jaren ’80: Begin en vroege doorbraakEdit
Arjona begon zijn muzikale carrière op 21-jarige leeftijd, toen hij tekende bij het nu ter ziele gegane Guatemalteekse platenlabel, Discos de Centroamérica, S.A., en gedistribueerd door PolyGram, en bracht in 1985 zijn debuutalbum Déjame Decir Que Te Amo uit. Het label probeerde Arjona af te schilderen als een stereotype Latijns-Amerikaanse minnaar. Het titelnummer werd uitgebracht als een single, “Déjame Decir Que Te Amo”. Dit album haalde de hitlijsten niet, maar kreeg matige lof van de critici, met Allmusic die het drie sterren van de vijf gaf. Door zijn negatieve ervaring met het opnemen van het album en de commerciële mislukking, besloot hij de muziek te verlaten om les te gaan geven. Op 24-jarige leeftijd veranderde Arjona van koers en zocht de kans om zijn land te vertegenwoordigen in het OTI Festival met het lied “Con Una Estrella En El Vientre”. De sessies direct na deze beslissing leverden het nummer “S.O.S Rescátame” op. Zijn tweede studioalbum, Jesús, Verbo No Sustantivo bracht hem commercieel en kritisch succes in heel Latijns-Amerika en de V.S. en werd een bestseller in veel Centraal-Amerikaanse gebieden.
Jaren ’90: Internationale doorbraak, Si El Norte Fuera El Sur en Sin Daños a TercerosEdit
Arjona begon het nieuwe decennium als vaste gast in de Mexicaanse telenovela (soap) “Alcanzar una Estrella” (Engelse vertaling: Reaching a Star), wat hem hielp om een bekende zanger te worden in heel Latijns-Amerika. Nadat hij in 1990 bij Sony Music in dienst was getreden, bracht hij Del Otro Lado del Sol uit, een van zijn minst succesvolle albums. Dat jaar begon hij liedjes te componeren voor andere artiesten, zoals Yuri’s “Detrás de Mi Ventana”, voor haar album Nueva era (1993). Het nummer werd een hit en bereikte nummer 1 in de US Hot Latin Songs chart voor drie weken in 1994. Later coverde hij het nummer in zijn compilatiealbum Trópico (2009), samen met Melina León. Animal Nocturno, Arjona’s vierde studioalbum, werd uitgebracht in 1993. Het album bevatte de hitsingles “Mujeres” (nr. 6 op Latin Songs) en “Primera Vez” (nr. 6 op Latin Songs) en ontving dertien platina- en één diamanten certificeringen. Animal Nocturno verkocht 500.000 exemplaren in 1994 en bezorgde Arjona bekendheid samen met zijn werk in de Mexicaanse telenovela Alcanzar Una Estrella, waarin hij zijn vaardigheden als songwriter en zanger kon laten zien.
Hij bevestigde zijn reputatie met de release van zijn vijfde studioalbum, Historias. Van het album werden in heel Latijns-Amerika 2 miljoen exemplaren verkocht en het kreeg zevenentwintig platina- en twee diamanten certificaten, waaronder viervoudig platina in Argentinië. Historias bereikte nummer 43 op Top Latin Albums en bevatte de hitsingles “Te Conozco” (nummer 3 op Billboard Latin Songs) en “Señora De Las Cuatro Décadas” (nummer 7 op Latin Songs). De Allmusic review van Jason Birchmeier gaf het album 4.5 sterren en zei: “Als je maar één Arjona album zou moeten kiezen voor je collectie dat geen greatest-hits compilatie is, dan zou dit het moeten zijn. Historias was een carrière-bepalend succes voor Arjona.” Zijn vierde en vijfde studioalbums waren de best verkochte uit zijn carrière.
In 1996 bracht hij zijn zesde studioalbum uit, Si El Norte Fuera El Sur. Dit was het eerste album waarin Arjona zich buiten het thema van de liefde waagde om nationalisme en globalisering, naast andere sociaal-politieke onderwerpen, te onderzoeken. De vier singles waren “Si El Norte Fuera El Sur” (nr. 9 op Latin Pop Songs), waarvan het hoofdthema de relatie tussen de Verenigde Staten en Latijns-Amerika is, “Tu Reputación” (nr. 18 op Latin Songs, nr. 2 op Latin Pop Songs), “Me Enseñaste” (nr. 18 op Latin Pop Songs), en “Ella y Él” (nr. 24 op Latin Songs, nr. 8 op Latin Pop Songs). Birchmeier gaf het album 4,5 sterren en zei: “Al met al is dit Arjona’s derde klassieke album op rij, elk verschillend van zijn voorganger.” Billboard riep het uit tot Rock Album van het Jaar in 1997. Si El Norte Fuera El Sur kreeg meerdere platina certificeringen in de Verenigde Staten en Argentinië.
