczający go mit w kreskówkowym stylu i komediowym tonie, mocno grając na temat szaleństwa i kultu. Wielki Cthulhu występuje jako samodzielny potwór w talii, wraz z różnymi parodiami stworzeń Lovecrafta. Cthulhu jest przedstawiony jako otyły, jaskrawozielony stwór z dużą, bulwiastą głową i parą nieproporcjonalnie małych skrzydeł.
W ukraińskiej serii gier wideo S.T.A.L.K.E.R., występuje mutant inspirowany Cthulhu o nazwie Bloodsucker.
Cthulhu jest główną inspiracją dla zombie w grze wideo Call of Duty: Black Ops 3.
Masywnie multiplayer online role-playing game World of Warcraft ma liczne odniesienia do Cthulhu i Mythos, w tym wczesnego raid bossa o imieniu C’Thun i, ostatnio, jednego z „Starych Bogów” gry o imieniu N’Zoth spoczywającego w zatopionym mieście.
W Scribblenauts (2009), Cthulhu jest przywoływany. Jest znacznie mniejszy niż opisany w dziełach Lovecrafta, ale jest znacznie silniejszy niż większość innych agresywnych obiektów.
Cthulhu ratuje świat (2010) przedstawia Cthulhu w nietypowej roli protagonisty.
Terraria (2011) odnosi się do Cthulhu w trzech walkach z bossami: Oko Cthulhu, Mózg Cthulhu i końcowy boss Władca Księżyca, sugerowany jako brat Cthulhu, lub być może sam Cthulhu.
W 2013 roku Treefrog Games wydało A Study in Emerald, grę planszową opartą na krótkim opowiadaniu napisanym przez Neila Gaimana, które łączy Cthulhu Mythos i Sherlocka Holmesa.
W 2015 roku autor gry fabularnej Chaosium’s 1981 Sandy Petersen zaprojektował asymetryczną grę planszową: Cthulhu Wars.
W grze wideo Bloodborne z 2015 roku, reżyser gry Hidetaka Miyazaki postanowił włączyć pomysły i motywy z powieści H. P. Lovecrafta, takie jak stworzenia oparte na Wielkich Starcach Lovecrafta.
W 2016 roku, Z-Man Games wydało alternatywną wersję gry planszowej Pandemic. Ta nowa adaptacja, Pandemic: Reign of Cthulhu, osadzona jest w Cthulhu Mythos, a odkrywcy ścigają się, aby uratować świat, zanim Cthulhu powróci.
W wydanej w 2016 roku na Androida grze wideo Flappy monsters of Lovecraft, grze w stylu flappy, przejmujesz kontrolę nad Cthulhu.
W 2018 roku gra wideo typu survival horror role-playing o nazwie Call of Cthulhu: The Official Video Game została opracowana dla PlayStation 4, Xbox One i Windows PC.
W dniu 2 kwietnia 2018 roku asymetryczna gra wideo typu survival horror o nazwie Identity V została uruchomiona przez NetEase. Gra zawiera postacie łowców z Cthulhu Mythos. W grę można grać zarówno poprzez urządzenia mobilne, jak i PC.
W 2019 roku CMON Limited wydał grę planszową Cthulhu: Death May Die.
W czerwcu 2019 roku gra detektywistyczna z otwartym światem horroru o nazwie The Sinking City, która jest oparta na Cthulhu Mythos została wydana na Microsoft Windows, PlayStation 4 i Xbox One. Został on również wydany na Nintendo Switch we wrześniu tego samego roku.
W dniu 10 grudnia 2019 roku, first-person shooter i survival horror Killing Floor 2, wydał sezonową aktualizację zatytułowaną „Yuletide Horror”, która zawierała mapę o nazwie „Sanitarium” z jajkiem wielkanocnym ujawniającym pojawienie się Cthulhu w tle.
W 2020 roku Cthulhu został wydany jako grywalna postać w grze MOBA Smite.
