Help Baby Birds – In My Neighbourhood

In My Neighbourhood

European Starlings

Though not everyone knows starlings by name, they are a familiar face to both city and country dwellers. Te krępy brązowe ptaki zostały po raz pierwszy wprowadzone do Ameryki Północnej w 1890 roku – stado zostało uwolnione w Central Parku, przez grupę, która chciała wprowadzić wszystkie gatunki wymienione w sztukach Szekspira do Ameryki Północnej, a nasze miliony szpaków są potomkami tej samej grupy!

Szpaki mają małe białe plamki na piórach w zimie, a w lecie rozwijają wspaniały opalizujący połysk z fioletowymi i zielonymi odcieniami. Dorosłe szpaki mają żółte dzioby, a młode dzieci charakteryzują się jaskrawożółtymi ustami i wyraźnymi żółtymi kołnierzami gape (skóra wzdłuż boków dzioba). Ludzie często opisują szpaki dziecko jako mające duże żółte „usta”.

Starlings są sprytne ptaki, które dostosowały się niesamowicie dobrze do środowisk miejskich. Często zakładają gniazda w dziuplach stworzonych przez człowieka, takich jak otwory wentylacyjne, uszkodzone dachy, a nawet sygnalizacja świetlna! Mają również skomplikowany aparat głosowy i potrafią wydawać szeroką gamę dźwięków. Szpaki mogą naśladować dźwięki wielu innych ptaków, jak również dźwięki środowiskowe, a nawet głosy ludzkie.

Jeśli słyszysz świergotanie ptaków w swoich ścianach, najczęściej jest to gniazdo szpaka. Bądź cierpliwy dla swoich nowych sąsiadów podczas tego procesu – mogą być hałaśliwe, ale zazwyczaj nie powodują żadnych szkód i nie będą tam długo. Młode szpaki opuszczają gniazdo na dobre, gdy mają około 3 tygodnie. Po tym jak dzieci opuszczą gniazdo i nie ma już żadnej aktywności przy otworze wejściowym (możesz to sprawdzić przyklejając luźno pojedynczy kawałek gazety nad otworem – jeśli nic się przez niego nie przedrze w ciągu 24 godzin, możesz założyć, że wejście nie jest używane), wtedy możesz zamknąć otwór, jeśli chcesz, za pomocą siatki drucianej i śrub lub zszywek. Jeżeli ty możesz dosięgać gniazdo, nosić rękawiczki i twarz maskę i usuwać gniazdo przed blokować dziurę, więc ja no przyciąga pluskwy. Jeśli jest to otwór wentylacyjny suszarki, pozostaw dolną część siatki otwartą, aby kłaczki nie zostały uwięzione wewnątrz siatki i nie spowodowały zagrożenia pożarowego.

Wróbel domowy

Nazwa tych znajomych ptaków pochodzi od ich długotrwałego sukcesu w życiu w pobliżu ludzi (a zatem w obszarach wokół domu). Wróble domowe często jedzą ziarna i nasiona z upraw i karmników, a także rośliny ogrodowe i dzikie, ale nie są też zbyt dumne, aby posprzątać wiele pysznych kąsków, które ludzie marnują. Ptaki te gnieżdżą się w dziuplach, a często można je spotkać wychowujące młode w słupach energetycznych, dziurach budowlanych i szczelinach za szyldami sklepowymi.

Mężczyźni i samice wróbli domowych wyglądają inaczej od siebie (ta cecha różnicy między płciami znana jest jako dymorfizm płciowy – ludzie też go mają, oczywiście, ale u wielu gatunków trudno odróżnić dziewczynki od chłopców). Samce wróbli domowych mają jasnoszary brzuch, rdzawo-czarny grzbiet, białe policzki, szarą czapeczkę, a nad oczami i gardłem są pogrubione na czarno. Samice są jednolicie szarobrązowe na całej powierzchni. Nie jest trudno powiedzieć, która płeć musi zaimponować innym w tym gatunku!

Wróbelki domowe uwielbiają brać kąpiele pyłowe – spójrz w zakurzone łaty wzdłuż ogrodzeń i w parkach miejskich, możesz zobaczyć wróbelka domowego zagnieżdżającego się w łacie ziemi i kręcącego się wokół, aby wykopać chmurę kurzu. To jest całkiem show!

