2019 był dla mnie ogromnym rokiem.
Odkryłem na nowo naturę, wznowiłem pisanie, szeroko eksperymentowałem, scuttled wiele rzeczy, które ważyły na mnie od lat, i znacznie poprawiłem moje ogólne inwestowanie. Co najważniejsze, pogłębiłem moje relacje z moją rodziną, moją dziewczyną, jej rodziną i moimi najbliższymi przyjaciółmi bardziej niż w jakimkolwiek poprzednim roku. Rok 2019 był rokiem zaskakującego wzrostu biznesu. Ale jeszcze bardziej zaskakujące było to, że był to rok rozwijania większego poczucia wewnętrznego spokoju, a te dwa rzadko spotykały się razem w moim życiu.
Wiele z tego nie wydarzyłoby się bez czytania właściwych rzeczy.
W grze informacyjnej wyścig nie idzie do szybkiego, idzie do selektywnego.
Ten post podzieli się najbardziej wpływowymi artykułami i książkami, które przeczytałem w ciągu ostatnich 12 miesięcy.
Początkowo, kilka uwag o tym jak czytam, śledzę rzeczy i przeglądam najciekawsze:
- Zapisuję wszystkie artykuły do Evernote używając web clippera (często jako „Uproszczony artykuł”, który usuwa obrazy, reklamy, itp.), następnie czytam artykuły i dodaję *** i pogrubienia do wszelkich zdań, cytatów lub fragmentów, które uważam za najbardziej wnikliwe. Później, to pozwala mi na użycie Command-F, aby szybko znaleźć *** w dowolnym dokumencie i przejrzeć moje podkreślenia w ciągu kilku minut.
- Czytam prawie wszystkie książki w formacie Kindle, gdy jest to możliwe. Pozwala mi to na zaznaczenie książki, po czym mogę przejść do mojego notatnika Amazon Notebook na laptopie (tutaj jest przykładowy zrzut ekranu mojego) i ponownie przeciągnąć wszystkie moje podkreślenia do Evernote w odpowiednim notatniku (Investing, Home and Design, itp.). Następnie, i to powinno brzmieć znajomo, dodaję *** do moich ulubionych w drugim przejściu. Zauważ, że niektórzy wydawcy mają ścisłe limity eksportu (wydawcy, to utrudnia mi promowanie Twoich książek, tak przy okazji), więc powinieneś najpierw zaznaczyć 1-2 rozdziały jako test, a następnie sprawdzić, czy Twoje podkreślenia są przycięte w notatniku Amazon.
- Inną świetną opcją do przeglądania Twoich podkreśleń jest Readwise, którego używam coraz częściej. To narzędzie zostało mi przedstawione przez mojego bliskiego przyjaciela, Mike’a, który opisał je w następujący sposób: „Zasadniczo integrujesz się z Amazonem i codziennie wysyła Ci skrót od 5 do 15 Twoich ostatnich najważniejszych wydarzeń z losowo wybranych książek. Integruje się również z Instapaper i Highly, dzięki czemu można złapać tekst z sieci. Ładne i proste.” Jak pyta strona główna: „Podkreślanie jest świetne, ale jaki jest sens, jeśli nigdy nie zamierzasz zobaczyć żadnego z tych podkreśleń ponownie?”
- W przypadku książek, które muszę przeczytać w paperback lub hardcover, tworzę odręczny indeks z przodu książki przy użyciu tego podejścia. Po raz pierwszy szczegółowo opisałem ten proces w 2007 roku, a rzeczy zmieniły się bardzo niewiele. Jedyne dodatki: Teraz zapisuję zdjęcia indeksu do Evernote, a czasami zlecam asystentowi zeskanowanie całej książki, aby zachować moje podkreślenia. Aha, w 2007 roku miałem też więcej włosów i można by mieć nadzieję, że przez ostatnie 13 lat trochę dojrzałem.
Następnie mamy dwie soczyste listy:
- „Co czytam” opisy z większości tygodni w 2019 roku
- Lista prawie wszystkich książek, które kupiłem na Amazonie w 2019 roku.
Wszystkie opisy „Co czytam” pochodzą z darmowego newslettera, który wysyłam w każdy piątek, „5-Bullet Friday”. Jest to krótki e-mail z punktami, które opisują pięć najfajniejszych rzeczy, które znalazłem lub zbadałem w każdym tygodniu. „5-Bullet Friday” często zawiera książki, gadżety, eksperymentalne suplementy, sztuczki od ekspertów i dziwne rzeczy z całego świata. Po raz kolejny będę je wysyłał w piątki w 2020 roku. Aby się zapisać i dołączyć do ponad 1,5 miliona innych osób, proszę kliknąć tutaj. Łatwo jest zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.
