Greckie słowo oikoumenikós przeszło do późnej łaciny jako oecumenĭcus, które z kolei weszło do naszego języka jako ekumeniczny. Termin ten jest używany do określenia tego, co jest uniwersalne lub obejmuje cały świat.
Pojęcie to jest często związane z tym, co jest właściwe ekumenizmowi, ruchowi na rzecz zjednoczenia kościołów chrześcijańskich. Sobór ekumeniczny, w tym kontekście, jest spotkanie, które łączy biskupów wszystkich państw chrześcijaństwa.
Z powodu różnych schizm, chrześcijaństwo zostało podzielone na wiele wyznań w całej historii. Ruch ekumeniczny ma na celu przywrócenie jedności, odkładając na bok różnice w praktykach i doktrynach różnych grup.
Ekumenizmu nie należy mylić z dialogiem międzyreligijnym. Tendencja ekumeniczna zmierza do zbliżenia katolicyzmu, prawosławia i innych nurtów chrześcijaństwa. Dialog międzyreligijny natomiast dąży do zbliżenia i wspólnej pracy między różnymi religiami (katolicyzm, judaizm, islam itd.).
Należy wspomnieć, że poza religią pojęcie ekumenii może odnosić się do tego, co globalne lub integralne. Takie znaczenie pojawia się zresztą w definicji podanej przez Królewską Akademię Hiszpańską (RAE) w jej słowniku.
Na przykład: „Igrzyska Olimpijskie są ekumenicznym wydarzeniem, które gromadzi tysiące ludzi z wielu krajów i jest śledzone w telewizji i Internecie przez ludzi na wszystkich kontynentach”, „Obrona praw człowieka wymaga ekumenicznego wysiłku, który przekracza granice”, „Za swoje odkrycia peruwiański naukowiec został zaproszony do udziału w ekumenicznym wydarzeniu, które będzie miało miejsce w Szwajcarii”.
Na przykład: „Igrzyska Olimpijskie są ekumenicznym wydarzeniem, które gromadzi tysiące ludzi z wielu krajów i jest śledzone w telewizji i Internecie przez ludzi na wszystkich kontynentach”, „Obrona praw człowieka wymaga ekumenicznego wysiłku, który przekracza granice”, „Za swoje odkrycia peruwiański naukowiec został zaproszony do udziału w ekumenicznym wydarzeniu, które będzie miało miejsce w Szwajcarii”.