Baby wróble opuścić gniazdo, gdy są one tylko dwa tygodnie życia, a czasem nawet młodsze. Te fledglings często nie może latać dobrze (lub w ogóle), gdy opuszczają gniazdo, ale tak długo, jak mogą one hop wokół dobrze na własną rękę, są one OK, aby być na ziemi. Podobnie jak inne ptaki śpiewające, rodzice nadal karmią i dbają o swoje młode po opuszczeniu gniazda.

Głębie Skalne

Głębie są jednym z naszych najczęstszych ptaków miejskich. W rzeczywistości są one tak powszechne, że wielu z nas ma tendencję do nie przyglądania się im, co jest raczej niefortunną stratą, ponieważ gołębie są naprawdę oszałamiające! Występują w szerokiej gamie kolorów – jeśli spojrzysz na stado gołębi, często zobaczysz białe, szare, brązowe i nakrapiane ptaki; możesz również zobaczyć niektóre z małymi dziwactwami, takimi jak odwrócone pióra na głowie lub dłuższe pióra wokół stóp.

Gołębie skalne otrzymują swoją nazwę od skalistych klifów, gdzie robią swoje gniazda. W miastach, oczywiście, nie mamy zbyt wielu klifów, więc te zdolne do przystosowania się ptaki chętnie korzystają z betonowych balkonów i gzymsów okiennych. Nie mogą dobrze grzędować na chudych gałęziach i wolą ładne, płaskie powierzchnie, na których mogą się przechadzać.

Gołębie są silnymi lotnikami o doskonałych zdolnościach naprowadzania – ludzie w dużej mierze polegali na nich, aby dostarczać wiadomości na duże odległości. (W rzeczywistości gołębie uratowały wiele ludzkich istnień w czasie wojen, przenosząc wiadomości przez pola bitew – jednym z gołębi, który szczególnie zasłynął z tego był Cher Ami.)

Mężczyźni i samice wyglądają tak samo, choć można ich odróżnić, jeśli zauważy się rytuał zalotów: samce nadymają klatki piersiowe i kłaniają się samicom, a następnie pląsają wokół niej w kółko lub podążają za nią, gdy idzie. (Nieśmiałe samice zazwyczaj wyglądają, jakby nie chciały mieć nic wspólnego z tym całym interesem). Pary łączą się w pary na całe życie, i podnoszą kilka gniazd (zwykle 2) dzieci w ciągu każdego roku, zaczynając od wczesnej wiosny i przechodząc do wczesnej jesieni.

The piskląt są pokryte grzywny żółte włosy, gdy urodzony, które później wystawać przez ich piór. Niemowlęta sprawiają, że wysoki dźwięk breathy peeping, ale tak jak ludzie, ich głos zmienia się, gdy stają się nastolatkami. Przez krótką chwilę, zanim rozwiną miękkie „cooooo” dorosłości, ich dziecinny peep staje się nosowy honk, podobnie jak gęś! Dzieci opuszczają gniazdo, gdy mają 3-4 tygodnie, czasami zanim będą w stanie latać bardzo dobrze.

Gniazda gołębi są zazwyczaj małe, przypadkowe zlepki gałązek (ponieważ są one zbudowane na płaskich powierzchniach, gniazda naprawdę nie muszą być ściśle tkane). Kiedy wyklute dzieci są jeszcze puchate, rodzice siedzą na nich w gnieździe, aby utrzymać je w cieple. Gdy pisklęta zaczną rozwijać pióra, ta stała izolacja nie jest konieczna, a rodzice spędzają więcej czasu poza gniazdem, zbierając pożywienie. Gdy dzieci są już wystarczająco duże, zaczynają chodzić po terenie wokół gniazda – na balkonach oznacza to, że pisklęta będą biegać po podłodze balkonu, zanim będą w stanie opuścić gniazdo, a ich rodzice oczywiście też będą dość często kręcić się po balkonie. Może to spowodować niezły bałagan w postaci ptasiej kupy, ale nie obawiaj się, jest to tymczasowe. W wieku 3-4 tygodni maluchy zaczynają latać i zazwyczaj w tym czasie opuszczają gniazdo.