Po wpisach „Co czytam”, skopiowałem i wkleiłem prawie wszystkie książki, które kupiłem na Amazon w 2019 roku. Wiele z nich nie pojawiło się w „5-Bullet Friday”, mimo że miały duży wpływ. Tak jak robię to w Evernote, dodałem *** obok tych książek, które były dla mnie szczególnie pomocne lub interesujące.
Mam nadzieję, że znajdziesz ten przegląd przydatny. Enjoy!
ULUBIONE ARTYKUŁY I KSIĄŻKI Z „5-BULLET FRIDAY” W 2019 ROKU
Co czytam (18 stycznia 2019) –
Surge Cities: The 50 Most Startup-Friendly Places in America (@Inc). Korzystając z siedmiu kluczowych wskaźników, takich jak wskaźnik przedsiębiorczości i ogólne tworzenie miejsc pracy, ta lista zapewnia kompleksowy przegląd najszybciej rozwijających się miast przyjaznych startupom w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza trójka to Austin (#1), Salt Lake City (#2) i Raleigh (#3). Jest jeszcze wiele innych, których można się nie spodziewać, a całkiem sporo z nich powinno być fantastycznymi miejscami do inwestowania w ciągu najbliższych kilku lat.
Książka, którą właśnie skończyłem i którą przeczytam ponownie wkrótce (1 lutego 2019) –
Awareness: The Perils and Opportunities of Reality. Ta krótka książka całkowicie mnie ujęła. Po raz pierwszy została polecona przez Petera Mallouka, który powiedział, że dała mu spokój na wiele tygodni w tym samym czasie. Chwyciłem wersję Kindle z niskimi oczekiwaniami, pochłonąłem ją w trzy dni i od tego czasu kupiłem 20 egzemplarzy wersji papierowej, aby rozdać je przyjaciołom. Znalazła mnie we właściwym czasie i nie będzie rezonować z każdym, ale równie mocno zaimponowała kilku moim najlepszym kumplom.
Co czytam (Luty 8, 2019) –
Germs in Your Gut Are Talking to Your Brain. Scientists Want to Know What They’re Saying (via @nytimes). Choć nauka o mikrobiomie jest wciąż na wczesnym etapie, fascynujące jest wyobrażenie sobie implikacji dla choroby Alzheimera, autyzmu i innych schorzeń. Hat tip do czytelnika Sam McRoberts (@Sams_Antics) za rekomendację. To jest warte przeczytania.
Co czytam (15 lutego 2019) –
Excerpts from Where Mountains Roar: A Personal Report from the Sinai and Negev Deserts autorstwa Lesley Hazleton (@accidentaltheo). Konkretną część, którą (re)czytam, znajdziecie tutaj: strona 1 i strona 2. Otrzymałem te fragmenty od przewodnika podczas wędrówki przez Negev nie tak dawno temu.
Co czytam (1 marca 2019) –
How to Be Successful autorstwa Sama Altmana (@sama), prezesa Y Combinator i współprzewodniczącego OpenAI. Oto jeden z wielu akapitów, które podkreśliłem w Evernote: „Większość ludzi odnoszących duże sukcesy przynajmniej raz miała naprawdę rację co do przyszłości w czasie, gdy ludzie myśleli, że się mylą. W przeciwnym razie musieliby stawić czoła znacznie większej konkurencji.”
Co czytam (8 marca 2019) –
Reflecting on My Failure to Build a Billion-Dollar Company by Sahil Lavingia (@shl). Jest to historia wspaniałego filozoficznego restartu. Prawie każdy powinien rozważyć jej przeczytanie. Podziękowania dla czytelnika @lucasgabd z Rio de Janeiro za podzielenie się ze mną za pośrednictwem Twittera. Aby uzyskać więcej wspaniałych lekcji z „porażek”, sprawdź „What I Learned Losing a Million Dollars”.
Co czytam (15 marca 2019) –
Seeking the Productive Life: Some Details of My Personal Infrastructure autorstwa Stephena Wolframa. (Hat tip do niesamowitego Kevina Kelly’ego za rekomendację.)
Co czytam (22 marca 2019) –
Ten Lessons I Learned While Teaching Myself to Code autorstwa Clive’a Thompsona, wybitnego autora i dziennikarza o długiej formie. Szczególnie podobał mi się jego rozdział o automatyzacji. Oto teaser: „’Nie ucz się kodować, ucz się automatyzować’ – pisze koder Erik Dietrich. To jest strzał w dziesiątkę. Prawie każda praca umysłowa na planecie obejmuje tony pracy, które można wykonać bardziej efektywnie, jeśli znasz trochę kodowania.”
