Ik ben blij te zien dat de meerderheid van de antwoorden hier op het juiste spoor zitten, gezien het feit dat dit forum de “Hermeneutics Stack Exchange” wordt genoemd. Ik heb een lang en een kort antwoord op deze vraag. Eerst het korte antwoord. Nee, Jezus zweette geen bloed in Lucas 22:44. Het is gelijkenis taal door het vergelijken van de twee ongelijke dingen (zweet en bloed) met behulp van het woord “als”. Mijn lange antwoord, dat ik voorlegde aan iemand die een doctoraat in de theologie heeft, gaat als volgt:
Broeder Miller,
Dank u voor uw antwoord. Ik waardeer echt de tijd, moeite en geleerdheid die u in de kwestie van het zweet van Jezus steekt. Ik begrijp dat u misschien tijdgebrek hebt en dat verklaart waarom het zo lang duurde voordat u antwoordde, maar ik waardeer een goed gepresenteerd antwoord.
Ik heb overwogen wat u hebt geschreven en waardeer de verwijzingen. Voordat ik in detail inga op de bijzonderheden van uw bijgevoegde reactie, zou ik graag een aantal algemene, hermeneutische en Bijbels rationele opmerkingen willen maken.
Ik weet zeker dat u zich terdege bewust bent van het feit dat de ware Auteur van de Schrift God de Heilige Geest is. Ik weet zeker dat u ook weet dat Hij zeer specifiek is geweest, en kan zijn, als het gaat om duidelijkheid en het benadrukken van bepaalde dingen.
Bij voorbeeld, we weten dat sneeuw wit is, dus waarom zou de Geest de kleur van sneeuw benadrukken in Jesaja 1:18? Het is duidelijk dat Hij in die onmiddellijke context de kleur van sneeuw wilde benadrukken in tegenstelling tot zonden die worden voorgesteld door de kleur “scharlaken” of “rood”. Hoewel sneeuw naast zijn kleur vele kenmerken heeft, maakte de Heilige Geest duidelijk dat de nadruk lag op de witheid van sneeuw.
Bij wijze van ander voorbeeld, toen Jezus aan het kruis lag en een soldaat een speer in Zijn zijde stak, bewoog de Heilige Geest op de schrijver om ons duidelijk te vertellen dat “bloed en water” uit de wond begonnen te vloeien. We hebben dus een duidelijke verklaring dat zowel water als bloed vloeiden, niet of-of.
Omdat er ontelbare voorbeelden van dit soort dingen in de Bijbel staan, vind ik het erg vreemd dat wanneer we bij Lukas 22:44 komen, het plotseling lijkt alsof de Geest Zijn vermogen om specifiek en duidelijk te zijn, verloren heeft. Er zou bijvoorbeeld weinig tot geen dubbelzinnigheid in de tekst zijn als Hij had geschreven: “….Toen werden zijn zweetdruppels grote bloeddruppels die op de grond vielen.” Door eenvoudig het bijwoord “als” uit de tekst te verwijderen, hebben we een duidelijker verklaring dat Jezus’ zweet daadwerkelijk “grote bloeddruppels” werd of bloederig werd. Hoe dan ook, de dubbelzinnigheid is zo goed als verdwenen.
Of, Hij had het zo kunnen laten schrijven: “Toen werd Zijn zweet rood als grote druppels bloed die op de grond vielen.” Door eenvoudig het volkomen goede Griekse woord voor rood toe te voegen (zoals gebruikt in Mattheüs 16:2 of Openb. 6:4), had Hij ons kunnen helpen begrijpen dat er iets vreemds aan de hand was met dit zweet dat nu abnormaal rood is als bloed, wat duidelijker zou kunnen wijzen op een interpretatie dat er misschien Hematidrose had plaatsgevonden.
Maar wat we feitelijk in de tekst hebben, is dit: “Toen werd zijn zweet als grote druppels bloed die op de grond vielen.”