Aby zapobiec ponownemu zagnieżdżeniu się gołębi na Twoim balkonie, oczyść balkon, gdy dzieci opuszczą gniazdo – usuń cały materiał gniazdowy, wyczyść odchody (pamiętaj o założeniu maski i rękawiczek podczas wykonywania tych czynności, usuń niepotrzebne przedmioty z balkonu – gołębie lubią budować gniazda w miejscach chronionych, takich jak donice, opony, skrzynki, więc usunięcie tych przedmiotów sprawia, że obszar ten jest mniej atrakcyjny jako miejsce gniazdowania. Następnie możesz sprawić, że ich miejsca grzędowania staną się mniej gościnne, instalując pojedynczą żyłkę drutu nad poręczą balkonu i innymi gzymsami, na których grzędują. Można również użyć kolczastego drutu jeżozwierzowego lub drutu zwijanego, wszystkie te elementy powinny uniemożliwić gołębiom siadanie na poręczy (ich stopy nie są w stanie chwycić cienkiego drutu).

Na koniec, luźno ciągnąc paski mylaru (można go kupić w niektórych centrach ogrodniczych lub w sekcji kempingowej domów towarowych w postaci koca ratunkowego) w poprzek balkonu w obszarze gniazdowania może być również skuteczny w odstraszaniu gołębi. Mylar tworzy grę światła, które ptaki dislike.

Gołębie żałobne

Te delikatne jasnobrązowe ptaki są nazwane dla ich smutnego połączenia, ale dźwięk wielu ludzi kojarzy się z gołębiami żałobnymi airy whistle wykonane przez ich pióra, gdy wybuchają do lotu – co często robią! Ponieważ gołębie żałobne żywią się prawie wyłącznie nasionami, spędzają dużo czasu na ziemi. Ich szybki lot w górę pomaga im bronić się przed drapieżnikami naziemnymi, ale niestety gołębie żałobne są nadal szczególnie narażone na ataki kotów domowych. Dotyczy to zwłaszcza młodych gołębi, ponieważ zwykle opuszczają one gniazdo, zanim są w stanie latać. Bardzo ważne jest, aby nie pozwalać kotom domowym na swobodne poruszanie się – trzymaj je w domu lub rozważ ogrodzenie zewnętrzne, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno kotom, jak i dzikim zwierzętom.

Gołębie żałobne są dobrze przystosowane do życia obok ludzi i często zakładają gniazda w wiszących donicach, krzewach, żywopłotach i winoroślach budowlanych. Młode gołębie są pokryte delikatnymi kremowymi włoskami przy wylęgu. Te pisklęta (zwykle dwa) opuścić gniazdo, gdy są one dwa tygodnie życia – a czasem wcześniej – i hop wokół otaczających obszarów dla innego tygodnia lub dwóch, podczas gdy są one uczenie się do żerowania i fly.

Like ich kuzynów gołębi, gołębie żałobne karmić swoje młode dzieci unikalną substancję znaną jako „mleko upraw”. Nie jest ono podobne do mleka produkowanego przez ssaki, ale jest porównywalnie bogate w białko i tłuszcz – w rzeczywistości jest zrobione z komórek wyrzuconych z wyściółki roślin rodziców (rośliny są wewnętrznym organem przypominającym worek, który mają wszystkie ptaki, gdzie jedzenie może być przechowywane zanim trafi do żołądka. Gołębie i gołębie mają duże uprawy, co pozwala im na zjedzenie dużej ilości nasion za jednym razem, a następnie przelatują na grzędę, aby powoli je strawić). Zamiast otwierać usta po jedzenie jak wiele innych małych ptaków, gołębie wbijają dzioby w dzioby swoich rodziców, dzięki czemu mogą jeść bezpośrednio z upraw swoich rodziców.

Robiny amerykańskie

Robiny, które dostajemy w Kanadzie, to również robinie amerykańskie – nazwa ta oddziela te wytrzymałe drozdy od robin europejskich, które należą do rodziny muchołówek, i nie zależy od miejsca zamieszkania ptaka.