In 1998 bracht hij zijn zevende studioalbum uit, Sin Daños a Terceros. Terry Jenkins van Allmusic gaf het album 4 sterren en schreef: “Sin Daños a Terceros is een voortzetting van Ricardo Arjona’s reeks van goede, aangrijpende albums die zowel zijn melodische vaardigheden als zijn scherpe sociale bewustzijn benadrukken.” Sin Daños a Terceros, zijn vierde opeenvolgende album dat kritisch succes oogstte, genoot ook van commercieel succes, debuteerde op nummer 6 in de Top Latin Albums, het eerste album dat de top 10 bereikte, en bereikte nummer 3 in de Billboard Latin Pop Albums chart. Het bevatte de hitsingles “Dime Que No” (nr. 6 op Latin Songs, nr. 3 op Latin Pop Songs), en “Mentiroso” (nr. 22 op Latin Songs, nr. 5 op Latin Pop Songs). Het album kreeg meerdere platina certificaten in de Verenigde Staten en Argentinië. Er werden meer dan 700.000 exemplaren van verkocht.
Op 5 december 1998 en voor een live publiek van meer dan 100.000 mensen in het Hippodrome van Guatemala City, nam Arjona zijn eerste live album op, het in 1999 uitgebrachte Vivo. Het album was matig succesvol en kreeg de gouden medaille in Mexico en platina in de Verenigde Staten en Argentinië. Het leverde de hit “Desnuda” op, die zijn eerste nummer 1 werd op de Billboard Top Latin Songs chart. In december 2005 had Vivo 243.000 exemplaren verkocht in de Verenigde Staten, zijn best verkochte album tot die datum.
2000-2005: Galería Caribe, wereldtournee, Santo Pecado, hiatus en AdentroEdit
Arjona’s achtste studioalbum, Galería Caribe werd voorafgegaan door de single “Cuándo”, die een commercieel succes werd en nummer 1 bereikte op zowel Top Latin Songs als Latin Pop Songs. De zanger verklaarde dat het album twaalf maanden in beslag nam en dat hij, voordat hij eraan begon, “meer vrienden had”. Hij vertelde ook dat hij “sinds mijn jeugd verliefd was op de Caribische cultuur en muziek.” Birchmeier gaf het album 3 sterren en verklaarde: “Al met al is Galería Caribe een curieuze binnenkomer in Arjona’s catalogus die de meeste fans over het hoofd kunnen zien zonder veel te missen.” Het album werd zijn eerste op de Billboard 200 met een piek op nr. 136, terwijl het op nr. 1 stond van Top Latin Albums en Latin Pop Albums. Het werd bekroond met een platina certificering in Mexico, Argentinië en de VS. De drie singles waren “Lo Poco Que Queda De Mi”; “Mesías”, dat nr. 19 bereikte op de Top Latin Songs en nr. 11 op de Latin Pop Songs hitlijst, en “A Cara O Cruz”, dat nr. 28 bereikte op de Latin Pop Songs. Ter promotie van het album, waarvan meer dan een miljoen exemplaren werden verkocht, begon Arjona aan zijn Galería Caribe Tour, die in 2000 in Mexico begon en in 2001 eindigde.
Problemen met het afspelen van dit bestand? Raadpleeg de mediahulp.
Op “Mesias” heeft Arjona het over een personage dat verschijnt “in de vorm van een rijke, goed bewapende magnaat met een of ander sinister plan voor de wereld.” Volgens sommige critici was het een “metaforische aanval” op het kapitalisme en het imperialisme, genoemd als “klassieke Arjona-doelen”. Het nummer werd een onderwerp van enige controverse toen fans en critici verbanden opmerkten tussen het thema en de aanslagen van september 2001, maanden na de release van het nummer, wat resulteerde in een onderzoek naar Arjona door de FBI. De zanger verklaarde later dat “Mesías” geen verband hield met de aanslagen, en dat de tekst puur toeval was. Hij verklaarde verder dat de FBI nooit rechtstreeks met hem had gesproken, maar in plaats daarvan met iemand van zijn team.