PolitykaEdit
Cthulhu pojawił się jako parodystyczny kandydat w kilku wyborach, w tym w wyborach prezydenckich w Polsce w 2010 roku, a także w wyborach prezydenckich w USA w 2012 i 2016 roku. Fałszywe kampanie zazwyczaj satyrycznie przedstawiają wyborców, którzy twierdzą, że głosują na „mniejsze zło”. W 2016 roku konto trolla znane jako „The Dark Lord Cthulhu” złożyło oficjalną aplikację, aby znaleźć się na karcie wyborczej w wyborach prezydenckich w Massachusetts. Konto zebrało również ponad 4000 dolarów od fanów, aby sfinansować kampanię poprzez stronę gofundme.com. Gofundme usunął stronę kampanii i zwrócił wpłaty. Partia Cthulhu (UK), inna pseudo-polityczna organizacja, twierdzi, że „Zmienia politykę na złą”, parodiując „Zmienia politykę na dobrą” Partii Brexit; członek Partii Cthulhu zajmuje stanowisko burmistrza Blists Hill. Inna organizacja, Cthulhu for America, startowała podczas amerykańskich wyborów prezydenckich w 2016 roku, przyciągając porównania z innymi satyrycznymi kandydatami na prezydenta, takimi jak Vermin Supreme. Organizacja miała platformę, która obejmowała legalizację składania ofiar z ludzi, doprowadzenie wszystkich Amerykanów do szaleństwa i koniec pokoju.
ScienceEdit
Gatunek pająka kalifornijskiego Pimoa cthulhu, opisany przez Gustavo Hormigę w 1994 roku, oraz gatunek ćmy nowogwinejskiej Speiredonia cthulhui, opisany przez Alberto Zilli i Jeremy’ego D. Holloway w 2005 roku, są nazwane na cześć Cthulhu.
Dwa mikroorganizmy, które pomagają w trawieniu drewna przez termity, zostały nazwane na cześć Cthulhu i „córki” Cthulhu – Cthylli: Cthulhu macrofasciculumque i Cthylla microfasciculumque.
W 2014 roku badaczka nauki i technologii Donna Haraway wygłosiła wykład zatytułowany „Anthropocene, Capitalocene, Chthulucene: Staying with the Trouble”, w którym zaproponowała termin „Chthulucene” jako alternatywę dla koncepcji ery antropocenu, ze względu na splątane wzajemne powiązania wszystkich rzekomo indywidualnych istot. Haraway odżegnuje się od jakiegokolwiek pokrewieństwa z Cthulhu Lovecrafta, twierdząc, że jej „chthulu” pochodzi od greckiego khthonios, „z ziemi”. Jednak Lovecraftowska postać jest znacznie bliższa ukutemu przez nią terminowi niż grecki korzeń, a jej opis znaczenia pokrywa się z Lovecraftowską ideą apokaliptycznej, wielozębnej groźby Cthulhu, która ma zawalić cywilizację w niekończący się mroczny horror: „Chthulucene nie zamyka się w sobie; nie zaokrągla się; jego strefy kontaktu są wszechobecne i nieustannie wywijają loopy tendrils.”
W 2015 roku wydłużony, ciemny region wzdłuż równika Plutona, początkowo określany jako „Wieloryb”, został zaproponowany do nazwania „Cthulhu Regio”, przez zespół NASA odpowiedzialny za misję New Horizons. Obecnie jest on znany jako „Cthulhu Macula”.
W kwietniu 2019 roku Imran A. Rahman i zespół ogłosili w Proceedings of the Royal Society B odkrycie Sollasina cthulhu, wymarłego członka grupy ophiocistioidów.