Co czytam (krótko) (5 kwietnia 2019) –
From Bubble to Bubble by Sahil Lavingia. Jest to wspaniały artykuł o przeprowadzce z tech i hiper-liberalnego San Francisco do konserwatywnie ciężkiego Provo w stanie Utah, a także o lekcjach zdobytych po drodze. Bardzo humanizująca perspektywa Sahila odzwierciedla wiele powodów, dla których przeniosłem się z SF do Teksasu.
Co czytam i czego słucham (12 kwietnia 2019) –
The Moth Presents All These Wonders: True Stories About Facing the Unknown. Oto opis: „Świętując 20. rocznicę fenomenu storytellingowego The Moth, 45 niezapomnianych prawdziwych historii o ryzyku, odwadze i stawianiu czoła nieznanemu, wyciągniętych z najlepszych, jakie kiedykolwiek opowiedziano na ich scenach”. Przeczytałem tylko około 50 stron, ale jednym z moich ulubionych do tej pory jest Unusual Normality (opcja YouTube tutaj, jeśli jakiekolwiek problemy z ładowaniem) autorstwa Ishmael Beah (@ishmaelbeah). Czytanie jednego krótkiego (2-5 stron) opowiadania przy kawie lub herbacie rano jest miłym początkiem dnia.
Co czytam (17 maja, 2019) –
The Art of Spirited Away by Hayao Miyazaki. Spirited Away – jak wspomniano w moim czacie z Adamem Savage – jest moim ulubionym filmem wszech czasów. Ta książka jest zachwycająca i pokazuje głębię kreacji świata, która czyni Miyazakiego legendą.
Co czytam (24 maja 2019) –
The Art of Memoir autorstwa Mary Karr. Od dawna jestem zafascynowany Mary Karr (@marykarrlit), a ja w końcu podniosłem jej książkę o rzemiośle pisania pamiętnika po rekomendacji Michaela Pollana. Odnosi się do wielu dziedzin życia, a ja uważam, że jest to filozoficzny przewodnik pod wieloma względami, pełen martwych poważnych (np. jak komunikować się z przeszłości nadużycia) i spit-up-your-coffee zabawne (np. metafory kanapki cathit). Gorąco polecam, jeśli pracujesz ze słowem pisanym w jakimkolwiek charakterze.
Co czytam (bardzo krótko) (14 czerwca 2019) –
Why I Am a Bad Correspondent autorstwa Neala Stephensona (@nealstephenson), jednego z moich ulubionych pisarzy sci-fi. Ten krótki, anty-komsowy wpis na blogu zawiera takie perełki jak: „Jakość moich e-maili i wystąpień publicznych jest, moim zdaniem, nigdzie w pobliżu tej z moich powieści. Tak więc dla mnie sprowadza się to do następującego wyboru: mogę rozpowszechniać materiały o jakości od złej do średniej wśród niewielkiej liczby osób, albo mogę rozpowszechniać materiały o wyższej jakości wśród większej liczby osób. Ale nie mogę robić jednego i drugiego; pierwsze zaciera drugie.”
Co czytam i czytam ponownie (czerwiec 28, 2019) –
Consciousness Medicine: Indigenous Wisdom, Entheogens, and Expanded States of Consciousness for Healing and Growth autorstwa Françoise Bourzat. Ta książka jest całkiem nowa, ale jestem już po drugiej lekturze. Czekałam rok na jej wydanie! Françoise jest jednym z największych na świecie ekspertów w nawigacji „rozszerzonych stanów świadomości”, a ona ma ~30 lat doświadczenia łącząc rdzenny trening z nowoczesnymi narzędziami. Jak napisał niedawno na Twitterze Michael Pollan, „Françoise Bourzat napisała autorytatywną książkę o sterowanej terapii psychodelicznej z ważnymi lekcjami dla każdego, kto myśli o prowadzeniu lub byciu prowadzonym.” Ralph Metzner napisał przedmowę, a aprobaty na tylnej okładce obejmują pionierów takich jak Gabor Maté, Ann Shulgin, James Fadiman i Charles S. Grob, profesor psychiatrii w UCLA School of Medicine.