Op 19 november 2002 bracht Arjona zijn negende studioalbum uit, Santo Pecado, voorafgegaan door de singles “El Problema”, dat nummer 1 bereikte op zowel de Billboard Top Latin Songs als de Latin Pop Songs hitlijsten, en “Minutos”, dat nummer 5 bereikte op de Top Latin Songs en nummer 3 op de Latin Pop Songs hitlijsten. Santo Pecado werd een commercieel succes en verkocht meer dan 300.000 exemplaren in Mexico (dubbel platina), 160.000 in Argentinië (viervoudig platina) en 200.000 in de Verenigde Staten (dubbel platina). In 2003 bracht Arjona Lados B uit, zijn tweede compilatiealbum, met nummers die “niet zo commercieel” waren, en die hij een tweede kans wilde geven op radio-airplay. Het album bevatte nummers van al zijn vorige studioalbums. De kritische ontvangst voor het album was gemengd. Birchmeier merkte op dat het “een misleidende binnenkomer in Arjona’s catalogus” was. Desondanks kreeg het album een gouden certificering in Mexico.
Op 6 december 2005 bracht Arjona zijn tiende studioalbum uit, Adentro. Dit was Arjona’s eerste samenwerking met Tommy Torres. In een interview zei de zanger dat hij Torres eerst “testte” door hem de “hookiest en donkerste tracks” van het album te sturen, “Acompañame A Estar Solo” en “Iluso”. Torres zei dat hij “helemaal los ging op de eerste demo, en een volledige band inhuurde, inclusief een strijkorkest”, wat Arjona’s aandacht trok. Het album kreeg veel bijval, Evan C. Gutiérrez van Allmusic gaf het vier sterren van de vijf en merkte op dat “Of het nu voor de gestripte, natuurlijke productiewaarde, de zelfverzekerde prestaties van Ricardo Arjona, of zijn relevant-als-ooit lyriek is, hij heeft zowel zijn trouwe fans als de leidinggevenden bij Norte aan het glimlachen gekregen. Hoewel de instrumentatie, de uitvoering en het algemene sonische palet van dit project minimalistisch en bescheiden zijn, zit er een diepte en glans in. Het oor van de luisteraar wordt niet moe en wil niet meer, nederig als Adentro is.” Arjona merkte verder op dat Adentro “een zeer representatief en enorm compleet album was,” eraan toevoegend dat “het hebben van verschillende producers het rijk maakte aan mogelijkheden.”
Adentro werd Arjona’s tweede studioalbum dat in de hitlijsten van de Billboard 200 kwam, met het bereiken van nr. 126. Het bereikte nummer 3 in de Top Latin Albums en nummer 2 in de Latin Pop Albums charts. Van Adentro werden vijf singles uitgebracht: de eerste single, “Acompañame A Estar Solo” (nr. 7 op Latin Songs, nr. 1 op Latin Pop Songs), “Pingüinos En La Cama” met de Spaanse zangeres Chenoa (nr. 44 op Latin Songs, nr. 19 op Latin Pop Songs); “Pingüinos En La Cama” met de Spaanse zangeres Chenoa (nr. 44 op Latin Songs, nr. 19 op Latin Pop Songs). 19 op Latin Pop Songs); “Mojado”, met de Amerikaanse Tejano/Norteño band Intocable (nr. 34 op Latin Songs, nr. 30 op Latin Pop Songs), “A Ti” (nr. 14 op Latin Songs, nr. 3 op Latin Pop Songs), en “De Vez En Mes” (nr. 49 op Latin Songs, nr. 16 op Latin Pop Songs). Van het album werden wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren verkocht.
2006-2007: Adentro Tour en Quién Dijo AyerEdit
In 2006 begon Arjona aan de eerste etappe van zijn wereldtournee, genaamd de Adentro Tour. De tournee werd in 2007 hervat voor een tweede etappe, waarin hij meer landen aandeed. Ongeveer twee miljoen mensen woonden de optredens bij. De tournee werd officieel afgesloten op 14 september 2007 op het vasteland van de stad Barquisimeto, Venezuela, tijdens de Internationale Markt, voor meer dan 100.000 mensen. Op 21 augustus 2007 bracht Arjona zijn vijfde compilatiealbum uit, Quién Dijo Ayer. Het album bestaat uit twee cd’s en bevat op de eerste schijf nieuwe versies van hits uit het verleden, sommige met bekende artiesten zoals Marta Sánchez op “Tarde (Sin Daños a Terceros)” van Sin Daños a Terceros; Panteón Rococó op “Si El Norte Fuera el Sur”, van het album met dezelfde naam; Marc Anthony op “Historia de Taxi”, van Historias; Eros Ramazzotti op “A Ti”, van Adentro, en Sandro op “Realmente No Estoy Tan Solo”, van Historias, en dat was het laatste nummer opgenomen door de zanger, die op 4 januari 2010 overleed. Arjona’s manager vertelde aan de Argentijnse krant Clarín dat “hij het idee had om Roberto uit te nodigen voor zijn album, hij toonde enthousiasme en gaf blijk van dezelfde mate van waardering als Arjona. Het leek hem een artiest die dezelfde waarden verkondigt die hij verkondigde”. De tweede schijf bevatte geremasterde versies van de hits op de eerste schijf, maar dan in hun oorspronkelijke versies. Het was de tweede keer dat Arjona samenwerkte met Torres.