Nu, gezien wat ik heb gezegd over hoe de Schrift is geschreven, en hoe de Geest heel specifiek kan zijn als Hij dat wil, vind ik het heel moeilijk te geloven dat Hij besloot dubbelzinnig te zijn in Lucas 22:44. Ik geloof dus niet dat de Geest hier fouten heeft gemaakt of dubbelzinnig is geweest. Hij zei wat Hij bedoelde, en meende wat Hij zei.
Hij voegde duidelijk het woord “zoals” toe terwijl Hij het weg had kunnen laten, en Hij liet duidelijk het Griekse woord voor “rood” weg terwijl Hij het had kunnen toevoegen om kleur te benadrukken als dat Zijn bedoeling was geweest. Ik hoop dat je ziet wat ik bedoel, en waarom ik een groot probleem heb met elke interpretatie die probeert letterlijk bloed te vinden in Jezus’ zweet, terwijl de tekst eenvoudigweg niet zegt: “Zijn zweet werd bloed.”
Nu begrijp en begrijp ik volledig dat het Griekse bijwoord “hosei” kan verwijzen naar een “toestand”, maar alleen omdat het die betekenis kan hebben, bewijst niet dat die betekenis van toepassing moet zijn op Lucas 22:44. De onmiddellijke context en andere factoren moeten gebruikt worden om de juiste toepassing van de betekenis te bepalen, niet aannames of een misschien blinde herhaling van vroegere geleerden en/of commentatoren zonder exegetische gedachte of hermeneutische overwegingen.
Hieronder reageer ik nu op je specifieke punten in je pdf in de volgorde waarin ze verschenen:
Punt 1: Flexibiliteit in gebruik is een gegeven in het Grieks, maar dit bewijst op zichzelf niet dat de “voorwaarde” betekenis is wat bedoeld wordt in Lucas 22:44. De onmiddellijke context, samen met andere hermeneutische overwegingen, bewijzen niet dat de betekenis “voorwaarde” is wat bedoeld wordt in Lucas 22:44. De onmiddellijke context, samen met andere hermeneutische en gezond verstand overwegingen, moeten de juiste interpretatie bepalen. De voorbeelden van AT Robertson en Goodwin waren geen echte voorbeelden van vergelijkende taal, omdat er in geen van de voorbeelden contextueel iets te vinden was dat wees op een echte vergelijking die vergelijkend taalgebruik weerspiegelt, d.w.z. een stijlfiguur die de vergelijking inhoudt van een ding met een ander ding van een andere soort. We moeten altijd in gedachten houden wat de definitie van een gelijkenis is.
Punt 2: Ik geloof niet dat ik ooit heb beweerd dat de aanwezigheid van “zoals” of “zoals” “altijd en noodzakelijk” duidt op gelijkenis of figuurlijk gebruik. Dit moet, denk ik, worden bepaald door de onmiddellijke context en andere factoren in elk geval. In feite, zelfs wanneer specifieke gelijkenis taal niet wordt gebruikt in de Schrift, moeten we nog steeds gebruik maken van Bijbels gezond verstand en contextuele aanwijzingen om te bepalen wat er gezegd wordt. Bijvoorbeeld, toen David in Psalm 18:2 zei dat de Heer zijn “rots” en “schild” was, moeten we instinctief weten dat hij niet zei dat God werkelijk of letterlijk gemaakt was van “rots” en metaal, ondanks het feit dat er in het Hebreeuws een perfect goede manier is om “als” een rots en “als” een schild te zeggen in vergelijkende vorm.
Ik moet toegeven dat, hoewel ik het werk van Bullinger respecteer, ik geloof dat hij zich vergist door te stellen dat het vergelijkend gebruik van “zoals” in Lukas 22:44 meer is dan vergelijkend, maar ook “het eigenlijke ding zelf” aanduidt. Ik moet misschien zijn poging tot rechtvaardiging van deze interpretatie lezen om het punt te begrijpen dat hij probeerde te maken, maar op het eerste gezicht werkt het gewoon niet in termen van hoe een gelijkenis wordt gedefinieerd.