Oto częściowy opis z Amazon: „Françoise Bourzat-a doradca i doświadczony przewodnik z usankcjonowanym szkoleniem w Mazatec i innych rdzennych tradycjach-i uzdrowiciel Kristina Hunter wprowadzają holistyczny model skupiający się na potrójnym procesie przygotowania, podróży i integracji. Czerpiąc z ponad trzydziestoletniego doświadczenia, Bourzat w umiejętny i serdeczny sposób przedstawia terapeutyczne zastosowanie stanów poszerzonych, nie odrywając ich od ich tradycyjnych kontekstów. Consciousness Medicine dostarcza spójnej mapy nawigacji po niecodziennych stanach świadomości, oferując nieoceniony wkład w dziedzinę uzdrawiania i transformacji.” Gorąco polecam dla każdego zainteresowanego tą pracą.
Co czytam (5 lipca 2019) –
Inside Apple’s plan to protect a 27,000-acre forest in Colombia (Fast Company).
Co czytam (12 lipca 2019) –
Wybrane cytaty z dzieł i słów Elizabeth Gilbert (@GilbertLiz).
What I’m reading (July 19, 2019) –
Game of Tongues: How Duolingo Built A $700 Million Business With Its Addictive Language-Learning App (Forbes)
What I’m reading (July 26, 2019) –
The French Burglar Who Pulled Off His Generation’s Biggest Art Heist (New Yorker). Po mojej poprzedniej wzmiance o dok. Sour Grapes w 5BF, mój brat, który przeczytał również Billionaire’s Vinegar, powiedział: „Och, jeśli to lubisz, mam coś, co naprawdę ci się spodoba”. Wysłał mi ten kawałek New Yorkera.
Co czytam (2 sierpnia 2019) –
Deathwatch for the Amazon: Brazylia ma moc, aby uratować największy las na Ziemi – lub zniszczyć go (Economist). To właśnie ukazało się wczoraj, 1 sierpnia, i jest doskonałe. I’ll share another piece I’m reading on the same topic in the NYT, as the NYT does not automatically require an account signup to read the full article.
Under Brazil’s Far-Right Leader, Amazon Protections Slashed and Forests Fall (New York Times). To jest bardzo ważne. Jak to zostanie rozwiązane, lub nie, prawie na pewno wpłynie na całą planetę. Poniżej znajdują się trzy fragmenty, aby dać Ci smak:
Podczas ostatniej wizyty, niemiecki minister współpracy gospodarczej i rozwoju, Gerd Müller, nazwał ochronę Amazonii globalnym imperatywem, szczególnie biorąc pod uwagę istotną rolę lasów deszczowych w pochłanianiu i magazynowaniu dwutlenku węgla, niezbędną do wysiłków na rzecz spowolnienia globalnego ocieplenia. A kiedy drzewa są wycinane, palone lub wyburzane, dwutlenek węgla wraca bezpośrednio do atmosfery.
„Stoimy w obliczu ryzyka gwałtownego wylesiania w Amazonii”, napisało ośmiu byłych ministrów środowiska w Brazylii we wspólnym liście w maju, argumentując, że Brazylia musi wzmocnić swoje środki ochrony środowiska, a nie je osłabiać.
„Bez lasów tropikalnych nie ma rozwiązania problemu klimatu”, powiedział pan Müller podczas wydarzenia w São Paulo.
Jakie działania lub środki zaradcze Twoim zdaniem mogą pomóc w złagodzeniu tego wylesiania, czy to przez jednostki (brazylijskie, amerykańskie lub inne), czy przez administrację USA? Proszę dać mi znać na Twitterze, używając #planetarythreat, co pozwoli mi znaleźć wasze odpowiedzi.
Co czytam (30 sierpnia 2019) –
The Glorious, Almost-Disconnected Boredom of My Walk in Japan by Craig Mod (@craigmod), z WIRED. Wydrukowałem to tygodnie temu i umieściłem na moim stole kuchennym, aby przeczytać. Za każdym razem, gdy przechodziłem obok niego, miałem wyraźne uczucie „to wydaje mi się ważne do przeczytania”, i tak było. Ten artykuł jest pięknym i wysoce taktycznym opisem długich spacerów, używania technologii na swoich warunkach i znajdowania spokoju. Oto dwa akapity z wielu, które pokochałem:
Konfigurowałem serwery, pisałem kod, budowałem strony internetowe, pomagałem projektować produkty używane przez miliony ludzi. Jestem mocno w obozie, który wierzy, że technologia jest ogólnie zginanie świata w pozytywnym kierunku. Jednak dla mnie Twitter podsyca nerwicę, Facebook smutek, Google News poczucie niepokoju. Instagram wywołuje u mnie pożądanie. Wszystkie z nich sprawiają, że chcę to zrobić – cokolwiek „to” może być – dla polubień, komentarzy. Nie mogę się powstrzymać od poczucia, że jestem najgorszą wersją samej siebie, będąc performatywną na bardzo krótkiej, bardzo przygnębiającej osi czasu. Oś czasu sekund.
