Bill Burns nie jest już związany z Carnegie Endowment for International Peace.
Bill Burns był prezesem Carnegie Endowment for International Peace, najstarszego w Stanach Zjednoczonych think tanku zajmującego się sprawami międzynarodowymi. Ambasador Burns przeszedł na emeryturę z amerykańskiej służby zagranicznej w 2014 roku po trzydziestotrzyletniej karierze dyplomatycznej. Posiada najwyższy stopień w służbie zagranicznej, ambasadora zawodowego, i jest tylko drugim służącym dyplomatą zawodowym w historii, który został zastępcą sekretarza stanu.
Ambasador Burns jest autorem bestsellerowej książki The Back Channel: A Memoir of American Diplomacy and the Case for Its Renewal (Random House, 2019). Książka została nagrodzona Douglas Dillon Book Award przez American Academy of Diplomacy. He is also a contributing writer at the Atlantic.
Przed swoją kadencją jako zastępca sekretarza stanu, ambasador Burns służył od 2008 do 2011 roku jako podsekretarz stanu do spraw politycznych. Był ambasadorem w Rosji w latach 2005-2008, asystentem sekretarza stanu do spraw bliskowschodnich w latach 2001-2005 oraz ambasadorem w Jordanii w latach 1998-2001. Jego inne stanowiska w służbie zagranicznej obejmują: sekretarza wykonawczego Departamentu Stanu i specjalnego asystenta byłych sekretarzy stanu Warrena Christophera i Madeleine Albright; ministra-radcę ds. politycznych w ambasadzie USA w Moskwie; p.o. dyrektora i głównego zastępcę dyrektora personelu planowania polityki w Departamencie Stanu; specjalnego asystenta prezydenta i starszego dyrektora ds. bliskowschodnich i południowoazjatyckich w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego.
Ambasador Burns mówi po rosyjsku, arabsku i francusku, jest laureatem trzech nagród Presidential Distinguished Service Award oraz wielu nagród Departamentu Stanu, w tym trzech nagród Secretary’s Distinguished Service Award, dwóch Distinguished Honor Award, nagrody 2006 Charles E. Cobb, Jr. Charlesa E. Cobba, Jr. za inicjatywę i sukcesy w rozwoju handlu, Nagrodę Pamięci Roberta C. Frasure’a za rozwiązywanie konfliktów i zaprowadzanie pokoju w 2005 r. oraz Nagrodę Jamesa Clementa Dunna za wzorowe osiągnięcia na średnim szczeblu kariery w 1991 r. Jest również laureatem najwyższych nagród cywilnych. Otrzymał również najwyższe cywilne wyróżnienia od Departamentu Obrony i amerykańskiej społeczności wywiadowczej.
W 1994 roku ambasador Burns został umieszczony na liście „50 najbardziej obiecujących amerykańskich liderów poniżej 40. roku życia” magazynu Time oraz na jego liście „100 młodych globalnych liderów”. W 2013 roku Foreign Policy uznało go za „dyplomatę roku”. Otrzymał nagrodę Anti-Defamation League’s Distinguished Statesman Award (2014), Middle East Institute’s Lifetime Achievement Award (2014) oraz American Academy of Diplomacy’s Annenberg Award for Diplomatic Excellence (2015).
Ambasador Burns uzyskał tytuł licencjata w historii na LaSalle University oraz stopnie magistra i doktora w dziedzinie stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie studiował jako Marshall Scholar. Jest autorem książki „Economic Aid and American Policy Toward Egypt, 1955-1981” (SUNY Press, 1985). Otrzymał cztery tytuły doktora honoris causa i jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki.
Ambasador Burns i jego żona Lisa Carty mają dwie córki.
.