De voorbeelden van gelijksoortig gebruik die Bullinger geeft, zoals Mattheüs 14:5 en Romeinen 9:32, werken niet omdat het geen echte voorbeelden zijn van gelijkenis gebruik van het woord “zoals”. Het zijn dus valse vergelijkingen met Lucas 22:44. Die voorbeelden bevatten niet het woord “zoals”, waarbij het ene ding vergeleken wordt met het andere van een andere soort, wat is hoe een gelijkenis gedefinieerd en herkend wordt. Dus moet ik het hier ernstig en terecht oneens zijn met Bullinger.
De Engelse voorbeelden die u gaf van hoe “zoals” of “zoals” toestand kan aanduiden, zijn gebrekkig in die zin dat ze contextueel en taalkundig geen echte vergelijkende gelijkenissen waren. Wanneer je zegt, “een kind dat als een zoon uit de baarmoeder kwam,” vergelijk je niet een ding met een ander ding van een andere soort, zoals in de zin, “Zijn hoofd en zijn haar waren wit als wol.” Hoofd en haar zijn één ding, maar wol (het simile vergelijkend naamwoord) is een ander ding van een andere soort.
Hetzelfde geldt toen u zei: “De regen kwam naar beneden als natte sneeuw of sneeuw.” Feit is, dat er geen wezenlijk verschil is tussen regen, ijzel of sneeuw, dus is er hier geen geldig simile comparatief aan de hand. Sneeuw en ijzel zijn gewoon regen in licht verschillende vormen als gevolg van variaties in temperatuur, dus kan er geen sprake zijn van een juist vergelijkend gebruik tussen regen, ijzel en sneeuw. Dus deze voorbeelden kunnen ons niet helpen om iets te bepalen met betrekking tot het vers in Lukas 22:44, en het is daarom een onjuiste conclusie om dan te proberen te zeggen dat het zweet van Jezus naar beneden kwam “in de vorm van grote bloeddruppels.”
Punt 3: Toen je begon in te gaan op voorbeelden van wat je noemde de “voorwaarde” gebruik van “zoals” of “als”, vond ik onmiddellijk een probleem met de voorbeelden. Ik heb geen idee hoe iemand op het idee kan komen dat de Heilige Geest letterlijk op Jezus neerdaalde in de vorm van een duif, terwijl beide teksten specifiek zeggen dat Hij neerdaalde “als” een duif. Dit is duidelijk gelijkenis taal, die per definitie niet letterlijk kan worden genomen, anders creëer je onzinnige misinterpretatie.
In de tekst, wordt de Heilige Geest (een “ding”), vergeleken met een ander ding van een andere soort (een duif) met behulp van “zoals” of “als”. Tenzij je bijbels kunt aantonen dat de Heilige Geest en een duif geen verschillende soorten dingen zijn, kun je niet beargumenteren dat dit een voorbeeld is van “voorwaarde”-gebruik, omdat het per definitie gelijkenisgebruik is. Dit is geen voorbeeld van “voorwaarde”-gebruik.
Wat je tweede voorbeeld in Lucas 24:11 betreft, moet ik het met je eens zijn dat er in die context en in die zin geen sprake is van gelijkenisgebruik door middel van het vergelijken van ongelijksoortige dingen met behulp van “zoals” of “als”. Dit komt omdat “woorden” inderdaad “ijdele verhalen” kunnen zijn en geen ongelijksoortige dingen zijn die vergeleken worden, en dus is er geen echte gelijkenis taal aanwezig in de tekst. In deze tekst kunnen we dus een “voorwaarde” gebruik hebben. Maar deze tekst is heel anders dan de tekst in kwestie, waar wel sprake is van gelijkenis.