W kontekście spaceru takiego jak ten, „nuda” jest celem, antypodą bezmyślnej łączności, ciągłej stymulacji, gniewu i niezadowolenia. Ująłem „nudę” w cudzysłów, ponieważ nuda, o której mówię, sprzyja podwyższonemu poczuciu obecności. Być „znudzonym” to być wolnym od rozproszenia.
To, czym jestem najbardziej podekscytowany (i czytam w New York Times) (6 września 2019) –
Johns Hopkins Medicine uruchamia największe na świecie, a pierwsze w USA, centrum badań nad psychodelikami. Jest to coś, nad czym pracowałem od ~1,5 roku i coś, do czego sumienni naukowcy dążyli od 20+ lat. Nie mógłbym być szczęśliwszy, a to nie wydarzyłoby się bez hojnego wsparcia Stevena i Alexandry Cohen (@cohengive), Matta Mullenwega (@photomatt), Blake’a Mycoskie (@blakemycoskie) i Craiga Nerenberga. Bardzo dziękuję również Benedictowi Careyowi z NYT (@bencareynyt) za zbadanie i zrelacjonowanie tego z wielu perspektyw, tak jak robił to przez wiele lat.
Przesunąłem większość mojej uwagi ze startupów na tę dziedzinę w 2015 roku i jest dla mnie niesamowicie ważne, że to przełomowe ogłoszenie pomaga katalizować więcej badań, więcej ambitnych ośrodków, więcej naukowców wchodzących na pole oraz więcej filantropów i źródeł finansowania interesujących się nauką psychodeliczną. Istnieje znacznie więcej reputacyjnych plusów niż ryzyko reputacyjne we wspieraniu tej pracy w 2019 roku i później.
Książka, którą się cieszę (6 września 2019 r.) –
Payoff: The Hidden Logic That Shapes Our Motivations autorstwa Dana Ariely’ego (@danariely). Do tej pory uważam, że ta książka jest bardzo wciągająca i nadaje się do działania. Historie z prawdziwego świata chwytają za serce i sprawiają, że strony się przewracają. Jest to krótka lektura i może zająć 2-4 godziny, aby zakończyć.
Co czytam (27 września 2019) –
Exhalation: Stories autorstwa Teda Chianga. Wcześniej polecałam niesamowity zbiór opowiadań Teda zatytułowany Opowieści z Twojego życia i innych. Pomimo faktu, że Ted zaczynał jako pisarz science-fiction na pół etatu z pełnoetatową pracą w pisaniu technicznym, jest on odpowiednikiem Martina Scorsese lub Wayne’a Gretzky’ego w świecie sci-fi – zdobył między innymi cztery nagrody Hugo, cztery Nebula i cztery Locus. Hitowy film Arrival (94% na Rotten Tomatoes), jeden z moich ulubionych filmów ostatnich 3-5 lat, jest oparty na jednym z opowiadań Teda. Gizmodo napisało, że „pojawienie się nowego opowiadania Teda Chianga jest zawsze powodem do świętowania, parad i dzikich tańców”. Exhalation, jego najnowszy zbiór, może być jeszcze lepszy niż jego ostatni. Jest po prostu tak cholernie dobry.
Co czytam (4 października 2019) –
To Pay Attention, the Brain Uses Filters, Not a Spotlight.
Co czytam i praktykuję (11 października 2019) –
50 sposobów, aby być śmiesznie hojnym – i czuć się śmiesznie dobrze autorstwa Alexandry Franzen. Jest to świetna lista, którą znalazłem polecaną na stronie kolegi z Austinite profesora Raja Raghunathana, autora If You’re So Smart, Why Aren’t You Happy? Jeśli jesteś przytłoczony opcjami, spróbuj tego: daj dodatkowe $10 lub $20 bariście następnym razem, gdy kupisz kawę. Daj z tego 5 dolarów bariście i zapłać za następną osobę lub kilka następnych osób za Tobą. Po prostu wyjdź z baru po tym, jak otrzymasz bombę karmy. Powidok jest niesamowity i może trwać godzinami. Paradoksalnie, najszybszą ścieżką do poczucia się lepiej jest często ten rodzaj pośredniej trasy i to sprawia, że myślę o tym cytacie czasami przypisywanym Henry’emu Davidowi Thoreau: „Szczęście jest jak motyl: im bardziej będziesz go gonił, tym bardziej będzie ci się wymykał, ale jeśli zauważysz inne rzeczy wokół siebie, to delikatnie przyleci i usiądzie na twoim ramieniu.”