Film i TVEdit
W kilku filmach i programach telewizyjnych pojawia się groźba powrotu Cthulhu, aby zdominować Wszechświat. Godnym uwagi przykładem są trzy odcinki serii kreskówek dla dorosłych South Park, w których Eric Cartman okazuje się być tak nieodwracalnie zły, że jest w stanie oswoić Cthulhu i skierować go do unicestwienia osobistych wrogów. W tych odcinkach („Coon 2: Hindsight”, „Mysterion Rises”, i „Coon vs. Coon & Friends”) Cthulhu jest wiernie przedstawiony jako potworny, mackowaty bóg-jak istota opisana przez Lovecrafta. W popularnym animowanym sitcomie science-fiction dla dorosłych Rick i Morty, przedstawienie Cthulhu można zobaczyć w sekwencji otwierającej, bezpośrednio przed kartą tytułową. W Cartoon Network animowany show The Grim Adventures of Billy and Mandy, Cthulhu ma dedykowany odcinek o podwójnej długości o nazwie „Prank Call of Cthulhu”. Cthulhu również krótki wygląd na początku odcinka The Simpsons „Treehouse of Horror XXIX”.
W serii animowanej Justice League odcinek „The Terror Beyond” pod Warner Bros, Cthulhu jest pokazany jako najeźdźca z międzywymiarowego świata do ziemi, gdzie członkowie zespołu Justice League walczyć z Cthulhu.W sezonie 2 odcinki 18 i 19 Gravity Falls, Cthulhu jest krótko widziany niszcząc gigantyczne ucho laserem w ustach, a następnie idąc, odpowiednio.
27 października 1987, Cthulhu pojawił się w sezonie 2 odcinek 28 kreskówki animowanej The Real Ghostbusters zatytułowany „The Collect Call of Cathulhu”, w którym Ghostbusters poszedł przeciwko Spawn, i Kult, z Cthulhu.
Cthulhu pojawia się w animowanej trylogii Arcana Studio o Howardzie Lovecrafcie, zaczynającej się od Howard Lovecraft and the Frozen Kingdom, a kończącej na nadchodzącym Kingdom of Madness.
The Call of Cthulhu to niezależny film niemy z 2005 roku, będący adaptacją tytułowego opowiadania, wyprodukowany przez Seana Branneya i Andrew Lemana.
Cast a Deadly Spell to film noir z 1991 roku, w którym występuje prywatny detektyw H. Philip Lovecraft, w fikcyjnym Los Angeles, gdzie magia jest prawdziwa, potwory i mityczne bestie prześladują zaułki, zombie są wykorzystywane jako tania siła robocza, a wszyscy – z wyjątkiem Lovecrafta – używają magii każdego dnia. Fabuła obraca się wokół planu użycia kopii Necronomiconu do przywołania starożytnego boga, który może być Cthulhu.
Film Cthulhu z 2007 roku jest luźno oparty na noweli Lovecrafta z 1936 roku Cień nad Innsmouth, która jest częścią Cthulhu Mythos.
Kreatury w filmie Bird Box z 2018 roku Netflix są silnie sugerowane, że są związane z Cthulhu.
Cthulhu pojawia się w 4 odcinku 7 sezonu The Venture Bros., battling The Order of the Triad.
Cthulhu jest wspomniany w 2 odcinku 14 sezonu Night Gallery, Professor Peabody’s Last Lecture.
Cthulhu pojawia się w kulminacyjnym momencie filmu Underwater, czczony przez cywilizację podwodnych humanoidów.
Cthulhu, lub przynajmniej jego gwiezdny spawn, mają pojawić się w Lovecraft Country.
MusicEdit
Heavy metalowy zespół Metallica nawiązuje do Cthulhu w utworze „Dream No More” z ich albumu Hardwired… z 2016 roku. To Self-Destruct, a także na albumie Ride the Lightning z 1984 roku z instrumentalnym utworem „The Call of Ktulu”, inspirowanym nowelą H. P. Lovecrafta „The Shadow over Innsmouth”, który został przedstawiony reszcie zespołu przez Cliffa Burtona, oraz na albumie Master of Puppets z 1986 roku z utworem „The Thing That Should Not Be” (którego tekst jest inspirowany „The Shadow over Innsmouth” i zawiera częściowe cytaty z „The Call of Cthulhu”).