Het derde geval dat u aanhaalde, uit Handelingen 2:3, zou ik met u van mening moeten verschillen. Dit komt omdat we binnen de onmiddellijke context van de passage echte vergelijkende taal hebben. We hebben “verdeelde tongen” (een soort ding) die vergeleken worden met “vuur” (een ander soort ding), en de tongen kwamen tot rust op elk van hen. Per definitie hebben we hier simile taalgebruik, geen “voorwaarde” gebruik. Zij hadden geen letterlijk vuur dat op hun hoofden rustte. Dat heeft absoluut geen letterlijke betekenis. De Geest gaf hun talen om te spreken, als vuur, en Zijn kracht viel op ieder van hen. Dit is de betekenis van de tekst, zoals bevestigd door vers 4.
Het vierde geval voor “voorwaarde” gebruik ben ik het mee eens, omdat we eenvoudig geen simile gebruik van “als” in de context hebben. Ik zie geen vergelijking van ongelijke dingen of soorten in de tekst. Dus deze passage is geen voorbeeld van simile gebruik. Deze passage kan echter niet vergeleken worden met Lukas 22:44, omdat we inmiddels zouden moeten weten dat de passage in kwestie wel aangeeft dat het gebruik van “zoals” daar gelijkenis taal is, omdat het zweet (een soort ding) vergelijkt met “stolsels van bloed” (een ander soort ding), wat per definitie gelijkenis taal is.
Nu, net als het andere voorbeeld hierboven betreffende de Heilige Geest en een duif, wat je moet aantonen is dat zweet en bloed geen verschillende soorten dingen zijn die vergeleken worden door het gebruik van het Griekse woord voor “zoals”. Maar ik geloof niet dat dit rationeel of taalkundig kan worden gedaan. Ik hoop dat u het met mij eens bent over het voor de hand liggende punt dat zweet en bloed niet hetzelfde zijn, noch visueel noch chemisch. Als ze niet hetzelfde zijn en verschillende soorten dingen zijn, en we vergelijken ze met het gebruik van het woord “zoals”, dan is dat per definitie vergelijkend gebruik.
En wat is een vergelijkend gebruik? Volgens lexico.com is een vergelijking “Een stijlfiguur die de vergelijking inhoudt van een ding met een ander ding van een andere soort, gebruikt om een beschrijving nadrukkelijker of levendiger te maken.” (nadruk toegevoegd).
Het Merriam-Webster online woordenboek definieert het op deze manier: “een stijlfiguur die twee ongelijke dingen vergelijkt en die vaak wordt ingeleid door als of zoals (zoals in wangen als rozen).” (nadruk toegevoegd).
En weer een andere online bron (literarydevices.net), geeft deze definitie van een gelijkenis: “Een gelijkenis is een stijlfiguur die een vergelijking maakt, die gelijkenissen toont tussen twee verschillende dingen.” (nadruk toegevoegd).
Dus nogmaals mijn vraag aan u, meneer, is deze; zijn zweet en bloed twee verschillende dingen, of zijn ze hetzelfde? Zijn het twee verschillende soorten dingen, of zijn het twee dingen die zo op elkaar lijken (ik denk dat je zou kunnen zeggen dat het allebei vloeistoffen zijn?) dat we hun duidelijke verschillen kunnen negeren?
Voor mij is dit een cruciaal punt van interpretatie. Als we in deze onmiddellijke context niet kunnen bepalen of het gebruik van de belangrijkste woorden in kwestie (d.w.z. “zweet”, “zoals”, “grote bloedklonters”) al dan niet in vergelijking of “toestand” gebruik zijn in relatie tot elkaar, dan kunnen we de passage niet goed interpreteren.
Laten we naar een ander voorbeeld gaan. In Openbaring 1:14 wordt van Jezus’ hoofd en haren gezegd dat ze “wit als wol” waren. Deze tekst zegt niet dat Jezus’ hoofd en haar letterlijk van wol waren. Dat is onzin op zoveel niveaus. De nadruk ligt op de kleur en de heerlijkheid van Zijn hoofd en haar dat “wit” was, en het soort “wit” wordt gekwalificeerd door de woorden “als wol”. Hetzelfde Griekse woord dat hier gebruikt wordt voor “als” is precies hetzelfde woord dat gebruikt wordt in Lukas 22:44.