Het album werd een kritisch en commercieel succes. Jason Birchmeier merkte op dat “terwijl slechts een paar van de nieuwe versies stilistisch afwijken van de originelen, de hedendaagse producties nieuw leven blazen in deze nummers, die goed bekend zouden moeten zijn bij de fans”, en bereikte dubbel platina in Argentinië en de Verenigde Staten, en platina in Mexico. De plaat werd bovendien goud gecertificeerd in Colombia, Chili en Venezuela. Van het album werden twee singles uitgebracht. De eerste, “Quién”, een nog niet eerder uitgebracht nummer geproduceerd door Torres, bereikte de top 20 van Latin Songs niet, en stond op nummer 21, maar bereikte nummer 4 in de Latin Pop Songs chart. Arjona merkte op dat “‘Quién’ is een verhaal met de haast van de wanhopigen, is de flashback van degenen die uiteindelijk alleen liefhebben.” “Quiero”, de tweede single, bereikte nr.12 in de Latin Songs chart, en nr.8 in de Latin Pop Songs chart.
2008-2010: Nieuw label, Quinto Piso, wereldtournee en Poquita RopaEdit
Na het grootste deel van zijn carrière te hebben doorgebracht bij Sony, en Sony BMG, tekende Arjona in september 2008 een langetermijndeal met Warner Music Latina. Iñigo Zabala, voorzitter van Warner Music Latin America, zei: “Hij is een artiest die perfect bij ons bedrijf past,” en dat “Wij een label zijn dat een grote catalogus heeft van songwriters en kwaliteitspop en -rock van o.a. Maná, Alejandro Sanz, Laura Pausini, en nu, Arjona”. Arjona kondigde op 18 november 2008 zijn elfde studioalbum, 5to Piso, aan. Het album werd voorafgegaan door de eerste single, “Cómo Duele” op september, die nummer 2 bereikte op Top Latin Songs en nummer 1 op Latin Pop Songs. Hij verkocht ongeveer 200.000 exemplaren van het album in de eerste maand bij de detailhandel, en het werd platina in Mexico, de Verenigde Staten, Spanje, Argentinië, Venezuela, Colombia, Guatemala, en verschillende andere landen. Het debuteerde op nummer 1 in de Top Latin Albums, wat zijn tweede topper in die lijst werd, en verkocht wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren. Het album ontving een Grammy Award nominatie voor Beste Latin Pop Album en een Latin Grammy Award nominatie voor Beste Singer-Songwriter Album. Het album kreeg positieve kritieken. Birchmeier gaf het drie-en-een-halve ster van de vijf, en zei dat “meer typisch dan uitzonderlijk voor Arjona op dit punt in zijn carrière, 5to Piso is niet zo’n groots album als zijn vorige paar … Toch is het een geweldig album, vooral de eerste reeks nummers met als hoogtepunt ‘Cómo Duele’, en Arjona staat nog steeds aan de top van zijn vak.”
Terwijl Warner Music zijn nieuwe studioalbum uitbracht, bracht Sony Music een compilatiealbum uit, Simplemente Lo Mejor. Dit leidde tot speculaties dat de labels in een strijd verwikkeld waren om Arjona’s fanbase en verkoopcijfers te winnen. Simplemente Lo Mejor bevatte hits van vorige albums, namelijk Sin Daños a Terceros, Si El Norte Fuera El Sur, onder andere. Deze compilatie werd goud in Mexico, en platina in Argentinië. “Sin Ti… Sin Mi” werd uitgebracht als tweede single van 5to Piso, en bereikte nummer 4 op zowel de Top Latin Songs als de Latin Pop Songs hitlijsten. Op 24 april 2009 begon Arjona aan de Quinto Piso Tour. De tournee omvatte 123 shows in de Verenigde Staten, Spanje, Argentinië, Guatemala, Colombia, Venezuela en Mexico, naast vele andere landen in Latijns-Amerika, en eindigde op 18 juni 2010.