Co czytam (18 października 2019) –
Metformina i ćwiczenia – déjà vu all over again? by Dr Peter Attia (@peterattiamd). To wylądowało w mojej skrzynce odbiorczej w niedzielę, dzięki uprzejmości cotygodniowego newslettera mailowego Petera. Wyjaśnia, dlaczego niektórzy z moich przyjaciół, którzy brali metforminę dla długowieczności, przestali ją brać. Ten krótki kawałek jest również wielki elementarz na myślenie o rozszerzenie healthspan versus długość życia.
Co czytam (25 października 2019) –
Modelowe halucynacje Philipa Gerransa i Chrisa Letheby’ego (@chrisletheby) (Aeon). Podziękowania dla Jasona Silvy (@JasonSilva) za zwrócenie mi na to uwagi. Cały ten kawałek jest warty przeczytania, ale oto kilka akapitów, które naprawdę wyskoczyły na mnie:
Jak ta historia wyjaśnia terapeutyczne efekty psychodelików? Jak widzieliśmy, model siebie jest zintegrowaną wiązką przewidywań – i wiele z tych przewidywań, zbudowanych przez całe życie doświadczeń, może sprawić, że będziemy głęboko zestresowani i nieszczęśliwi. Osoba z lękiem społecznym oczekuje i doświadcza, że świat jest wrogi i niekontrolowany, ponieważ czuje się bezbronna i nie potrafi sobie z nim poradzić. Model siebie, który wywołuje te uczucia, powiększa przeciwności w jej świecie społecznym. Podobnie, osoby z depresją przewidują i wspominają porażki i nieszczęścia, przypisując je własnej nieadekwatności. Ich model siebie utrudnia dostęp do pozytywnych doświadczeń i często napędza się sam w negatywnej spirali. Ponieważ nasze mózgi bez końca próbują przewidzieć, co będzie dalej i zmniejszyć prawdopodobieństwo błędu, nic dziwnego, że nasze oczekiwania wobec siebie mają tendencję do samospełniania się.
Teoretycznie powinniśmy być w stanie przeprojektować mechanizmy naszego modelu siebie, a więc zmienić sposób, w jaki organizujemy i interpretujemy nasze doświadczenia. Problem polega na tym, że model samego siebie funkcjonuje w sposób, który jest dość podobny do soczewek naszych oczu. Widzimy za ich pomocą i przez nie, ale jest prawie niemożliwe, aby zobaczyć same soczewki, aby naprawdę docenić, jak wpływają na sygnały, które do nas docierają, nie mówiąc już o ich zdjęciu, jeśli są nieprzydatne. Ogólnie rzecz biorąc, umysł przedstawia nam gotowy produkt w postaci obrazów, a nie same procesy modelowania. Tak samo jest z jaźnią: na dobre i na złe, czujemy się jak zunifikowane jednostki, a nie skomplikowane i niepewne hierarchiczne modele, które śledzą i przewidują nasze organiczne reakcje na to, co się dzieje.
Drugi efekt jest bardziej subtelny. Dotyczy on sposobu, w jaki psychodeliki mogą nas oświecić o procesach stojących za naszą własną podmiotowością. Kiedy jaźń rozpada się, a następnie jest odbudowywana, rola modelu jaźni wydaje się być widoczna dla jej posiadacza. Tak, daje to psychologiczne wytchnienie – ale co ważniejsze, zwraca uwagę na różnicę pomiędzy światem widzianym z jaźnią i bez niej. Psychodeliki pozwalają osobie cierpiącej na lęki lub depresję docenić pośrednią, reprezentacyjną rolę modelu jaźni. Rozpuszczenie ego oferuje żywy doświadczalny dowód, nie tylko na to, że rzeczy mogą być inne, ale że jaźń warunkująca doświadczenie jest tylko heurystyką, a nie niezmienną, trwałą rzeczą.