Piąty studyjny album kanadyjskiego producenta muzyki elektronicznej deadmau5 zawiera utwór „Cthulhu Sleeps”.
Amerykański zespół metalowy The Acacia Strain zawiera utwór zatytułowany „Cthulhu” na swoim albumie „Continent”
Drugi album brytyjskiego steampunkowego zespołu The Men That Will Not Be Blamed for Nothing zawiera utwór „Margate Fhtagn”. Piosenka opisuje spotkanie zespołu z Cthulhu podczas wakacji w Margate.
Czwarty album angielskiego zespołu ekstremalnego metalu Cradle of Filth, Midian, zawiera piosenkę zatytułowaną „Cthulhu Dawn”, chociaż tekst wydaje się nie mieć nic wspólnego z morskim potworem Lovecrafta.
Piosenki „The Watchman” i „Last Exit for the Lost”, brytyjskiego gotycko-rockowego zespołu Fields of the Nephilim, oba nawiązują do Cthulhu (lub 'Kthulhu’, jak jest napisane na wewnętrznej okładce albumu).
Brytyjski zespół rocka progresywnego CARAVAN wydał utwór „C’Thlu Thlu” na albumie For Girls Who Grow Plump in the Night (1973).
Przedostatni utwór na debiutanckim albumie nowozelandzkiego zespołu sludge metalowego Beastwars z 2011 roku nosi tytuł „Cthulhu”.
Na albumie „Stairway To Valhalla” zespołu Nanowar of Steel znajduje się utwór zatytułowany „The Call of Cthulhu”.
Piosenka „Cthulhu” niemieckiego power metalowego i „SUPERHEROMETALNEGO” zespołu Grailknights wspomina o mieście Rlyeh.
Piosenka „Angel of Disease” amerykańskiego zespołu death metalowego Morbid Angel wspomina o The Ancient Ones, Cthulhu i Shub-Niggurath.
TheaterEdit
Powieść została zaadaptowana na scenę przez oregoński zespół teatralny Puppeteers for Fears, który wystawił „The Call of Cthulhu” jako Cthulhu: the Musical! pełnometrażową rockandrollową komedię muzyczną wykonywaną za pomocą lalek, przy czym lalka Cthulhu była największa i najbardziej złożona. Scenariusz i piosenki zostały napisane przez dramatopisarza Josha Grossa, a po udanym biegu w Ashland w stanie Oregon, produkcja odbyła tournée po zachodnim wybrzeżu w 2018 roku, w tym wyprzedany bieg na Hollywood Fringe Festival. O spektaklu, The Portland Mercury napisał: „Nie doświadczyłeś prawdziwie szaleństwa Lovecrafta, dopóki nie doświadczysz go w najprawdziwszej formie: Jako musical kukiełkowy.”
W 2019 roku StarKid Productions horror-komediowy musical Black Friday głównym antagonistą jest istota o imieniu Wiggly, która przyjmuje postać pluszowej zabawki mocno przypominającej Cthulhu. Otwierający numer „Wiggly Jingle” zawiera tekst „He’s an underwater creature from outta this world”, który jest bezpośrednim odniesieniem do pochodzenia Cthulhu. W drugim akcie Wiggly okazuje się być o wiele większą kosmiczną istotą, która wykorzystała pluszaki i wywołaną przez nie histerię do zniszczenia ludzkości. Większa forma Wiggly’ego jest luźną marionetką wykonaną ze scenografii, ale nadal ma rozpoznawalny kształt Cthulhu. Musical został napisany przez Matta i Nicka Langów z tekstami i muzyką Jeffa Blima. Black Friday z powodzeniem działał w Hudson Mainstage Theater w Los Angeles w Kalifornii od 31 października 2019 r. do 8 grudnia 2019 r.
.