Dus in Openb. 1:14 moeten we, per definitie, vergelijkende taal hebben. Waarom? Omdat we een soort ding (het hoofd en haar van een persoon) vergelijken met een ander soort ding (wol) met behulp van het woord “zoals”. Dit is dus gelijkenis taal, en we moeten het als zodanig interpreteren, en zo tot de juiste interpretatie komen door het juiste grammaticale gebruik van de woorden in kwestie juist te identificeren.
Dus mijn basis punt hier is dat, hoewel ik uw gedetailleerde en doordachte antwoord waardeer, ik het niet overtuigend genoeg vind om te bewijzen dat Jezus’ zweet werkelijk bloed was of bloed bevatte. De tekst zegt dat gewoon niet. Er staat dat Zijn zweet “als” grote druppels of klonters bloed werd. Gezien het feit dat de Geest het bijwoord “als” had kunnen weglaten, en gezien het feit dat Hij ook had kunnen verduidelijken door een paar verduidelijkende woorden toe te voegen als “rood” enzovoort, zie ik geen enkele interpretatieve rechtvaardiging om te stellen dat Jezus’ zweet letterlijk bloed bevatte.
Ook al weten we dat er een feitelijke, maar zeldzame, aandoening bestaat waarbij mensen letterlijk bloed uit hun zweetklieren kunnen laten komen, Hematidrose geheten, toch bewijst dit op zichzelf niet dat dit is wat er op dat moment in Lucas 22:44 met Jezus aan de hand was. Logisch gesproken, volgt dat gewoon niet.
Dus ik denk dat ik nog steeds met deze vraag voor je zit: Heeft Jezus bloed gezweten? Zegt de tekst dat Hij bloed zweette, of staat er dat Zijn zweet “als” bloed werd, waaruit het gebruik van gelijksoortige taal blijkt?
Natuurlijk ben ik het met je eens dat dit geen “verlossingskwestie” is. Ik zou echter willen aanvoeren dat het een belangrijke interpretatieve en hermeneutische kwestie is. Ik weet zeker dat u het met me eens bent dat het van vitaal belang is dat we de Bijbel op de juiste manier lezen en interpreteren. Als we problemen hebben om dat te doen, dan hebben we een aantal zeer ernstige problemen die kunnen leiden naar het koninkrijk van de sekten, en daar willen we niet heen.
Dus hoop ik dat je serieus de opvatting zult heroverwegen dat Jezus werkelijk bloed zweet, ook al is het geen verlossingskwestie. De vermelding van bloed in die passage heeft waarschijnlijk een profetische betekenis, aangezien het lijden in de Hof wees op het lijden dat aan het kruis zou worden vervuld. Maar ik ga niet graag verder dan wat de juiste interpretatie van de tekst rechtvaardigt.
Wat je volgens mij moet doen om te bewijzen dat Jezus letterlijk bloed zweet in Lucas 22:44, is aantonen dat ergens in het Nieuwe Testament (vooral in Lucas’ geschriften) een duidelijke, ondubbelzinnige, taalkundige vergelijking ook in letterlijke zin werd gebruikt (wat bijna, zo niet werkelijk, oxymoronisch is).
Maar zelfs al zou je zo’n geval vinden, dan nog zou dat niet ipso facto bewijzen dat hetzelfde geldt voor Lucas 22:44, logisch gesproken. Natuurlijk zijn er bijna altijd uitzonderingen op regels, maar die moeten worden bewezen, niet slechts verondersteld. Dus als u zo’n voorbeeld in het Nieuwe Testament (of het Oude) kunt vinden, zou ik er graag naar kijken.
Nu wat betreft de Griekse geleerden en anderen die geneigd zijn te beweren dat Jezus werkelijk bloed zweet, kan ik niet verklaren waarom dat zo is. Ik denk dat ik enkele van mijn vroegere professoren Grieks hierover zal raadplegen om te zien wat zij zeggen.
