Opowiadanie 4: Celebrity Stein

Miss Stein a Wow; Her Lectures a Sellout She’s Such a Hit.
– New York Sun, 1 listopada 1934

Począwszy od 1933 roku, kiedy jej książka The Autobiography of Alice B. Toklas stała się bestsellerem, Stein stała się celebrytką w swojej ojczyźnie. W 1934 roku opera, którą stworzyła z Virgilem Thomsonem, Four Saints in Three Acts, została wystawiona na Broadwayu, a jesienią 1934 roku Stein wróciła do Stanów Zjednoczonych po raz pierwszy od prawie trzydziestu lat. Przez siedem miesięcy, z Toklas u boku, Stein podróżowała samochodem, pociągiem i samolotem po Ameryce, opowiadając o swoim pisarstwie i miłości do nowoczesnego malarstwa młodym ludziom na kampusach uniwersyteckich, a także stowarzyszeniom artystycznym i publiczności muzealnej. Wygłaszała średnio dwa do trzech wykładów tygodniowo – w sumie około siedemdziesięciu – i w końcu osiągnęła sławę, której zawsze pragnęła. Prasa zjednała sobie Stein, dając jej więcej relacji, nagłówków i zdjęć niż kiedykolwiek wcześniej.

Po powrocie do Francji Stein nadal pisała książki i artykuły dla swojej nowej amerykańskiej publiczności, dopóki II wojna światowa nie odcięła jej dostępu do świata zewnętrznego. Ale kiedy alianci odnieśli zwycięstwo, Stein ponownie stała się sławna dzięki hojnej uwadze, jaką poświęcała młodym amerykańskim żołnierzom, którzy odwiedzali „Gertie” w Paryżu.

I wojna światowa

Podczas I wojny światowej Stein i Toklas służyły jako wolontariuszki amerykańskiego funduszu na rzecz francuskich żołnierzy. Stein zamówił ze Stanów Zjednoczonych ciężarówkę Forda, nauczył się prowadzić i wraz z Alice dostarczał zaopatrzenie do francuskich szpitali. Ciężarówkę, swój pierwszy pojazd, nazwali „Auntie”, na cześć rozsądnej ciotki Pauline, „która zawsze zachowywała się wspaniale w nagłych wypadkach”. Aby pokazać przyjaciołom swoje wojenne wysiłki, wysyłali pocztówki z „Ciotką”. Były to pierwsze fotografie dokumentujące obie kobiety przy pracy jako małżeństwo. Rząd francuski przyznał im Médaille de la Reconnaissance Française za ich służbę.

II wojna światowa

Decyzja Stein, by przeżyć drugą wojnę światową w południowo-wschodniej Francji, była ryzykowna, jeśli nie lekkomyślna. Trzykrotnie radzono jej, by opuściła okupowaną przez nazistów Francję. Była Żydówką, Amerykanką, homoseksualistką i radykalnie nowoczesną artystką, co czyniło ją bardzo potencjalnym celem nazistowskich prześladowań. Niemieccy żołnierze zakwaterowali się u kobiet przy dwóch różnych okazjach, a naziści włamali się do ich nieokupowanego domu w Paryżu, grożąc zniszczeniem ich kolekcji.

Ostatnio badacze dowiedzieli się, że bliski przyjaciel Stein, pisarz Bernard Faÿ, który awansował do rangi prominenta w rządzie Vichy, dbał o ich bezpieczeństwo i bezpieczeństwo ich kolekcji sztuki. Dokładna forma jego ochrony pozostaje niejasna, podobnie jak ilość kontaktów, jakie Stein i Toklas mieli z Faÿem w najciemniejszych dniach wojny. Pewne jest natomiast, że po wyzwoleniu Francji zarówno Stein, jak i amerykańscy dziennikarze tłumaczyli jej ocalenie prostą sprawą: Niemcy nigdy nie uznali Stein za słynną amerykańską pisarkę.

Stein i GI Joe

Po zakończeniu wojny, nowo rozbudzony patriotyzm Stein doprowadził do tego, że zaprosiła setki GI do domu w Paryżu, karmiąc ich i pokazując swoją kolekcję; przyjęła również zaproszenia na wykłady i rozmowy z amerykańskimi żołnierzami, gdziekolwiek stacjonowali. Jej sympatia do młodych amerykańskich żołnierzy – nazywała ich „chrześniakami” – która rozpoczęła się podczas pierwszej wojny, stała się w latach 1944-45 tematem nagłośnionym i dobrym materiałem prasowym. Wojny, które widziałam Stein, pisane za linią wroga w latach 1942-1944, czyli przez dwa lata, kiedy nie miała kontaktu ze światem zewnętrznym, sprzedawały się bardzo dobrze i przywróciły jej życie na łamy amerykańskiej prasy. Wojna była ostatnim wielkim tematem Stein.

.