De Quinto Piso Tour was een van de meest succesvolle tournees van een Latijns-Amerikaanse artiest, met meer dan een miljoen toeschouwers uit 19 landen. Hij ontving in 2010 de “Latin Tour of the Year” Billboard Latin Music Award voor de tournee. Op 26 februari 2010 nam hij deel aan het Viña del Mar International Song Festival 2010 als een van de topartiesten. Zijn optreden werd gevolgd door de Colombiaanse zangeres Fanny Lu. Een uur na het optreden van Lu trof een zware aardbeving van 8,8 magnitude de zuid-centrale regio’s van Chili. Op sociale netwerken werd Arjona voor de grap de schuld gegeven, met opmerkingen als “aardbevingen gaan waar hij gaat”, waarmee ook werd verwezen naar de aardbeving die in Mexico werd gevoeld na de aankomst van de zanger. Na de tournee kondigde Arjona zijn twaalfde studioalbum aan, Poquita Ropa, dat op 24 augustus 2010 uitkwam. Het werd voorafgegaan door het genre-mixende nummer “Puente”, een ode aan Havana, de grootste en hoofdstad van Cuba. Het nummer slaagde er niet in door te breken in de hoogste regionen van de Billboard charts, en was naar verluidt verboden in Cuba. Het album werd zijn derde die debuteerde of nummer 1 bereikte op de Top Latin Albums chart. Binnen twee weken na de release kreeg het album een gouden certificering in Chili, de Verenigde Staten, Colombia en Puerto Rico; en een platina certificering in Mexico en Argentinië.
Het album markeerde een verandering in Arjona’s geluid, dat hij een “uitgeklede versie” van zijn muziek noemde. Birchmeier gaf het album een enigszins positieve beoordeling, hij zei dat het een “uitgeklede akoestische inspanning” was, maar vond het toch “indrukwekkend”. Er werden nog twee singles uitgebracht van Poquita Ropa, “Vida”, een liedje dat de zanger opdroeg aan zijn onlangs overleden vader; en “Marta”, een autobiografisch liedje waarvan de videoclip Edith González in beeld bracht. Beide nummers, net als de lead single, kregen niet veel airplay in de VS, en kwamen slecht in de hitlijsten.
2011-13: Independiente, Metamorfosis en wereldtourneeEdit
Arjona bracht zijn dertiende studioalbum, Independiente, uit op 4 oktober 2011. Het werd zijn vierde nummer één in de Top Latin Albums chart in de week eindigend op 22 oktober 2011; en werd binnen een week goud in Chili, de Verenigde Staten en Mexico; en platina in Venezuela en Argentinië. Independiente was zijn eerste release als een onafhankelijke artiest, verschenen op zijn Metamorfosis label, een bedrijf dat hij heeft opgericht om zijn carrière te heroriënteren. Het album werd gedistribueerd door Warner. Billboard merkte op dat, hoewel andere groepen hebben besloten om onafhankelijk te worden nadat ze met grote platenmaatschappijen hadden gewerkt, Arjona veruit de belangrijkste artiest in de latino pop was die dit deed. Tegen het einde van 2012 verkocht het album meer dan 75.000 exemplaren in de Verenigde Staten en 400.000 exemplaren wereldwijd.
“El Amor” werd in augustus 2011 uitgebracht als de leadsingle van Independiente; het wist zowel de Amerikaanse Latin Songs als Latin Pop Songs hitlijsten aan te voeren. Het werd ook een hit in de rest van Latijns-Amerika en bereikte nummer één in verschillende landen. “Fuiste Tú”, een samenwerking met de Guatemalteekse zangeres Gaby Moreno, volgde als tweede single in februari 2013; het bereikte nummer twee op de Latin Songs hitlijst, en stond bovenaan de Latin Pop Songs hitlijst. In mei bracht Arjona de videoclip voor “Mi Novia Se Me Está Poniendo Vieja” uit. Echter, “Te Quiero” werd uitgebracht als derde single in juli 2012, en werd het tweede nummer van het album dat bovenaan de Latin Songs chart kwam. Dit maakte Independiente Arjona’s eerste album ooit met twee nummer één hits in die hitlijst. Het nummer stond ook bovenaan in de Latin Pop Songs chart en werd het derde nummer van het album dat dit deed. “Si Tu No Existieras” werd uitgebracht in november 2012, en bereikte een piek op nummer 14 in Mexico.
Om het album te promoten, begon Arjona aan de Metamorfosis World Tour. De show, zijn eerste sinds de Quinto Piso Tour in 2009, bestond uit vijf delen door Noord- en Latijns-Amerika. Hij liep van januari 2012 tot maart 2013 en omvatte 102 shows in 18 landen, met een geschatte opkomst van meer dan een miljoen mensen. De tour opende in Toluca, waar hij al zijn tournees was begonnen, en bracht in de Verenigde Staten meer dan $13,4 miljoen op.