Co czytam (8 listopada 2019) –
I Wrote This Book Because I Love You: Essays by Tim Kreider (timkreider.com). Wielu z was wie, że We Learn Nothing Tima, jego olśniewająca kolekcja humoru i spostrzeżeń, jest jedną z kilku książek w Klubie Książki Tima Ferrissa. Aby uzyskać smak, można słuchać jednego z moich ulubionych rozdziałów, „Lazy: A Manifesto”, w tym krótkim 20-minutowym odcinku podcastu. Byłem chętny, aby powrócić do pracy Tima, a ja teraz kopanie w jego najnowszej kolekcji esejów. Wśród fanów Tima są tacy ludzie jak filmowiec Judd Apatow (@JuddApatow), który dał mu blurba ze wszystkich blurbów: „Pisarstwo Tima Kreidera jest łamiące serce, brutalne i zabawne – zazwyczaj w tym samym czasie. Potrafi w kilka stron zrobić to, na co ja potrzebuję kilku godzin czasu ekranowego i dziesiątek milionów, by to osiągnąć. I robi to lepiej. Jakby się tak zastanowić, to wolałbym nie robić blurba. Zaczynam się źle czuć sam ze sobą.”
Co czytam (15 listopada 2019) –
The Keto Diet’s Most Controversial Champion in the Atlantic, by Sam Apple (@samuelapple). To jest niemal niewiarygodna, made-for-filmowa historia. The Atlantic’s Paul Bisceglio dobrze podsumowuje podstawy: „13 lat temu chemik Patrick Arnold poszedł do więzienia w niesławnym skandalu ze sterydami BALCO w baseballu. Dzisiaj, on jest wszystko w na keto- i jego eksperymenty współpracy może rzeczywiście mieć duże implikacje dla medycyny. Sam Apple (@samuelapple) zapewnia dziką jazdę.” W tym kawałku biorą udział dwaj poprzedni goście podcastu, dr Dominic D’Agostino i „nieuczciwy chemik” Patrick Arnold. To nieprawdopodobna, ale doskonała para. Ogromne uznanie dla Doma za sięganie po pomysły i rozwiązania spoza środowiska akademickiego i ogromne uznanie dla Patricka, który pomógł w uruchomieniu ogromnej fali badań i zainteresowania komercyjnego. Ich praca i innowacje mogą pomóc zmienić sposób, w jaki leczymy dziesiątki poważnych chorób (rak, choroba Alzheimera, itp.).
Co czytam (22 listopada 2019) –
A Pickpocket’s Tale: The spectacular thefts of Apollo Robbins by Adam Green (@Adam___Green) (New Yorker). To zostało wysłane do mnie przez Jeffrey Zurofsky („JZ” z The 4-Hour Chef.) Oto jeden akapit, aby dać ci smak:
Kiedy Robbins trafia swój rozkrok, zaczyna się wydawać, że jedynym możliwym wyjaśnieniem jest zdolność do rozpoczęcia i zatrzymania czasu. W Rio, telefon komórkowy mężczyzny zniknął z jego kurtki i został zastąpiony kawałkiem smażonego kurczaka; papierosy z paczki w kieszeni na piersi jednego człowieka zmaterializowały się luzem w bocznej kieszeni drugiego; pierścionek zaręczynowy kobiety zniknął i pojawił się ponownie przyczepiony do breloczka w spodniach jej męża; prawo jazdy mężczyzny zniknęło z jego portfela i pojawiło się w zapieczętowanej torebce M&M w torebce jego żony.
Co czytam (6 grudnia 2019) –
The Ride of a Lifetime: Lessons Learned from 15 Years as CEO of the Walt Disney Company by Bob Iger (@RobertIger). Same historie negocjacyjne ze Stevem Jobsem sprawiają, że warto przeczytać tę książkę. Podcast z Bobem już wkrótce.
Co czytam (13 grudnia 2019) –
20 Podcast Predictions for 2020 from Top Industry Leaders by Steve Pratt (@steveprattca) of Pacific Content. Jest to prowokująca do myślenia lista przewidywań na 2020 rok, wygodnie pogrupowana w kategorie (reklama, nowe modele przychodów, konsolidacja, możliwości międzynarodowe itp.) ). Wśród autorów jest wiele dużych platform, treści i graczy medialnych. Hat tip do Courtney W. Holt (@mootron) do dzielenia się tym na Twitterze. 2020 to będzie bardzo ekscytujący rok dla podcastów…
Co czytam (27 grudnia 2019) –
Every Amazon Shareholder Letter in a Single Downloadable PDF. Jeff Bezos (@jeffbezos) nigdy nie przestaje zadziwiać, a te listy naprawdę podkreślają, jak bardzo predysponowany i strategiczny był on i Amazon od lat 90-tych. Jeśli wolisz skróconą wersję audio, ta jest warta uwagi i zawiera kilka zabawnych ciekawostek (np.: Jaki był oryginalny pomysł na nazwę dla Amazon.com? Kliknij na to: Relentless.com…). Wielki hat tip do Ricardo z Most Recommended Books, którego strona jest również warta sprawdzenia.