Wat ik wel kan zeggen, is dat ik soms heb gemerkt dat geleerden de neiging hebben elkaar te kopiëren, soms blindelings, en daarbij fouten maken. Dr. John A.T. Robinson merkte zulke dingen op in zijn boek Redating the New Testament, waarin hij erop wees hoe geleerden fouten hadden gemaakt bij de datering omdat zij de “status quo” van andere geleerden volgden en bewijs van vroege datering negeerden. Dus misschien verklaart dat een deel ervan.
Maar uit mijn onderzoek tot nu toe blijkt dat er veel mensen in de kerkgeschiedenis zijn die niet geloofden dat Jezus letterlijk bloed had gezweten in Lucas 22:44. Hieronder is slechts een voorbeeld van enkele bronnen die verschillende opvattingen verklaren:
David Guzik Commentary: (overgenomen van blueletterbible.org)
“Omdat Hij in doodsangst verkeerde, bad Hij vuriger: In Zijn doodsangst bad Jezus vuriger, tot het punt dat Zijn zweet werd als grote druppels bloed die op de grond vielen. Lucas zegt niet dat het zweet van Jezus bloed was, maar dat het als bloed was; hetzij op de manier waarop het van Zijn voorhoofd afvloeide, hetzij omdat het getint was met bloed uit de gesprongen haarvaten en verwijde poriën op Zijn voorhoofd.”
Cambridge Bible for Schools and Colleges: (https://biblehub.com/)
“als waren het grote druppels bloed] Zoiets als “bloedig zweet” schijnt niet geheel onbekend te zijn (Arist. Hist. Anim. iii. 19) onder abnormale pathologische omstandigheden. Het bloed van Abel “schreeuwde van de grond;” maar dit bloed “sprak betere dingen dan het bloed van Abel” (Genesis 4:10; Hebreeën 12:24). Lucas gebruikt echter niet de term ‘bloedig zweet’, maar zegt dat het dichte zweet van doodsangst van hem afviel “als bloeduitstortingen” – wat kan betekenen zoals bloeddruppels uit een wond.”
ICC NT Commentary: (https://biblehub.com/)
“44. ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος καταβαίνμοντες. Zelfs indien καταβαίνοντος (א V X, Vulg. Boh.) juist zou zijn, betekenen de woorden niet noodzakelijk meer dan dat de zweetdruppels op de een of andere wijze op bloeddruppels leken, b.v. door hun grootte en frequentie…”
Lange Commentary: (https://biblehub.com/)
“Het is waar dat ὡσεί ons verbiedt er echte bloeddruppels onder te verstaan, maar we moeten ze in elk geval opvatten als zware dikke druppels, die, vermengd en voor het grootste deel gekleurd met gedeelten bloed, in hun geheel leken op bloeddruppels.”
Dr. Tom Constable Commentary: (https://planobiblechapel.org/constable-notes/)
“In welke zin was Jezus’ “zweet” gelijk aan “bloeddruppels”? Misschien was het zo overvloedig dat het leek op bloed dat uit een wond vloeide. Misschien is er een toespeling op het feit dat dit lijden de vervulling is van Gods oordeel over Adam, toen Hij zei dat Adam zou leven van het zweet van zijn voorhoofd (Gen. 3:19). Misschien heeft Lucas een retorische uitdrukking gebruikt, namelijk “tranen van bloed”. Misschien was Jezus’ zweet rood omdat er bloed uit de poriën van Zijn huid vloeide. Waarschijnlijk legde Lucas een symbolisch verband met “bloed”, omdat het zweet van Jezus het gevolg was van Zijn grote lijden, net zoals bloedingen vaak het gevolg zijn van intens lijden. Het punt is dus dat Jezus overvloedig zweette, en dat Zijn zweet het resultaat was van Zijn lijden in afwachting van het kruis.”