Robiny są doskonałymi rodzicami, którzy są zaciekle chronią swoje młode i swoich kolegów. Podczas sezonu lęgowego, samce robin będą konkurować z innymi samcami w okolicy i nie jest to niezwykłe dla samców robinów, aby zaatakować ich odbicia okienne o tej porze roku. Toronto Wildlife Centre’s gorąca linia otrzymuje wiele telefonów od właścicieli domów na wiosnę, którzy są zakłopotani pozornie samobójczych robinów, którzy latają wielokrotnie do ich odblaskowych okien lub lusterek samochodowych.

Baby robin mają śmiałe czarne plamki na ich piersi z czerwonawym odcieniem (który później zamieni się w stałej czerwonej piersi jak ich rodzice mają). Rodzice będą czuwać nad ich często flightless młodych po opuścili gniazdo, zwykle squawking na każdego, kto zbliża się, i przynosząc jedzenie do swoich dzieci na ziemi. Rodzice Robin są takie uważne karmniki, w rzeczywistości, że były one znane karmić inne dzieci, które zdarzają się być w okolicy, nawet jeśli nie są one ich własne. Mieliśmy nawet raport z robin karmienia ryb Koi w stawie osoby. Ryby będzie bob ich puckering usta do powierzchni basenu, a robin będzie wypełnić je z jedzeniem!

Robiny są dobrze przystosowane do życia z ludźmi, i często gniazdo w podwórku drzew, krzewów i na latarniach. Jednak czasami ludzie mylnie myślą, że znaleźli gniazdo robinii, gdy znajdują niebieskie jaja – podczas gdy robinie składają niebieskie jaja, nie są one jedynym gatunkiem, który to robi. Niebieski jest w rzeczywistości bardzo popularnym kolorem jaj.

Piosenka robinii jest dość łatwa do usłyszenia – zwykle jest pierwszą, którą słyszy się, gdy słońce wschodzi, i ostatnią, która ustaje przed zachodem. Ludzie mówią, że brzmi to jak „cheer-up, cheerily, cheerio!”

Gęsi kanadyjskie

Te królewskie ptaki, tak bardzo będące częścią naszego kanadyjskiego dziedzictwa, niestety doświadczyły wielu prześladowań w wyniku ich przyciągania do zagospodarowanych krajobrazów (takich jak pola golfowe, trawniki komercyjne i parkingi), co często prowadzi do konfliktów z ludźmi. Kanada gęsi często gniazda w tych obszarach, ponieważ mogą one chodzić wokół łatwo (wysokie trawy może być wyzwaniem dla ich szeroko rozstawione nogi), i zobaczyć potencjalnych drapieżników przybywających na odległość.

Canada gęsi mate dla życia, a gandery są znane być bardzo defensywne, gdy ich panie są na gnieździe, goniąc i latające na każdego lub cokolwiek, kto zbliża się podczas miesięcznego okresu inkubacji. W ciągu około 24 godzin od wyklucia, mama i tata odprowadzają swoje dzieci z gniazda do najbliższego źródła wody – dzieci mogą przejść zaskakujące odległości dla ich wielkości, a ta wędrówka jest często przez niebezpieczne obszary i przez drogi. Choć może to być zdradziecka podróż, wiele gęsi przechodzi ją bez zadrapania. Próba interwencji poprzez ściganie rodziny lub próbując złapać i przenieść je często kończy się pogorszeniem sytuacji, więc jeśli widzisz rodzinę, która może być w niebezpieczeństwie, to zazwyczaj najlepiej pomóc im poprzez uświadamianie innych o ich obecności (np. machanie do samochodów lub przechodniów), dzięki czemu mogą iść w swoją stronę.

Gęsi są lojalne wobec siebie nawzajem, swoich młodych i miejsc gniazdowania. Jeśli to samo miejsce jest dostępne, pary mogą powrócić w następnym roku, aby ponownie założyć gniazdo, jednak jeśli miejsce jest nieodpowiednie (ze względu na zagrożenie dla gęsi lub ludzi przechodzących przez gniazdo), można je zniechęcić, pozwalając trawie i roślinności rosnąć wysoko wokół obszaru, lub wznosząc zbiór flag lub innych obiektów, które są tej samej wysokości co gęsi i poruszają się na wietrze.

Gęsi kanadyjskie pierzą się (zrzucają i odrastają) ich pióra lotne około czerwca lub lipca. W tym czasie gęsi zazwyczaj mają rodzinę puchatych młodych z nimi również nie może latać (ponieważ nie wzrosły ich pióra w jeszcze), więc w tym krótkim okresie cała rodzina jest związana z ziemi!