What I’m reading (January 3, 2020) –
How Kepler Invented Science Fiction and Defended His Mother in a Witchcraft Trial While Revolutionizing Our Understanding of the Universe. Maria Popova (@brainpicker) jest po prostu niesamowita. Jej proza jest warta przeczytania dla samego piękna (pamiętajcie, że angielski nie jest językiem ojczystym Marii!), a historie w tym eseju podkreślają, jak genialni, głupi, ignoranccy i wnikliwi mogą być ludzie… czasami wszyscy w tym samym czasie.
KSIĄŻKI ZAKUPIONE NA AMAZONIE W 2019 ROKU
Dodałam *** obok tytułów, które wywarły silne wrażenie; odnotowałam książki zakupione, ale nieprzeczytane; i dodałam komentarze tu i tam. Każda książka już wspomniana w „5-Bullet Friday” została pominięta.
The $12 Million Stuffed Shark: The Curious Economics of Contemporary Art autorstwa Dona Thompsona***
Are You My Type, Am I Yours? Relationships Made Easy Through The Enneagram by Renee Baron and Elizabeth Wagele
The Gift by Hafiz, translated by Daniel Ladinsky***
Joyful Wisdom: Embracing Change and Finding Freedom by Yongey Mingyur Rinpoche, with Eric Swanson
The Drama of the Gifted Child: The Search for the True Self by Alice Miller***
Let Your Life Speak: Listening for the Voice of Vocation by Parker J. Palmer
Tales of a Shaman’s Apprentice: An Ethnobotanist Searches for New Medicines in the Rain Forest by Mark J. Plotkin, PhD
Maria Sabina: Selections (Poets for the Millennium) by Maria Sabina, edited by Jerome Rothenberg
The Notebooks of Lazarus Long by Robert A. Heinlein
A Sand County Almanac-and Sketches Here and There by Aldo Leopold, illustrated by Charles W. Schwartz
Fiend Folio: Tome of Creatures Malevolent and Benign: (Advanced Dungeons and Dragons) edited by Don Turnbull, illustrated by Chris Baker
The Overstory by Richard Powers
The Courage to Be Disliked: The Japanese Phenomenon That Shows You How to Change Your Life and Achieve Real Happiness by Ichiro Kishimi and Fumitake Koga
The Way to Love: Meditations for Life by Anthony de Mello***
Wizard of the Upper Amazon: The Story of Manuel Córdova-Rios by F. Bruce Lamb***
Death by Black Hole-and Other Cosmic Quandaries by Neil deGrasse Tyson***
Jazz Essentials: „Nuts & Bolts” Instruction for the Jazz & Pop Musician by Kelly Dean
.It’s Okay to Manage Your Boss: The Step-by-Step Program for Making the Best of Your Most Important Relationship at Work by Bruce Tulgan
The New One Minute Manager by Ken Blanchard, PhD, and Spencer Thompson, MD
Already Free: Buddhism Meets Psychotherapy on the Path of Liberation by Bruce Tift***
The Things They Carried by Tim O’Brien***
Anatomy of an Epidemic: Magic Bullets, Psychiatric Drugs, and the Astonishing Rise of Mental Illness in America by Robert Whitaker***
High Output Management by Andrew S. Grove
Kamikaze Diaries: Reflections of Japanese Student Soldiers by Emiko Ohnuki-Tierney
Lonely Planet, A Year of Adventures by Andrew Bain
Lonely Planet’s Best in Travel 2020 by Lonely Planet
Lonely Planet, New Zealand by Lonely Planet
Backstage Cirque du Soleil by Veronique Vial (photographer)
From Third World to First: The Singapore Story by Lee Kuan Yew
**
P.S. Chcesz zobaczyć więcej? Zapisz się na „5-Bullet Friday”, a zawsze będziesz na bieżąco. W każdy piątek dostaniesz krótkiego maila z pięcioma punktami, wysyłającego cię na weekend z zabawnymi i użytecznymi rzeczami do przemyślenia i wypróbowania. Jeśli Ci się to nie spodoba, możesz łatwo zrezygnować z subskrypcji. Easy peasy, lemon squeezy.
P.P.S. Jeśli jesteś zapalonym czytelnikiem, być może spodoba Ci się również niedawna seria „Książki, które pokochałem” w podcaście. Zawiera ona rekomendacje od takich tuzów jak Esther Perel, Seth Godin i Steve Jurvetson. Opisałem również kilka moich osobistych ulubionych książek w inauguracyjnym odcinku serii. Upewnij się, że subskrybujesz na Apple Podcasts, Spotify, lub gdziekolwiek, gdzie dostajesz swoje podcasty.