Foto: Rafal Szkudlarek
Ik was dat vreemde, kunstzinnige meisje dat op de middelbare school met mijn benen over elkaar in de poëzieafdeling van Barnes and Noble zat. Ik pakte een paar van de best uitziende omslagen en keek naar de woorden. Iets in mijn borst zou flikkeren als een aansteker voor de vlam.
Ik kan me de eerste keer herinneren dat ik een Mary Oliver boek kocht in een kleine boekwinkel in San Francisco. Ik was 18 en las het van kaft tot kaft die nacht op mijn bed. Het rammelde aan mijn binnenste en verwoordde waarheden die ik moest horen. Sindsdien heb ik Olivers boeken tientallen keren herlezen, ze aan talloze vrienden cadeau gedaan, en haar op Instagram met een schokkend hoog volume geciteerd. De meeste mensen lezen tegenwoordig geen poëzie meer, maar Mary Oliver lijkt een publiek aan te trekken dat elke diversiteit raakt. Haar diepe gevoel voor verwondering, natuurlijke beeldspraak en toegankelijke taal nodigen lezers uit alle lagen van de bevolking uit om binnen te komen.
Als je een beetje magie in je dag nodig hebt, zijn hier 20 Mary Oliver-citaten om naar te leven:
1. “Zeg me, wat ben je van plan te doen/ met je ene wilde en kostbare leven?”
2. “Je hoeft niet goed te zijn./ Je hoeft niet op je knieën te lopen/ honderd mijl door de woestijn, berouwvol./ Je hoeft alleen het zachte dier van je lichaam/ te laten houden van waar het van houdt.”
3. “Ik zeg je dit/ om je hart te breken,/ waarmee ik alleen bedoel/ dat het openbreekt en nooit meer sluit/ voor de rest van de wereld.”
4. “Luister – adem je maar een beetje, en noem je dat een leven?”
5. “Ik wil weer denken aan gevaarlijke en nobele dingen.
Ik wil licht en dartel zijn.
Ik wil onwaarschijnlijk zijn, mooi en nergens bang voor,
als had ik vleugels.”
6. “Maar beetje bij beetje,/ terwijl je hun stemmen achterliet,/ begonnen de sterren door de wolken te branden,/ en was er een nieuwe stem,/ die je langzaam herkende als je eigen stem,/ die je gezelschap hield,/ terwijl je dieper en dieper de wereld introk,/ vastbesloten om het enige te doen wat je kon doen,/ vastbesloten om het enige leven te redden dat je kon redden.”
7. “Houd wat ruimte in je hart voor het Onvoorstelbare.”
8. “Ik maak gewoon geen onderscheid tussen werk en spel.”
9. “Je mag de andere woorden hebben: toeval, geluk, toeval, serendipiteit. Ik neem gratie. Ik weet niet wat het precies is, maar ik neem het.”
10. “Soms hoef ik alleen maar te staan waar ik sta om gezegend te worden.”
11. “Tien keer per dag overkomt me iets als dit – een versterkend geklop van verbazing – een goede zoete empathische ping en zwelling. Dit is het eerste, het wildste en het wijste dat ik weet: dat de ziel bestaat en geheel is opgebouwd uit opmerkzaamheid.”
12. “En om de waarheid te zeggen wil ik de polsen van het nietsdoen niet loslaten, ik wil mijn leven niet verkopen voor geld, ik wil zelfs niet uit de regen binnenkomen.”
13. “Aandacht schenken, dat is ons eindeloos en gepast werk.”
14. “Heb jezelf lief. Vergeet het dan. Heb dan de wereld lief.”
15. “Het is een ernstige zaak / alleen al om in leven te zijn / op deze frisse morgen / in deze gebroken wereld.”
16. “Maar ik zeg ook dit: dat licht een uitnodiging is tot geluk, en dat geluk, als het goed gedaan wordt, een soort heiligheid is, voelbaar en verlossend. “
17. “Als je plotseling en onverwacht vreugde voelt, aarzel dan niet. Geef er aan toe…Het kan van alles zijn, maar zeer waarschijnlijk merk je het op het moment dat de liefde begint. Hoe dan ook, dat is vaak het geval. Hoe dan ook, wat het ook is, wees niet bang voor de overvloed ervan. Vreugde is niet gemaakt om een kruimel te zijn.”
18. “Ik geloof in vriendelijkheid. Ook in ondeugendheid. Ook in zingen, vooral wanneer zingen niet noodzakelijk voorgeschreven is.”
19. “Als het voorbij is, wil ik zeggen: heel mijn leven
was ik een bruid, getrouwd met verwondering.
Ik was de bruidegom, die de wereld in mijn armen nam.
Als het voorbij is, wil ik me niet
afvragen of ik van mijn leven iets bijzonders, en werkelijks heb gemaakt.
Ik wil mezelf niet zuchtend en bang vinden, of vol ruzie.
Ik wil niet eindigen met alleen maar deze wereld bezocht te hebben.”
20. “Iemand van wie ik hield, gaf me ooit een doos vol duisternis. Het kostte me jaren om te begrijpen dat ook dit een geschenk was. Welk Mary Oliver-citaat is jouw favoriet? Laat het ons weten in de reacties hieronder!
Natalie Skeith is een verhalenverteller en dichter in Zuid-Californië. Ze heeft een Master of Fine Arts in creatief schrijven, gelooft in gebed, en heeft een zigeunerhart. Ze probeert in alles de schoonheid te zien en gelooft dat champagne voor alle gelegenheden is. Bekijk haar blog op NatalieSkeith.com of op Instagram @NatalieSkeith.