Mallards

Mallards męskie i żeńskie wyglądają inaczej od siebie (cecha znana jako dymorfizm płciowy). Samice krzyżówki mają bladobrązowe i białe ubarwienie, ale samce są ubrane tak, aby robić wrażenie – kiedy są już dojrzałe, mają olśniewające zielone głowy. Obie płcie mają jasnoniebieski pasek na skrzydle.

Kaczki krzyżówki są znajomą kaczką sąsiedzką dla każdego, kto ma w pobliżu źródło wody, czy to jezioro, staw, zbiornik wodny, czy przydomowy basen. W rzeczywistości krzyżówki są notoryczne do gniazdowania w podwórkach z basenami, choć gniazda są zwykle ukryte za krzewem lub innej roślinności, a często przejść niezauważone na długie okresy czasu. Chociaż te samotne matki bez wątpienia doceniają miejsce do kąpieli tak blisko, baseny mogą być zagrożeniem dla dzieci, które zwykle podążają za matkami na piechotę do najbliższego źródła wody po wykluciu.

Jeśli basen jest dostępny, może ona zachęcać je do kąpieli tam w pierwszej kolejności, ale ten rodzaj ludzkiej konstrukcji stanowi problem dla niemowląt – ponieważ nie mogą one przeskoczyć przez krawędź basenu i nie mogą wylecieć, wymagają pomocy w wydostaniu się z basenu. Domowej roboty rampa z drewna lub styropianu zwykle załatwia sprawę! (Jeśli to nie zadziała, skontaktuj się z rehabilitantem dzikich zwierząt, aby uzyskać dalsze porady)

Pod warunkiem, że nie ma przeszkód, takich jak baseny, kaczki krzyżówki opuszczają gniazdo wkrótce po wykluciu i podążają za matką pieszo do najbliższego źródła wody, które może być oddalone o kilka kilometrów. Maluchy mogą pokonywać zaskakujące odległości jak na swój niewielki rozmiar, choć mogą okresowo zatrzymywać się, aby odpocząć. Kaczęta krzyżówki lubią trzymać się blisko siebie, a czasami tulą się pod skrzydłami mamy.

Wrony amerykańskie

Wrony są dobrze znane ze swojej inteligencji – wiele badań udokumentowało wyrafinowanie wron w rozwiązywaniu problemów i używaniu narzędzi. Na przykład, wrony zostały przyłapane na upuszczaniu orzechów na drogę, aby samochody mogły je rozbijać, a następnie czekały na sygnalizację świetlną, aby bezpiecznie zebrać swoje jedzenie! Ich spryt sprawia, że są one bardzo elastyczne, zbyt – wrony prosperować zarówno w środowiskach wiejskich i miejskich.

Mają również bogate życie społeczne. Wrony często nie rozmnażają się do czwartego roku życia, a do tego czasu pomagają w domu młodszemu rodzeństwu (czyli temu z późniejszych gniazd rodziców) – co oznacza, że wielopokoleniowe rodziny do pięciu pokoleń w jednym miejscu nie są rzadkością.

Wrony zazwyczaj (choć nie zawsze) gniazdo wysoko w górę w gałęziach drzew iglastych. Dzieci często hop i niezręcznie latać wokół otaczających gałęzi, gdy opuszczają gniazdo. W przeciwieństwie do wielu innych wróblowatych, wrony zazwyczaj nie schodzą na ziemię, zanim będą w stanie latać. Jeśli zobaczysz dziecko wrony na ziemi, które nie potrafi latać, jego rodzice mogą się nim nie zajmować – obserwuj je z daleka przez godzinę i skontaktuj się z rehabilitantem, jeśli żaden dorosły go nie karmi.

Ludzie, którzy spotykają młode wrony, są czasami zaskoczeni, że są one w ogóle dziećmi – po opierzeniu są one dość duże (niewiele mniejsze od dorosłej wrony) i mogą być zdradzone jedynie przez ich krótkie ogony i niebieskie oczy – podobnie jak ludzie, wiele dzieci zwierząt rodzi się z niebieskimi oczami, które później zmieniają kolor.